Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Novum Testamentum Graecum 1 Corinthiens 15:6

New Testament
Chapter
Verses
1
Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,

Gnōrízō dè hymîn, adelphoí, tò euangélion hò euēngelisámēn hymîn, hò kaì parelábete, en hō̂i kaì hestḗkate,

2
δι’ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσατε.

di’ hoû kaì sṓizesthe, tíni lógōi euēngelisámēn hymîn ei katéchete, ektòs ei mḕ eikē̂i episteúsate.

3
παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις, ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,

parédōka gàr hymîn en prṓtois, hò kaì parélabon, hóti Christòs apéthanen hypèr tō̂n hamartiō̂n hēmō̂n katà tàs graphás,

4
καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατὰ τὰς γραφάς,

kaì hóti etáphē, kaì hóti egḗgertai tē̂i hēmérāi tē̂i trítēi katà tàs graphás,

5
καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·

kaì hóti ṓphthē Kēphā̂i, eîta toîs dṓdeka:

6
ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ ἐκοιμήθησαν·

épeita ṓphthē epánō pentakosíois adelphoîs ephápax, ex hō̂n hoi pleíones ménousin héōs árti, tinès dè ekoimḗthēsan:

7
ἔπειτα ὤφθη ’Ιακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·

épeita ṓphthē ’Iakṓbōi, eîta toîs apostólois pâsin:

8
ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.

éschaton dè pántōn hōspereì tō̂i ektrṓmati ṓphthē kamoí.

9
’Εγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ·

’Egṑ gár eimi ho eláchistos tō̂n apostólōn, hòs ouk eimì hikanòs kaleîsthai apóstolos, dióti edíōxa tḕn ekklēsían toû theoû:

10
χάριτι δὲ θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι, καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δὲ ἀλλὰ ἡ χάρις τοῦ θεοῦ [ἡ] σὺν ἐμοί.

cháriti dè theoû eimi hó eimi, kaì hē cháris autoû hē eis emè ou kenḕ egenḗthē, allà perissóteron autō̂n pántōn ekopíasa, ouk egṑ dè allà hē cháris toû theoû [hē] sỳn emoí.

11
εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτως κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

eíte oûn egṑ eíte ekeînoi, hoútōs kērýssomen kaì hoútōs episteúsate.

12
Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέγουσιν ἐν ὑμῖν τινες ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν;

Ei dè Christòs kērýssetai hóti ek nekrō̂n egḗgertai, pō̂s légousin en hymîn tines hóti anástasis nekrō̂n ouk éstin?

13
εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·

ei dè anástasis nekrō̂n ouk éstin, oudè Christòs egḗgertai:

14
εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα [καὶ] τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν,

ei dè Christòs ouk egḗgertai, kenòn ára [kaì] tò kḗrygma hēmō̂n, kenḕ kaì hē pístis hymō̂n,

15
εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ θεοῦ, ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ θεοῦ ὅτι ἤγειρεν τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται.

heuriskómetha dè kaì pseudomártyres toû theoû, hóti emartyrḗsamen katà toû theoû hóti ḗgeiren tòn Christón, hòn ouk ḗgeiren eíper ára nekroì ouk egeírontai.

16
εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·

ei gàr nekroì ouk egeírontai, oudè Christòs egḗgertai:

17
εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν, ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.

ei dè Christòs ouk egḗgertai, mataía hē pístis hymō̂n, éti estè en taîs hamartíais hymō̂n.

18
ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο.

ára kaì hoi koimēthéntes en Christō̂i apṓlonto.

19
εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἐν Χριστῷ ἠλπικότες ἐσμὲν μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.

ei en tē̂i zōē̂i taútēi en Christō̂i ēlpikótes esmèn mónon, eleeinóteroi pántōn anthrṓpōn esmén.

20
Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων.

Nynì dè Christòs egḗgertai ek nekrō̂n, aparchḕ tō̂n kekoimēménōn.

21
ἐπειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου θάνατος, καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν·

epeidḕ gàr di’ anthrṓpou thánatos, kaì di’ anthrṓpou anástasis nekrō̂n:

22
ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ ’Αδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται.

hṓsper gàr en tō̂i ’Adàm pántes apothnḗiskousin, hoútōs kaì en tō̂i Christō̂i pántes zōiopoiēthḗsontai.

