Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Isaïe 30:28

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Οὐαὶ τέκνα ἀποστάται, τάδε λέγει κύριος, ἐποιήσατε βουλὴν οὐ δι’ ἐμοῦ καὶ συνθήκας οὐ διὰ τοῦ πνεύματός μου προσθεῖναι ἁμαρτίας ἐϕ’ ἁμαρτίαις,

Ouaì tékna apostátai, táde légei kýrios, epoiḗsate boulḕn ou di’ emoû kaì synthḗkas ou dià toû pneúmatós mou prostheînai hamartías eph’ hamartíais,
2
οἱ πορευόμενοι καταβῆναι εἰς Αἴγυπτον, ἐμὲ δὲ οὐκ ἐπηρώτησαν, τοῦ βοηθηθῆναι ὑπὸ Φαραω καὶ σκεπασθῆναι ὑπὸ Αἰγυπτίων.

hoi poreuómenoi katabē̂nai eis Aígypton, emè dè ouk epērṓtēsan, toû boēthēthē̂nai hypò Pharaō kaì skepasthē̂nai hypò Aigyptíōn.
3
ἔσται γὰρ ὑμῖν ἡ σκέπη Φαραω εἰς αἰσχύνην καὶ τοῖς πεποιθόσιν ἐπ’ Αἴγυπτον ὄνειδος.

éstai gàr hymîn hē sképē Pharaō eis aischýnēn kaì toîs pepoithósin ep’ Aígypton óneidos.
4
ὅτι εἰσὶν ἐν Τάνει ἀρχηγοὶ ἄγγελοι πονηροί· μάτην κοπιάσουσιν

hóti eisìn en Tánei archēgoì ángeloi ponēroí: mátēn kopiásousin
5
πρὸς λαόν, ὃς οὐκ ὠϕελήσει αὐτοὺς οὔτε εἰς βοήθειαν οὔτε εἰς ὠϕέλειαν, ἀλλὰ εἰς αἰσχύνην καὶ ὄνειδος.

pròs laón, hòs ouk ōphelḗsei autoùs oúte eis boḗtheian oúte eis ōphéleian, allà eis aischýnēn kaì óneidos.
6
‘Η ὅρασις τῶν τετραπόδων τῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. ’Εν τῇ θλίψει καὶ τῇ στενοχωρίᾳ, λέων καὶ σκύμνος λέοντος ἐκεῖθεν καὶ ἀσπίδες καὶ ἔκγονα ἀσπίδων πετομένων, οἳ ἔϕερον ἐπ’ ὄνων καὶ καμήλων τὸν πλοῦτον αὐτῶν πρὸς ἔθνος ὃ οὐκ ὠϕελήσει αὐτοὺς εἰς βοήθειαν, ἀλλὰ εἰς αἰσχύνην καὶ ὄνειδος.

‘Ē hórasis tō̂n tetrapódōn tō̂n en tē̂i erḗmōi. ’En tē̂i thlípsei kaì tē̂i stenochōríāi, léōn kaì skýmnos léontos ekeîthen kaì aspídes kaì ékgona aspídōn petoménōn, hoì épheron ep’ ónōn kaì kamḗlōn tòn ploûton autō̂n pròs éthnos hò ouk ōphelḗsei autoùs eis boḗtheian, allà eis aischýnēn kaì óneidos.
7
Αἰγύπτιοι μάταια καὶ κενὰ ὠϕελήσουσιν ὑμᾶς· ἀπάγγειλον αὐτοῖς ὅτι Ματαία ἡ παράκλησις ὑμῶν αὕτη.

Aigýptioi mátaia kaì kenà ōphelḗsousin hymâs: apángeilon autoîs hóti Mataía hē paráklēsis hymō̂n haútē.
8
Νῦν οὖν καθίσας γράψον ἐπὶ πυξίου ταῦτα καὶ εἰς βιβλίον, ὅτι ἔσται εἰς ἡμέρας καιρῶν ταῦτα καὶ ἕως εἰς τὸν αἰῶνα.

