Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Deutéronome 19:3

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
’Εὰν δὲ ἀϕανίσῃ κύριος ὁ θεός σου τὰ ἔθνη, ἃ ὁ θεός σου δίδωσίν σοι τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ κατακληρονομήσητε αὐτοὺς καὶ κατοικήσητε ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν,

’Eàn dè aphanísēi kýrios ho theós sou tà éthnē, hà ho theós sou dídōsín soi tḕn gē̂n autō̂n, kaì kataklēronomḗsēte autoùs kaì katoikḗsēte en taîs pólesin autō̂n kaì en toîs oíkois autō̂n,
2
τρεῖς πόλεις διαστελεῖς σεαυτῷ ἐν μέσῳ τῆς γῆς σου, ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι.

treîs póleis diasteleîs seautō̂i en mésōi tē̂s gē̂s sou, hē̂s kýrios ho theós sou dídōsín soi.
3
στόχασαί σοι τὴν ὁδὸν καὶ τριμεριεῖς τὰ ὅρια τῆς γῆς σου, ἣν καταμερίζει σοι κύριος ὁ θεός σου, καὶ ἔσται καταϕυγὴ ἐκεῖ παντὶ ϕονευτῇ.

stóchasaí soi tḕn hodòn kaì trimerieîs tà hória tē̂s gē̂s sou, hḕn katamerízei soi kýrios ho theós sou, kaì éstai kataphygḕ ekeî pantì phoneutē̂i.
4
τοῦτο δὲ ἔσται τὸ πρόσταγμα τοῦ ϕονευτοῦ, ὃς ἂν ϕύγῃ ἐκεῖ καὶ ζήσεται· ὃς ἂν πατάξῃ τὸν πλησίον αὐτοῦ ἀκουσίως καὶ οὗτος οὐ μισῶν αὐτὸν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης,

toûto dè éstai tò próstagma toû phoneutoû, hòs àn phýgēi ekeî kaì zḗsetai: hòs àn patáxēi tòn plēsíon autoû akousíōs kaì hoûtos ou misō̂n autòn prò tē̂s echthès kaì prò tē̂s trítēs,
5
καὶ ὃς ἂν εἰσέλθῃ μετὰ τοῦ πλησίον εἰς τὸν δρυμὸν συναγαγεῖν ξύλα, καὶ ἐκκρουσθῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τῇ ἀξίνῃ κόπτοντος τὸ ξύλον, καὶ ἐκπεσὸν τὸ σιδήριον ἀπὸ τοῦ ξύλου τύχῃ τοῦ πλησίον, καὶ ἀποθάνῃ, οὗτος καταϕεύξεται εἰς μίαν τῶν πόλεων τούτων καὶ ζήσεται,

kaì hòs àn eisélthēi metà toû plēsíon eis tòn drymòn synagageîn xýla, kaì ekkrousthē̂i hē cheìr autoû tē̂i axínēi kóptontos tò xýlon, kaì ekpesòn tò sidḗrion apò toû xýlou týchēi toû plēsíon, kaì apothánēi, hoûtos katapheúxetai eis mían tō̂n póleōn toútōn kaì zḗsetai,
6
ἵνα μὴ διώξας ὁ ἀγχιστεύων τοῦ αἵματος ὀπίσω τοῦ ϕονεύσαντος, ὅτι παρατεθέρμανται τῇ καρδίᾳ, καὶ καταλάβῃ αὐτόν, ἐὰν μακροτέρα ᾖ ἡ ὁδός, καὶ πατάξῃ αὐτοῦ τὴν ψυχήν, καὶ ἀποθάνῃ, καὶ τούτῳ οὐκ ἔστιν κρίσις θανάτου, ὅτι οὐ μισῶν ἦν αὐτὸν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης.

hína mḕ diṓxas ho anchisteúōn toû haímatos opísō toû phoneúsantos, hóti paratethérmantai tē̂i kardíāi, kaì katalábēi autón, eàn makrotéra ē̂i hē hodós, kaì patáxēi autoû tḕn psychḗn, kaì apothánēi, kaì toútōi ouk éstin krísis thanátou, hóti ou misō̂n ē̂n autòn prò tē̂s echthès kaì prò tē̂s trítēs.
7
διὰ τοῦτο ἐγώ σοι ἐντέλλομαι τὸ ῥῆμα τοῦτο λέγων Τρεῖς πόλεις διαστελεῖς σεαυτῷ·

dià toûto egṓ soi entéllomai tò rhē̂ma toûto légōn Treîs póleis diasteleîs seautō̂i:
8
ἐὰν δὲ ἐμπλατύνῃ κύριος ὁ θεός σου τὰ ὅριά σου, ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου, καὶ δῷ σοι κύριος πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν εἶπεν δοῦναι τοῖς πατράσιν σου,

eàn dè emplatýnēi kýrios ho theós sou tà hóriá sou, hòn trópon ṓmosen toîs patrásin sou, kaì dō̂i soi kýrios pâsan tḕn gē̂n, hḕn eîpen doûnai toîs patrásin sou,
9
ἐὰν ἀκούσῃς ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας, ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεόν σου, πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας, καὶ προσθήσεις σεαυτῷ ἔτι τρεῖς πόλεις πρὸς τὰς τρεῖς ταύτας,

eàn akoúsēis poieîn pásas tàs entolàs taútas, hàs egṑ entéllomaí soi sḗmeron, agapân kýrion tòn theón sou, poreúesthai en pásais taîs hodoîs autoû pásas tàs hēméras, kaì prosthḗseis seautō̂i éti treîs póleis pròs tàs treîs taútas,
10
καὶ οὐκ ἐκχυθήσεται αἷμα ἀναίτιον ἐν τῇ γῇ σου, ᾗ κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν σοὶ αἵματι ἔνοχος.

