Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septuaginta Jeremiah 14

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν περὶ τῆς ἀβροχίας

Kaì egéneto lógos kyríou pròs Ieremian perì tē̂s abrochías
2
’Επένθησεν ἡ Ιουδαία, καὶ αἱ πύλαι αὐτῆς ἐκενώθησαν καὶ ἐσκοτώθησαν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἡ κραυγὴ τῆς Ιερουσαλημ ἀνέβη.

’Epénthēsen hē Ioudaía, kaì hai pýlai autē̂s ekenṓthēsan kaì eskotṓthēsan epì tē̂s gē̂s, kaì hē kraugḕ tē̂s Ierousalēm anébē.
3
καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτῆς ἀπέστειλαν τοὺς νεωτέρους αὐτῶν ἐϕ’ ὕδωρ· ἤλθοσαν ἐπὶ τὰ ϕρέατα καὶ οὐχ εὕροσαν ὕδωρ καὶ ἀπέστρεψαν τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν κενά.

kaì hoi megistânes autē̂s apésteilan toùs neōtérous autō̂n eph’ hýdōr: ḗlthosan epì tà phréata kaì ouch heúrosan hýdōr kaì apéstrepsan tà angeîa autō̂n kená.
4
καὶ τὰ ἔργα τῆς γῆς ἐξέλιπεν, ὅτι οὐκ ἦν ὑετός· ᾐσχύνθησαν γεωργοί, ἐπεκάλυψαν τὴν κεϕαλὴν αὐτῶν.

kaì tà érga tē̂s gē̂s exélipen, hóti ouk ē̂n hyetós: ēischýnthēsan geōrgoí, epekálypsan tḕn kephalḕn autō̂n.
5
καὶ ἔλαϕοι ἐν ἀγρῷ ἔτεκον καὶ ἐγκατέλιπον, ὅτι οὐκ ἦν βοτάνη.

kaì élaphoi en agrō̂i étekon kaì enkatélipon, hóti ouk ē̂n botánē.
6
ὄνοι ἄγριοι ἔστησαν ἐπὶ νάπας· εἵλκυσαν ἄνεμον, ἐξέλιπον οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτῶν, ὅτι οὐκ ἦν χόρτος ἀπὸ λαοῦ ἀδικίας.

ónoi ágrioi éstēsan epì nápas: heílkysan ánemon, exélipon hoi ophthalmoì autō̂n, hóti ouk ē̂n chórtos apò laoû adikías.
7
εἰ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἀντέστησαν ἡμῖν, κύριε, ποίησον ἡμῖν ἕνεκεν σοῦ, ὅτι πολλαὶ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐναντίον σοῦ, ὅτι σοὶ ἡμάρτομεν.

ei hai hamartíai hēmō̂n antéstēsan hēmîn, kýrie, poíēson hēmîn héneken soû, hóti pollaì hai hamartíai hēmō̂n enantíon soû, hóti soì hēmártomen.
8
ὑπομονὴ Ισραηλ, κύριε, καὶ σῴζεις ἐν καιρῷ κακῶν· ἵνα τί ἐγενήθης ὡσεὶ πάροικος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὡς αὐτόχθων ἐκκλίνων εἰς κατάλυμα;

hypomonḕ Israēl, kýrie, kaì sṓizeis en kairō̂i kakō̂n: hína tí egenḗthēs hōseì pároikos epì tē̂s gē̂s kaì hōs autóchthōn ekklínōn eis katályma?
9
μὴ ἔσῃ ὥσπερ ἄνθρωπος ὑπνῶν ἢ ὡς ἀνὴρ οὐ δυνάμενος σῴζειν; καὶ σὺ ἐν ἡμῖν εἶ, κύριε, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικέκληται ἐϕ’ ἡμᾶς· μὴ ἐπιλάθῃ ἡμῶν.

mḕ ésēi hṓsper ánthrōpos hypnō̂n ḕ hōs anḕr ou dynámenos sṓizein? kaì sỳ en hēmîn eî, kýrie, kaì tò ónomá sou epikéklētai eph’ hēmâs: mḕ epiláthēi hēmō̂n.
10
οὕτως λέγει κύριος τῷ λαῷ τούτῳ ’Ηγάπησαν κινεῖν πόδας αὐτῶν καὶ οὐκ ἐϕείσαντο, καὶ ὁ θεὸς οὐκ εὐδόκησεν ἐν αὐτοῖς· νῦν μνησθήσεται τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν.

