Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 6:2

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγενήθησαν αὐτοῖς.

Kaì egéneto hēníka ḗrxanto hoi ánthrōpoi polloì gínesthai epì tē̂s gē̂s, kaì thygatéres egenḗthēsan autoîs.
2
ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.

idóntes dè hoi hyioì toû theoû tàs thygatéras tō̂n anthrṓpōn hóti kalaí eisin, élabon heautoîs gynaîkas apò pasō̂n, hō̂n exeléxanto.
3
καὶ εἶπεν κύριος ὁ θεός Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσι ἔτη.

kaì eîpen kýrios ho theós Ou mḕ katameínēi tò pneûmá mou en toîs anthrṓpois toútois eis tòn aiō̂na dià tò eînai autoùs sárkas, ésontai dè hai hēmérai autō̂n hekatòn eíkosi étē.
4
οἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ μετ’ ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ’ αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί.

hoi dè gígantes ē̂san epì tē̂s gē̂s en taîs hēmérais ekeínais kaì met’ ekeîno, hōs àn eiseporeúonto hoi hyioì toû theoû pròs tàs thygatéras tō̂n anthrṓpōn kaì egennō̂san heautoîs: ekeînoi ē̂san hoi gígantes hoi ap’ aiō̂nos, hoi ánthrōpoi hoi onomastoí.
5
’Ιδὼν δὲ κύριος ὁ θεὸς ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας,

’Idṑn dè kýrios ho theòs hóti eplēthýnthēsan hai kakíai tō̂n anthrṓpōn epì tē̂s gē̂s kaì pâs tis dianoeîtai en tē̂i kardíāi autoû epimelō̂s epì tà ponērà pásas tàs hēméras,
6
καὶ ἐνεθυμήθη ὁ θεὸς ὅτι ἐποίησεν τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ διενοήθη.

kaì enethymḗthē ho theòs hóti epoíēsen tòn ánthrōpon epì tē̂s gē̂s, kaì dienoḗthē.
7
καὶ εἶπεν ὁ θεός ’Απαλείψω τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα, ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπὸ ἑρπετῶν ἕως τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι ἐθυμώθην ὅτι ἐποίησα αὐτούς.

kaì eîpen ho theós ’Apaleípsō tòn ánthrōpon, hòn epoíēsa, apò prosṓpou tē̂s gē̂s apò anthrṓpou héōs ktḗnous kaì apò herpetō̂n héōs tō̂n peteinō̂n toû ouranoû, hóti ethymṓthēn hóti epoíēsa autoús.
8
Νωε δὲ εὗρεν χάριν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ.

Nōe dè heûren chárin enantíon kyríou toû theoû.
9
Αὗται δὲ αἱ γενέσεις Νωε· Νωε ἄνθρωπος δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ· τῷ θεῷ εὐηρέστησεν Νωε.

Haûtai dè hai genéseis Nōe: Nōe ánthrōpos díkaios, téleios ṑn en tē̂i geneā̂i autoû: tō̂i theō̂i euēréstēsen Nōe.
10
ἐγέννησεν δὲ Νωε τρεῖς υἱούς, τὸν Σημ, τὸν Χαμ, τὸν Ιαϕεθ.

egénnēsen dè Nōe treîs hyioús, tòn Sēm, tòn Cham, tòn Iapheth.
11
ἐϕθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας.

ephthárē dè hē gē̂ enantíon toû theoû, kaì eplḗsthē hē gē̂ adikías.
12
καὶ εἶδεν κύριος ὁ θεὸς τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεϕθαρμένη, ὅτι κατέϕθειρεν πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

kaì eîden kýrios ho theòs tḕn gē̂n, kaì ē̂n katephtharménē, hóti katéphtheiren pâsa sàrx tḕn hodòn autoû epì tē̂s gē̂s.
13
καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Νωε Καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας ἀπ’ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταϕθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν.

kaì eîpen ho theòs pròs Nōe Kairòs pantòs anthrṓpou hḗkei enantíon mou, hóti eplḗsthē hē gē̂ adikías ap’ autō̂n, kaì idoù egṑ kataphtheírō autoùs kaì tḕn gē̂n.
14
ποίησον οὖν σεαυτῷ κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων· νοσσιὰς ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ ἀσϕαλτώσεις αὐτὴν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀσϕάλτῳ.

