Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Daniel 2

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τῆς βασιλείας Ναβουχοδονοσορ συνέβη εἰς ὁράματα καὶ ἐνύπνια ἐμπεσεῖν τὸν βασιλέα καὶ ταραχθῆναι ἐν τῷ ἐνυπνίῳ αὐτοῦ, καὶ ὁ ὕπνος αὐτοῦ ἐγένετο ἀπ’ αὐτοῦ.

Kaì en tō̂i étei tō̂i deutérōi tē̂s basileías Nabouchodonosor synébē eis horámata kaì enýpnia empeseîn tòn basiléa kaì tarachthē̂nai en tō̂i enypníōi autoû, kaì ho hýpnos autoû egéneto ap’ autoû.
2
καὶ ἐπέταξεν ὁ βασιλεὺς εἰσενεχθῆναι τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ τοὺς μάγους καὶ τοὺς ϕαρμακοὺς τῶν Χαλδαίων ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ, καὶ παραγενόμενοι ἔστησαν παρὰ τῷ βασιλεῖ.

kaì epétaxen ho basileùs eisenechthē̂nai toùs epaoidoùs kaì toùs mágous kaì toùs pharmakoùs tō̂n Chaldaíōn anangeîlai tō̂i basileî tà enýpnia autoû, kaì paragenómenoi éstēsan parà tō̂i basileî.
3
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς ’Ενύπνιον ἑώρακα καὶ ἐκινήθη μου τὸ πνεῦμα· ἐπιγνῶναι οὖν θέλω τὸ ἐνύπνιον.

kaì eîpen autoîs ho basileús ’Enýpnion heṓraka kaì ekinḗthē mou tò pneûma: epignō̂nai oûn thélō tò enýpnion.
4
καὶ ἐλάλησαν οἱ Χαλδαῖοι πρὸς τὸν βασιλέα Συριστί Κύριε βασιλεῦ, τὸν αἰῶνα ζῆθι· ἀνάγγειλον τὸ ἐνύπνιόν σου τοῖς παισί σου, καὶ ἡμεῖς σοι ϕράσομεν τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ.

kaì elálēsan hoi Chaldaîoi pròs tòn basiléa Syristí Kýrie basileû, tòn aiō̂na zē̂thi: anángeilon tò enýpnión sou toîs paisí sou, kaì hēmeîs soi phrásomen tḕn sýnkrisin autoû.
5
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς εἶπε τοῖς Χαλδαίοις ὅτι ’Εὰν μὴ ἀπαγγείλητέ μοι ἐπ’ ἀληθείας τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν τούτου σύγκρισιν δηλώσητέ μοι, παραδειγματισθήσεσθε, καὶ ἀναληϕθήσεται ὑμῶν τὰ ὑπάρχοντα εἰς τὸ βασιλικόν·

apokritheìs dè ho basileùs eîpe toîs Chaldaíois hóti ’Eàn mḕ apangeílēté moi ep’ alētheías tò enýpnion kaì tḕn toútou sýnkrisin dēlṓsēté moi, paradeigmatisthḗsesthe, kaì analēphthḗsetai hymō̂n tà hypárchonta eis tò basilikón:
6
ἐὰν δὲ τὸ ἐνύπνιον διασαϕήσητέ μοι καὶ τὴν τούτου σύγκρισιν ἀναγγείλητε, λήψεσθε δόματα παντοῖα καὶ δοξασθήσεσθε ὑπ’ ἐμοῦ· δηλώσατέ μοι τὸ ἐνύπνιον καὶ κρίνατε.

eàn dè tò enýpnion diasaphḗsēté moi kaì tḕn toútou sýnkrisin anangeílēte, lḗpsesthe dómata pantoîa kaì doxasthḗsesthe hyp’ emoû: dēlṓsaté moi tò enýpnion kaì krínate.
7
ἀπεκρίθησαν δὲ ἐκ δευτέρου λέγοντες Βασιλεῦ, τὸ ὅραμα εἰπόν, καὶ οἱ παῖδές σου κρινοῦσι πρὸς ταῦτα.

