Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Novum Testamentum Graecum Luc 23

New Testament
Chapter
Verses
1
Καὶ ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτῶν ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸν Πιλᾶτον.

Kaì anastàn hápan tò plē̂thos autō̂n ḗgagon autòn epì tòn Pilâton.
2
ἤρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ λέγοντες, Τοῦτον εὕραμεν διαστρέφοντα τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ κωλύοντα φόρους Καίσαρι διδόναι καὶ λέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι.

ḗrxanto dè katēgoreîn autoû légontes, Toûton heúramen diastréphonta tò éthnos hēmō̂n kaì kōlýonta phórous Kaísari didónai kaì légonta heautòn Christòn basiléa eînai.
3
ὁ δὲ Πιλᾶτος ἠρώτησεν αὐτὸν λέγων, Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ’Ιουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ἔφη, Σὺ λέγεις.

ho dè Pilâtos ērṓtēsen autòn légōn, Sỳ eî ho basileùs tō̂n ’Ioudaíōn? ho dè apokritheìs autō̂i éphē, Sỳ légeis.
4
ὁ δὲ Πιλᾶτος εἶπεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους, Οὐδὲν εὑρίσκω αἴτιον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ.

ho dè Pilâtos eîpen pròs toùs archiereîs kaì toùs óchlous, Oudèn heurískō aítion en tō̂i anthrṓpōi toútōi.
5
οἱ δὲ ἐπίσχυον λέγοντες ὅτι ’Ανασείει τὸν λαὸν διδάσκων καθ’ ὅλης τῆς ’Ιουδαίας, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἕως ὧδε.

hoi dè epíschyon légontes hóti ’Anaseíei tòn laòn didáskōn kath’ hólēs tē̂s ’Ioudaías, kaì arxámenos apò tē̂s Galilaías héōs hō̂de.
6
Πιλᾶτος δὲ ἀκούσας ἐπηρώτησεν εἰ ὁ ἄνθρωπος Γαλιλαῖός ἐστιν·

Pilâtos dè akoúsas epērṓtēsen ei ho ánthrōpos Galilaîós estin:
7
καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσίας ‘Ηρῴδου ἐστὶν ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς ‘Ηρῴδην, ὄντα καὶ αὐτὸν ἐν ‘Ιεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις.

kaì epignoùs hóti ek tē̂s exousías ‘Ērṓidou estìn anépempsen autòn pròs ‘Ērṓidēn, ónta kaì autòn en ‘Ierosolýmois en taútais taîs hēmérais.
8
ὁ δὲ ‘Ηρῴδης ἰδὼν τὸν ’Ιησοῦν ἐχάρη λίαν, ἦν γὰρ ἐξ ἱκανῶν χρόνων θέλων ἰδεῖν αὐτὸν διὰ τὸ ἀκούειν περὶ αὐτοῦ, καὶ ἤλπιζέν τι σημεῖον ἰδεῖν ὑπ’ αὐτοῦ γινόμενον.

ho dè ‘Ērṓidēs idṑn tòn ’Iēsoûn echárē lían, ē̂n gàr ex hikanō̂n chrónōn thélōn ideîn autòn dià tò akoúein perì autoû, kaì ḗlpizén ti sēmeîon ideîn hyp’ autoû ginómenon.
9
ἐπηρώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόγοις ἱκανοῖς· αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο αὐτῷ.

epērṓta dè autòn en lógois hikanoîs: autòs dè oudèn apekrínato autō̂i.
10
εἱστήκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ.

heistḗkeisan dè hoi archiereîs kaì hoi grammateîs eutónōs katēgoroûntes autoû.
11
ἐξουθενήσας δὲ αὐτὸν [καὶ] ὁ ‘Ηρῴδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ καὶ ἐμπαίξας περιβαλὼν ἐσθῆτα λαμπρὰν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ.

exouthenḗsas dè autòn [kaì] ho ‘Ērṓidēs sỳn toîs strateúmasin autoû kaì empaíxas peribalṑn esthē̂ta lampràn anépempsen autòn tō̂i Pilátōi.
12
ἐγένοντο δὲ φίλοι ὅ τε ‘Ηρῴδης καὶ ὁ Πιλᾶτος ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ μετ’ ἀλλήλων· προϋπῆρχον γὰρ ἐν ἔχθρᾳ ὄντες πρὸς αὑτούς.

egénonto dè phíloi hó te ‘Ērṓidēs kaì ho Pilâtos en autē̂i tē̂i hēmérāi met’ allḗlōn: proüpē̂rchon gàr en échthrāi óntes pròs hautoús.
13
Πιλᾶτος δὲ συγκαλεσάμενος τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν

