Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 1 Samuel 20

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἀπέδρα Δαυιδ ἐκ Ναυαθ ἐν Ραμα καὶ ἔρχεται ἐνώπιον Ιωναθαν καὶ εἶπεν Τί πεποίηκα καὶ τί τὸ ἀδίκημά μου καὶ τί ἡμάρτηκα ἐνώπιον τοῦ πατρός σου ὅτι ἐπιζητεῖ τὴν ψυχήν μου;

Kaì apédra Dauid ek Nauath en Rama kaì érchetai enṓpion Iōnathan kaì eîpen Tí pepoíēka kaì tí tò adíkēmá mou kaì tí hēmártēka enṓpion toû patrós sou hóti epizēteî tḕn psychḗn mou?

2
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ιωναθαν Μηδαμῶς σοι, οὐ μὴ ἀποθάνῃς· ἰδοὺ οὐ μὴ ποιήσῃ ὁ πατήρ μου ῥῆμα μέγα ἢ μικρὸν καὶ οὐκ ἀποκαλύψει τὸ ὠτίον μου· καὶ τί ὅτι κρύψει ὁ πατήρ μου τὸ ῥῆμα τοῦτο; οὐκ ἔστιν τοῦτο.

kaì eîpen autō̂i Iōnathan Mēdamō̂s soi, ou mḕ apothánēis: idoù ou mḕ poiḗsēi ho patḗr mou rhē̂ma méga ḕ mikròn kaì ouk apokalýpsei tò ōtíon mou: kaì tí hóti krýpsei ho patḗr mou tò rhē̂ma toûto? ouk éstin toûto.

3
καὶ ἀπεκρίθη Δαυιδ τῷ Ιωναθαν καὶ εἶπεν Γινώσκων οἶδεν ὁ πατήρ σου ὅτι εὕρηκα χάριν ἐν ὀϕθαλμοῖς σου, καὶ εἶπεν Μὴ γνώτω τοῦτο Ιωναθαν, μὴ οὐ βούληται· ἀλλὰ ζῇ κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, ὅτι, καθὼς εἶπον, ἐμπέπλησται ἀνὰ μέσον μου καὶ τοῦ θανάτου.

kaì apekríthē Dauid tō̂i Iōnathan kaì eîpen Ginṓskōn oîden ho patḗr sou hóti heúrēka chárin en ophthalmoîs sou, kaì eîpen Mḕ gnṓtō toûto Iōnathan, mḕ ou boúlētai: allà zē̂i kýrios kaì zē̂i hē psychḗ sou, hóti, kathṑs eîpon, empéplēstai anà méson mou kaì toû thanátou.

4
καὶ εἶπεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ Τί ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου καὶ τί ποιήσω σοι;

kaì eîpen Iōnathan pròs Dauid Tí epithymeî hē psychḗ sou kaì tí poiḗsō soi?

5
καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ιωναθαν ’Ιδοὺ δὴ νεομηνία αὔριον, καὶ ἐγὼ καθίσας οὐ καθήσομαι μετὰ τοῦ βασιλέως ϕαγεῖν, καὶ ἐξαποστελεῖς με, καὶ κρυβήσομαι ἐν τῷ πεδίῳ ἕως δείλης.

kaì eîpen Dauid pròs Iōnathan ’Idoù dḕ neomēnía aúrion, kaì egṑ kathísas ou kathḗsomai metà toû basiléōs phageîn, kaì exaposteleîs me, kaì krybḗsomai en tō̂i pedíōi héōs deílēs.

6
ἐὰν ἐπισκεπτόμενος ἐπισκέψηταί με ὁ πατήρ σου, καὶ ἐρεῖς Παραιτούμενος παρῃτήσατο ἀπ’ ἐμοῦ Δαυιδ δραμεῖν ἕως εἰς Βηθλεεμ τὴν πόλιν αὐτοῦ, ὅτι θυσία τῶν ἡμερῶν ἐκεῖ ὅλῃ τῇ ϕυλῇ.

eàn episkeptómenos episképsētaí me ho patḗr sou, kaì ereîs Paraitoúmenos parēitḗsato ap’ emoû Dauid drameîn héōs eis Bēthleem tḕn pólin autoû, hóti thysía tō̂n hēmerō̂n ekeî hólēi tē̂i phylē̂i.

