Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Lettre de Jérémie 1

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
0
’Αντίγραϕον ἐπιστολῆς, ἧς ἀπέστειλεν Ιερεμιας πρὸς τοὺς ἀχθησομένους αἰχμαλώτους εἰς Βαβυλῶνα ὑπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων ἀναγγεῖλαι αὐτοῖς καθότι ἐπετάγη αὐτῷ ὑπὸ τοῦ θεοῦ.

’Antígraphon epistolē̂s, hē̂s apésteilen Ieremias pròs toùs achthēsoménous aichmalṓtous eis Babylō̂na hypò toû basiléōs tō̂n Babylōníōn anangeîlai autoîs kathóti epetágē autō̂i hypò toû theoû.
1
Διὰ τὰς ἁμαρτίας, ἃς ἡμαρτήκατε ἐναντίον τοῦ θεοῦ, ἀχθήσεσθε εἰς Βαβυλῶνα αἰχμάλωτοι ὑπὸ Ναβουχοδονοσορ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων.

Dià tàs hamartías, hàs hēmartḗkate enantíon toû theoû, achthḗsesthe eis Babylō̂na aichmálōtoi hypò Nabouchodonosor basiléōs tō̂n Babylōníōn.
2
εἰσελθόντες οὖν εἰς Βαβυλῶνα ἔσεσθε ἐκεῖ ἔτη πλείονα καὶ χρόνον μακρὸν ἕως γενεῶν ἑπτά, μετὰ τοῦτο δὲ ἐξάξω ὑμᾶς ἐκεῖθεν μετ’ εἰρήνης.

eiselthóntes oûn eis Babylō̂na ésesthe ekeî étē pleíona kaì chrónon makròn héōs geneō̂n heptá, metà toûto dè exáxō hymâs ekeîthen met’ eirḗnēs.
3
νυνὶ δὲ ὄψεσθε ἐν Βαβυλῶνι θεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους ἐπ’ ὤμοις αἰρομένους δεικνύντας ϕόβον τοῖς ἔθνεσιν.

nynì dè ópsesthe en Babylō̂ni theoùs argyroûs kaì chrysoûs kaì xylínous ep’ ṓmois airoménous deiknýntas phóbon toîs éthnesin.
4
εὐλαβήθητε οὖν μὴ καὶ ὑμεῖς ἀϕομοιωθέντες τοῖς ἀλλοϕύλοις ἀϕομοιωθῆτε καὶ ϕόβος ὑμᾶς λάβῃ ἐπ’ αὐτοῖς

eulabḗthēte oûn mḕ kaì hymeîs aphomoiōthéntes toîs allophýlois aphomoiōthē̂te kaì phóbos hymâs lábēi ep’ autoîs
5
ἰδόντας ὄχλον ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν αὐτῶν προσκυνοῦντας αὐτά, εἴπατε δὲ τῇ διανοίᾳ Σοὶ δεῖ προσκυνεῖν, δέσποτα.

idóntas óchlon émprosthen kaì ópisthen autō̂n proskynoûntas autá, eípate dè tē̂i dianoíāi Soì deî proskyneîn, déspota.
6
ὁ γὰρ ἄγγελός μου μεθ’ ὑμῶν ἐστιν, αὐτός τε ἐκζητῶν τὰς ψυχὰς ὑμῶν.

ho gàr ángelós mou meth’ hymō̂n estin, autós te ekzētō̂n tàs psychàs hymō̂n.
7
Γλῶσσα γὰρ αὐτῶν ἐστιν κατεξυσμένη ὑπὸ τέκτονος, αὐτά τε περίχρυσα καὶ περιάργυρα, ψευδῆ δ’ ἐστὶν καὶ οὐ δύνανται λαλεῖν.

