Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Isaïe 45:19

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Οὕτως λέγει κύριος ὁ θεὸς τῷ χριστῷ μου Κύρῳ, οὗ ἐκράτησα τῆς δεξιᾶς ἐπακοῦσαι ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἔθνη, καὶ ἰσχὺν βασιλέων διαρρήξω, ἀνοίξω ἔμπροσθεν αὐτοῦ θύρας, καὶ πόλεις οὐ συγκλεισθήσονται

Hoútōs légei kýrios ho theòs tō̂i christō̂i mou Kýrōi, hoû ekrátēsa tē̂s dexiâs epakoûsai émprosthen autoû éthnē, kaì ischỳn basiléōn diarrḗxō, anoíxō émprosthen autoû thýras, kaì póleis ou synkleisthḗsontai
2
’Εγὼ ἔμπροσθέν σου πορεύσομαι καὶ ὄρη ὁμαλιῶ, θύρας χαλκᾶς συντρίψω καὶ μοχλοὺς σιδηροῦς συγκλάσω

’Egṑ émprosthén sou poreúsomai kaì órē homaliō̂, thýras chalkâs syntrípsō kaì mochloùs sidēroûs synklásō
3
καὶ δώσω σοι θησαυροὺς σκοτεινούς, ἀποκρύϕους ἀοράτους ἀνοίξω σοι, ἵνα γνῷς ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ καλῶν τὸ ὄνομά σου, θεὸς Ισραηλ.

kaì dṓsō soi thēsauroùs skoteinoús, apokrýphous aorátous anoíxō soi, hína gnō̂is hóti egṑ kýrios ho theòs ho kalō̂n tò ónomá sou, theòs Israēl.
4
ἕνεκεν Ιακωβ τοῦ παιδός μου καὶ Ισραηλ τοῦ ἐκλεκτοῦ μου ἐγὼ καλέσω σε τῷ ὀνόματί σου καὶ προσδέξομαί σε, σὺ δὲ οὐκ ἔγνως με.

héneken Iakōb toû paidós mou kaì Israēl toû eklektoû mou egṑ kalésō se tō̂i onómatí sou kaì prosdéxomaí se, sỳ dè ouk égnōs me.
5
ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν ἐμοῦ θεός, καὶ οὐκ ᾔδεις με,

hóti egṑ kýrios ho theós, kaì ouk éstin éti plḕn emoû theós, kaì ouk ḗideis me,
6
ἵνα γνῶσιν οἱ ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου καὶ οἱ ἀπὸ δυσμῶν ὅτι οὐκ ἔστιν πλὴν ἐμοῦ· ἐγὼ κύριος ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι·

hína gnō̂sin hoi apò anatolō̂n hēlíou kaì hoi apò dysmō̂n hóti ouk éstin plḕn emoû: egṑ kýrios ho theós, kaì ouk éstin éti:
7
ἐγὼ ὁ κατασκευάσας ϕῶς καὶ ποιήσας σκότος, ὁ ποιῶν εἰρήνην καὶ κτίζων κακά· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ ποιῶν ταῦτα πάντα.

egṑ ho kataskeuásas phō̂s kaì poiḗsas skótos, ho poiō̂n eirḗnēn kaì ktízōn kaká: egṑ kýrios ho theòs ho poiō̂n taûta pánta.
8
εὐϕρανθήτω ὁ οὐρανὸς ἄνωθεν, καὶ αἱ νεϕέλαι ῥανάτωσαν δικαιοσύνην· ἀνατειλάτω ἡ γῆ ἔλεος καὶ δικαιοσύνην ἀνατειλάτω ἅμα· ἐγώ εἰμι κύριος ὁ κτίσας σε.

euphranthḗtō ho ouranòs ánōthen, kaì hai nephélai rhanátōsan dikaiosýnēn: anateilátō hē gē̂ éleos kaì dikaiosýnēn anateilátō háma: egṓ eimi kýrios ho ktísas se.
9
Ποῖον βέλτιον κατεσκεύασα ὡς πηλὸν κεραμέως; μὴ ὁ ἀροτριῶν ἀροτριάσει τὴν γῆν ὅλην τὴν ἡμέραν; μὴ ἐρεῖ ὁ πηλὸς τῷ κεραμεῖ Τί ποιεῖς, ὅτι οὐκ ἐργάζῃ οὐδὲ ἔχεις χεῖρας;