apekríthēsan dè ek deutérou légontes Basileû, tò hórama eipón, kaì hoi paîdés sou krinoûsi pròs taûta.
8
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ βασιλεύς ’Επ’ ἀληθείας οἶδα ὅτι καιρὸν ὑμεῖς ἐξαγοράζετε, καθάπερ ἑωράκατε ὅτι ἀπέστη ἀπ’ ἐμοῦ τὸ πρᾶγμα· καθάπερ οὖν προστέταχα, οὕτως ἔσται·

kaì eîpen autoîs ho basileús ’Ep’ alētheías oîda hóti kairòn hymeîs exagorázete, katháper heōrákate hóti apéstē ap’ emoû tò prâgma: katháper oûn prostétacha, hoútōs éstai:
9
ἐὰν μὴ τὸ ἐνύπνιον ἀπαγγείλητέ μοι ἐπ’ ἀληθείας καὶ τὴν τούτου σύγκρισιν δηλώσητε, θανάτῳ περιπεσεῖσθε· συνείπασθε γὰρ λόγους ψευδεῖς ποιήσασθαι ἐπ’ ἐμοῦ, ἕως ἂν ὁ καιρὸς ἀλλοιωθῇ· νῦν οὖν ἐὰν τὸ ῥῆμα εἴπητέ μοι, ὃ τὴν νύκτα ἑώρακα, γνώσομαι ὅτι καὶ τὴν τούτου κρίσιν δηλώσετε.

eàn mḕ tò enýpnion apangeílēté moi ep’ alētheías kaì tḕn toútou sýnkrisin dēlṓsēte, thanátōi peripeseîsthe: syneípasthe gàr lógous pseudeîs poiḗsasthai ep’ emoû, héōs àn ho kairòs alloiōthē̂i: nŷn oûn eàn tò rhē̂ma eípēté moi, hò tḕn nýkta heṓraka, gnṓsomai hóti kaì tḕn toútou krísin dēlṓsete.
10
καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ Χαλδαῖοι ἐπὶ τοῦ βασιλέως ὅτι Οὐδεὶς τῶν ἐπὶ τῆς γῆς δυνήσεται εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ ὃ ἑώρακε, καθάπερ σὺ ἐρωτᾷς, καὶ πᾶς βασιλεὺς καὶ πᾶς δυνάστης τοιοῦτο πρᾶγμα οὐκ ἐπερωτᾷ πάντα σοϕὸν καὶ μάγον καὶ Χαλδαῖον·

kaì apekríthēsan hoi Chaldaîoi epì toû basiléōs hóti Oudeìs tō̂n epì tē̂s gē̂s dynḗsetai eipeîn tō̂i basileî hò heṓrake, katháper sỳ erōtā̂is, kaì pâs basileùs kaì pâs dynástēs toioûto prâgma ouk eperōtā̂i pánta sophòn kaì mágon kaì Chaldaîon:
11
καὶ ὁ λόγος, ὃν ζητεῖς, βασιλεῦ, βαρύς ἐστι καὶ ἐπίδοξος, καὶ οὐδείς ἐστιν, ὃς δηλώσει ταῦτα τῷ βασιλεῖ, εἰ μήτι ἄγγελος, οὗ οὐκ ἔστι κατοικητήριον μετὰ πάσης σαρκός· ὅθεν οὐκ ἐνδέχεται γενέσθαι καθάπερ οἴει.

kaì ho lógos, hòn zēteîs, basileû, barýs esti kaì epídoxos, kaì oudeís estin, hòs dēlṓsei taûta tō̂i basileî, ei mḗti ángelos, hoû ouk ésti katoikētḗrion metà pásēs sarkós: hóthen ouk endéchetai genésthai katháper oíei.
12
τότε ὁ βασιλεὺς στυγνὸς γενόμενος καὶ περίλυπος προσέταξεν ἐξαγαγεῖν πάντας τοὺς σοϕοὺς τῆς Βαβυλωνίας·

tóte ho basileùs stygnòs genómenos kaì perílypos prosétaxen exagageîn pántas toùs sophoùs tē̂s Babylōnías:
13
καὶ ἐδογματίσθη πάντας ἀποκτεῖναι, ἐζητήθη δὲ ὁ Δανιηλ καὶ πάντες οἱ μετ’ αὐτοῦ χάριν τοῦ συναπολέσθαι.