Glō̂ssa gàr autō̂n estin katexysménē hypò téktonos, autá te períchrysa kaì periárgyra, pseudē̂ d’ estìn kaì ou dýnantai laleîn.
8
καὶ ὥσπερ παρθένῳ ϕιλοκόσμῳ λαμβάνοντες χρυσίον κατασκευάζουσιν στεϕάνους ἐπὶ τὰς κεϕαλὰς τῶν θεῶν αὐτῶν·

kaì hṓsper parthénōi philokósmōi lambánontes chrysíon kataskeuázousin stephánous epì tàs kephalàs tō̂n theō̂n autō̂n:
9
ἔστι δὲ καὶ ὅτε ὑϕαιρούμενοι οἱ ἱερεῖς ἀπὸ τῶν θεῶν αὐτῶν χρυσίον καὶ ἀργύριον εἰς ἑαυτοὺς καταναλώσουσιν, δώσουσιν δὲ ἀπ’ αὐτῶν καὶ ταῖς ἐπὶ τοῦ τέγους πόρναις.

ésti dè kaì hóte hyphairoúmenoi hoi hiereîs apò tō̂n theō̂n autō̂n chrysíon kaì argýrion eis heautoùs katanalṓsousin, dṓsousin dè ap’ autō̂n kaì taîs epì toû tégous pórnais.
10
κοσμοῦσί τε αὐτοὺς ὡς ἀνθρώπους τοῖς ἐνδύμασιν, θεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους· οὗτοι δὲ οὐ διασῴζονται ἀπὸ ἰοῦ καὶ βρωμάτων.

kosmoûsí te autoùs hōs anthrṓpous toîs endýmasin, theoùs argyroûs kaì chrysoûs kaì xylínous: hoûtoi dè ou diasṓizontai apò ioû kaì brōmátōn.
11
περιβεβλημένων αὐτῶν ἱματισμὸν πορϕυροῦν, ἐκμάσσονται τὸ πρόσωπον αὐτῶν διὰ τὸν ἐκ τῆς οἰκίας κονιορτόν, ὅς ἐστιν πλείων ἐπ’ αὐτοῖς.

peribeblēménōn autō̂n himatismòn porphyroûn, ekmássontai tò prósōpon autō̂n dià tòn ek tē̂s oikías koniortón, hós estin pleíōn ep’ autoîs.
12
καὶ σκῆπτρον ἔχει ὡς ἄνθρωπος κριτὴς χώρας, ὃς τὸν εἰς αὐτὸν ἁμαρτάνοντα οὐκ ἀνελεῖ.

kaì skē̂ptron échei hōs ánthrōpos kritḕs chṓras, hòs tòn eis autòn hamartánonta ouk aneleî.
13
ἔχει δὲ ἐγχειρίδιον ἐν δεξιᾷ καὶ πέλεκυν, ἑαυτὸν δὲ ἐκ πολέμου καὶ λῃστῶν οὐκ ἐξελεῖται.

échei dè encheirídion en dexiā̂i kaì pélekyn, heautòn dè ek polémou kaì lēistō̂n ouk exeleîtai.
14
ὅθεν γνώριμοί εἰσιν οὐκ ὄντες θεοί· μὴ οὖν ϕοβηθῆτε αὐτούς.

hóthen gnṓrimoí eisin ouk óntes theoí: mḕ oûn phobēthē̂te autoús.
15
῞Ωσπερ γὰρ σκεῦος ἀνθρώπου συντριβὲν ἀχρεῖον γίνεται, τοιοῦτοι ὑπάρχουσιν οἱ θεοὶ αὐτῶν, καθιδρυμένων αὐτῶν ἐν τοῖς οἴκοις.

῞Ōsper gàr skeûos anthrṓpou syntribèn achreîon gínetai, toioûtoi hypárchousin hoi theoì autō̂n, kathidryménōn autō̂n en toîs oíkois.
16
οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτῶν πλήρεις εἰσὶν κονιορτοῦ ἀπὸ τῶν ποδῶν τῶν εἰσπορευομένων.

hoi ophthalmoì autō̂n plḗreis eisìn koniortoû apò tō̂n podō̂n tō̂n eisporeuoménōn.
17
καὶ ὥσπερ τινὶ ἠδικηκότι βασιλέα περιπεϕραγμέναι εἰσὶν αἱ αὐλαὶ ὡς ἐπὶ θανάτῳ ἀπηγμένῳ, τοὺς οἴκους αὐτῶν ὀχυροῦσιν οἱ ἱερεῖς θυρώμασίν τε καὶ κλείθροις καὶ μοχλοῖς, ὅπως ὑπὸ τῶν λῃστῶν μὴ συληθῶσι.