Nŷn oûn kathísas grápson epì pyxíou taûta kaì eis biblíon, hóti éstai eis hēméras kairō̂n taûta kaì héōs eis tòn aiō̂na.
9
ὅτι λαὸς ἀπειθής ἐστιν, υἱοὶ ψευδεῖς, οἳ οὐκ ἠβούλοντο ἀκούειν τὸν νόμον τοῦ θεοῦ,

hóti laòs apeithḗs estin, hyioì pseudeîs, hoì ouk ēboúlonto akoúein tòn nómon toû theoû,
10
οἱ λέγοντες τοῖς προϕήταις Μὴ ἀναγγέλλετε ἡμῖν, καὶ τοῖς τὰ ὁράματα ὁρῶσιν Μὴ λαλεῖτε ἡμῖν, ἀλλὰ ἡμῖν λαλεῖτε καὶ ἀναγγέλλετε ἡμῖν ἑτέραν πλάνησιν

hoi légontes toîs prophḗtais Mḕ anangéllete hēmîn, kaì toîs tà horámata horō̂sin Mḕ laleîte hēmîn, allà hēmîn laleîte kaì anangéllete hēmîn hetéran plánēsin
11
καὶ ἀποστρέψατε ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ταύτης, ἀϕέλετε ἀϕ’ ἡμῶν τὸν τρίβον τοῦτον καὶ ἀϕέλετε ἀϕ’ ἡμῶν τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ.

kaì apostrépsate hēmâs apò tē̂s hodoû taútēs, aphélete aph’ hēmō̂n tòn tríbon toûton kaì aphélete aph’ hēmō̂n tòn hágion toû Israēl.
12
διὰ τοῦτο οὕτως λέγει κύριος ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ ῞Οτι ἠπειθήσατε τοῖς λόγοις τούτοις καὶ ἠλπίσατε ἐπὶ ψεύδει καὶ ὅτι ἐγόγγυσας καὶ πεποιθὼς ἐγένου ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ,

dià toûto hoútōs légei kýrios ho hágios toû Israēl ῞Oti ēpeithḗsate toîs lógois toútois kaì ēlpísate epì pseúdei kaì hóti egóngysas kaì pepoithṑs egénou epì tō̂i lógōi toútōi,
13
διὰ τοῦτο ἔσται ὑμῖν ἡ ἁμαρτία αὕτη ὡς τεῖχος πῖπτον παραχρῆμα πόλεως ὀχυρᾶς ἑαλωκυίας, ἧς παραχρῆμα πάρεστιν τὸ πτῶμα,

dià toûto éstai hymîn hē hamartía haútē hōs teîchos pîpton parachrē̂ma póleōs ochyrâs healōkyías, hē̂s parachrē̂ma párestin tò ptō̂ma,
14
καὶ τὸ πτῶμα αὐτῆς ἔσται ὡς σύντριμμα ἀγγείου ὀστρακίνου, ἐκ κεραμίου λεπτὰ ὥστε μὴ εὑρεῖν ἐν αὐτοῖς ὄστρακον ἐν ᾧ πῦρ ἀρεῖς καὶ ἐν ᾧ ἀποσυριεῖς ὕδωρ μικρόν.

kaì tò ptō̂ma autē̂s éstai hōs sýntrimma angeíou ostrakínou, ek keramíou leptà hṓste mḕ heureîn en autoîs óstrakon en hō̂i pŷr areîs kaì en hō̂i aposyrieîs hýdōr mikrón.
15LXX
οὕτω λέγει κύριος ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ ῞Οταν ἀποστραϕεὶς στενάξῃς, τότε σωθήσῃ καὶ γνώσῃ ποῦ ἦσθα· ὅτε ἐπεποίθεις ἐπὶ τοῖς ματαίοις, ματαία ἡ ἰσχὺς ὑμῶν ἐγενήθη. καὶ οὐκ ἠβούλεσθε ἀκούειν,