hoútōs légei kýrios tō̂i laō̂i toútōi ’Ēgápēsan kineîn pódas autō̂n kaì ouk epheísanto, kaì ho theòs ouk eudókēsen en autoîs: nŷn mnēsthḗsetai tō̂n adikiō̂n autō̂n.
11
καὶ εἶπεν κύριος πρός με Μὴ προσεύχου περὶ τοῦ λαοῦ τούτου εἰς ἀγαθά·

kaì eîpen kýrios prós me Mḕ proseúchou perì toû laoû toútou eis agathá:
12
ὅτι ἐὰν νηστεύσωσιν, οὐκ εἰσακούσομαι τῆς δεήσεως αὐτῶν, καὶ ἐὰν προσενέγκωσιν ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας, οὐκ εὐδοκήσω ἐν αὐτοῖς, ὅτι ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ ἐγὼ συντελέσω αὐτούς.

hóti eàn nēsteúsōsin, ouk eisakoúsomai tē̂s deḗseōs autō̂n, kaì eàn prosenénkōsin holokautṓmata kaì thysías, ouk eudokḗsō en autoîs, hóti en machaírāi kaì en limō̂i kaì en thanátōi egṑ syntelésō autoús.
13
καὶ εἶπα ῏Ω κύριε, ἰδοὺ οἱ προϕῆται αὐτῶν προϕητεύουσιν καὶ λέγουσιν Οὐκ ὄψεσθε μάχαιραν, οὐδὲ λιμὸς ἔσται ἐν ὑμῖν, ὅτι ἀλήθειαν καὶ εἰρήνην δώσω ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ.

kaì eîpa ᾿̂Ō kýrie, idoù hoi prophē̂tai autō̂n prophēteúousin kaì légousin Ouk ópsesthe máchairan, oudè limòs éstai en hymîn, hóti alḗtheian kaì eirḗnēn dṓsō epì tē̂s gē̂s kaì en tō̂i tópōi toútōi.
14
καὶ εἶπεν κύριος πρός με Ψευδῆ οἱ προϕῆται προϕητεύουσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, οὐκ ἀπέστειλα αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐνετειλάμην αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς· ὅτι ὁράσεις ψευδεῖς καὶ μαντείας καὶ οἰωνίσματα καὶ προαιρέσεις καρδίας αὐτῶν αὐτοὶ προϕητεύουσιν ὑμῖν.

kaì eîpen kýrios prós me Pseudē̂ hoi prophē̂tai prophēteúousin epì tō̂i onómatí mou, ouk apésteila autoùs kaì ouk eneteilámēn autoîs kaì ouk elálēsa pròs autoús: hóti horáseis pseudeîs kaì manteías kaì oiōnísmata kaì proairéseis kardías autō̂n autoì prophēteúousin hymîn.
15
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος περὶ τῶν προϕητῶν τῶν προϕητευόντων ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ψευδῆ, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀπέστειλα αὐτούς, οἳ λέγουσιν Μάχαιρα καὶ λιμὸς οὐκ ἔσται ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ’Εν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται, καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθήσονται οἱ προϕῆται·

dià toûto táde légei kýrios perì tō̂n prophētō̂n tō̂n prophēteuóntōn epì tō̂i onómatí mou pseudē̂, kaì egṑ ouk apésteila autoús, hoì légousin Máchaira kaì limòs ouk éstai epì tē̂s gē̂s taútēs ’En thanátōi noserō̂i apothanoûntai, kaì en limō̂i syntelesthḗsontai hoi prophē̂tai:
16
καὶ ὁ λαός, οἷς αὐτοὶ προϕητεύουσιν αὐτοῖς, καὶ ἔσονται ἐρριμμένοι ἐν ταῖς διόδοις Ιερουσαλημ ἀπὸ προσώπου μαχαίρας καὶ τοῦ λιμοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ θάπτων αὐτούς, καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν· καὶ ἐκχεῶ ἐπ’ αὐτοὺς τὰ κακὰ αὐτῶν.