kaì hṓsper tinì ēdikēkóti basiléa peripephragménai eisìn hai aulaì hōs epì thanátōi apēgménōi, toùs oíkous autō̂n ochyroûsin hoi hiereîs thyrṓmasín te kaì kleíthrois kaì mochloîs, hópōs hypò tō̂n lēistō̂n mḕ sylēthō̂si.
18
λύχνους καίουσιν καὶ πλείους ἢ ἑαυτοῖς, ὧν οὐδένα δύνανται ἰδεῖν.

lýchnous kaíousin kaì pleíous ḕ heautoîs, hō̂n oudéna dýnantai ideîn.
19
ἔστιν μὲν ὥσπερ δοκὸς τῶν ἐκ τῆς οἰκίας, τὰς δὲ καρδίας αὐτῶν ϕασιν ἐκλείχεσθαι, τῶν ἀπὸ τῆς γῆς ἑρπετῶν κατεσθόντων αὐτούς τε καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτῶν οὐκ αἰσθάνονται.

éstin mèn hṓsper dokòs tō̂n ek tē̂s oikías, tàs dè kardías autō̂n phasin ekleíchesthai, tō̂n apò tē̂s gē̂s herpetō̂n katesthóntōn autoús te kaì tòn himatismòn autō̂n ouk aisthánontai.
20
μεμελανωμένοι τὸ πρόσωπον αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καπνοῦ τοῦ ἐκ τῆς οἰκίας.

memelanōménoi tò prósōpon autō̂n apò toû kapnoû toû ek tē̂s oikías.
21
ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν ἐϕίπτανται νυκτερίδες, χελιδόνες καὶ τὰ ὄρνεα, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ αἴλουροι.

epì tò sō̂ma autō̂n kaì epì tḕn kephalḕn ephíptantai nykterídes, chelidónes kaì tà órnea, hōsaútōs dè kaì hoi aílouroi.
22
ὅθεν γνώσεσθε ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί· μὴ οὖν ϕοβεῖσθε αὐτά.

hóthen gnṓsesthe hóti oúk eisin theoí: mḕ oûn phobeîsthe autá.
23
Τὸ γὰρ χρυσίον, ὃ περίκεινται εἰς κάλλος, ἐὰν μή τις ἐκμάξῃ τὸν ἰόν, οὐ μὴ στίλψωσιν· οὐδὲ γάρ, ὅτε ἐχωνεύοντο, ᾐσθάνοντο.

Tò gàr chrysíon, hò períkeintai eis kállos, eàn mḗ tis ekmáxēi tòn ión, ou mḕ stílpsōsin: oudè gár, hóte echōneúonto, ēisthánonto.
24
ἐκ πάσης τιμῆς ἠγορασμένα ἐστίν, ἐν οἷς οὐκ ἔστιν πνεῦμα.

ek pásēs timē̂s ēgorasména estín, en hoîs ouk éstin pneûma.
25
ἄνευ ποδῶν ἐπ’ ὤμοις ϕέρονται ἐνδεικνύμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀτιμίαν τοῖς ἀνθρώποις, αἰσχύνονταί τε καὶ οἱ θεραπεύοντες αὐτὰ διὰ τό, μήποτε ἐπὶ τὴν γῆν πέσῃ, δι’ αὐτῶν ἀνίστασθαι·

áneu podō̂n ep’ ṓmois phérontai endeiknýmenoi tḕn heautō̂n atimían toîs anthrṓpois, aischýnontaí te kaì hoi therapeúontes autà dià tó, mḗpote epì tḕn gē̂n pésēi, di’ autō̂n anístasthai:
26
μήτε ἐάν τις αὐτὸ ὀρθὸν στήσῃ, δι’ ἑαυτοῦ κινηθήσεται, μήτε ἐὰν κλιθῇ, οὐ μὴ ὀρθωθῇ, ἀλλ’ ὥσπερ νεκροῖς τὰ δῶρα αὐτοῖς παρατίθεται.