kaì edogmatísthē pántas apokteînai, ezētḗthē dè ho Daniēl kaì pántes hoi met’ autoû chárin toû synapolésthai.
14
τότε Δανιηλ εἶπε βουλὴν καὶ γνώμην, ἣν εἶχεν, Αριώχῃ τῷ ἀρχιμαγείρῳ τοῦ βασιλέως, ᾧ προσέταξεν ἐξαγαγεῖν τοὺς σοϕιστὰς τῆς Βαβυλωνίας,

tóte Daniēl eîpe boulḕn kaì gnṓmēn, hḕn eîchen, Ariṓchēi tō̂i archimageírōi toû basiléōs, hō̂i prosétaxen exagageîn toùs sophistàs tē̂s Babylōnías,
15
καὶ ἐπυνθάνετο αὐτοῦ λέγων Περὶ τίνος δογματίζεται πικρῶς παρὰ τοῦ βασιλέως; τότε τὸ πρόσταγμα ἐσήμανεν ὁ Αριώχης τῷ Δανιηλ.

kaì epyntháneto autoû légōn Perì tínos dogmatízetai pikrō̂s parà toû basiléōs? tóte tò próstagma esḗmanen ho Ariṓchēs tō̂i Daniēl.
16
ὁ δὲ Δανιηλ εἰσῆλθε ταχέως πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἠξίωσεν ἵνα δοθῇ αὐτῷ χρόνος παρὰ τοῦ βασιλέως, καὶ δηλώσῃ πάντα ἐπὶ τοῦ βασιλέως.

ho dè Daniēl eisē̂lthe tachéōs pròs tòn basiléa kaì ēxíōsen hína dothē̂i autō̂i chrónos parà toû basiléōs, kaì dēlṓsēi pánta epì toû basiléōs.
17
τότε ἀπελθὼν Δανιηλ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ τῷ Ανανια καὶ Μισαηλ καὶ Αζαρια τοῖς συνεταίροις ὑπέδειξε πάντα·

tóte apelthṑn Daniēl eis tòn oîkon autoû tō̂i Anania kaì Misaēl kaì Azaria toîs synetaírois hypédeixe pánta:
18
καὶ παρήγγειλε νηστείαν καὶ δέησιν καὶ τιμωρίαν ζητῆσαι παρὰ τοῦ κυρίου τοῦ ὑψίστου περὶ τοῦ μυστηρίου τούτου, ὅπως μὴ ἐκδοθῶσι Δανιηλ καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ εἰς ἀπώλειαν ἅμα τοῖς σοϕισταῖς Βαβυλῶνος.

kaì parḗngeile nēsteían kaì déēsin kaì timōrían zētē̂sai parà toû kyríou toû hypsístou perì toû mystēríou toútou, hópōs mḕ ekdothō̂si Daniēl kaì hoi met’ autoû eis apṓleian háma toîs sophistaîs Babylō̂nos.
19
τότε τῷ Δανιηλ ἐν ὁράματι ἐν αὐτῇ τῇ νυκτὶ τὸ μυστήριον τοῦ βασιλέως ἐξεϕάνθη εὐσήμως· τότε Δανιηλ εὐλόγησε τὸν κύριον τὸν ὕψιστον

tóte tō̂i Daniēl en horámati en autē̂i tē̂i nyktì tò mystḗrion toû basiléōs exephánthē eusḗmōs: tóte Daniēl eulógēse tòn kýrion tòn hýpsiston
20
καὶ ἐκϕωνήσας εἶπεν ῎Εσται τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου τοῦ μεγάλου εὐλογημένον εἰς τὸν αἰῶνα, ὅτι ἡ σοϕία καὶ ἡ μεγαλωσύνη αὐτοῦ ἐστι·

kaì ekphōnḗsas eîpen ῎Estai tò ónoma toû kyríou toû megálou eulogēménon eis tòn aiō̂na, hóti hē sophía kaì hē megalōsýnē autoû esti:
21
καὶ αὐτὸς ἀλλοιοῖ καιροὺς καὶ χρόνους, μεθιστῶν βασιλεῖς καὶ καθιστῶν, διδοὺς σοϕοῖς σοϕίαν καὶ σύνεσιν τοῖς ἐν ἐπιστήμῃ οὖσιν·

kaì autòs alloioî kairoùs kaì chrónous, methistō̂n basileîs kaì kathistō̂n, didoùs sophoîs sophían kaì sýnesin toîs en epistḗmēi oûsin:
22
ἀνακαλύπτων τὰ βαθέα καὶ σκοτεινὰ καὶ γινώσκων τὰ ἐν τῷ σκότει καὶ τὰ ἐν τῷ ϕωτί, καὶ παρ’ αὐτῷ κατάλυσις·

anakalýptōn tà bathéa kaì skoteinà kaì ginṓskōn tà en tō̂i skótei kaì tà en tō̂i phōtí, kaì par’ autō̂i katálysis:
23
σοί, κύριε τῶν πατέρων μου, ἐξομολογοῦμαι καὶ αἰνῶ, ὅτι σοϕίαν καὶ ϕρόνησιν ἔδωκάς μοι καὶ νῦν ἐσήμανάς μοι ὅσα ἠξίωσα τοῦ δηλῶσαι τῷ βασιλεῖ πρὸς ταῦτα.