kaì ho laós, hoîs autoì prophēteúousin autoîs, kaì ésontai errimménoi en taîs diódois Ierousalēm apò prosṓpou machaíras kaì toû limoû, kaì ouk éstai ho tháptōn autoús, kaì hai gynaîkes autō̂n kaì hoi hyioì autō̂n kaì hai thygatéres autō̂n: kaì ekcheō̂ ep’ autoùs tà kakà autō̂n.
17
καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς τὸν λόγον τοῦτον Καταγάγετε ἐπ’ ὀϕθαλμοὺς ὑμῶν δάκρυα ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ μὴ διαλιπέτωσαν, ὅτι συντρίμματι συνετρίβη θυγάτηρ λαοῦ μου καὶ πληγῇ ὀδυνηρᾷ σϕόδρα.

kaì ereîs pròs autoùs tòn lógon toûton Katagágete ep’ ophthalmoùs hymō̂n dákrya hēméras kaì nyktós, kaì mḕ dialipétōsan, hóti syntrímmati synetríbē thygátēr laoû mou kaì plēgē̂i odynērā̂i sphódra.
18
ἐὰν ἐξέλθω εἰς τὸ πεδίον, καὶ ἰδοὺ τραυματίαι μαχαίρας, καὶ ἐὰν εἰσέλθω εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ πόνος λιμοῦ· ὅτι ἱερεὺς καὶ προϕήτης ἐπορεύθησαν εἰς γῆν, ἣν οὐκ ᾔδεισαν.

eàn exélthō eis tò pedíon, kaì idoù traumatíai machaíras, kaì eàn eisélthō eis tḕn pólin, kaì idoù pónos limoû: hóti hiereùs kaì prophḗtēs eporeúthēsan eis gē̂n, hḕn ouk ḗideisan.
19
μὴ ἀποδοκιμάζων ἀπεδοκίμασας τὸν Ιουδαν, καὶ ἀπὸ Σιων ἀπέστη ἡ ψυχή σου; ἵνα τί ἔπαισας ἡμᾶς, καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἴασις; ὑπεμείναμεν εἰς εἰρήνην, καὶ οὐκ ἦν ἀγαθά· εἰς καιρὸν ἰάσεως, καὶ ἰδοὺ ταραχή.

mḕ apodokimázōn apedokímasas tòn Ioudan, kaì apò Siōn apéstē hē psychḗ sou? hína tí épaisas hēmâs, kaì ouk éstin hēmîn íasis? hypemeínamen eis eirḗnēn, kaì ouk ē̂n agathá: eis kairòn iáseōs, kaì idoù tarachḗ.
20
ἔγνωμεν, κύριε, ἁμαρτήματα ἡμῶν, ἀδικίας πατέρων ἡμῶν, ὅτι ἡμάρτομεν ἐναντίον σου.

égnōmen, kýrie, hamartḗmata hēmō̂n, adikías patérōn hēmō̂n, hóti hēmártomen enantíon sou.
21
κόπασον διὰ τὸ ὄνομά σου, μὴ ἀπολέσῃς θρόνον δόξης σου· μνήσθητι, μὴ διασκεδάσῃς τὴν διαθήκην σου τὴν μεθ’ ἡμῶν.

kópason dià tò ónomá sou, mḕ apolésēis thrónon dóxēs sou: mnḗsthēti, mḕ diaskedásēis tḕn diathḗkēn sou tḕn meth’ hēmō̂n.
22
μὴ ἔστιν ἐν εἰδώλοις τῶν ἐθνῶν ὑετίζων; καὶ εἰ ὁ οὐρανὸς δώσει πλησμονὴν αὐτοῦ; οὐχὶ σὺ εἶ αὐτός; καὶ ὑπομενοῦμέν σε, ὅτι σὺ ἐποίησας πάντα ταῦτα.

mḕ éstin en eidṓlois tō̂n ethnō̂n hyetízōn? kaì ei ho ouranòs dṓsei plēsmonḕn autoû? ouchì sỳ eî autós? kaì hypomenoûmén se, hóti sỳ epoíēsas pánta taûta.