mḗte eán tis autò orthòn stḗsēi, di’ heautoû kinēthḗsetai, mḗte eàn klithē̂i, ou mḕ orthōthē̂i, all’ hṓsper nekroîs tà dō̂ra autoîs paratíthetai.
27
τὰς δὲ θυσίας αὐτῶν ἀποδόμενοι οἱ ἱερεῖς αὐτῶν καταχρῶνται· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἀπ’ αὐτῶν ταριχεύουσαι οὔτε πτωχῷ οὔτε ἀδυνάτῳ μεταδιδόασιν· τῶν θυσιῶν αὐτῶν ἀποκαθημένη καὶ λεχὼ ἅπτονται.

tàs dè thysías autō̂n apodómenoi hoi hiereîs autō̂n katachrō̂ntai: hōsaútōs dè kaì hai gynaîkes autō̂n ap’ autō̂n taricheúousai oúte ptōchō̂i oúte adynátōi metadidóasin: tō̂n thysiō̂n autō̂n apokathēménē kaì lechṑ háptontai.
28
γνόντες οὖν ἀπὸ τούτων ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, μὴ ϕοβηθῆτε αὐτούς.

gnóntes oûn apò toútōn hóti oúk eisin theoí, mḕ phobēthē̂te autoús.
29
Πόθεν γὰρ κληθείησαν θεοί; ὅτι γυναῖκες παρατιθέασιν θεοῖς ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς καὶ ξυλίνοις·

Póthen gàr klētheíēsan theoí? hóti gynaîkes paratithéasin theoîs argyroîs kaì chrysoîs kaì xylínois:
30
καὶ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν οἱ ἱερεῖς διϕρεύουσιν ἔχοντες τοὺς χιτῶνας διερρωγότας καὶ τὰς κεϕαλὰς καὶ τοὺς πώγωνας ἐξυρημένους, ὧν αἱ κεϕαλαὶ ἀκάλυπτοί εἰσιν,

kaì en toîs oíkois autō̂n hoi hiereîs diphreúousin échontes toùs chitō̂nas dierrōgótas kaì tàs kephalàs kaì toùs pṓgōnas exyrēménous, hō̂n hai kephalaì akályptoí eisin,
31
ὠρύονται δὲ βοῶντες ἐναντίον τῶν θεῶν αὐτῶν ὥσπερ τινὲς ἐν περιδείπνῳ νεκροῦ.

ōrýontai dè boō̂ntes enantíon tō̂n theō̂n autō̂n hṓsper tinès en perideípnōi nekroû.
32
ἀπὸ τοῦ ἱματισμοῦ αὐτῶν ἀϕελόμενοι οἱ ἱερεῖς ἐνδύουσιν τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ παιδία.

apò toû himatismoû autō̂n aphelómenoi hoi hiereîs endýousin tàs gynaîkas autō̂n kaì tà paidía.
33
οὔτε ἐὰν κακὸν πάθωσιν ὑπό τινος οὔτε ἐὰν ἀγαθόν, δυνήσονται ἀνταποδοῦναι· οὔτε καταστῆσαι βασιλέα δύνανται οὔτε ἀϕελέσθαι.

oúte eàn kakòn páthōsin hypó tinos oúte eàn agathón, dynḗsontai antapodoûnai: oúte katastē̂sai basiléa dýnantai oúte aphelésthai.
34
ὡσαύτως οὔτε πλοῦτον οὔτε χαλκὸν οὐ μὴ δύνωνται διδόναι· ἐάν τις αὐτοῖς εὐχὴν εὐξάμενος μὴ ἀποδῷ, οὐ μὴ ἐπιζητήσωσιν.

hōsaútōs oúte ploûton oúte chalkòn ou mḕ dýnōntai didónai: eán tis autoîs euchḕn euxámenos mḕ apodō̂i, ou mḕ epizētḗsōsin.
35
ἐκ θανάτου ἄνθρωπον οὐ μὴ ῥύσωνται οὔτε ἥττονα ἀπὸ ἰσχυροῦ οὐ μὴ ἐξέλωνται.

ek thanátou ánthrōpon ou mḕ rhýsōntai oúte hḗttona apò ischyroû ou mḕ exélōntai.
36
ἄνθρωπον τυϕλὸν εἰς ὅρασιν οὐ μὴ περιστήσωσιν, ἐν ἀνάγκῃ ἄνθρωπον ὄντα οὐ μὴ ἐξέλωνται.