soí, kýrie tō̂n patérōn mou, exomologoûmai kaì ainō̂, hóti sophían kaì phrónēsin édōkás moi kaì nŷn esḗmanás moi hósa ēxíōsa toû dēlō̂sai tō̂i basileî pròs taûta.
24
εἰσελθὼν δὲ Δανιηλ πρὸς τὸν Αριωχ τὸν κατασταθέντα ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποκτεῖναι πάντας τοὺς σοϕιστὰς τῆς Βαβυλωνίας εἶπεν αὐτῷ Τοὺς μὲν σοϕιστὰς τῆς Βαβυλωνίας μὴ ἀπολέσῃς, εἰσάγαγε δέ με πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἕκαστα τῷ βασιλεῖ δηλώσω.

eiselthṑn dè Daniēl pròs tòn Ariōch tòn katastathénta hypò toû basiléōs apokteînai pántas toùs sophistàs tē̂s Babylōnías eîpen autō̂i Toùs mèn sophistàs tē̂s Babylōnías mḕ apolésēis, eiságage dé me pròs tòn basiléa, kaì hékasta tō̂i basileî dēlṓsō.
25
τότε Αριωχ κατὰ σπουδὴν εἰσήγαγεν τὸν Δανιηλ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν αὐτῷ ὅτι Εὕρηκα ἄνθρωπον σοϕὸν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν υἱῶν τῆς Ιουδαίας, ὃς τῷ βασιλεῖ δηλώσει ἕκαστα.

tóte Ariōch katà spoudḕn eisḗgagen tòn Daniēl pròs tòn basiléa kaì eîpen autō̂i hóti Heúrēka ánthrōpon sophòn ek tē̂s aichmalōsías tō̂n hyiō̂n tē̂s Ioudaías, hòs tō̂i basileî dēlṓsei hékasta.
26
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς εἶπε τῷ Δανιηλ ἐπικαλουμένῳ δὲ Χαλδαϊστὶ Βαλτασαρ Δυνήσῃ δηλῶσαί μοι τὸ ὅραμα, ὃ εἶδον, καὶ τὴν τούτου σύγκρισιν;

apokritheìs dè ho basileùs eîpe tō̂i Daniēl epikalouménōi dè Chaldaïstì Baltasar Dynḗsēi dēlō̂saí moi tò hórama, hò eîdon, kaì tḕn toútou sýnkrisin?
27
ἐκϕωνήσας δὲ ὁ Δανιηλ ἐπὶ τοῦ βασιλέως εἶπεν Τὸ μυστήριον, ὃ ἑώρακεν ὁ βασιλεύς, οὐκ ἔστι σοϕῶν καὶ ϕαρμακῶν καὶ ἐπαοιδῶν καὶ γαζαρηνῶν ἡ δήλωσις,

ekphōnḗsas dè ho Daniēl epì toû basiléōs eîpen Tò mystḗrion, hò heṓraken ho basileús, ouk ésti sophō̂n kaì pharmakō̂n kaì epaoidō̂n kaì gazarēnō̂n hē dḗlōsis,
28
ἀλλ’ ἔστι θεὸς ἐν οὐρανῷ ἀνακαλύπτων μυστήρια, ὃς ἐδήλωσε τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονοσορ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν. βασιλεῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ζῆθι· τὸ ἐνύπνιον καὶ τὸ ὅραμα τῆς κεϕαλῆς σου ἐπὶ τῆς κοίτης σου τοῦτό ἐστι.

all’ ésti theòs en ouranō̂i anakalýptōn mystḗria, hòs edḗlōse tō̂i basileî Nabouchodonosor hà deî genésthai ep’ eschátōn tō̂n hēmerō̂n. basileû, eis tòn aiō̂na zē̂thi: tò enýpnion kaì tò hórama tē̂s kephalē̂s sou epì tē̂s koítēs sou toûtó esti.
29
σύ, βασιλεῦ, κατακλιθεὶς ἐπὶ τῆς κοίτης σου ἑώρακας πάντα, ὅσα δεῖ γενέσθαι ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, καὶ ὁ ἀνακαλύπτων μυστήρια ἐδήλωσέ σοι ἃ δεῖ γενέσθαι.

