Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Josué 14

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ οὗτοι οἱ κατακληρονομήσαντες υἱῶν Ισραηλ ἐν τῇ γῇ Χανααν, οἷς κατεκληρονόμησεν αὐτοῖς Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ ’Ιησοῦς ὁ τοῦ Ναυη καὶ οἱ ἄρχοντες πατριῶν ϕυλῶν τῶν υἱῶν Ισραηλ.

Kaì hoûtoi hoi kataklēronomḗsantes hyiō̂n Israēl en tē̂i gē̂i Chanaan, hoîs kateklēronómēsen autoîs Eleazar ho hiereùs kaì ’Iēsoûs ho toû Nauē kaì hoi árchontes patriō̂n phylō̂n tō̂n hyiō̂n Israēl.
2
κατὰ κλήρους ἐκληρονόμησαν, ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος ἐν χειρὶ ’Ιησοῦ ταῖς ἐννέα ϕυλαῖς καὶ τῷ ἡμίσει ϕυλῆς,

katà klḗrous eklēronómēsan, hòn trópon eneteílato kýrios en cheirì ’Iēsoû taîs ennéa phylaîs kaì tō̂i hēmísei phylē̂s,
3
ἀπὸ τοῦ πέραν τοῦ Ιορδάνου, καὶ τοῖς Λευίταις οὐκ ἔδωκεν κλῆρον ἐν αὐτοῖς·

apò toû péran toû Iordánou, kaì toîs Leuítais ouk édōken klē̂ron en autoîs:
4
ὅτι ἦσαν οἱ υἱοὶ Ιωσηϕ δύο ϕυλαί, Μανασση καὶ Εϕραιμ, καὶ οὐκ ἐδόθη μερὶς ἐν τῇ γῇ τοῖς Λευίταις, ἀλλ’ ἢ πόλεις κατοικεῖν καὶ τὰ ἀϕωρισμένα αὐτῶν τοῖς κτήνεσιν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.

hóti ē̂san hoi hyioì Iōsēph dýo phylaí, Manassē kaì Ephraim, kaì ouk edóthē merìs en tē̂i gē̂i toîs Leuítais, all’ ḕ póleis katoikeîn kaì tà aphōrisména autō̂n toîs ktḗnesin kaì tà ktḗnē autō̂n.
5
ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐμέρισαν τὴν γῆν.

hòn trópon eneteílato kýrios tō̂i Mōysē̂i, hoútōs epoíēsan hoi hyioì Israēl kaì emérisan tḕn gē̂n.
6
Καὶ προσήλθοσαν οἱ υἱοὶ Ιουδα πρὸς ’Ιησοῦν ἐν Γαλγαλ, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Χαλεβ ὁ τοῦ Ιεϕοννη ὁ Κενεζαῖος Σὺ ἐπίστῃ τὸ ῥῆμα, ὃ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ περὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ ἐν Καδης Βαρνη·

Kaì prosḗlthosan hoi hyioì Iouda pròs ’Iēsoûn en Galgal, kaì eîpen pròs autòn Chaleb ho toû Iephonnē ho Kenezaîos Sỳ epístēi tò rhē̂ma, hò elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n ánthrōpon toû theoû perì emoû kaì soû en Kadēs Barnē:
7
τεσσαράκοντα γὰρ ἐτῶν ἤμην, ὅτε ἀπέστειλέν με Μωυσῆς ὁ παῖς τοῦ θεοῦ ἐκ Καδης Βαρνη κατασκοπεῦσαι τὴν γῆν, καὶ ἀπεκρίθην αὐτῷ λόγον κατὰ τὸν νοῦν αὐτοῦ,

tessarákonta gàr etō̂n ḗmēn, hóte apésteilén me Mōysē̂s ho paîs toû theoû ek Kadēs Barnē kataskopeûsai tḕn gē̂n, kaì apekríthēn autō̂i lógon katà tòn noûn autoû,
8
οἱ δὲ ἀδελϕοί μου οἱ ἀναβάντες μετ’ ἐμοῦ μετέστησαν τὴν καρδίαν τοῦ λαοῦ, ἐγὼ δὲ προσετέθην ἐπακολουθῆσαι κυρίῳ τῷ θεῷ μου,

hoi dè adelphoí mou hoi anabántes met’ emoû metéstēsan tḕn kardían toû laoû, egṑ dè prosetéthēn epakolouthē̂sai kyríōi tō̂i theō̂i mou,
9
καὶ ὤμοσεν Μωυσῆς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ λέγων ‘Η γῆ, ἐϕ’ ἣν ἐπέβης, σοὶ ἔσται ἐν κλήρῳ καὶ τοῖς τέκνοις σου εἰς τὸν αἰῶνα, ὅτι προσετέθης ἐπακολουθῆσαι ὀπίσω κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν.