Poîon béltion kateskeúasa hōs pēlòn keraméōs? mḕ ho arotriō̂n arotriásei tḕn gē̂n hólēn tḕn hēméran? mḕ ereî ho pēlòs tō̂i kerameî Tí poieîs, hóti ouk ergázēi oudè écheis cheîras?
10
ὁ λέγων τῷ πατρί Τί γεννήσεις; καὶ τῇ μητρί Τί ὠδινήσεις;

ho légōn tō̂i patrí Tí gennḗseis? kaì tē̂i mētrí Tí ōdinḗseis?
11
ὅτι οὕτως λέγει κύριος ὁ θεὸς ὁ ἅγιος Ισραηλ ὁ ποιήσας τὰ ἐπερχόμενα ’Ερωτήσατέ με περὶ τῶν υἱῶν μου καὶ περὶ τῶν θυγατέρων μου καὶ περὶ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν μου ἐντείλασθέ μοι.

hóti hoútōs légei kýrios ho theòs ho hágios Israēl ho poiḗsas tà eperchómena ’Erōtḗsaté me perì tō̂n hyiō̂n mou kaì perì tō̂n thygatérōn mou kaì perì tō̂n érgōn tō̂n cheirō̂n mou enteílasthé moi.
12
ἐγὼ ἐποίησα γῆν καὶ ἄνθρωπον ἐπ’ αὐτῆς, ἐγὼ τῇ χειρί μου ἐστερέωσα τὸν οὐρανόν, ἐγὼ πᾶσι τοῖς ἄστροις ἐνετειλάμην.

egṑ epoíēsa gē̂n kaì ánthrōpon ep’ autē̂s, egṑ tē̂i cheirí mou esteréōsa tòn ouranón, egṑ pâsi toîs ástrois eneteilámēn.
13
ἐγὼ ἤγειρα αὐτὸν μετὰ δικαιοσύνης βασιλέα, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ εὐθεῖαι· οὗτος οἰκοδομήσει τὴν πόλιν μου καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ μου ἐπιστρέψει οὐ μετὰ λύτρων οὐδὲ μετὰ δώρων, εἶπεν κύριος σαβαωθ.

egṑ ḗgeira autòn metà dikaiosýnēs basiléa, kaì pâsai hai hodoì autoû eutheîai: hoûtos oikodomḗsei tḕn pólin mou kaì tḕn aichmalōsían toû laoû mou epistrépsei ou metà lýtrōn oudè metà dṓrōn, eîpen kýrios sabaōth.
14
Οὕτως λέγει κύριος σαβαωθ ’Εκοπίασεν Αἴγυπτος καὶ ἐμπορία Αἰθιόπων, καὶ οἱ Σεβωιν ἄνδρες ὑψηλοὶ ἐπὶ σὲ διαβήσονται καὶ σοὶ ἔσονται δοῦλοι καὶ ὀπίσω σου ἀκολουθήσουσιν δεδεμένοι χειροπέδαις καὶ προσκυνήσουσίν σοι καὶ ἐν σοὶ προσεύξονται, ὅτι ἐν σοὶ ὁ θεός ἐστιν, καὶ ἐροῦσιν Οὐκ ἔστιν θεὸς πλὴν σοῦ·

Hoútōs légei kýrios sabaōth ’Ekopíasen Aígyptos kaì emporía Aithiópōn, kaì hoi Sebōin ándres hypsēloì epì sè diabḗsontai kaì soì ésontai doûloi kaì opísō sou akolouthḗsousin dedeménoi cheiropédais kaì proskynḗsousín soi kaì en soì proseúxontai, hóti en soì ho theós estin, kaì eroûsin Ouk éstin theòs plḕn soû:
15
σὺ γὰρ εἶ θεός, καὶ οὐκ ᾔδειμεν, ὁ θεὸς τοῦ Ισραηλ σωτήρ.

sỳ gàr eî theós, kaì ouk ḗideimen, ho theòs toû Israēl sōtḗr.
16
αἰσχυνθήσονται καὶ ἐντραπήσονται πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ καὶ πορεύσονται ἐν αἰσχύνῃ. ἐγκαινίζεσθε πρός με, νῆσοι.

aischynthḗsontai kaì entrapḗsontai pántes hoi antikeímenoi autō̂i kaì poreúsontai en aischýnēi. enkainízesthe prós me, nē̂soi.
17
Ισραηλ σῴζεται ὑπὸ κυρίου σωτηρίαν αἰώνιον· οὐκ αἰσχυνθήσονται οὐδὲ μὴ ἐντραπῶσιν ἕως τοῦ αἰῶνος.