sý, basileû, kataklitheìs epì tē̂s koítēs sou heṓrakas pánta, hósa deî genésthai ep’ eschátōn tō̂n hēmerō̂n, kaì ho anakalýptōn mystḗria edḗlōsé soi hà deî genésthai.
30
κἀμοὶ δὲ οὐ παρὰ τὴν σοϕίαν τὴν οὖσαν ἐν ἐμοὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τὸ μυστήριον τοῦτο ἐξεϕάνθη, ἀλλ’ ἕνεκεν τοῦ δηλωθῆναι τῷ βασιλεῖ ἐσημάνθη μοι ἃ ὑπέλαβες τῇ καρδίᾳ σου ἐν γνώσει.

kamoì dè ou parà tḕn sophían tḕn oûsan en emoì hypèr pántas toùs anthrṓpous tò mystḗrion toûto exephánthē, all’ héneken toû dēlōthē̂nai tō̂i basileî esēmánthē moi hà hypélabes tē̂i kardíāi sou en gnṓsei.
31
καὶ σύ, βασιλεῦ, ἑώρακας, καὶ ἰδοὺ εἰκὼν μία, καὶ ἦν ἡ εἰκὼν ἐκείνη μεγάλη σϕόδρα, καὶ ἡ πρόσοψις αὐτῆς ὑπερϕερὴς ἑστήκει ἐναντίον σου, καὶ ἡ πρόσοψις τῆς εἰκόνος ϕοβερά·

kaì sý, basileû, heṓrakas, kaì idoù eikṑn mía, kaì ē̂n hē eikṑn ekeínē megálē sphódra, kaì hē prósopsis autē̂s hyperpherḕs hestḗkei enantíon sou, kaì hē prósopsis tē̂s eikónos phoberá:
32
καὶ ἦν ἡ κεϕαλὴ αὐτῆς ἀπὸ χρυσίου χρηστοῦ, τὸ στῆθος καὶ οἱ βραχίονες ἀργυροῖ, ἡ κοιλία καὶ οἱ μηροὶ χαλκοῖ,

kaì ē̂n hē kephalḕ autē̂s apò chrysíou chrēstoû, tò stē̂thos kaì hoi brachíones argyroî, hē koilía kaì hoi mēroì chalkoî,
33
τὰ δὲ σκέλη σιδηρᾶ, οἱ πόδες μέρος μέν τι σιδήρου, μέρος δέ τι ὀστράκινον.

tà dè skélē sidērâ, hoi pódes méros mén ti sidḗrou, méros dé ti ostrákinon.
34
ἑώρακας ἕως ὅτου ἐτμήθη λίθος ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα ἐπὶ τοὺς πόδας τοὺς σιδηροῦς καὶ ὀστρακίνους καὶ κατήλεσεν αὐτά.

heṓrakas héōs hótou etmḗthē líthos ex órous áneu cheirō̂n kaì epátaxe tḕn eikóna epì toùs pódas toùs sidēroûs kaì ostrakínous kaì katḗlesen autá.
35
τότε λεπτὰ ἐγένετο ἅμα ὁ σίδηρος καὶ τὸ ὄστρακον καὶ ὁ χαλκὸς καὶ ὁ ἄργυρος καὶ τὸ χρυσίον καὶ ἐγένετο ὡσεὶ λεπτότερον ἀχύρου ἐν ἅλωνι, καὶ ἐρρίπισεν αὐτὰ ὁ ἄνεμος ὥστε μηδὲν καταλειϕθῆναι ἐξ αὐτῶν· καὶ ὁ λίθος ὁ πατάξας τὴν εἰκόνα ἐγένετο ὄρος μέγα καὶ ἐπάταξε πᾶσαν τὴν γῆν.

tóte leptà egéneto háma ho sídēros kaì tò óstrakon kaì ho chalkòs kaì ho árgyros kaì tò chrysíon kaì egéneto hōseì leptóteron achýrou en hálōni, kaì errípisen autà ho ánemos hṓste mēdèn kataleiphthē̂nai ex autō̂n: kaì ho líthos ho patáxas tḕn eikóna egéneto óros méga kaì epátaxe pâsan tḕn gē̂n.
36
τοῦτο τὸ ὅραμα· καὶ τὴν κρίσιν δὲ ἐροῦμεν ἐπὶ τοῦ βασιλέως.