7
ἐὰν τάδε εἴπῃ ’Αγαθῶς, εἰρήνη τῷ δούλῳ σου· καὶ ἐὰν σκληρῶς ἀποκριθῇ σοι, γνῶθι ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρ’ αὐτοῦ.

eàn táde eípēi ’Agathō̂s, eirḗnē tō̂i doúlōi sou: kaì eàn sklērō̂s apokrithē̂i soi, gnō̂thi hóti syntetélestai hē kakía par’ autoû.

8
καὶ ποιήσεις ἔλεος μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι εἰσήγαγες εἰς διαθήκην κυρίου τὸν δοῦλόν σου μετὰ σεαυτοῦ· καὶ εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν τῷ δούλῳ σου, θανάτωσόν με σύ· καὶ ἕως τοῦ πατρός σου ἵνα τί οὕτως εἰσάγεις με;

kaì poiḗseis éleos metà toû doúlou sou, hóti eisḗgages eis diathḗkēn kyríou tòn doûlón sou metà seautoû: kaì ei éstin adikía en tō̂i doúlōi sou, thanátōsón me sý: kaì héōs toû patrós sou hína tí hoútōs eiságeis me?

9
καὶ εἶπεν Ιωναθαν Μηδαμῶς σοι, ὅτι ἐὰν γινώσκων γνῶ ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ σέ· καὶ ἐὰν μή, εἰς τὰς πόλεις σου ἐγὼ ἀπαγγελῶ σοι.

kaì eîpen Iōnathan Mēdamō̂s soi, hóti eàn ginṓskōn gnō̂ hóti syntetélestai hē kakía parà toû patrós mou toû eltheîn epì sé: kaì eàn mḗ, eis tàs póleis sou egṑ apangelō̂ soi.

10
καὶ εἶπεν Δαυιδ πρὸς Ιωναθαν Τίς ἀπαγγελεῖ μοι, ἐὰν ἀποκριθῇ ὁ πατήρ σου σκληρῶς;

kaì eîpen Dauid pròs Iōnathan Tís apangeleî moi, eàn apokrithē̂i ho patḗr sou sklērō̂s?

11
καὶ εἶπεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ Πορεύου καὶ μένε εἰς ἀγρόν. καὶ ἐκπορεύονται ἀμϕότεροι εἰς ἀγρόν.

kaì eîpen Iōnathan pròs Dauid Poreúou kaì méne eis agrón. kaì ekporeúontai amphóteroi eis agrón.

12
καὶ εἶπεν Ιωναθαν πρὸς Δαυιδ Κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ οἶδεν ὅτι ἀνακρινῶ τὸν πατέρα μου ὡς ἂν ὁ καιρὸς τρισσῶς, καὶ ἰδοὺ ἀγαθὸν ᾖ περὶ Δαυιδ, καὶ οὐ μὴ ἀποστείλω πρὸς σὲ εἰς ἀγρόν·

kaì eîpen Iōnathan pròs Dauid Kýrios ho theòs Israēl oîden hóti anakrinō̂ tòn patéra mou hōs àn ho kairòs trissō̂s, kaì idoù agathòn ē̂i perì Dauid, kaì ou mḕ aposteílō pròs sè eis agrón:

13
τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τῷ Ιωναθαν καὶ τάδε προσθείη, ὅτι ἀνοίσω τὰ κακὰ ἐπὶ σὲ καὶ ἀποκαλύψω τὸ ὠτίον σου καὶ ἐξαποστελῶ σε, καὶ ἀπελεύσῃ εἰς εἰρήνην· καὶ ἔσται κύριος μετὰ σοῦ, καθὼς ἦν μετὰ τοῦ πατρός μου.

táde poiḗsai ho theòs tō̂i Iōnathan kaì táde prostheíē, hóti anoísō tà kakà epì sè kaì apokalýpsō tò ōtíon sou kaì exapostelō̂ se, kaì apeleúsēi eis eirḗnēn: kaì éstai kýrios metà soû, kathṑs ē̂n metà toû patrós mou.