Israēl sṓizetai hypò kyríou sōtērían aiṓnion: ouk aischynthḗsontai oudè mḕ entrapō̂sin héōs toû aiō̂nos.
18
Οὕτως λέγει κύριος ὁ ποιήσας τὸν οὐρανόν – οὗτος ὁ θεὸς ὁ καταδείξας τὴν γῆν καὶ ποιήσας αὐτήν, αὐτὸς διώρισεν αὐτήν, οὐκ εἰς κενὸν ἐποίησεν αὐτὴν ἀλλὰ κατοικεῖσθαι – ’Εγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι.

Hoútōs légei kýrios ho poiḗsas tòn ouranón – hoûtos ho theòs ho katadeíxas tḕn gē̂n kaì poiḗsas autḗn, autòs diṓrisen autḗn, ouk eis kenòn epoíēsen autḕn allà katoikeîsthai – ’Egṓ eimi, kaì ouk éstin éti.
19
οὐκ ἐν κρυϕῇ λελάληκα οὐδὲ ἐν τόπῳ γῆς σκοτεινῷ· οὐκ εἶπα τῷ σπέρματι Ιακωβ Μάταιον ζητήσατε· ἐγώ εἰμι ἐγώ εἰμι κύριος λαλῶν δικαιοσύνην καὶ ἀναγγέλλων ἀλήθειαν.

ouk en kryphē̂i lelálēka oudè en tópōi gē̂s skoteinō̂i: ouk eîpa tō̂i spérmati Iakōb Mátaion zētḗsate: egṓ eimi egṓ eimi kýrios lalō̂n dikaiosýnēn kaì anangéllōn alḗtheian.
20
συνάχθητε καὶ ἥκετε, βουλεύσασθε ἅμα, οἱ σῳζόμενοι ἀπὸ τῶν ἐθνῶν. οὐκ ἔγνωσαν οἱ αἴροντες τὸ ξύλον γλύμμα αὐτῶν καὶ προσευχόμενοι ὡς πρὸς θεούς, οἳ οὐ σῴζουσιν.

synáchthēte kaì hḗkete, bouleúsasthe háma, hoi sōizómenoi apò tō̂n ethnō̂n. ouk égnōsan hoi aírontes tò xýlon glýmma autō̂n kaì proseuchómenoi hōs pròs theoús, hoì ou sṓizousin.
21
εἰ ἀναγγελοῦσιν, ἐγγισάτωσαν, ἵνα γνῶσιν ἅμα τίς ἀκουστὰ ἐποίησεν ταῦτα ἀπ’ ἀρχῆς. τότε ἀνηγγέλη ὑμῖν ’Εγὼ ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν ἐμοῦ· δίκαιος καὶ σωτὴρ οὐκ ἔστιν πάρεξ ἐμοῦ.

ei anangeloûsin, engisátōsan, hína gnō̂sin háma tís akoustà epoíēsen taûta ap’ archē̂s. tóte anēngélē hymîn ’Egṑ ho theós, kaì ouk éstin állos plḕn emoû: díkaios kaì sōtḕr ouk éstin párex emoû.
22
ἐπιστράϕητε πρός με καὶ σωθήσεσθε, οἱ ἀπ’ ἐσχάτου τῆς γῆς· ἐγώ εἰμι ὁ θεός, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος.

epistráphēte prós me kaì sōthḗsesthe, hoi ap’ eschátou tē̂s gē̂s: egṓ eimi ho theós, kaì ouk éstin állos.
23
κατ’ ἐμαυτοῦ ὀμνύω ῏Η μὴν ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματός μου δικαιοσύνη, οἱ λόγοι μου οὐκ ἀποστραϕήσονται ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ καὶ ἐξομολογήσεται πᾶσα γλῶσσα τῷ θεῷ

kat’ emautoû omnýō ᾿̂Ē mḕn exeleúsetai ek toû stómatós mou dikaiosýnē, hoi lógoi mou ouk apostraphḗsontai hóti emoì kámpsei pân góny kaì exomologḗsetai pâsa glō̂ssa tō̂i theō̂i
24
λέγων Δικαιοσύνη καὶ δόξα πρὸς αὐτὸν ἥξουσιν, καὶ αἰσχυνθήσονται πάντες οἱ ἀϕορίζοντες ἑαυτούς·

légōn Dikaiosýnē kaì dóxa pròs autòn hḗxousin, kaì aischynthḗsontai pántes hoi aphorízontes heautoús:
25
ἀπὸ κυρίου δικαιωθήσονται καὶ ἐν τῷ θεῷ ἐνδοξασθήσονται πᾶν τὸ σπέρμα τῶν υἱῶν Ισραηλ.

apò kyríou dikaiōthḗsontai kaì en tō̂i theō̂i endoxasthḗsontai pân tò spérma tō̂n hyiō̂n Israēl.