hoútō légei kýrios ho hágios toû Israēl ῞Otan apostrapheìs stenáxēis, tóte sōthḗsēi kaì gnṓsēi poû ē̂stha: hóte epepoítheis epì toîs mataíois, mataía hē ischỳs hymō̂n egenḗthē. kaì ouk ēboúlesthe akoúein,
16
ἀλλ’ εἴπατε ’Εϕ’ ἵππων ϕευξόμεθα· διὰ τοῦτο ϕεύξεσθε· καὶ εἴπατε ’Επὶ κούϕοις ἀναβάται ἐσόμεθα· διὰ τοῦτο κοῦϕοι ἔσονται οἱ διώκοντες ὑμᾶς.

all’ eípate ’Eph’ híppōn pheuxómetha: dià toûto pheúxesthe: kaì eípate ’Epì koúphois anabátai esómetha: dià toûto koûphoi ésontai hoi diṓkontes hymâs.
17
διὰ ϕωνὴν ἑνὸς ϕεύξονται χίλιοι, καὶ διὰ ϕωνὴν πέντε ϕεύξονται πολλοί, ἕως ἂν καταλειϕθῆτε ὡς ἱστὸς ἐπ’ ὄρους καὶ ὡς σημαίαν ϕέρων ἐπὶ βουνοῦ.

dià phōnḕn henòs pheúxontai chílioi, kaì dià phōnḕn pénte pheúxontai polloí, héōs àn kataleiphthē̂te hōs històs ep’ órous kaì hōs sēmaían phérōn epì bounoû.
18
καὶ πάλιν μενεῖ ὁ θεὸς τοῦ οἰκτιρῆσαι ὑμᾶς καὶ διὰ τοῦτο ὑψωθήσεται τοῦ ἐλεῆσαι ὑμᾶς· διότι κριτὴς κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἐστιν, καὶ ποῦ καταλείψετε τὴν δόξαν ὑμῶν; μακάριοι οἱ ἐμμένοντες ἐν αὐτῷ.

kaì pálin meneî ho theòs toû oiktirē̂sai hymâs kaì dià toûto hypsōthḗsetai toû eleē̂sai hymâs: dióti kritḕs kýrios ho theòs hēmō̂n estin, kaì poû kataleípsete tḕn dóxan hymō̂n? makárioi hoi emménontes en autō̂i.
19LXX
Διότι λαὸς ἅγιος ἐν Σιων οἰκήσει, καὶ Ιερουσαλημ κλαυθμῷ ἔκλαυσεν ’Ελέησόν με· ἐλεήσει σε τὴν ϕωνὴν τῆς κραυγῆς σου· ἡνίκα εἶδεν, ἐπήκουσέν σου.

Dióti laòs hágios en Siōn oikḗsei, kaì Ierousalēm klauthmō̂i éklausen ’Eléēsón me: eleḗsei se tḕn phōnḕn tē̂s kraugē̂s sou: hēníka eîden, epḗkousén sou.
20
καὶ δώσει κύριος ὑμῖν ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ στενόν, καὶ οὐκέτι μὴ ἐγγίσωσίν σοι οἱ πλανῶντές σε· ὅτι οἱ ὀϕθαλμοί σου ὄψονται τοὺς πλανῶντάς σε,

kaì dṓsei kýrios hymîn árton thlípseōs kaì hýdōr stenón, kaì oukéti mḕ engísōsín soi hoi planō̂ntés se: hóti hoi ophthalmoí sou ópsontai toùs planō̂ntás se,
21
καὶ τὰ ὦτά σου ἀκούσονται τοὺς λόγους τῶν ὀπίσω σε πλανησάντων, οἱ λέγοντες Αὕτη ἡ ὁδός, πορευθῶμεν ἐν αὐτῇ εἴτε δεξιὰ εἴτε ἀριστερά.