14
καὶ μὲν ἔτι μου ζῶντος καὶ ποιήσεις ἔλεος μετ’ ἐμοῦ, καὶ ἐὰν θανάτῳ ἀποθάνω,

kaì mèn éti mou zō̂ntos kaì poiḗseis éleos met’ emoû, kaì eàn thanátōi apothánō,

15
οὐκ ἐξαρεῖς ἔλεός σου ἀπὸ τοῦ οἴκου μου ἕως τοῦ αἰῶνος· καὶ εἰ μὴ ἐν τῷ ἐξαίρειν κύριον τοὺς ἐχθροὺς Δαυιδ ἕκαστον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς

ouk exareîs éleós sou apò toû oíkou mou héōs toû aiō̂nos: kaì ei mḕ en tō̂i exaírein kýrion toùs echthroùs Dauid hékaston apò prosṓpou tē̂s gē̂s

16
ἐξαρθῆναι τὸ ὄνομα τοῦ Ιωναθαν ἀπὸ τοῦ οἴκου Δαυιδ, καὶ ἐκζητήσαι κύριος ἐχθροὺς τοῦ Δαυιδ.

exarthē̂nai tò ónoma toû Iōnathan apò toû oíkou Dauid, kaì ekzētḗsai kýrios echthroùs toû Dauid.

17
καὶ προσέθετο ἔτι Ιωναθαν ὀμόσαι τῷ Δαυιδ, ὅτι ἠγάπησεν ψυχὴν ἀγαπῶντος αὐτόν.

kaì prosétheto éti Iōnathan omósai tō̂i Dauid, hóti ēgápēsen psychḕn agapō̂ntos autón.

18
καὶ εἶπεν Ιωναθαν Αὔριον νουμηνία, καὶ ἐπισκεπήσῃ, ὅτι ἐπισκεπήσεται καθέδρα σου.

kaì eîpen Iōnathan Aúrion noumēnía, kaì episkepḗsēi, hóti episkepḗsetai kathédra sou.

19
καὶ τρισσεύσεις καὶ ἐπισκέψῃ καὶ ἥξεις εἰς τὸν τόπον σου, οὗ ἐκρύβης ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐργασίμῃ, καὶ καθήσῃ παρὰ τὸ εργαβ ἐκεῖνο.

kaì trisseúseis kaì episképsēi kaì hḗxeis eis tòn tópon sou, hoû ekrýbēs en tē̂i hēmérāi tē̂i ergasímēi, kaì kathḗsēi parà tò ergab ekeîno.

20
καὶ ἐγὼ τρισσεύσω ταῖς σχίζαις ἀκοντίζων ἐκπέμπων εἰς τὴν αματταρι·

kaì egṑ trisseúsō taîs schízais akontízōn ekpémpōn eis tḕn amattari:

21
καὶ ἰδοὺ ἀποστελῶ τὸ παιδάριον λέγων Δεῦρο εὑρέ μοι τὴν σχίζαν· ἐὰν εἴπω λέγων τῷ παιδαρίῳ ῟Ωδε ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ καὶ ὧδε, λαβὲ αὐτήν, παραγίνου, ὅτι εἰρήνη σοι καὶ οὐκ ἔστιν λόγος, ζῇ κύριος·

kaì idoù apostelō̂ tò paidárion légōn Deûro heuré moi tḕn schízan: eàn eípō légōn tō̂i paidaríōi ῾̂Ōde hē schíza apò soû kaì hō̂de, labè autḗn, paragínou, hóti eirḗnē soi kaì ouk éstin lógos, zē̂i kýrios:

22
ἐὰν τάδε εἴπω τῷ νεανίσκῳ ῟Ωδε ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ καὶ ἐπέκεινα, πορεύου, ὅτι ἐξαπέσταλκέν σε κύριος.

eàn táde eípō tō̂i neanískōi ῾̂Ōde hē schíza apò soû kaì epékeina, poreúou, hóti exapéstalkén se kýrios.