23
ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγματι· ἀπαρχὴ Χριστός, ἔπειτα οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ·

hékastos dè en tō̂i idíōi tágmati: aparchḕ Christós, épeita hoi toû Christoû en tē̂i parousíāi autoû:

24
εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδιδῷ τὴν βασιλείαν τῷ θεῷ καὶ πατρί, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν.

eîta tò télos, hótan paradidō̂i tḕn basileían tō̂i theō̂i kaì patrí, hótan katargḗsēi pâsan archḕn kaì pâsan exousían kaì dýnamin.

25
δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν ἄχρι οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.

deî gàr autòn basileúein áchri hoû thē̂i pántas toùs echthroùs hypò toùs pódas autoû.

26
ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος·

éschatos echthròs katargeîtai ho thánatos:

27
πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα.

pánta gàr hypétaxen hypò toùs pódas autoû. hótan dè eípēi hóti pánta hypotétaktai, dē̂lon hóti ektòs toû hypotáxantos autō̂i tà pánta.

28
ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε [καὶ] αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα, ἵνα ᾖ ὁ θεὸς [τὰ] πάντα ἐν πᾶσιν.

hótan dè hypotagē̂i autō̂i tà pánta, tóte [kaì] autòs ho hyiòs hypotagḗsetai tō̂i hypotáxanti autō̂i tà pánta, hína ē̂i ho theòs [tà] pánta en pâsin.

29
’Επεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ αὐτῶν;

’Epeì tí poiḗsousin hoi baptizómenoi hypèr tō̂n nekrō̂n? ei hólōs nekroì ouk egeírontai, tí kaì baptízontai hypèr autō̂n?

30
τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομεν πᾶσαν ὥραν;

tí kaì hēmeîs kindyneúomen pâsan hṓran?

31
καθ’ ἡμέραν ἀποθνῄσκω, νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν, [ἀδελφοί,] ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ ’Ιησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν.

kath’ hēméran apothnḗiskō, nḕ tḕn hymetéran kaúchēsin, [adelphoí,] hḕn échō en Christō̂i ’Iēsoû tō̂i kyríōi hēmō̂n.

32
εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησα ἐν ’Εφέσῳ, τί μοι τὸ ὄφελος; εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν.

ei katà ánthrōpon ethēriomáchēsa en ’Ephésōi, tí moi tò óphelos? ei nekroì ouk egeírontai, Phágōmen kaì píōmen, aúrion gàr apothnḗiskomen.

33
μὴ πλανᾶσθε· Φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.

mḕ planâsthe: Phtheírousin ḗthē chrēstà homilíai kakaí.

34
ἐκνήψατε δικαίως καὶ μὴ ἁμαρτάνετε, ἀγνωσίαν γὰρ θεοῦ τινες ἔχουσιν· πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λαλῶ.

eknḗpsate dikaíōs kaì mḕ hamartánete, agnōsían gàr theoû tines échousin: pròs entropḕn hymîn lalō̂.

35
’Αλλὰ ἐρεῖ τις, Πῶς ἐγείρονται οἱ νεκροί; ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται;

’Allà ereî tis, Pō̂s egeírontai hoi nekroí? poíōi dè sṓmati érchontai?

36
ἄφρων, σὺ ὃ σπείρεις οὐ ζῳοποιεῖται ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ·

áphrōn, sỳ hò speíreis ou zōiopoieîtai eàn mḕ apothánēi:

37
καὶ ὃ σπείρεις, οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόμενον σπείρεις ἀλλὰ γυμνὸν κόκκον εἰ τύχοι σίτου ἤ τινος τῶν λοιπῶν·

kaì hò speíreis, ou tò sō̂ma tò genēsómenon speíreis allà gymnòn kókkon ei týchoi sítou ḗ tinos tō̂n loipō̂n:

38
ὁ δὲ θεὸς δίδωσιν αὐτῷ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν, καὶ ἑκάστῳ τῶν σπερμάτων ἴδιον σῶμα.

ho dè theòs dídōsin autō̂i sō̂ma kathṑs ēthélēsen, kaì hekástōi tō̂n spermátōn ídion sō̂ma.

39
οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ σὰρξ πτηνῶν, ἄλλη δὲ ἰχθύων.

ou pâsa sàrx hē autḕ sárx, allà állē mèn anthrṓpōn, állē dè sàrx ktēnō̂n, állē dè sàrx ptēnō̂n, állē dè ichthýōn.