poíēson oûn seautō̂i kibōtòn ek xýlōn tetragṓnōn: nossiàs poiḗseis tḕn kibōtòn kaì asphaltṓseis autḕn ésōthen kaì éxōthen tē̂i aspháltōi.
15
καὶ οὕτως ποιήσεις τὴν κιβωτόν· τριακοσίων πήχεων τὸ μῆκος τῆς κιβωτοῦ καὶ πεντήκοντα πήχεων τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα πήχεων τὸ ὕψος αὐτῆς·

kaì hoútōs poiḗseis tḕn kibōtón: triakosíōn pḗcheōn tò mē̂kos tē̂s kibōtoû kaì pentḗkonta pḗcheōn tò plátos kaì triákonta pḗcheōn tò hýpsos autē̂s:
16
ἐπισυνάγων ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ εἰς πῆχυν συντελέσεις αὐτὴν ἄνωθεν· τὴν δὲ θύραν τῆς κιβωτοῦ ποιήσεις ἐκ πλαγίων· κατάγαια, διώροϕα καὶ τριώροϕα ποιήσεις αὐτήν.

episynágōn poiḗseis tḕn kibōtòn kaì eis pē̂chyn synteléseis autḕn ánōthen: tḕn dè thýran tē̂s kibōtoû poiḗseis ek plagíōn: katágaia, diṓropha kaì triṓropha poiḗseis autḗn.
17
ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπάγω τὸν κατακλυσμὸν ὕδωρ ἐπὶ τὴν γῆν καταϕθεῖραι πᾶσαν σάρκα, ἐν ᾗ ἐστιν πνεῦμα ζωῆς, ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ὅσα ἐὰν ᾖ ἐπὶ τῆς γῆς, τελευτήσει.

egṑ dè idoù epágō tòn kataklysmòn hýdōr epì tḕn gē̂n kataphtheîrai pâsan sárka, en hē̂i estin pneûma zōē̂s, hypokátō toû ouranoû: kaì hósa eàn ē̂i epì tē̂s gē̂s, teleutḗsei.
18
καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸς σέ· εἰσελεύσῃ δὲ εἰς τὴν κιβωτόν, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ.

kaì stḗsō tḕn diathḗkēn mou pròs sé: eiseleúsēi dè eis tḕn kibōtón, sỳ kaì hoi hyioí sou kaì hē gynḗ sou kaì hai gynaîkes tō̂n hyiō̂n sou metà soû.
19
καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων καὶ ἀπὸ πάσης σαρκός, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσάξεις εἰς τὴν κιβωτόν, ἵνα τρέϕῃς μετὰ σεαυτοῦ· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἔσονται.

kaì apò pántōn tō̂n ktēnō̂n kaì apò pántōn tō̂n herpetō̂n kaì apò pántōn tō̂n thēríōn kaì apò pásēs sarkós, dýo dýo apò pántōn eisáxeis eis tḕn kibōtón, hína tréphēis metà seautoû: ársen kaì thē̂ly ésontai.
20
ἀπὸ πάντων τῶν ὀρνέων τῶν πετεινῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσελεύσονται πρὸς σὲ τρέϕεσθαι μετὰ σοῦ, ἄρσεν καὶ θῆλυ.

apò pántōn tō̂n ornéōn tō̂n peteinō̂n katà génos kaì apò pántōn tō̂n ktēnō̂n katà génos kaì apò pántōn tō̂n herpetō̂n tō̂n herpóntōn epì tē̂s gē̂s katà génos autō̂n, dýo dýo apò pántōn eiseleúsontai pròs sè tréphesthai metà soû, ársen kaì thē̂ly.
21
σὺ δὲ λήμψῃ σεαυτῷ ἀπὸ πάντων τῶν βρωμάτων, ἃ ἔδεσθε, καὶ συνάξεις πρὸς σεαυτόν, καὶ ἔσται σοὶ καὶ ἐκείνοις ϕαγεῖν.

sỳ dè lḗmpsēi seautō̂i apò pántōn tō̂n brōmátōn, hà édesthe, kaì synáxeis pròs seautón, kaì éstai soì kaì ekeínois phageîn.
22
καὶ ἐποίησεν Νωε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος ὁ θεός, οὕτως ἐποίησεν.

kaì epoíēsen Nōe pánta, hósa eneteílato autō̂i kýrios ho theós, hoútōs epoíēsen.