23
καὶ τὸ ῥῆμα, ὃ ἐλαλήσαμεν ἐγὼ καὶ σύ, ἰδοὺ κύριος μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ ἕως αἰῶνος.

kaì tò rhē̂ma, hò elalḗsamen egṑ kaì sý, idoù kýrios mártys anà méson emoû kaì soû héōs aiō̂nos.

24
Καὶ κρύπτεται Δαυιδ ἐν ἀγρῷ, καὶ παραγίνεται ὁ μήν, καὶ ἔρχεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ ϕαγεῖν.

Kaì krýptetai Dauid en agrō̂i, kaì paragínetai ho mḗn, kaì érchetai ho basileùs epì tḕn trápezan toû phageîn.

25
καὶ ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καθέδραν αὐτοῦ ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ, ἐπὶ τῆς καθέδρας παρὰ τοῖχον, καὶ προέϕθασεν τὸν Ιωναθαν, καὶ ἐκάθισεν Αβεννηρ ἐκ πλαγίων Σαουλ, καὶ ἐπεσκέπη ὁ τόπος Δαυιδ.

kaì ekáthisen ho basileùs epì tḕn kathédran autoû hōs hápax kaì hápax, epì tē̂s kathédras parà toîchon, kaì proéphthasen tòn Iōnathan, kaì ekáthisen Abennēr ek plagíōn Saoul, kaì epesképē ho tópos Dauid.

26
καὶ οὐκ ἐλάλησεν Σαουλ οὐδὲν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅτι εἶπεν Σύμπτωμα ϕαίνεται μὴ καθαρὸς εἶναι, ὅτι οὐ κεκαθάρισται.

kaì ouk elálēsen Saoul oudèn en tē̂i hēmérāi ekeínēi, hóti eîpen Sýmptōma phaínetai mḕ katharòs eînai, hóti ou kekatháristai.

27
καὶ ἐγενήθη τῇ ἐπαύριον τοῦ μηνὸς τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐπεσκέπη ὁ τόπος τοῦ Δαυιδ, καὶ εἶπεν Σαουλ πρὸς Ιωναθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τί ὅτι οὐ παραγέγονεν ὁ υἱὸς Ιεσσαι καὶ ἐχθὲς καὶ σήμερον ἐπὶ τὴν τράπεζαν;

kaì egenḗthē tē̂i epaúrion toû mēnòs tē̂i hēmérāi tē̂i deutérāi kaì epesképē ho tópos toû Dauid, kaì eîpen Saoul pròs Iōnathan tòn hyiòn autoû Tí hóti ou paragégonen ho hyiòs Iessai kaì echthès kaì sḗmeron epì tḕn trápezan?

28
καὶ ἀπεκρίθη Ιωναθαν τῷ Σαουλ καὶ εἶπεν αὐτῷ Παρῄτηται Δαυιδ παρ’ ἐμοῦ ἕως εἰς Βηθλεεμ τὴν πόλιν αὐτοῦ πορευθῆναι

kaì apekríthē Iōnathan tō̂i Saoul kaì eîpen autō̂i Parḗitētai Dauid par’ emoû héōs eis Bēthleem tḕn pólin autoû poreuthē̂nai