kaì tà ō̂tá sou akoúsontai toùs lógous tō̂n opísō se planēsántōn, hoi légontes Haútē hē hodós, poreuthō̂men en autē̂i eíte dexià eíte aristerá.
22
καὶ ἐξαρεῖς τὰ εἴδωλα τὰ περιηργυρωμένα καὶ τὰ περικεχρυσωμένα, λεπτὰ ποιήσεις καὶ λικμήσεις ὡς ὕδωρ ἀποκαθημένης καὶ ὡς κόπρον ὤσεις αὐτά.

kaì exareîs tà eídōla tà periērgyrōména kaì tà perikechrysōména, leptà poiḗseis kaì likmḗseis hōs hýdōr apokathēménēs kaì hōs kópron ṓseis autá.
23
τότε ἔσται ὁ ὑετὸς τῷ σπέρματι τῆς γῆς σου, καὶ ὁ ἄρτος τοῦ γενήματος τῆς γῆς σου ἔσται πλησμονὴ καὶ λιπαρός· καὶ βοσκηθήσεταί σου τὰ κτήνη τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τόπον πίονα καὶ εὐρύχωρον,

tóte éstai ho hyetòs tō̂i spérmati tē̂s gē̂s sou, kaì ho ártos toû genḗmatos tē̂s gē̂s sou éstai plēsmonḕ kaì liparós: kaì boskēthḗsetaí sou tà ktḗnē tē̂i hēmérāi ekeínēi tópon píona kaì eurýchōron,
24
οἱ ταῦροι ὑμῶν καὶ οἱ βόες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν γῆν ϕάγονται ἄχυρα ἀναπεποιημένα ἐν κριθῇ λελικμημένα.

hoi taûroi hymō̂n kaì hoi bóes hoi ergazómenoi tḕn gē̂n phágontai áchyra anapepoiēména en krithē̂i lelikmēména.
25
καὶ ἔσται ἐπὶ παντὸς ὄρους ὑψηλοῦ καὶ ἐπὶ παντὸς βουνοῦ μετεώρου ὕδωρ διαπορευόμενον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅταν ἀπόλωνται πολλοὶ καὶ ὅταν πέσωσιν πύργοι.

kaì éstai epì pantòs órous hypsēloû kaì epì pantòs bounoû meteṓrou hýdōr diaporeuómenon en tē̂i hēmérāi ekeínēi, hótan apólōntai polloì kaì hótan pésōsin pýrgoi.
26
καὶ ἔσται τὸ ϕῶς τῆς σελήνης ὡς τὸ ϕῶς τοῦ ἡλίου καὶ τὸ ϕῶς τοῦ ἡλίου ἔσται ἑπταπλάσιον ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ὅταν ἰάσηται κύριος τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὀδύνην τῆς πληγῆς σου ἰάσεται.

kaì éstai tò phō̂s tē̂s selḗnēs hōs tò phō̂s toû hēlíou kaì tò phō̂s toû hēlíou éstai heptaplásion en tē̂i hēmérāi, hótan iásētai kýrios tò sýntrimma toû laoû autoû, kaì tḕn odýnēn tē̂s plēgē̂s sou iásetai.
27
’Ιδοὺ τὸ ὄνομα κυρίου διὰ χρόνου ἔρχεται πολλοῦ, καιόμενος ὁ θυμός, μετὰ δόξης τὸ λόγιον τῶν χειλέων αὐτοῦ, τὸ λόγιον ὀργῆς πλῆρες, καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ θυμοῦ ὡς πῦρ ἔδεται.

