Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 1 Chroniques 17

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐγένετο ὡς κατῴκησεν Δαυιδ ἐν οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ναθαν τὸν προϕήτην ’Ιδοὺ ἐγὼ κατοικῶ ἐν οἴκῳ κεδρίνῳ, καὶ ἡ κιβωτὸς διαθήκης κυρίου ὑποκάτω δέρρεων.

Kaì egéneto hōs katṓikēsen Dauid en oíkōi autoû, kaì eîpen Dauid pròs Nathan tòn prophḗtēn ’Idoù egṑ katoikō̂ en oíkōi kedrínōi, kaì hē kibōtòs diathḗkēs kyríou hypokátō dérreōn.

2
καὶ εἶπεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ Πᾶν τὸ ἐν τῇ ψυχῇ σου ποίει, ὅτι ὁ θεὸς μετὰ σοῦ.

kaì eîpen Nathan pròs Dauid Pân tò en tē̂i psychē̂i sou poíei, hóti ho theòs metà soû.

3
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ναθαν λέγων

kaì egéneto en tē̂i nyktì ekeínēi kaì egéneto lógos kyríou pròs Nathan légōn

4
Πορεύου καὶ εἰπὸν πρὸς Δαυιδ τὸν παῖδά μου Οὕτως εἶπεν κύριος Οὐ σὺ οἰκοδομήσεις μοι οἶκον τοῦ κατοικῆσαί με ἐν αὐτῷ·

Poreúou kaì eipòn pròs Dauid tòn paîdá mou Hoútōs eîpen kýrios Ou sỳ oikodomḗseis moi oîkon toû katoikē̂saí me en autō̂i:

5
ὅτι οὐ κατῴκησα ἐν οἴκῳ ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἀνήγαγον τὸν Ισραηλ, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἤμην ἐν σκηνῇ καὶ ἐν καταλύματι.

hóti ou katṓikēsa en oíkōi apò tē̂s hēméras, hē̂s anḗgagon tòn Israēl, héōs tē̂s hēméras taútēs kaì ḗmēn en skēnē̂i kaì en katalýmati.

6
ἐν πᾶσιν οἷς διῆλθον ἐν παντὶ Ισραηλ, εἰ λαλῶν ἐλάλησα πρὸς μίαν ϕυλὴν Ισραηλ τοῦ ποιμαίνειν τὸν λαόν μου λέγων ὅτι Οὐκ ᾠκοδομήκατέ μοι οἶκον κέδρινον.

en pâsin hoîs diē̂lthon en pantì Israēl, ei lalō̂n elálēsa pròs mían phylḕn Israēl toû poimaínein tòn laón mou légōn hóti Ouk ōikodomḗkaté moi oîkon kédrinon.

7
καὶ νῦν οὕτως ἐρεῖς τῷ δούλῳ μου Δαυιδ Τάδε λέγει κύριος παντοκράτωρ ῎Ελαβόν σε ἐκ τῆς μάνδρας ἐξόπισθεν τῶν ποιμνίων τοῦ εἶναι εἰς ἡγούμενον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ·

kaì nŷn hoútōs ereîs tō̂i doúlōi mou Dauid Táde légei kýrios pantokrátōr ῎Elabón se ek tē̂s mándras exópisthen tō̂n poimníōn toû eînai eis hēgoúmenon epì tòn laón mou Israēl:

8
καὶ ἤμην μετὰ σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύθης, καὶ ἐξωλέθρευσα πάντας τοὺς ἐχθρούς σου ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐποίησά σοι ὄνομα κατὰ τὸ ὄνομα τῶν μεγάλων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς.

kaì ḗmēn metà soû en pâsin, hoîs eporeúthēs, kaì exōléthreusa pántas toùs echthroús sou apò prosṓpou sou kaì epoíēsá soi ónoma katà tò ónoma tō̂n megálōn tō̂n epì tē̂s gē̂s.

9
καὶ θήσομαι τόπον τῷ λαῷ μου Ισραηλ καὶ καταϕυτεύσω αὐτόν, καὶ κατασκηνώσει καθ’ ἑαυτὸν καὶ οὐ μεριμνήσει ἔτι, καὶ οὐ προσθήσει ἀδικία τοῦ ταπεινῶσαι αὐτὸν καθὼς ἀπ’ ἀρχῆς.

kaì thḗsomai tópon tō̂i laō̂i mou Israēl kaì kataphyteúsō autón, kaì kataskēnṓsei kath’ heautòn kaì ou merimnḗsei éti, kaì ou prosthḗsei adikía toû tapeinō̂sai autòn kathṑs ap’ archē̂s.

