Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 2 Rois 5

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ Ναιμαν ὁ ἄρχων τῆς δυνάμεως Συρίας ἦν ἀνὴρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ τεθαυμασμένος προσώπῳ, ὅτι ἐν αὐτῷ ἔδωκεν κύριος σωτηρίαν Συρίᾳ· καὶ ὁ ἀνὴρ ἦν δυνατὸς ἰσχύι, λελεπρωμένος.

Kaì Naiman ho árchōn tē̂s dynámeōs Syrías ē̂n anḕr mégas enṓpion toû kyríou autoû kaì tethaumasménos prosṓpōi, hóti en autō̂i édōken kýrios sōtērían Syríāi: kaì ho anḕr ē̂n dynatòs ischýi, leleprōménos.
2
καὶ Συρία ἐξῆλθον μονόζωνοι καὶ ᾐχμαλώτευσαν ἐκ γῆς Ισραηλ νεάνιδα μικράν, καὶ ἦν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς Ναιμαν.

kaì Syría exē̂lthon monózōnoi kaì ēichmalṓteusan ek gē̂s Israēl neánida mikrán, kaì ē̂n enṓpion tē̂s gynaikòs Naiman.
3
ἡ δὲ εἶπεν τῇ κυρίᾳ αὐτῆς ῎Οϕελον ὁ κύριός μου ἐνώπιον τοῦ προϕήτου τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, τότε ἀποσυνάξει αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ.

hē dè eîpen tē̂i kyríāi autē̂s ῎Ophelon ho kýriós mou enṓpion toû prophḗtou toû theoû toû en Samareíāi, tóte aposynáxei autòn apò tē̂s lépras autoû.
4
καὶ εἰσῆλθεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ ἑαυτῆς καὶ εἶπεν Οὕτως καὶ οὕτως ἐλάλησεν ἡ νεᾶνις ἡ ἐκ γῆς Ισραηλ.

kaì eisē̂lthen kaì apḗngeilen tō̂i kyríōi heautē̂s kaì eîpen Hoútōs kaì hoútōs elálēsen hē neânis hē ek gē̂s Israēl.
5
καὶ εἶπεν βασιλεὺς Συρίας πρὸς Ναιμαν Δεῦρο εἴσελθε, καὶ ἐξαποστελῶ βιβλίον πρὸς βασιλέα Ισραηλ· καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δέκα τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑξακισχιλίους χρυσοῦς καὶ δέκα ἀλλασσομένας στολάς.

kaì eîpen basileùs Syrías pròs Naiman Deûro eíselthe, kaì exapostelō̂ biblíon pròs basiléa Israēl: kaì eporeúthē kaì élaben en tē̂i cheirì autoû déka tálanta argyríou kaì hexakischilíous chrysoûs kaì déka allassoménas stolás.
6
καὶ ἤνεγκεν τὸ βιβλίον πρὸς τὸν βασιλέα Ισραηλ λέγων Καὶ νῦν ὡς ἂν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς σέ, ἰδοὺ ἀπέστειλα πρὸς σὲ Ναιμαν τὸν δοῦλόν μου, καὶ ἀποσυνάξεις αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ.

kaì ḗnenken tò biblíon pròs tòn basiléa Israēl légōn Kaì nŷn hōs àn élthēi tò biblíon toûto pròs sé, idoù apésteila pròs sè Naiman tòn doûlón mou, kaì aposynáxeis autòn apò tē̂s lépras autoû.
7
καὶ ἐγένετο ὡς ἀνέγνω βασιλεὺς Ισραηλ τὸ βιβλίον, διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν Μὴ θεὸς ἐγὼ τοῦ θανατῶσαι καὶ ζωοποιῆσαι, ὅτι οὗτος ἀποστέλλει πρός με ἀποσυνάξαι ἄνδρα ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ; ὅτι πλὴν γνῶτε δὴ καὶ ἴδετε ὅτι προϕασίζεται οὗτός με.