ánthrōpon typhlòn eis hórasin ou mḕ peristḗsōsin, en anánkēi ánthrōpon ónta ou mḕ exélōntai.
37
χήραν οὐ μὴ ἐλεήσωσιν οὔτε ὀρϕανὸν εὖ ποιήσουσιν.

chḗran ou mḕ eleḗsōsin oúte orphanòn eû poiḗsousin.
38
τοῖς ἀπὸ τοῦ ὄρους λίθοις ὡμοιωμένοι εἰσὶν τὰ ξύλινα καὶ τὰ περίχρυσα καὶ τὰ περιάργυρα, οἱ δὲ θεραπεύοντες αὐτὰ καταισχυνθήσονται.

toîs apò toû órous líthois hōmoiōménoi eisìn tà xýlina kaì tà períchrysa kaì tà periárgyra, hoi dè therapeúontes autà kataischynthḗsontai.
39
πῶς οὖν νομιστέον ἢ κλητέον αὐτοὺς ὑπάρχειν θεούς;

pō̂s oûn nomistéon ḕ klētéon autoùs hypárchein theoús?
40
῎Ετι δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Χαλδαίων ἀτιμαζόντων αὐτά, οἵ, ὅταν ἴδωσιν ἐνεὸν οὐ δυνάμενον λαλῆσαι, προσενεγκάμενοι τὸν Βῆλον ἀξιοῦσιν ϕωνῆσαι, ὡς δυνατοῦ ὄντος αὐτοῦ αἰσθέσθαι,

῎Eti dè kaì autō̂n tō̂n Chaldaíōn atimazóntōn autá, hoí, hótan ídōsin eneòn ou dynámenon lalē̂sai, prosenenkámenoi tòn Bē̂lon axioûsin phōnē̂sai, hōs dynatoû óntos autoû aisthésthai,
41
καὶ οὐ δύνανται αὐτοὶ νοήσαντες καταλιπεῖν αὐτά, αἴσθησιν γὰρ οὐκ ἔχουσιν.

kaì ou dýnantai autoì noḗsantes katalipeîn autá, aísthēsin gàr ouk échousin.
42
αἱ δὲ γυναῖκες περιθέμεναι σχοινία ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐγκάθηνται θυμιῶσαι τὰ πίτυρα·

hai dè gynaîkes perithémenai schoinía en taîs hodoîs enkáthēntai thymiō̂sai tà pítyra:
43
ὅταν δέ τις αὐτῶν ἐϕελκυσθεῖσα ὑπό τινος τῶν παραπορευομένων κοιμηθῇ, τὴν πλησίον ὀνειδίζει, ὅτι οὐκ ἠξίωται ὥσπερ καὶ αὐτὴ οὔτε τὸ σχοινίον αὐτῆς διερράγη.

hótan dé tis autō̂n ephelkystheîsa hypó tinos tō̂n paraporeuoménōn koimēthē̂i, tḕn plēsíon oneidízei, hóti ouk ēxíōtai hṓsper kaì autḕ oúte tò schoiníon autē̂s dierrágē.
44
πάντα τὰ γινόμενα αὐτοῖς ἐστιν ψευδῆ· πῶς οὖν νομιστέον ἢ κλητέον ὥστε θεοὺς αὐτοὺς ὑπάρχειν;

pánta tà ginómena autoîs estin pseudē̂: pō̂s oûn nomistéon ḕ klētéon hṓste theoùs autoùs hypárchein?
45
‘Υπὸ τεκτόνων καὶ χρυσοχόων κατεσκευασμένα εἰσίν· οὐθὲν ἄλλο μὴ γένωνται ἢ ὃ βούλονται οἱ τεχνῖται αὐτὰ γενέσθαι.

