Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Joël 4:3

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὅταν ἐπιστρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν Ιουδα καὶ Ιερουσαλημ,

Dióti idoù egṑ en taîs hēmérais ekeínais kaì en tō̂i kairō̂i ekeínōi, hótan epistrépsō tḕn aichmalōsían Iouda kaì Ierousalēm,
2
καὶ συνάξω πάντα τὰ ἔθνη καὶ κατάξω αὐτὰ εἰς τὴν κοιλάδα Ιωσαϕατ καὶ διακριθήσομαι πρὸς αὐτοὺς ἐκεῖ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ μου καὶ τῆς κληρονομίας μου Ισραηλ, οἳ διεσπάρησαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν· καὶ τὴν γῆν μου καταδιείλαντο

kaì synáxō pánta tà éthnē kaì katáxō autà eis tḕn koiláda Iōsaphat kaì diakrithḗsomai pròs autoùs ekeî hypèr toû laoû mou kaì tē̂s klēronomías mou Israēl, hoì diespárēsan en toîs éthnesin: kaì tḕn gē̂n mou katadieílanto
3
καὶ ἐπὶ τὸν λαόν μου ἔβαλον κλήρους καὶ ἔδωκαν τὰ παιδάρια πόρναις καὶ τὰ κοράσια ἐπώλουν ἀντὶ οἴνου καὶ ἔπινον.

kaì epì tòn laón mou ébalon klḗrous kaì édōkan tà paidária pórnais kaì tà korásia epṓloun antì oínou kaì épinon.
4
καὶ τί καὶ ὑμεῖς ἐμοί, Τύρος καὶ Σιδὼν καὶ πᾶσα Γαλιλαία ἀλλοϕύλων; μὴ ἀνταπόδομα ὑμεῖς ἀνταποδίδοτέ μοι; ἢ μνησικακεῖτε ὑμεῖς ἐπ’ ἐμοὶ ὀξέως; καὶ ταχέως ἀνταποδώσω τὸ ἀνταπόδομα ὑμῶν εἰς κεϕαλὰς ὑμῶν,

kaì tí kaì hymeîs emoí, Týros kaì Sidṑn kaì pâsa Galilaía allophýlōn? mḕ antapódoma hymeîs antapodídoté moi? ḕ mnēsikakeîte hymeîs ep’ emoì oxéōs? kaì tachéōs antapodṓsō tò antapódoma hymō̂n eis kephalàs hymō̂n,
5
ἀνθ’ ὧν τὸ ἀργύριόν μου καὶ τὸ χρυσίον μου ἐλάβετε καὶ τὰ ἐπίλεκτά μου καὶ τὰ καλὰ εἰσηνέγκατε εἰς τοὺς ναοὺς ὑμῶν

anth’ hō̂n tò argýrión mou kaì tò chrysíon mou elábete kaì tà epílektá mou kaì tà kalà eisēnénkate eis toùs naoùs hymō̂n
6
καὶ τοὺς υἱοὺς Ιουδα καὶ τοὺς υἱοὺς Ιερουσαλημ ἀπέδοσθε τοῖς υἱοῖς τῶν ‘Ελλήνων, ὅπως ἐξώσητε αὐτοὺς ἐκ τῶν ὁρίων αὐτῶν.

kaì toùs hyioùs Iouda kaì toùs hyioùs Ierousalēm apédosthe toîs hyioîs tō̂n ‘Ellḗnōn, hópōs exṓsēte autoùs ek tō̂n horíōn autō̂n.
7
ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω αὐτοὺς ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἀπέδοσθε αὐτοὺς ἐκεῖ, καὶ ἀνταποδώσω τὸ ἀνταπόδομα ὑμῶν εἰς κεϕαλὰς ὑμῶν

idoù egṑ exegeírō autoùs ek toû tópou, hoû apédosthe autoùs ekeî, kaì antapodṓsō tò antapódoma hymō̂n eis kephalàs hymō̂n
8
καὶ ἀποδώσομαι τοὺς υἱοὺς ὑμῶν καὶ τὰς θυγατέρας ὑμῶν εἰς χεῖρας υἱῶν Ιουδα, καὶ ἀποδώσονται αὐτοὺς εἰς αἰχμαλωσίαν εἰς ἔθνος μακρὰν ἀπέχον, ὅτι κύριος ἐλάλησεν.

kaì apodṓsomai toùs hyioùs hymō̂n kaì tàs thygatéras hymō̂n eis cheîras hyiō̂n Iouda, kaì apodṓsontai autoùs eis aichmalōsían eis éthnos makràn apéchon, hóti kýrios elálēsen.
9
Κηρύξατε ταῦτα ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἁγιάσατε πόλεμον, ἐξεγείρατε τοὺς μαχητάς· προσαγάγετε καὶ ἀναβαίνετε, πάντες ἄνδρες πολεμισταί.