29
καὶ εἶπεν ’Εξαπόστειλον δή με, ὅτι θυσία τῆς ϕυλῆς ἡμῖν ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐνετείλαντο πρός με οἱ ἀδελϕοί μου, καὶ νῦν εἰ εὕρηκα χάριν ἐν ὀϕθαλμοῖς σου, διασωθήσομαι δὴ καὶ ὄψομαι τοὺς ἀδελϕούς μου· διὰ τοῦτο οὐ παραγέγονεν ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως.

kaì eîpen ’Exapósteilon dḗ me, hóti thysía tē̂s phylē̂s hēmîn en tē̂i pólei, kaì eneteílanto prós me hoi adelphoí mou, kaì nŷn ei heúrēka chárin en ophthalmoîs sou, diasōthḗsomai dḕ kaì ópsomai toùs adelphoús mou: dià toûto ou paragégonen epì tḕn trápezan toû basiléōs.

30
καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Σαουλ ἐπὶ Ιωναθαν σϕόδρα καὶ εἶπεν αὐτῷ Υἱὲ κορασίων αὐτομολούντων, οὐ γὰρ οἶδα ὅτι μέτοχος εἶ σὺ τῷ υἱῷ Ιεσσαι εἰς αἰσχύνην σου καὶ εἰς αἰσχύνην ἀποκαλύψεως μητρός σου;

kaì ethymṓthē orgē̂i Saoul epì Iōnathan sphódra kaì eîpen autō̂i Hyiè korasíōn automoloúntōn, ou gàr oîda hóti métochos eî sỳ tō̂i hyiō̂i Iessai eis aischýnēn sou kaì eis aischýnēn apokalýpseōs mētrós sou?

31
ὅτι πάσας τὰς ἡμέρας, ἃς ὁ υἱὸς Ιεσσαι ζῇ ἐπὶ τῆς γῆς, οὐχ ἑτοιμασθήσεται ἡ βασιλεία σου· νῦν οὖν ἀποστείλας λαβὲ τὸν νεανίαν, ὅτι υἱὸς θανάτου οὗτος.

hóti pásas tàs hēméras, hàs ho hyiòs Iessai zē̂i epì tē̂s gē̂s, ouch hetoimasthḗsetai hē basileía sou: nŷn oûn aposteílas labè tòn neanían, hóti hyiòs thanátou hoûtos.

32
καὶ ἀπεκρίθη Ιωναθαν τῷ Σαουλ ῞Ινα τί ἀποθνῄσκει; τί πεποίηκεν;

kaì apekríthē Iōnathan tō̂i Saoul ῞Ina tí apothnḗiskei? tí pepoíēken?

33
καὶ ἐπῆρεν Σαουλ τὸ δόρυ ἐπὶ Ιωναθαν τοῦ θανατῶσαι αὐτόν. καὶ ἔγνω Ιωναθαν ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία αὕτη παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ θανατῶσαι τὸν Δαυιδ,

kaì epē̂ren Saoul tò dóry epì Iōnathan toû thanatō̂sai autón. kaì égnō Iōnathan hóti syntetélestai hē kakía haútē parà toû patròs autoû thanatō̂sai tòn Dauid,

34
καὶ ἀνεπήδησεν Ιωναθαν ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐν ὀργῇ θυμοῦ καὶ οὐκ ἔϕαγεν ἐν τῇ δευτέρᾳ τοῦ μηνὸς ἄρτον, ὅτι ἐθραύσθη ἐπὶ τὸν Δαυιδ, ὅτι συνετέλεσεν ἐπ’ αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ.

kaì anepḗdēsen Iōnathan apò tē̂s trapézēs en orgē̂i thymoû kaì ouk éphagen en tē̂i deutérāi toû mēnòs árton, hóti ethraústhē epì tòn Dauid, hóti synetélesen ep’ autòn ho patḕr autoû.

35
Καὶ ἐγενήθη πρωὶ καὶ ἐξῆλθεν Ιωναθαν εἰς ἀγρόν, καθὼς ἐτάξατο εἰς τὸ μαρτύριον Δαυιδ, καὶ παιδάριον μικρὸν μετ’ αὐτοῦ.