‘Ypò tektónōn kaì chrysochóōn kateskeuasména eisín: outhèn állo mḕ génōntai ḕ hò boúlontai hoi technîtai autà genésthai.
46
αὐτοί τε οἱ κατασκευάζοντες αὐτὰ οὐ μὴ γένωνται πολυχρόνιοι· πῶς τε δὴ μέλλει τὰ ὑπ’ αὐτῶν κατασκευασθέντα εἶναι θεοί;

autoí te hoi kataskeuázontes autà ou mḕ génōntai polychrónioi: pō̂s te dḕ méllei tà hyp’ autō̂n kataskeuasthénta eînai theoí?
47
κατέλιπον γὰρ ψεύδη καὶ ὄνειδος τοῖς ἐπιγινομένοις.

katélipon gàr pseúdē kaì óneidos toîs epiginoménois.
48
ὅταν γὰρ ἐπέλθῃ ἐπ’ αὐτὰ πόλεμος καὶ κακά, βουλεύονται πρὸς ἑαυτοὺς οἱ ἱερεῖς ποῦ συναποκρυβῶσι μετ’ αὐτῶν.

hótan gàr epélthēi ep’ autà pólemos kaì kaká, bouleúontai pròs heautoùs hoi hiereîs poû synapokrybō̂si met’ autō̂n.
49
πῶς οὖν οὐκ ἔστιν αἰσθέσθαι ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, οἳ οὔτε σῴζουσιν ἑαυτοὺς ἐκ πολέμου οὔτε ἐκ κακῶν;

pō̂s oûn ouk éstin aisthésthai hóti oúk eisin theoí, hoì oúte sṓizousin heautoùs ek polémou oúte ek kakō̂n?
50
ὑπάρχοντα γὰρ ξύλινα καὶ περίχρυσα καὶ περιάργυρα γνωσθήσεται μετὰ ταῦτα ὅτι ἐστὶν ψευδῆ· τοῖς ἔθνεσι πᾶσι τοῖς τε βασιλεῦσι ϕανερὸν ἔσται ὅτι οὔκ εἰσι θεοὶ ἀλλὰ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐδὲν θεοῦ ἔργον ἐν αὐτοῖς ἐστιν.

hypárchonta gàr xýlina kaì períchrysa kaì periárgyra gnōsthḗsetai metà taûta hóti estìn pseudē̂: toîs éthnesi pâsi toîs te basileûsi phaneròn éstai hóti oúk eisi theoì allà érga cheirō̂n anthrṓpōn, kaì oudèn theoû érgon en autoîs estin.
51
τίνι οὖν γνωστέον ἐστὶν ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί;

tíni oûn gnōstéon estìn hóti oúk eisin theoí?
52
Βασιλέα γὰρ χώρας οὐ μὴ ἀναστήσωσιν οὔτε ὑετὸν ἀνθρώποις οὐ μὴ δῶσιν

Basiléa gàr chṓras ou mḕ anastḗsōsin oúte hyetòn anthrṓpois ou mḕ dō̂sin
53
κρίσιν τε οὐ μὴ διακρίνωσιν αὐτῶν οὐδὲ μὴ ῥύσωνται ἀδικούμενον ἀδύνατοι ὄντες· ὥσπερ γὰρ κορῶναι ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς.

krísin te ou mḕ diakrínōsin autō̂n oudè mḕ rhýsōntai adikoúmenon adýnatoi óntes: hṓsper gàr korō̂nai anà méson toû ouranoû kaì tē̂s gē̂s.
54
καὶ γὰρ ὅταν ἐμπέσῃ εἰς οἰκίαν θεῶν ξυλίνων ἢ περιχρύσων ἢ περιαργύρων πῦρ, οἱ μὲν ἱερεῖς αὐτῶν ϕεύξονται καὶ διασωθήσονται, αὐτοὶ δὲ ὥσπερ δοκοὶ μέσοι κατακαυθήσονται.