10
καὶ ἀϕ’ ἡμερῶν, ὧν ἔταξα κριτὰς ἐπὶ τὸν λαόν μου Ισραηλ, καὶ ἐταπείνωσα ἅπαντας τοὺς ἐχθρούς σου· καὶ αὐξήσω σε, καὶ οἶκον οἰκοδομήσει σοι κύριος.

kaì aph’ hēmerō̂n, hō̂n étaxa kritàs epì tòn laón mou Israēl, kaì etapeínōsa hápantas toùs echthroús sou: kaì auxḗsō se, kaì oîkon oikodomḗsei soi kýrios.

11
καὶ ἔσται ὅταν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου καὶ κοιμηθήσῃ μετὰ τῶν πατέρων σου, καὶ ἀναστήσω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ, ὃς ἔσται ἐκ τῆς κοιλίας σου, καὶ ἑτοιμάσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ·

kaì éstai hótan plērōthō̂sin hai hēmérai sou kaì koimēthḗsēi metà tō̂n patérōn sou, kaì anastḗsō tò spérma sou metà sé, hòs éstai ek tē̂s koilías sou, kaì hetoimásō tḕn basileían autoû:

12
αὐτὸς οἰκοδομήσει μοι οἶκον, καὶ ἀνορθώσω τὸν θρόνον αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.

autòs oikodomḗsei moi oîkon, kaì anorthṓsō tòn thrónon autoû héōs aiō̂nos.

13
ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν· καὶ τὸ ἔλεός μου οὐκ ἀποστήσω ἀπ’ αὐτοῦ ὡς ἀπέστησα ἀπὸ τῶν ὄντων ἔμπροσθέν σου.

egṑ ésomai autō̂i eis patéra, kaì autòs éstai moi eis hyión: kaì tò éleós mou ouk apostḗsō ap’ autoû hōs apéstēsa apò tō̂n óntōn émprosthén sou.

14
καὶ πιστώσω αὐτὸν ἐν οἴκῳ μου καὶ ἐν βασιλείᾳ αὐτοῦ ἕως αἰῶνος, καὶ ὁ θρόνος αὐτοῦ ἔσται ἀνωρθωμένος ἕως αἰῶνος.

kaì pistṓsō autòn en oíkōi mou kaì en basileíāi autoû héōs aiō̂nos, kaì ho thrónos autoû éstai anōrthōménos héōs aiō̂nos.

15
κατὰ πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν ὅρασιν ταύτην, οὕτως ἐλάλησεν Ναθαν πρὸς Δαυιδ.

katà pántas toùs lógous toútous kaì katà pâsan tḕn hórasin taútēn, hoútōs elálēsen Nathan pròs Dauid.

16
καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ καὶ ἐκάθισεν ἀπέναντι κυρίου καὶ εἶπεν Τίς εἰμι ἐγώ, κύριε ὁ θεός, καὶ τίς ὁ οἶκός μου, ὅτι ἠγάπησάς με ἕως αἰῶνος;

kaì ē̂lthen ho basileùs Dauid kaì ekáthisen apénanti kyríou kaì eîpen Tís eimi egṓ, kýrie ho theós, kaì tís ho oîkós mou, hóti ēgápēsás me héōs aiō̂nos?

17
καὶ ἐσμικρύνθη ταῦτα ἐνώπιόν σου, ὁ θεός, καὶ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ παιδός σου ἐκ μακρῶν καὶ ἐπεῖδές με ὡς ὅρασις ἀνθρώπου καὶ ὕψωσάς με, κύριε ὁ θεός.

kaì esmikrýnthē taûta enṓpión sou, ho theós, kaì elálēsas epì tòn oîkon toû paidós sou ek makrō̂n kaì epeîdés me hōs hórasis anthrṓpou kaì hýpsōsás me, kýrie ho theós.

18
τί προσθήσει ἔτι Δαυιδ πρὸς σὲ τοῦ δοξάσαι; καὶ σὺ τὸν δοῦλόν σου οἶδας.

tí prosthḗsei éti Dauid pròs sè toû doxásai? kaì sỳ tòn doûlón sou oîdas.