toûto tò hórama: kaì tḕn krísin dè eroûmen epì toû basiléōs.
37
σύ, βασιλεῦ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ σοὶ ὁ κύριος τοῦ οὐρανοῦ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δόξαν ἔδωκεν,

sý, basileû basileùs basiléōn, kaì soì ho kýrios toû ouranoû tḕn archḕn kaì tḕn basileían kaì tḕn ischỳn kaì tḕn timḕn kaì tḕn dóxan édōken,
38
παρέδωκεν ὑπὸ τὰς χεῖράς σου κυριεύειν πάντων, σὺ εἶ ἡ κεϕαλὴ ἡ χρυσῆ. ἐν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ θηρίων ἀγρίων καὶ πετεινῶν οὐρανοῦ καὶ τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης

parédōken hypò tàs cheîrás sou kyrieúein pántōn, sỳ eî hē kephalḕ hē chrysē̂. en pásēi tē̂i oikouménēi apò anthrṓpōn kaì thēríōn agríōn kaì peteinō̂n ouranoû kaì tō̂n ichthýōn tē̂s thalássēs
39
καὶ μετὰ σὲ ἀναστήσεται βασιλεία ἐλάττων σου, καὶ τρίτη βασιλεία ἄλλη χαλκῆ, ἣ κυριεύσει πάσης τῆς γῆς.

kaì metà sè anastḗsetai basileía eláttōn sou, kaì trítē basileía állē chalkē̂, hḕ kyrieúsei pásēs tē̂s gē̂s.
40
καὶ βασιλεία τετάρτη ἰσχυρὰ ὥσπερ ὁ σίδηρος ὁ δαμάζων πάντα καὶ πᾶν δένδρον ἐκκόπτων, καὶ σεισθήσεται πᾶσα ἡ γῆ.

kaì basileía tetártē ischyrà hṓsper ho sídēros ho damázōn pánta kaì pân déndron ekkóptōn, kaì seisthḗsetai pâsa hē gē̂.
41
καὶ ὡς ἑώρακας τοὺς πόδας αὐτῆς μέρος μέν τι ὀστράκου κεραμικοῦ μέρος δέ τι σιδήρου, βασιλεία ἄλλη διμερὴς ἔσται ἐν αὐτῇ, καθάπερ εἶδες τὸν σίδηρον ἀναμεμειγμένον ἅμα τῷ πηλίνῳ ὀστράκῳ·

kaì hōs heṓrakas toùs pódas autē̂s méros mén ti ostrákou keramikoû méros dé ti sidḗrou, basileía állē dimerḕs éstai en autē̂i, katháper eîdes tòn sídēron anamemeigménon háma tō̂i pēlínōi ostrákōi:
42
καὶ οἱ δάκτυλοι τῶν ποδῶν μέρος μέν τι σιδηροῦν μέρος δέ τι ὀστράκινον, μέρος τι τῆς βασιλείας ἔσται ἰσχυρὸν καὶ μέρος τι ἔσται συντετριμμένον.

kaì hoi dáktyloi tō̂n podō̂n méros mén ti sidēroûn méros dé ti ostrákinon, méros ti tē̂s basileías éstai ischyròn kaì méros ti éstai syntetrimménon.
43
καὶ ὡς εἶδες τὸν σίδηρον ἀναμεμειγμένον ἅμα τῷ πηλίνῳ ὀστράκῳ, συμμειγεῖς ἔσονται εἰς γένεσιν ἀνθρώπων, οὐκ ἔσονται δὲ ὁμονοοῦντες οὔτε εὐνοοῦντες ἀλλήλοις, ὥσπερ οὐδὲ ὁ σίδηρος δύναται συγκραθῆναι τῷ ὀστράκῳ.