kaì gàr hótan empésēi eis oikían theō̂n xylínōn ḕ perichrýsōn ḕ periargýrōn pŷr, hoi mèn hiereîs autō̂n pheúxontai kaì diasōthḗsontai, autoì dè hṓsper dokoì mésoi katakauthḗsontai.
55
βασιλεῖ δὲ καὶ πολεμίοις οὐ μὴ ἀντιστῶσιν.

basileî dè kaì polemíois ou mḕ antistō̂sin.
56
πῶς οὖν ἐκδεκτέον ἢ νομιστέον ὅτι εἰσὶν θεοί;

pō̂s oûn ekdektéon ḕ nomistéon hóti eisìn theoí?
57
Οὔτε ἀπὸ κλεπτῶν οὔτε ἀπὸ λῃστῶν οὐ μὴ διασωθῶσιν θεοὶ ξύλινοι καὶ περιάργυροι καὶ περίχρυσοι, ὧν οἱ ἰσχύοντες περιελοῦνται τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν περικείμενον αὐτοῖς ἀπελεύσονται ἔχοντες, οὔτε ἑαυτοῖς οὐ μὴ βοηθήσωσιν·

Oúte apò kleptō̂n oúte apò lēistō̂n ou mḕ diasōthō̂sin theoì xýlinoi kaì periárgyroi kaì períchrysoi, hō̂n hoi ischýontes perieloûntai tò chrysíon kaì tò argýrion kaì tòn himatismòn tòn perikeímenon autoîs apeleúsontai échontes, oúte heautoîs ou mḕ boēthḗsōsin:
58
ὥστε κρεῖσσον εἶναι βασιλέα ἐπιδεικνύμενον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρείαν ἢ σκεῦος ἐν οἰκίᾳ χρήσιμον, ἐϕ’ ᾧ χρήσεται ὁ κεκτημένος, ἢ οἱ ψευδεῖς θεοί· ἢ καὶ θύρα ἐν οἰκίᾳ διασῴζουσα τὰ ἐν αὐτῇ ὄντα ἢ οἱ ψευδεῖς θεοί, καὶ ξύλινος στῦλος ἐν βασιλείοις ἢ οἱ ψευδεῖς θεοί.

hṓste kreîsson eînai basiléa epideiknýmenon tḕn heautoû andreían ḕ skeûos en oikíāi chrḗsimon, eph’ hō̂i chrḗsetai ho kektēménos, ḕ hoi pseudeîs theoí: ḕ kaì thýra en oikíāi diasṓizousa tà en autē̂i ónta ḕ hoi pseudeîs theoí, kaì xýlinos stŷlos en basileíois ḕ hoi pseudeîs theoí.
59
ἥλιος μὲν γὰρ καὶ σελήνη καὶ ἄστρα ὄντα λαμπρὰ καὶ ἀποστελλόμενα ἐπὶ χρείας εὐήκοά εἰσιν·

hḗlios mèn gàr kaì selḗnē kaì ástra ónta lamprà kaì apostellómena epì chreías euḗkoá eisin:
60
ὡσαύτως καὶ ἀστραπή, ὅταν ἐπιϕανῇ, εὔοπτός ἐστιν· τὸ δ’ αὐτὸ καὶ πνεῦμα ἐν πάσῃ χώρᾳ πνεῖ·

hōsaútōs kaì astrapḗ, hótan epiphanē̂i, eúoptós estin: tò d’ autò kaì pneûma en pásēi chṓrāi pneî:
61
καὶ νεϕέλαις ὅταν ἐπιταγῇ ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐπιπορεύεσθαι ἐϕ’ ὅλην τὴν οἰκουμένην, συντελοῦσι τὸ ταχθέν· τό τε πῦρ ἐξαποσταλὲν ἄνωθεν ἐξαναλῶσαι ὄρη καὶ δρυμοὺς ποιεῖ τὸ συνταχθέν.

kaì nephélais hótan epitagē̂i hypò toû theoû epiporeúesthai eph’ hólēn tḕn oikouménēn, synteloûsi tò tachthén: tó te pŷr exapostalèn ánōthen exanalō̂sai órē kaì drymoùs poieî tò syntachthén.
62
ταῦτα δὲ οὔτε ταῖς ἰδέαις οὔτε ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἀϕωμοιωμένα ἐστίν.