40
καὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ σώματα ἐπίγεια· ἀλλὰ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων.

kaì sṓmata epouránia, kaì sṓmata epígeia: allà hetéra mèn hē tō̂n epouraníōn dóxa, hetéra dè hē tō̂n epigeíōn.

41
ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης, καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ.

állē dóxa hēlíou, kaì állē dóxa selḗnēs, kaì állē dóxa astérōn: astḕr gàr astéros diaphérei en dóxēi.

42
Οὕτως καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ·

Hoútōs kaì hē anástasis tō̂n nekrō̂n. speíretai en phthorā̂i, egeíretai en aphtharsíāi:

43
σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρεται ἐν δόξῃ· σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἐγείρεται ἐν δυνάμει·

speíretai en atimíāi, egeíretai en dóxēi: speíretai en astheneíāi, egeíretai en dynámei:

44
σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. εἰ ἔστιν σῶμα ψυχικόν, ἔστιν καὶ πνευματικόν.

speíretai sō̂ma psychikón, egeíretai sō̂ma pneumatikón. ei éstin sō̂ma psychikón, éstin kaì pneumatikón.

45
οὕτως καὶ γέγραπται, ’Εγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ’Αδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος ’Αδὰμ εἰς πνεῦμα ζῳοποιοῦν.

hoútōs kaì gégraptai, ’Egéneto ho prō̂tos ánthrōpos ’Adàm eis psychḕn zō̂san: ho éschatos ’Adàm eis pneûma zōiopoioûn.

46
ἀλλ’ οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸν ἀλλὰ τὸ ψυχικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν.

all’ ou prō̂ton tò pneumatikòn allà tò psychikón, épeita tò pneumatikón.

47
ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ἐξ οὐρανοῦ.

ho prō̂tos ánthrōpos ek gē̂s choïkós, ho deúteros ánthrōpos ex ouranoû.

48
οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι·

hoîos ho choïkós, toioûtoi kaì hoi choïkoí, kaì hoîos ho epouránios, toioûtoi kaì hoi epouránioi:

49
καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.

kaì kathṑs ephorésamen tḕn eikóna toû choïkoû, phorésomen kaì tḕn eikóna toû epouraníou.

50
Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ.

Toûto dé phēmi, adelphoí, hóti sàrx kaì haîma basileían theoû klēronomē̂sai ou dýnatai, oudè hē phthorà tḕn aphtharsían klēronomeî.

51
ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω· πάντες οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα,

idoù mystḗrion hymîn légō: pántes ou koimēthēsómetha, pántes dè allagēsómetha,

52
ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι· σαλπίσει γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα.

en atómōi, en rhipē̂i ophthalmoû, en tē̂i eschátēi sálpingi: salpísei gár, kaì hoi nekroì egerthḗsontai áphthartoi, kaì hēmeîs allagēsómetha.

53
δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν.

deî gàr tò phthartòn toûto endýsasthai aphtharsían kaì tò thnētòn toûto endýsasthai athanasían.

54
ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος, Κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος.

hótan dè tò phthartòn toûto endýsētai aphtharsían kaì tò thnētòn toûto endýsētai athanasían, tóte genḗsetai ho lógos ho gegramménos, Katepóthē ho thánatos eis nîkos.

55
ποῦ σου, θάνατε, τὸ νῖκος; ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον;

poû sou, thánate, tò nîkos? poû sou, thánate, tò kéntron?

56
τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτία, ἡ δὲ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος·

tò dè kéntron toû thanátou hē hamartía, hē dè dýnamis tē̂s hamartías ho nómos:

57
τῷ δὲ θεῷ χάρις τῷ διδόντι ἡμῖν τὸ νῖκος διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν ’Ιησοῦ Χριστοῦ.

tō̂i dè theō̂i cháris tō̂i didónti hēmîn tò nîkos dià toû kyríou hēmō̂n ’Iēsoû Christoû.

58
῞Ωστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστιν κενὸς ἐν κυρίῳ.

῞Ōste, adelphoí mou agapētoí, hedraîoi gínesthe, ametakínētoi, perisseúontes en tō̂i érgōi toû kyríou pántote, eidótes hóti ho kópos hymō̂n ouk éstin kenòs en kyríōi.