Pilâtos dè synkalesámenos toùs archiereîs kaì toùs árchontas kaì tòn laòn
14
εἶπεν πρὸς αὐτούς, Προσηνέγκατέ μοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέφοντα τὸν λαόν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐνώπιον ὑμῶν ἀνακρίνας οὐθὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ αἴτιον ὧν κατηγορεῖτε κατ’ αὐτοῦ,

eîpen pròs autoús, Prosēnénkaté moi tòn ánthrōpon toûton hōs apostréphonta tòn laón, kaì idoù egṑ enṓpion hymō̂n anakrínas outhèn heûron en tō̂i anthrṓpōi toútōi aítion hō̂n katēgoreîte kat’ autoû,
15
ἀλλ’ οὐδὲ ‘Ηρῴδης· ἀνέπεμψεν γὰρ αὐτὸν πρὸς ἡμᾶς· καὶ ἰδοὺ οὐδὲν ἄξιον θανάτου ἐστὶν πεπραγμένον αὐτῷ.

all’ oudè ‘Ērṓidēs: anépempsen gàr autòn pròs hēmâs: kaì idoù oudèn áxion thanátou estìn pepragménon autō̂i.
16
παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω.

paideúsas oûn autòn apolýsō.
18
ἀνέκραγον δὲ παμπληθεὶ λέγοντες, Αἶρε τοῦτον, ἀπόλυσον δὲ ἡμῖν τὸν Βαραββᾶν·

anékragon dè pamplētheì légontes, Aîre toûton, apólyson dè hēmîn tòn Barabbân:
19
ὅστις ἦν διὰ στάσιν τινὰ γενομένην ἐν τῇ πόλει καὶ φόνον βληθεὶς ἐν τῇ φυλακῇ.

hóstis ē̂n dià stásin tinà genoménēn en tē̂i pólei kaì phónon blētheìs en tē̂i phylakē̂i.
20
πάλιν δὲ ὁ Πιλᾶτος προσεφώνησεν αὐτοῖς, θέλων ἀπολῦσαι τὸν ’Ιησοῦν·

pálin dè ho Pilâtos prosephṓnēsen autoîs, thélōn apolŷsai tòn ’Iēsoûn:
21
οἱ δὲ ἐπεφώνουν λέγοντες, Σταύρου, σταύρου αὐτόν.

hoi dè epephṓnoun légontes, Staúrou, staúrou autón.
22
ὁ δὲ τρίτον εἶπεν πρὸς αὐτούς, Τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν οὗτος; οὐδὲν αἴτιον θανάτου εὗρον ἐν αὐτῷ· παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω.

ho dè tríton eîpen pròs autoús, Tí gàr kakòn epoíēsen hoûtos? oudèn aítion thanátou heûron en autō̂i: paideúsas oûn autòn apolýsō.
23
οἱ δὲ ἐπέκειντο φωναῖς μεγάλαις αἰτούμενοι αὐτὸν σταυρωθῆναι, καὶ κατίσχυον αἱ φωναὶ αὐτῶν.

hoi dè epékeinto phōnaîs megálais aitoúmenoi autòn staurōthē̂nai, kaì katíschyon hai phōnaì autō̂n.
24
καὶ Πιλᾶτος ἐπέκρινεν γενέσθαι τὸ αἴτημα αὐτῶν·

kaì Pilâtos epékrinen genésthai tò aítēma autō̂n:
25
ἀπέλυσεν δὲ τὸν διὰ στάσιν καὶ φόνον βεβλημένον εἰς φυλακὴν ὃν ᾐτοῦντο, τὸν δὲ ’Ιησοῦν παρέδωκεν τῷ θελήματι αὐτῶν.

apélysen dè tòn dià stásin kaì phónon beblēménon eis phylakḕn hòn ēitoûnto, tòn dè ’Iēsoûn parédōken tō̂i thelḗmati autō̂n.
26
Καὶ ὡς ἀπήγαγον αὐτόν, ἐπιλαβόμενοι Σίμωνά τινα Κυρηναῖον ἐρχόμενον ἀπ’ ἀγροῦ ἐπέθηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν φέρειν ὄπισθεν τοῦ ’Ιησοῦ.

Kaì hōs apḗgagon autón, epilabómenoi Símōná tina Kyrēnaîon erchómenon ap’ agroû epéthēkan autō̂i tòn stauròn phérein ópisthen toû ’Iēsoû.
27
’Ηκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν αἳ ἐκόπτοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν.

