Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Isaïe 56

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Τάδε λέγει κύριος Φυλάσσεσθε κρίσιν, ποιήσατε δικαιοσύνην· ἤγγισεν γὰρ τὸ σωτήριόν μου παραγίνεσθαι καὶ τὸ ἔλεός μου ἀποκαλυϕθῆναι.

Táde légei kýrios Phylássesthe krísin, poiḗsate dikaiosýnēn: ḗngisen gàr tò sōtḗrión mou paragínesthai kaì tò éleós mou apokalyphthē̂nai.
2
μακάριος ἀνὴρ ὁ ποιῶν ταῦτα καὶ ἄνθρωπος ὁ ἀντεχόμενος αὐτῶν καὶ ϕυλάσσων τὰ σάββατα μὴ βεβηλοῦν καὶ διατηρῶν τὰς χεῖρας αὐτοῦ μὴ ποιεῖν ἀδίκημα.

makários anḕr ho poiō̂n taûta kaì ánthrōpos ho antechómenos autō̂n kaì phylássōn tà sábbata mḕ bebēloûn kaì diatērō̂n tàs cheîras autoû mḕ poieîn adíkēma.
3
μὴ λεγέτω ὁ ἀλλογενὴς ὁ προσκείμενος πρὸς κύριον ’Αϕοριεῖ με ἄρα κύριος ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· καὶ μὴ λεγέτω ὁ εὐνοῦχος ὅτι ’Εγώ εἰμι ξύλον ξηρόν.

mḕ legétō ho allogenḕs ho proskeímenos pròs kýrion ’Aphorieî me ára kýrios apò toû laoû autoû: kaì mḕ legétō ho eunoûchos hóti ’Egṓ eimi xýlon xērón.
4
τάδε λέγει κύριος Τοῖς εὐνούχοις, ὅσοι ἂν ϕυλάξωνται τὰ σάββατά μου καὶ ἐκλέξωνται ἃ ἐγὼ θέλω καὶ ἀντέχωνται τῆς διαθήκης μου,

táde légei kýrios Toîs eunoúchois, hósoi àn phyláxōntai tà sábbatá mou kaì ekléxōntai hà egṑ thélō kaì antéchōntai tē̂s diathḗkēs mou,
5
δώσω αὐτοῖς ἐν τῷ οἴκῳ μου καὶ ἐν τῷ τείχει μου τόπον ὀνομαστὸν κρείττω υἱῶν καὶ θυγατέρων, ὄνομα αἰώνιον δώσω αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐκλείψει.

dṓsō autoîs en tō̂i oíkōi mou kaì en tō̂i teíchei mou tópon onomastòn kreíttō hyiō̂n kaì thygatérōn, ónoma aiṓnion dṓsō autoîs kaì ouk ekleípsei.
6
καὶ τοῖς ἀλλογενέσι τοῖς προσκειμένοις κυρίῳ δουλεύειν αὐτῷ καὶ ἀγαπᾶν τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ εἶναι αὐτῷ εἰς δούλους καὶ δούλας καὶ πάντας τοὺς ϕυλασσομένους τὰ σάββατά μου μὴ βεβηλοῦν καὶ ἀντεχομένους τῆς διαθήκης μου,

kaì toîs allogenési toîs proskeiménois kyríōi douleúein autō̂i kaì agapân tò ónoma kyríou toû eînai autō̂i eis doúlous kaì doúlas kaì pántas toùs phylassoménous tà sábbatá mou mḕ bebēloûn kaì antechoménous tē̂s diathḗkēs mou,
7
εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου καὶ εὐϕρανῶ αὐτοὺς ἐν τῷ οἴκῳ τῆς προσευχῆς μου· τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν ἔσονται δεκταὶ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου μου· ὁ γὰρ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν,

eisáxō autoùs eis tò óros tò hágión mou kaì euphranō̂ autoùs en tō̂i oíkōi tē̂s proseuchē̂s mou: tà holokautṓmata autō̂n kaì hai thysíai autō̂n ésontai dektaì epì toû thysiastēríou mou: ho gàr oîkós mou oîkos proseuchē̂s klēthḗsetai pâsin toîs éthnesin,
8
εἶπεν κύριος ὁ συνάγων τοὺς διεσπαρμένους Ισραηλ, ὅτι συνάξω ἐπ’ αὐτὸν συναγωγήν.

eîpen kýrios ho synágōn toùs diesparménous Israēl, hóti synáxō ep’ autòn synagōgḗn.
9
Πάντα τὰ θηρία τὰ ἄγρια, δεῦτε ϕάγετε, πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ.

Pánta tà thēría tà ágria, deûte phágete, pánta tà thēría toû drymoû.
10
ἴδετε ὅτι πάντες ἐκτετύϕλωνται, οὐκ ἔγνωσαν ϕρονῆσαι, πάντες κύνες ἐνεοί, οὐ δυνήσονται ὑλακτεῖν, ἐνυπνιαζόμενοι κοίτην, ϕιλοῦντες νυστάξαι.

ídete hóti pántes ektetýphlōntai, ouk égnōsan phronē̂sai, pántes kýnes eneoí, ou dynḗsontai hylakteîn, enypniazómenoi koítēn, philoûntes nystáxai.
11
καὶ οἱ κύνες ἀναιδεῖς τῇ ψυχῇ, οὐκ εἰδότες πλησμονήν· καί εἰσιν πονηροὶ οὐκ εἰδότες σύνεσιν, πάντες ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ἐξηκολούθησαν, ἕκαστος κατὰ τὸ ἑαυτοῦ.

kaì hoi kýnes anaideîs tē̂i psychē̂i, ouk eidótes plēsmonḗn: kaí eisin ponēroì ouk eidótes sýnesin, pántes en taîs hodoîs autō̂n exēkoloúthēsan, hékastos katà tò heautoû.