Kērýxate taûta en toîs éthnesin, hagiásate pólemon, exegeírate toùs machētás: prosagágete kaì anabaínete, pántes ándres polemistaí.
10
συγκόψατε τὰ ἄροτρα ὑμῶν εἰς ῥομϕαίας καὶ τὰ δρέπανα ὑμῶν εἰς σειρομάστας· ὁ ἀδύνατος λεγέτω ὅτι ’Ισχύω ἐγώ.

synkópsate tà árotra hymō̂n eis rhomphaías kaì tà drépana hymō̂n eis seiromástas: ho adýnatos legétō hóti ’Ischýō egṓ.
11
συναθροίζεσθε καὶ εἰσπορεύεσθε, πάντα τὰ ἔθνη κυκλόθεν, καὶ συνάχθητε ἐκεῖ· ὁ πραῢς ἔστω μαχητής.

synathroízesthe kaì eisporeúesthe, pánta tà éthnē kyklóthen, kaì synáchthēte ekeî: ho praǜs éstō machētḗs.
12
ἐξεγειρέσθωσαν καὶ ἀναβαινέτωσαν πάντα τὰ ἔθνη εἰς τὴν κοιλάδα Ιωσαϕατ, διότι ἐκεῖ καθιῶ τοῦ διακρῖναι πάντα τὰ ἔθνη κυκλόθεν.

exegeirésthōsan kaì anabainétōsan pánta tà éthnē eis tḕn koiláda Iōsaphat, dióti ekeî kathiō̂ toû diakrînai pánta tà éthnē kyklóthen.
13
ἐξαποστείλατε δρέπανα, ὅτι παρέστηκεν τρύγητος· εἰσπορεύεσθε πατεῖτε, διότι πλήρης ἡ ληνός· ὑπερεκχεῖται τὰ ὑπολήνια, ὅτι πεπλήθυνται τὰ κακὰ αὐτῶν.

exaposteílate drépana, hóti paréstēken trýgētos: eisporeúesthe pateîte, dióti plḗrēs hē lēnós: hyperekcheîtai tà hypolḗnia, hóti peplḗthyntai tà kakà autō̂n.
14
ἦχοι ἐξήχησαν ἐν τῇ κοιλάδι τῆς δίκης, ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα κυρίου ἐν τῇ κοιλάδι τῆς δίκης.

ē̂choi exḗchēsan en tē̂i koiládi tē̂s díkēs, hóti engỳs hēméra kyríou en tē̂i koiládi tē̂s díkēs.
15
ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη συσκοτάσουσιν, καὶ οἱ ἀστέρες δύσουσιν ϕέγγος αὐτῶν.

ho hḗlios kaì hē selḗnē syskotásousin, kaì hoi astéres dýsousin phéngos autō̂n.
16
ὁ δὲ κύριος ἐκ Σιων ἀνακεκράξεται καὶ ἐξ Ιερουσαλημ δώσει ϕωνὴν αὐτοῦ, καὶ σεισθήσεται ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ· ὁ δὲ κύριος ϕείσεται τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνισχύσει κύριος τοὺς υἱοὺς Ισραηλ.

ho dè kýrios ek Siōn anakekráxetai kaì ex Ierousalēm dṓsei phōnḕn autoû, kaì seisthḗsetai ho ouranòs kaì hē gē̂: ho dè kýrios pheísetai toû laoû autoû, kaì enischýsei kýrios toùs hyioùs Israēl.
17
καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ κατασκηνῶν ἐν Σιων ἐν ὄρει ἁγίῳ μου· καὶ ἔσται Ιερουσαλημ πόλις ἁγία, καὶ ἀλλογενεῖς οὐ διελεύσονται δι’ αὐτῆς οὐκέτι.

kaì epignṓsesthe dióti egṑ kýrios ho theòs hymō̂n ho kataskēnō̂n en Siōn en órei hagíōi mou: kaì éstai Ierousalēm pólis hagía, kaì allogeneîs ou dieleúsontai di’ autē̂s oukéti.
18
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀποσταλάξει τὰ ὄρη γλυκασμόν, καὶ οἱ βουνοὶ ῥυήσονται γάλα, καὶ πᾶσαι αἱ ἀϕέσεις Ιουδα ῥυήσονται ὕδατα, καὶ πηγὴ ἐξ οἴκου κυρίου ἐξελεύσεται καὶ ποτιεῖ τὸν χειμάρρουν τῶν σχοίνων.

kaì éstai en tē̂i hēmérāi ekeínēi apostaláxei tà órē glykasmón, kaì hoi bounoì rhyḗsontai gála, kaì pâsai hai aphéseis Iouda rhyḗsontai hýdata, kaì pēgḕ ex oíkou kyríou exeleúsetai kaì potieî tòn cheimárroun tō̂n schoínōn.
19
Αἴγυπτος εἰς ἀϕανισμὸν ἔσται, καὶ ἡ Ιδουμαία εἰς πεδίον ἀϕανισμοῦ ἔσται ἐξ ἀδικιῶν υἱῶν Ιουδα, ἀνθ’ ὧν ἐξέχεαν αἷμα δίκαιον ἐν τῇ γῇ αὐτῶν.

Aígyptos eis aphanismòn éstai, kaì hē Idoumaía eis pedíon aphanismoû éstai ex adikiō̂n hyiō̂n Iouda, anth’ hō̂n exéchean haîma díkaion en tē̂i gē̂i autō̂n.
20
ἡ δὲ Ιουδαία εἰς τὸν αἰῶνα κατοικηθήσεται καὶ Ιερουσαλημ εἰς γενεὰς γενεῶν.

hē dè Ioudaía eis tòn aiō̂na katoikēthḗsetai kaì Ierousalēm eis geneàs geneō̂n.
21
καὶ ἐκδικήσω τὸ αἷμα αὐτῶν καὶ οὐ μὴ ἀθῳώσω. καὶ κύριος κατασκηνώσει ἐν Σιων.

kaì ekdikḗsō tò haîma autō̂n kaì ou mḕ athōiṓsō. kaì kýrios kataskēnṓsei en Siōn.