’Idoù tò ónoma kyríou dià chrónou érchetai polloû, kaiómenos ho thymós, metà dóxēs tò lógion tō̂n cheiléōn autoû, tò lógion orgē̂s plē̂res, kaì hē orgḕ toû thymoû hōs pŷr édetai.
28
καὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ὡς ὕδωρ ἐν ϕάραγγι σῦρον ἥξει ἕως τοῦ τραχήλου καὶ διαιρεθήσεται τοῦ ἔθνη ταράξαι ἐπὶ πλανήσει ματαίᾳ, καὶ διώξεται αὐτοὺς πλάνησις καὶ λήμψεται αὐτοὺς κατὰ πρόσωπον αὐτῶν.

kaì tò pneûma autoû hōs hýdōr en phárangi sŷron hḗxei héōs toû trachḗlou kaì diairethḗsetai toû éthnē taráxai epì planḗsei mataíāi, kaì diṓxetai autoùs plánēsis kaì lḗmpsetai autoùs katà prósōpon autō̂n.
29
μὴ διὰ παντὸς δεῖ ὑμᾶς εὐϕραίνεσθαι καὶ εἰσπορεύεσθαι εἰς τὰ ἅγιά μου διὰ παντὸς ὡσεὶ ἑορτάζοντας καὶ ὡσεὶ εὐϕραινομένους εἰσελθεῖν μετὰ αὐλοῦ εἰς τὸ ὄρος τοῦ κυρίου πρὸς τὸν θεὸν τοῦ Ισραηλ;

mḕ dià pantòs deî hymâs euphraínesthai kaì eisporeúesthai eis tà hágiá mou dià pantòs hōseì heortázontas kaì hōseì euphrainoménous eiseltheîn metà auloû eis tò óros toû kyríou pròs tòn theòn toû Israēl?
30
καὶ ἀκουστὴν ποιήσει ὁ θεὸς τὴν δόξαν τῆς ϕωνῆς αὐτοῦ καὶ τὸν θυμὸν τοῦ βραχίονος αὐτοῦ δείξει μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς καὶ ϕλογὸς κατεσθιούσης· κεραυνώσει βιαίως καὶ ὡς ὕδωρ καὶ χάλαζα συγκαταϕερομένη βίᾳ.

kaì akoustḕn poiḗsei ho theòs tḕn dóxan tē̂s phōnē̂s autoû kaì tòn thymòn toû brachíonos autoû deíxei metà thymoû kaì orgē̂s kaì phlogòs katesthioúsēs: keraunṓsei biaíōs kaì hōs hýdōr kaì chálaza synkatapheroménē bíāi.
31
διὰ γὰρ ϕωνὴν κυρίου ἡττηθήσονται ’Ασσύριοι τῇ πληγῇ, ᾗ ἂν πατάξῃ αὐτούς.

dià gàr phōnḕn kyríou hēttēthḗsontai ’Assýrioi tē̂i plēgē̂i, hē̂i àn patáxēi autoús.
32
καὶ ἔσται αὐτῷ κυκλόθεν, ὅθεν ἦν αὐτῷ ἡ ἐλπὶς τῆς βοηθείας, ἐϕ’ ᾗ αὐτὸς ἐπεποίθει· αὐτοὶ μετὰ αὐλῶν καὶ κιθάρας πολεμήσουσιν αὐτὸν ἐκ μεταβολῆς.

kaì éstai autō̂i kyklóthen, hóthen ē̂n autō̂i hē elpìs tē̂s boētheías, eph’ hē̂i autòs epepoíthei: autoì metà aulō̂n kaì kitháras polemḗsousin autòn ek metabolē̂s.
33
σὺ γὰρ πρὸ ἡμερῶν ἀπαιτηθήσῃ· μὴ καὶ σοὶ ἡτοιμάσθη βασιλεύειν ϕάραγγα βαθεῖαν, ξύλα κείμενα, πῦρ καὶ ξύλα πολλά; ὁ θυμὸς κυρίου ὡς ϕάραγξ ὑπὸ θείου καιομένη.

sỳ gàr prò hēmerō̂n apaitēthḗsēi: mḕ kaì soì hētoimásthē basileúein pháranga batheîan, xýla keímena, pŷr kaì xýla pollá? ho thymòs kyríou hōs pháranx hypò theíou kaioménē.