’Ēkoloúthei dè autō̂i polỳ plē̂thos toû laoû kaì gynaikō̂n haì ekóptonto kaì ethrḗnoun autón.
28
στραφεὶς δὲ πρὸς αὐτὰς [ὁ] ’Ιησοῦς εἶπεν, θυγατέρες ’Ιερουσαλήμ, μὴ κλαίετε ἐπ’ ἐμέ· πλὴν ἐφ’ ἑαυτὰς κλαίετε καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν,

strapheìs dè pròs autàs [ho] ’Iēsoûs eîpen, thygatéres ’Ierousalḗm, mḕ klaíete ep’ emé: plḕn eph’ heautàs klaíete kaì epì tà tékna hymō̂n,
29
ὅτι ἰδοὺ ἔρχονται ἡμέραι ἐν αἷς ἐροῦσιν, Μακάριαι αἱ στεῖραι καὶ αἱ κοιλίαι αἳ οὐκ ἐγέννησαν καὶ μαστοὶ οἳ οὐκ ἔθρεψαν.

hóti idoù érchontai hēmérai en haîs eroûsin, Makáriai hai steîrai kaì hai koilíai haì ouk egénnēsan kaì mastoì hoì ouk éthrepsan.
30
τότε ἄρξονται λέγειν τοῖς ὄρεσιν, Πέσετε ἐφ’ ἡμᾶς, καὶ τοῖς βουνοῖς, Καλύψατε ἡμᾶς·

tóte árxontai légein toîs óresin, Pésete eph’ hēmâs, kaì toîs bounoîs, Kalýpsate hēmâs:
31
ὅτι εἰ ἐν τῷ ὑγρῷ ξύλῳ ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ ξηρῷ τί γένηται;

hóti ei en tō̂i hygrō̂i xýlōi taûta poioûsin, en tō̂i xērō̂i tí génētai?
32
῎Ηγοντο δὲ καὶ ἕτεροι κακοῦργοι δύο σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆναι.

῎Ēgonto dè kaì héteroi kakoûrgoi dýo sỳn autō̂i anairethē̂nai.
33
καὶ ὅτε ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενον Κρανίον, ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους, ὃν μὲν ἐκ δεξιῶν ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν.

kaì hóte ē̂lthon epì tòn tópon tòn kaloúmenon Kraníon, ekeî estaúrōsan autòn kaì toùs kakoúrgous, hòn mèn ek dexiō̂n hòn dè ex aristerō̂n.
34
[ὁ δὲ ’Ιησοῦς ἔλεγεν, Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν.] διαμεριζόμενοι δὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔβαλον κλῆρον.

[ho dè ’Iēsoûs élegen, Páter, áphes autoîs, ou gàr oídasin tí poioûsin.] diamerizómenoi dè tà himátia autoû ébalon klē̂ron.
35
καὶ εἱστήκει ὁ λαὸς θεωρῶν. ἐξεμυκτήριζον δὲ καὶ οἱ ἄρχοντες λέγοντες, ῎Αλλους ἔσωσεν, σωσάτω ἑαυτόν, εἰ οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς τοῦ θεοῦ ὁ ἐκλεκτός.

kaì heistḗkei ho laòs theōrō̂n. exemyktḗrizon dè kaì hoi árchontes légontes, ῎Allous ésōsen, sōsátō heautón, ei hoûtós estin ho Christòs toû theoû ho eklektós.
36
ἐνέπαιξαν δὲ αὐτῷ καὶ οἱ στρατιῶται προσερχόμενοι, ὄξος προσφέροντες αὐτῷ

enépaixan dè autō̂i kaì hoi stratiō̂tai proserchómenoi, óxos prosphérontes autō̂i
37
καὶ λέγοντες, Εἰ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ’Ιουδαίων, σῶσον σεαυτόν.

kaì légontes, Ei sỳ eî ho basileùs tō̂n ’Ioudaíōn, sō̂son seautón.
38
ἦν δὲ καὶ ἐπιγραφὴ ἐπ’ αὐτῷ, ‘Ο βασιλεὺς τῶν ’Ιουδαίων οὗτος.

ē̂n dè kaì epigraphḕ ep’ autō̂i, ‘O basileùs tō̂n ’Ioudaíōn hoûtos.
39
Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτὸν λέγων, Οὐχὶ σὺ εἶ ὁ Χριστός; σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.