kaì hōs eîdes tòn sídēron anamemeigménon háma tō̂i pēlínōi ostrákōi, symmeigeîs ésontai eis génesin anthrṓpōn, ouk ésontai dè homonooûntes oúte eunooûntes allḗlois, hṓsper oudè ho sídēros dýnatai synkrathē̂nai tō̂i ostrákōi.
44
καὶ ἐν τοῖς χρόνοις τῶν βασιλέων τούτων στήσει ὁ θεὸς τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν ἄλλην, ἥτις ἔσται εἰς τοὺς αἰῶνας καὶ οὐ ϕθαρήσεται, καὶ αὕτη ἡ βασιλεία ἄλλο ἔθνος οὐ μὴ ἐάσῃ, πατάξει δὲ καὶ ἀϕανίσει τὰς βασιλείας ταύτας, καὶ αὐτὴ στήσεται εἰς τὸν αἰῶνα,

kaì en toîs chrónois tō̂n basiléōn toútōn stḗsei ho theòs toû ouranoû basileían állēn, hḗtis éstai eis toùs aiō̂nas kaì ou phtharḗsetai, kaì haútē hē basileía állo éthnos ou mḕ eásēi, patáxei dè kaì aphanísei tàs basileías taútas, kaì autḕ stḗsetai eis tòn aiō̂na,
45
καθάπερ ἑώρακας ἐξ ὄρους τμηθῆναι λίθον ἄνευ χειρῶν, καὶ συνηλόησε τὸ ὄστρακον, τὸν σίδηρον καὶ τὸν χαλκὸν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσόν. ὁ θεὸς ὁ μέγας ἐσήμανε τῷ βασιλεῖ τὰ ἐσόμενα ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, καὶ ἀκριβὲς τὸ ὅραμα, καὶ πιστὴ ἡ τούτου κρίσις.

katháper heṓrakas ex órous tmēthē̂nai líthon áneu cheirō̂n, kaì synēlóēse tò óstrakon, tòn sídēron kaì tòn chalkòn kaì tòn árgyron kaì tòn chrysón. ho theòs ho mégas esḗmane tō̂i basileî tà esómena ep’ eschátōn tō̂n hēmerō̂n, kaì akribès tò hórama, kaì pistḕ hē toútou krísis.
46
τότε Ναβουχοδονοσορ ὁ βασιλεὺς πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον χαμαὶ προσεκύνησε τῷ Δανιηλ καὶ ἐπέταξε θυσίας καὶ σπονδὰς ποιῆσαι αὐτῷ.

tóte Nabouchodonosor ho basileùs pesṑn epì prósōpon chamaì prosekýnēse tō̂i Daniēl kaì epétaxe thysías kaì spondàs poiē̂sai autō̂i.
47
καὶ ἐκϕωνήσας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Δανιηλ εἶπεν ’Επ’ ἀληθείας ἐστὶν ὁ θεὸς ὑμῶν θεὸς τῶν θεῶν καὶ κύριος τῶν βασιλέων ὁ ἐκϕαίνων μυστήρια κρυπτὰ μόνος, ὅτι ἐδυνάσθης δηλῶσαι τὸ μυστήριον τοῦτο.

kaì ekphōnḗsas ho basileùs pròs tòn Daniēl eîpen ’Ep’ alētheías estìn ho theòs hymō̂n theòs tō̂n theō̂n kaì kýrios tō̂n basiléōn ho ekphaínōn mystḗria kryptà mónos, hóti edynásthēs dēlō̂sai tò mystḗrion toûto.
48
τότε ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονοσορ Δανιηλ μεγαλύνας καὶ δοὺς δωρεὰς μεγάλας καὶ πολλὰς κατέστησεν ἐπὶ τῶν πραγμάτων τῆς Βαβυλωνίας καὶ ἀπέδειξεν αὐτὸν ἄρχοντα καὶ ἡγούμενον πάντων τῶν σοϕιστῶν Βαβυλωνίας.

tóte ho basileùs Nabouchodonosor Daniēl megalýnas kaì doùs dōreàs megálas kaì pollàs katéstēsen epì tō̂n pragmátōn tē̂s Babylōnías kaì apédeixen autòn árchonta kaì hēgoúmenon pántōn tō̂n sophistō̂n Babylōnías.
49
καὶ Δανιηλ ἠξίωσε τὸν βασιλέα ἵνα κατασταθῶσιν ἐπὶ τῶν πραγμάτων τῆς Βαβυλωνίας Σεδραχ, Μισαχ, Αβδεναγω· καὶ Δανιηλ ἦν ἐν τῇ βασιλικῇ αὐλῇ.

kaì Daniēl ēxíōse tòn basiléa hína katastathō̂sin epì tō̂n pragmátōn tē̂s Babylōnías Sedrach, Misach, Abdenagō: kaì Daniēl ē̂n en tē̂i basilikē̂i aulē̂i.