Kaì egenḗthē prōì kaì exē̂lthen Iōnathan eis agrón, kathṑs etáxato eis tò martýrion Dauid, kaì paidárion mikròn met’ autoû.

36
καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ Δράμε, εὑρέ μοι τὰς σχίζας, ἐν αἷς ἐγὼ ἀκοντίζω· καὶ τὸ παιδάριον ἔδραμε, καὶ αὐτὸς ἠκόντιζε τῇ σχίζῃ καὶ παρήγαγεν αὐτήν.

kaì eîpen tō̂i paidaríōi Dráme, heuré moi tàs schízas, en haîs egṑ akontízō: kaì tò paidárion édrame, kaì autòs ēkóntize tē̂i schízēi kaì parḗgagen autḗn.

37
καὶ ἦλθεν τὸ παιδάριον ἕως τοῦ τόπου τῆς σχίζης, οὗ ἠκόντιζεν Ιωναθαν, καὶ ἀνεβόησεν Ιωναθαν ὀπίσω τοῦ νεανίου καὶ εἶπεν ’Εκεῖ ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ καὶ ἐπέκεινα·

kaì ē̂lthen tò paidárion héōs toû tópou tē̂s schízēs, hoû ēkóntizen Iōnathan, kaì anebóēsen Iōnathan opísō toû neaníou kaì eîpen ’Ekeî hē schíza apò soû kaì epékeina:

38
καὶ ἀνεβόησεν Ιωναθαν ὀπίσω τοῦ παιδαρίου αὐτοῦ λέγων Ταχύνας σπεῦσον καὶ μὴ στῇς· καὶ ἀνέλεξεν τὸ παιδάριον Ιωναθαν τὰς σχίζας πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ.

kaì anebóēsen Iōnathan opísō toû paidaríou autoû légōn Tachýnas speûson kaì mḕ stē̂is: kaì anélexen tò paidárion Iōnathan tàs schízas pròs tòn kýrion autoû.

39
καὶ τὸ παιδάριον οὐκ ἔγνω οὐθέν, πάρεξ Ιωναθαν καὶ Δαυιδ ἔγνωσαν τὸ ῥῆμα.

kaì tò paidárion ouk égnō outhén, párex Iōnathan kaì Dauid égnōsan tò rhē̂ma.

40
καὶ Ιωναθαν ἔδωκεν τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐπὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ Πορεύου εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν.

kaì Iōnathan édōken tà skeúē autoû epì tò paidárion autoû kaì eîpen tō̂i paidaríōi autoû Poreúou eíselthe eis tḕn pólin.

41
καὶ ὡς εἰσῆλθεν τὸ παιδάριον, καὶ Δαυιδ ἀνέστη ἀπὸ τοῦ εργαβ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ τρίς, καὶ κατεϕίλησεν ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἔκλαυσεν ἕκαστος τῷ πλησίον αὐτοῦ ἕως συντελείας μεγάλης.

kaì hōs eisē̂lthen tò paidárion, kaì Dauid anéstē apò toû ergab kaì épesen epì prósōpon autoû kaì prosekýnēsen autō̂i trís, kaì katephílēsen hékastos tòn plēsíon autoû, kaì éklausen hékastos tō̂i plēsíon autoû héōs synteleías megálēs.

42
καὶ εἶπεν Ιωναθαν Πορεύου εἰς εἰρήνην, καὶ ὡς ὀμωμόκαμεν ἡμεῖς ἀμϕότεροι ἐν ὀνόματι κυρίου λέγοντες Κύριος ἔσται μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός μου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου ἕως αἰῶνος.

kaì eîpen Iōnathan Poreúou eis eirḗnēn, kaì hōs omōmókamen hēmeîs amphóteroi en onómati kyríou légontes Kýrios éstai mártys anà méson emoû kaì soû kaì anà méson toû spérmatós mou kaì anà méson toû spérmatós sou héōs aiō̂nos.