kaì ṓmosen Mōysē̂s en ekeínēi tē̂i hēmérāi légōn ‘Ē gē̂, eph’ hḕn epébēs, soì éstai en klḗrōi kaì toîs téknois sou eis tòn aiō̂na, hóti prosetéthēs epakolouthē̂sai opísō kyríou toû theoû hēmō̂n.
10
καὶ νῦν διέθρεψέν με κύριος, ὃν τρόπον εἶπεν, τοῦτο τεσσαρακοστὸν καὶ πέμπτον ἔτος ἀϕ’ οὗ ἐλάλησεν κύριος τὸ ῥῆμα τοῦτο πρὸς Μωυσῆν καὶ ἐπορεύθη Ισραηλ ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ σήμερον ὀγδοήκοντα καὶ πέντε ἐτῶν·

kaì nŷn diéthrepsén me kýrios, hòn trópon eîpen, toûto tessarakostòn kaì pémpton étos aph’ hoû elálēsen kýrios tò rhē̂ma toûto pròs Mōysē̂n kaì eporeúthē Israēl en tē̂i erḗmōi. kaì nŷn idoù egṑ sḗmeron ogdoḗkonta kaì pénte etō̂n:
11
ἔτι εἰμὶ σήμερον ἰσχύων ὡσεὶ ὅτε ἀπέστειλέν με Μωυσῆς, ὡσαύτως ἰσχύω νῦν ἐξελθεῖν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὸν πόλεμον.

éti eimì sḗmeron ischýōn hōseì hóte apésteilén me Mōysē̂s, hōsaútōs ischýō nŷn exeltheîn kaì eiseltheîn eis tòn pólemon.
12
καὶ νῦν αἰτοῦμαί σε τὸ ὄρος τοῦτο, καθὰ εἶπεν κύριος τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· ὅτι σὺ ἀκήκοας τὸ ῥῆμα τοῦτο τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. νυνὶ δὲ οἱ Ενακιμ ἐκεῖ εἰσιν, πόλεις ὀχυραὶ καὶ μεγάλαι· ἐὰν οὖν κύριος μετ’ ἐμοῦ ᾖ, ἐξολεθρεύσω αὐτούς, ὃν τρόπον εἶπέν μοι κύριος.

kaì nŷn aitoûmaí se tò óros toûto, kathà eîpen kýrios tē̂i hēmérāi ekeínēi: hóti sỳ akḗkoas tò rhē̂ma toûto tē̂i hēmérāi ekeínēi. nynì dè hoi Enakim ekeî eisin, póleis ochyraì kaì megálai: eàn oûn kýrios met’ emoû ē̂i, exolethreúsō autoús, hòn trópon eîpén moi kýrios.
13
καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ’Ιησοῦς καὶ ἔδωκεν τὴν Χεβρων τῷ Χαλεβ υἱῷ Ιεϕοννη υἱοῦ Κενεζ ἐν κλήρῳ.

kaì eulógēsen autòn ’Iēsoûs kaì édōken tḕn Chebrōn tō̂i Chaleb hyiō̂i Iephonnē hyioû Kenez en klḗrōi.
14
διὰ τοῦτο ἐγενήθη ἡ Χεβρων τῷ Χαλεβ τῷ τοῦ Ιεϕοννη τοῦ Κενεζαίου ἐν κλήρῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης διὰ τὸ αὐτὸν ἐπακολουθῆσαι τῷ προστάγματι κυρίου θεοῦ Ισραηλ.

dià toûto egenḗthē hē Chebrōn tō̂i Chaleb tō̂i toû Iephonnē toû Kenezaíou en klḗrōi héōs tē̂s hēméras taútēs dià tò autòn epakolouthē̂sai tō̂i prostágmati kyríou theoû Israēl.
15
τὸ δὲ ὄνομα τῆς Χεβρων ἦν τὸ πρότερον πόλις Αρβοκ· μητρόπολις τῶν Ενακιμ αὕτη. καὶ ἡ γῆ ἐκόπασεν τοῦ πολέμου.

tò dè ónoma tē̂s Chebrōn ē̂n tò próteron pólis Arbok: mētrópolis tō̂n Enakim haútē. kaì hē gē̂ ekópasen toû polémou.