kaì ouk ekchythḗsetai haîma anaítion en tē̂i gē̂i sou, hē̂i kýrios ho theós sou dídōsín soi en klḗrōi, kaì ouk éstai en soì haímati énochos.
11
ἐὰν δὲ γένηται ἄνθρωπος μισῶν τὸν πλησίον καὶ ἐνεδρεύσῃ αὐτὸν καὶ ἐπαναστῇ ἐπ’ αὐτὸν καὶ πατάξῃ αὐτοῦ ψυχήν, καὶ ἀπεθάνῃ, καὶ ϕύγῃ εἰς μίαν τῶν πόλεων τούτων,

eàn dè génētai ánthrōpos misō̂n tòn plēsíon kaì enedreúsēi autòn kaì epanastē̂i ep’ autòn kaì patáxēi autoû psychḗn, kaì apethánēi, kaì phýgēi eis mían tō̂n póleōn toútōn,
12
καὶ ἀποστελοῦσιν ἡ γερουσία τῆς πόλεως αὐτοῦ καὶ λήμψονται αὐτὸν ἐκεῖθεν καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν εἰς χεῖρας τῷ ἀγχιστεύοντι τοῦ αἵματος, καὶ ἀποθανεῖται·

kaì aposteloûsin hē gerousía tē̂s póleōs autoû kaì lḗmpsontai autòn ekeîthen kaì paradṓsousin autòn eis cheîras tō̂i anchisteúonti toû haímatos, kaì apothaneîtai:
13
οὐ ϕείσεται ὁ ὀϕθαλμός σου ἐπ’ αὐτῷ, καὶ καθαριεῖς τὸ αἷμα τὸ ἀναίτιον ἐξ Ισραηλ, καὶ εὖ σοι ἔσται.

ou pheísetai ho ophthalmós sou ep’ autō̂i, kaì katharieîs tò haîma tò anaítion ex Israēl, kaì eû soi éstai.
14
Οὐ μετακινήσεις ὅρια τοῦ πλησίον σου, ἃ ἔστησαν οἱ πατέρες σου ἐν τῇ κληρονομίᾳ σου, ᾗ κατεκληρονομήθης ἐν τῇ γῇ, ᾗ κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ.

Ou metakinḗseis hória toû plēsíon sou, hà éstēsan hoi patéres sou en tē̂i klēronomíāi sou, hē̂i kateklēronomḗthēs en tē̂i gē̂i, hē̂i kýrios ho theós sou dídōsín soi en klḗrōi.
15
Οὐκ ἐμμενεῖ μάρτυς εἷς μαρτυρῆσαι κατὰ ἀνθρώπου κατὰ πᾶσαν ἀδικίαν καὶ κατὰ πᾶν ἁμάρτημα καὶ κατὰ πᾶσαν ἁμαρτίαν, ἣν ἂν ἁμάρτῃ· ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ ἐπὶ στόματος τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πᾶν ῥῆμα.

Ouk emmeneî mártys heîs martyrē̂sai katà anthrṓpou katà pâsan adikían kaì katà pân hamártēma kaì katà pâsan hamartían, hḕn àn hamártēi: epì stómatos dýo martýrōn kaì epì stómatos triō̂n martýrōn stathḗsetai pân rhē̂ma.
16
ἐὰν δὲ καταστῇ μάρτυς ἄδικος κατὰ ἀνθρώπου καταλέγων αὐτοῦ ἀσέβειαν,

eàn dè katastē̂i mártys ádikos katà anthrṓpou katalégōn autoû asébeian,
17
καὶ στήσονται οἱ δύο ἄνθρωποι, οἷς ἐστιν αὐτοῖς ἡ ἀντιλογία, ἔναντι κυρίου καὶ ἔναντι τῶν ἱερέων καὶ ἔναντι τῶν κριτῶν, οἳ ἐὰν ὦσιν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις,

kaì stḗsontai hoi dýo ánthrōpoi, hoîs estin autoîs hē antilogía, énanti kyríou kaì énanti tō̂n hieréōn kaì énanti tō̂n kritō̂n, hoì eàn ō̂sin en taîs hēmérais ekeínais,
18
καὶ ἐξετάσωσιν οἱ κριταὶ ἀκριβῶς, καὶ ἰδοὺ μάρτυς ἄδικος ἐμαρτύρησεν ἄδικα, ἀντέστη κατὰ τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ,

kaì exetásōsin hoi kritaì akribō̂s, kaì idoù mártys ádikos emartýrēsen ádika, antéstē katà toû adelphoû autoû,
19
καὶ ποιήσετε αὐτῷ ὃν τρόπον ἐπονηρεύσατο ποιῆσαι κατὰ τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξαρεῖς τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.

kaì poiḗsete autō̂i hòn trópon eponēreúsato poiē̂sai katà toû adelphoû autoû, kaì exareîs tòn ponēròn ex hymō̂n autō̂n.
20
καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀκούσαντες ϕοβηθήσονται καὶ οὐ προσθήσουσιν ἔτι ποιῆσαι κατὰ τὸ ῥῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο ἐν ὑμῖν.

kaì hoi epíloipoi akoúsantes phobēthḗsontai kaì ou prosthḗsousin éti poiē̂sai katà tò rhē̂ma tò ponēròn toûto en hymîn.
21
οὐ ϕείσεται ὁ ὀϕθαλμός σου ἐπ’ αὐτῷ· ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, ὀϕθαλμὸν ἀντὶ ὀϕθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός.

ou pheísetai ho ophthalmós sou ep’ autō̂i: psychḕn antì psychē̂s, ophthalmòn antì ophthalmoû, odónta antì odóntos, cheîra antì cheirós, póda antì podós.