Heîs dè tō̂n kremasthéntōn kakoúrgōn eblasphḗmei autòn légōn, Ouchì sỳ eî ho Christós? sō̂son seautòn kaì hēmâs.
40
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπιτιμῶν αὐτῷ ἔφη, Οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ;

apokritheìs dè ho héteros epitimō̂n autō̂i éphē, Oudè phobē̂i sỳ tòn theón, hóti en tō̂i autō̂i krímati eî?
41
καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως, ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν.

kaì hēmeîs mèn dikaíōs, áxia gàr hō̂n epráxamen apolambánomen: hoûtos dè oudèn átopon épraxen.
42
καὶ ἔλεγεν, ’Ιησοῦ, μνήσθητί μου ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

kaì élegen, ’Iēsoû, mnḗsthētí mou hótan élthēis en tē̂i basileíāi sou.
43
καὶ εἶπεν αὐτῷ, ’Αμήν σοι λέγω, σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.

kaì eîpen autō̂i, ’Amḗn soi légō, sḗmeron met’ emoû ésēi en tō̂i paradeísōi.
44
Καὶ ἦν ἤδη ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ’ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης

Kaì ē̂n ḗdē hōseì hṓra héktē kaì skótos egéneto eph’ hólēn tḕn gē̂n héōs hṓras enátēs
45
τοῦ ἡλίου ἐκλιπόντος, ἐσχίσθη δὲ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ μέσον.

toû hēlíou eklipóntos, eschísthē dè tò katapétasma toû naoû méson.
46
καὶ φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ ὁ ’Ιησοῦς εἶπεν, Πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου· τοῦτο δὲ εἰπὼν ἐξέπνευσεν.

kaì phōnḗsas phōnē̂i megálēi ho ’Iēsoûs eîpen, Páter, eis cheîrás sou paratíthemai tò pneûmá mou: toûto dè eipṑn exépneusen.
47
’Ιδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάρχης τὸ γενόμενον ἐδόξαζεν τὸν θεὸν λέγων, ῎Οντως ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος ἦν.

’Idṑn dè ho hekatontárchēs tò genómenon edóxazen tòn theòn légōn, ῎Ontōs ho ánthrōpos hoûtos díkaios ē̂n.
48
καὶ πάντες οἱ συμπαραγενόμενοι ὄχλοι ἐπὶ τὴν θεωρίαν ταύτην, θεωρήσαντες τὰ γενόμενα, τύπτοντες τὰ στήθη ὑπέστρεφον.

kaì pántes hoi symparagenómenoi óchloi epì tḕn theōrían taútēn, theōrḗsantes tà genómena, týptontes tà stḗthē hypéstrephon.
49
εἱστήκεισαν δὲ πάντες οἱ γνωστοὶ αὐτῷ ἀπὸ μακρόθεν, καὶ γυναῖκες αἱ συνακολουθοῦσαι αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας, ὁρῶσαι ταῦτα.

heistḗkeisan dè pántes hoi gnōstoì autō̂i apò makróthen, kaì gynaîkes hai synakolouthoûsai autō̂i apò tē̂s Galilaías, horō̂sai taûta.
50
Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι ’Ιωσὴφ βουλευτὴς ὑπάρχων [καὶ] ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος

Kaì idoù anḕr onómati ’Iōsḕph bouleutḕs hypárchōn [kaì] anḕr agathòs kaì díkaios
51
οὗτος οὐκ ἦν συγκατατεθειμένος τῇ βουλῇ καὶ τῇ πράξει αὐτῶν – ἀπὸ ‘Αριμαθαίας πόλεως τῶν ’Ιουδαίων, ὃς προσεδέχετο τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ,

hoûtos ouk ē̂n synkatatetheiménos tē̂i boulē̂i kaì tē̂i práxei autō̂n – apò ‘Arimathaías póleōs tō̂n ’Ioudaíōn, hòs prosedécheto tḕn basileían toû theoû,
52
οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ’Ιησοῦ,

hoûtos proselthṑn tō̂i Pilátōi ēitḗsato tò sō̂ma toû ’Iēsoû,
53
καὶ καθελὼν ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι, καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνήματι λαξευτῷ οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείμενος.

kaì kathelṑn enetýlixen autò sindóni, kaì éthēken autòn en mnḗmati laxeutō̂i hoû ouk ē̂n oudeìs oúpō keímenos.
54
καὶ ἡμέρα ἦν παρασκευῆς, καὶ σάββατον ἐπέφωσκεν.

kaì hēméra ē̂n paraskeuē̂s, kaì sábbaton epéphōsken.
55
Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι ἐκ τῆς Γαλιλαίας αὐτῷ, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,

Katakolouthḗsasai dè hai gynaîkes, haítines ē̂san synelēlythyîai ek tē̂s Galilaías autō̂i, etheásanto tò mnēmeîon kaì hōs etéthē tò sō̂ma autoû,
56
ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. Καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν,

hypostrépsasai dè hētoímasan arṓmata kaì mýra. Kaì tò mèn sábbaton hēsýchasan katà tḕn entolḗn,