kaì egéneto hōs anégnō basileùs Israēl tò biblíon, diérrēxen tà himátia autoû kaì eîpen Mḕ theòs egṑ toû thanatō̂sai kaì zōopoiē̂sai, hóti hoûtos apostéllei prós me aposynáxai ándra apò tē̂s lépras autoû? hóti plḕn gnō̂te dḕ kaì ídete hóti prophasízetai hoûtós me.
8
καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ελισαιε ὅτι διέρρηξεν ὁ βασιλεὺς Ισραηλ τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ, καὶ ἀπέστειλεν πρὸς τὸν βασιλέα Ισραηλ λέγων ῞Ινα τί διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου; ἐλθέτω δὴ πρός με Ναιμαν καὶ γνώτω ὅτι ἔστιν προϕήτης ἐν Ισραηλ.

kaì egéneto hōs ḗkousen Elisaie hóti diérrēxen ho basileùs Israēl tà himátia heautoû, kaì apésteilen pròs tòn basiléa Israēl légōn ῞Ina tí diérrēxas tà himátiá sou? elthétō dḕ prós me Naiman kaì gnṓtō hóti éstin prophḗtēs en Israēl.
9
καὶ ἦλθεν Ναιμαν ἐν ἵππῳ καὶ ἅρματι καὶ ἔστη ἐπὶ θύρας οἴκου Ελισαιε.

kaì ē̂lthen Naiman en híppōi kaì hármati kaì éstē epì thýras oíkou Elisaie.
10
καὶ ἀπέστειλεν Ελισαιε ἄγγελον πρὸς αὐτὸν λέγων Πορευθεὶς λοῦσαι ἑπτάκις ἐν τῷ Ιορδάνῃ, καὶ ἐπιστρέψει ἡ σάρξ σού σοι, καὶ καθαρισθήσῃ.

kaì apésteilen Elisaie ángelon pròs autòn légōn Poreutheìs loûsai heptákis en tō̂i Iordánēi, kaì epistrépsei hē sárx soú soi, kaì katharisthḗsēi.
11
καὶ ἐθυμώθη Ναιμαν καὶ ἀπῆλθεν καὶ εἶπεν ’Ιδοὺ δὴ ἔλεγον ὅτι ἐξελεύσεται πρός με καὶ στήσεται καὶ ἐπικαλέσεται ἐν ὀνόματι θεοῦ αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τόπον καὶ ἀποσυνάξει τὸ λεπρόν·

kaì ethymṓthē Naiman kaì apē̂lthen kaì eîpen ’Idoù dḕ élegon hóti exeleúsetai prós me kaì stḗsetai kaì epikalésetai en onómati theoû autoû kaì epithḗsei tḕn cheîra autoû epì tòn tópon kaì aposynáxei tò leprón:
12
οὐχὶ ἀγαθὸς Αβανα καὶ Φαρϕαρ ποταμοὶ Δαμασκοῦ ὑπὲρ Ιορδάνην καὶ πάντα τὰ ὕδατα Ισραηλ; οὐχὶ πορευθεὶς λούσομαι ἐν αὐτοῖς καὶ καθαρισθήσομαι; καὶ ἐξέκλινεν καὶ ἀπῆλθεν ἐν θυμῷ.

ouchì agathòs Abana kaì Pharphar potamoì Damaskoû hypèr Iordánēn kaì pánta tà hýdata Israēl? ouchì poreutheìs loúsomai en autoîs kaì katharisthḗsomai? kaì exéklinen kaì apē̂lthen en thymō̂i.
13
καὶ ἤγγισαν οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτόν Μέγαν λόγον ἐλάλησεν ὁ προϕήτης πρὸς σέ, οὐχὶ ποιήσεις; καὶ ὅτι εἶπεν πρὸς σέ Λοῦσαι καὶ καθαρίσθητι.

kaì ḗngisan hoi paîdes autoû kaì elálēsan pròs autón Mégan lógon elálēsen ho prophḗtēs pròs sé, ouchì poiḗseis? kaì hóti eîpen pròs sé Loûsai kaì katharísthēti.
14
καὶ κατέβη Ναιμαν καὶ ἐβαπτίσατο ἐν τῷ Ιορδάνῃ ἑπτάκι κατὰ τὸ ῥῆμα Ελισαιε, καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σὰρξ αὐτοῦ ὡς σὰρξ παιδαρίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη.