19
καὶ κατὰ τὴν καρδίαν σου ἐποίησας τὴν πᾶσαν μεγαλωσύνην.

kaì katà tḕn kardían sou epoíēsas tḕn pâsan megalōsýnēn.

20
κύριε, οὐκ ἔστιν ὅμοιός σοι, καὶ οὐκ ἔστιν πλὴν σοῦ κατὰ πάντα, ὅσα ἠκούσαμεν ἐν ὠσὶν ἡμῶν.

kýrie, ouk éstin hómoiós soi, kaì ouk éstin plḕn soû katà pánta, hósa ēkoúsamen en ōsìn hēmō̂n.

21
καὶ οὐκ ἔστιν ὡς ὁ λαός σου Ισραηλ ἔθνος ἔτι ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς ὡδήγησεν αὐτὸν ὁ θεὸς τοῦ λυτρώσασθαι ἑαυτῷ λαὸν τοῦ θέσθαι ἑαυτῷ ὄνομα μέγα καὶ ἐπιϕανὲς τοῦ ἐκβαλεῖν ἀπὸ προσώπου λαοῦ σου, οὓς ἐλυτρώσω ἐξ Αἰγύπτου, ἔθνη.

kaì ouk éstin hōs ho laós sou Israēl éthnos éti epì tē̂s gē̂s, hōs hōdḗgēsen autòn ho theòs toû lytrṓsasthai heautō̂i laòn toû thésthai heautō̂i ónoma méga kaì epiphanès toû ekbaleîn apò prosṓpou laoû sou, hoùs elytrṓsō ex Aigýptou, éthnē.

22
καὶ ἔδωκας τὸν λαόν σου Ισραηλ σεαυτῷ λαὸν ἕως αἰῶνος, καὶ σύ, κύριε, αὐτοῖς εἰς θεόν.

kaì édōkas tòn laón sou Israēl seautō̂i laòn héōs aiō̂nos, kaì sý, kýrie, autoîs eis theón.

23
καὶ νῦν, κύριε, ὁ λόγος σου, ὃν ἐλάλησας πρὸς τὸν παῖδά σου καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ, πιστωθήτω ἕως αἰῶνος

kaì nŷn, kýrie, ho lógos sou, hòn elálēsas pròs tòn paîdá sou kaì epì tòn oîkon autoû, pistōthḗtō héōs aiō̂nos

24
λεγόντων Κύριε κύριε παντοκράτωρ θεὸς Ισραηλ, καὶ ὁ οἶκος Δαυιδ παιδός σου ἀνωρθωμένος ἐναντίον σου.

legóntōn Kýrie kýrie pantokrátōr theòs Israēl, kaì ho oîkos Dauid paidós sou anōrthōménos enantíon sou.

25
ὅτι σύ, κύριε, ἤνοιξας τὸ οὖς τοῦ παιδός σου τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον· διὰ τοῦτο εὗρεν ὁ παῖς σου τοῦ προσεύξασθαι κατὰ πρόσωπόν σου.

hóti sý, kýrie, ḗnoixas tò oûs toû paidós sou toû oikodomē̂sai autō̂i oîkon: dià toûto heûren ho paîs sou toû proseúxasthai katà prósōpón sou.

26
καὶ νῦν, κύριε, σὺ εἶ αὐτὸς ὁ θεὸς καὶ ἐλάλησας ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου τὰ ἀγαθὰ ταῦτα·

kaì nŷn, kýrie, sỳ eî autòs ho theòs kaì elálēsas epì tòn doûlón sou tà agathà taûta:

27
καὶ νῦν ἤρξω τοῦ εὐλογῆσαι τὸν οἶκον τοῦ παιδός σου τοῦ εἶναι εἰς τὸν αἰῶνα ἐναντίον σου· ὅτι σύ, κύριε, εὐλόγησας, καὶ εὐλόγησον εἰς τὸν αἰῶνα.

kaì nŷn ḗrxō toû eulogē̂sai tòn oîkon toû paidós sou toû eînai eis tòn aiō̂na enantíon sou: hóti sý, kýrie, eulógēsas, kaì eulógēson eis tòn aiō̂na.