taûta dè oúte taîs idéais oúte taîs dynámesin autō̂n aphōmoiōména estín.
63
ὅθεν οὔτε νομιστέον οὔτε κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺς θεούς, οὐ δυνατῶν ὄντων αὐτῶν οὔτε κρίσιν κρῖναι οὔτε εὖ ποιεῖν ἀνθρώποις.

hóthen oúte nomistéon oúte klētéon hypárchein autoùs theoús, ou dynatō̂n óntōn autō̂n oúte krísin krînai oúte eû poieîn anthrṓpois.
64
γνόντες οὖν ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, μὴ ϕοβηθῆτε αὐτούς.

gnóntes oûn hóti oúk eisin theoí, mḕ phobēthē̂te autoús.
65
Οὔτε γὰρ βασιλεῦσιν οὐ μὴ καταράσωνται οὔτε μὴ εὐλογήσωσι.

Oúte gàr basileûsin ou mḕ katarásōntai oúte mḕ eulogḗsōsi.
66
σημεῖά τε ἐν ἔθνεσιν ἐν οὐρανῷ οὐ μὴ δείξωσιν οὐδὲ ὡς ὁ ἥλιος λάμψουσιν οὐδὲ ϕωτίσουσιν ὡς σελήνη.

sēmeîá te en éthnesin en ouranō̂i ou mḕ deíxōsin oudè hōs ho hḗlios lámpsousin oudè phōtísousin hōs selḗnē.
67
τὰ θηρία ἐστὶν κρείττω αὐτῶν, ἃ δύνανται ἐκϕυγόντα εἰς σκέπην ἑαυτὰ ὠϕελῆσαι.

tà thēría estìn kreíttō autō̂n, hà dýnantai ekphygónta eis sképēn heautà ōphelē̂sai.
68
κατ’ οὐδένα οὖν τρόπον ἐστὶν ἡμῖν ϕανερὸν ὅτι εἰσὶν θεοί· διὸ μὴ ϕοβηθῆτε αὐτούς.

kat’ oudéna oûn trópon estìn hēmîn phaneròn hóti eisìn theoí: diò mḕ phobēthē̂te autoús.
69
῞Ωσπερ γὰρ ἐν σικυηράτῳ προβασκάνιον οὐδὲν ϕυλάσσον, οὕτως οἱ θεοὶ αὐτῶν εἰσιν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.

῞Ōsper gàr en sikyērátōi probaskánion oudèn phylásson, hoútōs hoi theoì autō̂n eisin xýlinoi kaì períchrysoi kaì periárgyroi.
70
τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῇ ἐν κήπῳ ῥάμνῳ, ἐϕ’ ἧς πᾶν ὄρνεον ἐπικάθηται, ὡσαύτως δὲ καὶ νεκρῷ ἐρριμμένῳ ἐν σκότει ἀϕωμοίωνται οἱ θεοὶ αὐτῶν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.

tòn autòn trópon kaì tē̂i en kḗpōi rhámnōi, eph’ hē̂s pân órneon epikáthētai, hōsaútōs dè kaì nekrō̂i errimménōi en skótei aphōmoíōntai hoi theoì autō̂n xýlinoi kaì períchrysoi kaì periárgyroi.
71
ἀπό τε τῆς πορϕύρας καὶ τῆς μαρμάρου τῆς ἐπ’ αὐτοῖς σηπομένης γνώσεσθε ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί· αὐτά τε ἐξ ὑστέρου βρωθήσονται, καὶ ἔσται ὄνειδος ἐν τῇ χώρᾳ.

apó te tē̂s porphýras kaì tē̂s marmárou tē̂s ep’ autoîs sēpoménēs gnṓsesthe hóti oúk eisin theoí: autá te ex hystérou brōthḗsontai, kaì éstai óneidos en tē̂i chṓrāi.
72
κρείσσων οὖν ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔχων εἴδωλα, ἔσται γὰρ μακρὰν ἀπὸ ὀνειδισμοῦ.

kreíssōn oûn ánthrōpos díkaios ouk échōn eídōla, éstai gàr makràn apò oneidismoû.