kaì katébē Naiman kaì ebaptísato en tō̂i Iordánēi heptáki katà tò rhē̂ma Elisaie, kaì epéstrepsen hē sàrx autoû hōs sàrx paidaríou mikroû, kaì ekatharísthē.
15
καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς Ελισαιε, αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ, καὶ ἦλθεν καὶ ἔστη καὶ εἶπεν ’Ιδοὺ δὴ ἔγνωκα ὅτι οὐκ ἔστιν θεὸς ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὅτι ἀλλ’ ἢ ἐν τῷ Ισραηλ· καὶ νῦν λαβὲ τὴν εὐλογίαν παρὰ τοῦ δούλου σου.

kaì epéstrepsen pròs Elisaie, autòs kaì pâsa hē parembolḕ autoû, kaì ē̂lthen kaì éstē kaì eîpen ’Idoù dḕ égnōka hóti ouk éstin theòs en pásēi tē̂i gē̂i hóti all’ ḕ en tō̂i Israēl: kaì nŷn labè tḕn eulogían parà toû doúlou sou.
16
καὶ εἶπεν Ελισαιε Ζῇ κύριος, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ λήμψομαι· καὶ παρεβιάσατο αὐτὸν λαβεῖν, καὶ ἠπείθησεν.

kaì eîpen Elisaie Zē̂i kýrios, hō̂i paréstēn enṓpion autoû, ei lḗmpsomai: kaì parebiásato autòn labeîn, kaì ēpeíthēsen.
17
καὶ εἶπεν Ναιμαν Καὶ εἰ μή, δοθήτω δὴ τῷ δούλῳ σου γόμος ζεύγους ἡμιόνων, καὶ σύ μοι δώσεις ἐκ τῆς γῆς τῆς πυρρᾶς, ὅτι οὐ ποιήσει ἔτι ὁ δοῦλός σου ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίασμα θεοῖς ἑτέροις, ἀλλ’ ἢ τῷ κυρίῳ μόνῳ·

kaì eîpen Naiman Kaì ei mḗ, dothḗtō dḕ tō̂i doúlōi sou gómos zeúgous hēmiónōn, kaì sý moi dṓseis ek tē̂s gē̂s tē̂s pyrrâs, hóti ou poiḗsei éti ho doûlós sou holokaútōma kaì thysíasma theoîs hetérois, all’ ḕ tō̂i kyríōi mónōi:
18
καὶ ἱλάσεται κύριος τῷ δούλῳ σου ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν κύριόν μου εἰς οἶκον Ρεμμαν προσκυνῆσαι αὐτὸν καὶ ἐπαναπαύσεται ἐπὶ τῆς χειρός μου καὶ προσκυνήσω ἐν οἴκῳ Ρεμμαν ἐν τῷ προσκυνεῖν αὐτὸν ἐν οἴκῳ Ρεμμαν, καὶ ἱλάσεται δὴ κύριος τῷ δούλῳ σου ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ.

kaì hilásetai kýrios tō̂i doúlōi sou en tō̂i eisporeúesthai tòn kýrión mou eis oîkon Remman proskynē̂sai autòn kaì epanapaúsetai epì tē̂s cheirós mou kaì proskynḗsō en oíkōi Remman en tō̂i proskyneîn autòn en oíkōi Remman, kaì hilásetai dḕ kýrios tō̂i doúlōi sou en tō̂i lógōi toútōi.
19
καὶ εἶπεν Ελισαιε πρὸς Ναιμαν Δεῦρο εἰς εἰρήνην. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ εἰς δεβραθα τῆς γῆς.

kaì eîpen Elisaie pròs Naiman Deûro eis eirḗnēn. kaì apē̂lthen ap’ autoû eis debratha tē̂s gē̂s.
20
Καὶ εἶπεν Γιεζι τὸ παιδάριον Ελισαιε ’Ιδοὺ ἐϕείσατο ὁ κύριός μου τοῦ Ναιμαν τοῦ Σύρου τούτου τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ἃ ἐνήνοχεν· ζῇ κύριος ὅτι εἰ μὴ δραμοῦμαι ὀπίσω αὐτοῦ καὶ λήμψομαι παρ’ αὐτοῦ τι.

Kaì eîpen Giezi tò paidárion Elisaie ’Idoù epheísato ho kýriós mou toû Naiman toû Sýrou toútou toû mḕ labeîn ek cheiròs autoû hà enḗnochen: zē̂i kýrios hóti ei mḕ dramoûmai opísō autoû kaì lḗmpsomai par’ autoû ti.
21
καὶ ἐδίωξε Γιεζι ὀπίσω τοῦ Ναιμαν, καὶ εἶδεν αὐτὸν Ναιμαν τρέχοντα ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ.

kaì edíōxe Giezi opísō toû Naiman, kaì eîden autòn Naiman tréchonta opísō autoû kaì epéstrepsen apò toû hármatos eis apantḕn autoû.
22
καὶ εἶπεν Εἰρήνη· ὁ κύριός μου ἀπέστειλέν με λέγων ’Ιδοὺ νῦν ἦλθον πρός με δύο παιδάρια ἐξ ὄρους Εϕραιμ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προϕητῶν· δὸς δὴ αὐτοῖς τάλαντον ἀργυρίου καὶ δύο ἀλλασσομένας στολάς.

kaì eîpen Eirḗnē: ho kýriós mou apésteilén me légōn ’Idoù nŷn ē̂lthon prós me dýo paidária ex órous Ephraim apò tō̂n hyiō̂n tō̂n prophētō̂n: dòs dḕ autoîs tálanton argyríou kaì dýo allassoménas stolás.
23
καὶ εἶπεν Ναιμαν Λαβὲ διτάλαντον ἀργυρίου· καὶ ἔλαβεν ἐν δυσὶ θυλάκοις καὶ δύο ἀλλασσομένας στολὰς καὶ ἔδωκεν ἐπὶ δύο παιδάρια αὐτοῦ, καὶ ἦραν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

kaì eîpen Naiman Labè ditálanton argyríou: kaì élaben en dysì thylákois kaì dýo allassoménas stolàs kaì édōken epì dýo paidária autoû, kaì ē̂ran émprosthen autoû.
24
καὶ ἦλθον εἰς τὸ σκοτεινόν, καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ παρέθετο ἐν οἴκῳ καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺς ἄνδρας.

kaì ē̂lthon eis tò skoteinón, kaì élaben ek tō̂n cheirō̂n autō̂n kaì parétheto en oíkōi kaì exapésteilen toùs ándras.
25
καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν καὶ παρειστήκει πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ελισαιε Πόθεν, Γιεζι; καὶ εἶπεν Γιεζι Οὐ πεπόρευται ὁ δοῦλός σου ἔνθα καὶ ἔνθα.

kaì autòs eisē̂lthen kaì pareistḗkei pròs tòn kýrion autoû. kaì eîpen pròs autòn Elisaie Póthen, Giezi? kaì eîpen Giezi Ou pepóreutai ho doûlós sou éntha kaì éntha.
26
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ελισαιε Οὐχὶ ἡ καρδία μου ἐπορεύθη μετὰ σοῦ, ὅτε ἐπέστρεψεν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς συναντήν σοι; καὶ νῦν ἔλαβες τὸ ἀργύριον καὶ νῦν ἔλαβες τὰ ἱμάτια καὶ λήμψῃ ἐν αὐτῷ κήπους καὶ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας·

kaì eîpen pròs autòn Elisaie Ouchì hē kardía mou eporeúthē metà soû, hóte epéstrepsen ho anḕr apò toû hármatos eis synantḗn soi? kaì nŷn élabes tò argýrion kaì nŷn élabes tà himátia kaì lḗmpsēi en autō̂i kḗpous kaì elaiō̂nas kaì ampelō̂nas kaì próbata kaì bóas kaì paîdas kaì paidískas:
27
καὶ ἡ λέπρα Ναιμαν κολληθήσεται ἐν σοὶ καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ προσώπου αὐτοῦ λελεπρωμένος ὡσεὶ χιών.

kaì hē lépra Naiman kollēthḗsetai en soì kaì en tō̂i spérmatí sou eis tòn aiō̂na. kaì exē̂lthen ek prosṓpou autoû leleprōménos hōseì chiṓn.