Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Jérémie 39

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Ο λόγος ὁ γενόμενος παρὰ κυρίου πρὸς Ιερεμιαν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ δεκάτῳ τῷ βασιλεῖ Σεδεκια, οὗτος ἐνιαυτὸς ὀκτωκαιδέκατος τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονοσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνος,

‘O lógos ho genómenos parà kyríou pròs Ieremian en tō̂i eniautō̂i tō̂i dekátōi tō̂i basileî Sedekia, hoûtos eniautòs oktōkaidékatos tō̂i basileî Nabouchodonosor basileî Babylō̂nos,
2
καὶ δύναμις βασιλέως Βαβυλῶνος ἐχαράκωσεν ἐπὶ Ιερουσαλημ, καὶ Ιερεμιας ἐϕυλάσσετο ἐν αὐλῇ τῆς ϕυλακῆς, ἥ ἐστιν ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως,

kaì dýnamis basiléōs Babylō̂nos echarákōsen epì Ierousalēm, kaì Ieremias ephylásseto en aulē̂i tē̂s phylakē̂s, hḗ estin en oíkōi toû basiléōs,
3
ἐν ᾗ κατέκλεισεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Σεδεκιας λέγων Διὰ τί σὺ προϕητεύεις λέγων Οὕτως εἶπεν κύριος ’Ιδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὴν πόλιν ταύτην ἐν χερσὶν βασιλέως Βαβυλῶνος, καὶ λήμψεται αὐτήν,

en hē̂i katékleisen autòn ho basileùs Sedekias légōn Dià tí sỳ prophēteúeis légōn Hoútōs eîpen kýrios ’Idoù egṑ dídōmi tḕn pólin taútēn en chersìn basiléōs Babylō̂nos, kaì lḗmpsetai autḗn,
4
καὶ Σεδεκιας οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸς τῶν Χαλδαίων, ὅτι παραδόσει παραδοθήσεται εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, καὶ λαλήσει στόμα αὐτοῦ πρὸς στόμα αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτοῦ τοὺς ὀϕθαλμοὺς αὐτοῦ ὄψονται,

kaì Sedekias ou mḕ sōthē̂i ek cheiròs tō̂n Chaldaíōn, hóti paradósei paradothḗsetai eis cheîras basiléōs Babylō̂nos, kaì lalḗsei stóma autoû pròs stóma autoû, kaì hoi ophthalmoì autoû toùs ophthalmoùs autoû ópsontai,
5
καὶ εἰσελεύσεται Σεδεκιας εἰς Βαβυλῶνα καὶ ἐκεῖ καθιεῖται.

kaì eiseleúsetai Sedekias eis Babylō̂na kaì ekeî kathieîtai.
6
καὶ λόγος κυρίου ἐγενήθη πρὸς Ιερεμιαν λέγων

kaì lógos kyríou egenḗthē pròs Ieremian légōn
7
’Ιδοὺ Αναμεηλ υἱὸς Σαλωμ ἀδελϕοῦ πατρός σου ἔρχεται πρὸς σὲ λέγων Κτῆσαι σεαυτῷ τὸν ἀγρόν μου τὸν ἐν Αναθωθ, ὅτι σοὶ κρίμα παραλαβεῖν εἰς κτῆσιν.

’Idoù Anameēl hyiòs Salōm adelphoû patrós sou érchetai pròs sè légōn Ktē̂sai seautō̂i tòn agrón mou tòn en Anathōth, hóti soì kríma paralabeîn eis ktē̂sin.
8
καὶ ἦλθεν πρός με Αναμεηλ υἱὸς Σαλωμ ἀδελϕοῦ πατρός μου εἰς τὴν αὐλὴν τῆς ϕυλακῆς καὶ εἶπέν μοι Κτῆσαι τὸν ἀγρόν μου τὸν ἐν γῇ Βενιαμιν τὸν ἐν Αναθωθ, ὅτι σοὶ κρίμα κτήσασθαι, καὶ σὺ πρεσβύτερος. καὶ ἔγνων ὅτι λόγος κυρίου ἐστίν,

kaì ē̂lthen prós me Anameēl hyiòs Salōm adelphoû patrós mou eis tḕn aulḕn tē̂s phylakē̂s kaì eîpén moi Ktē̂sai tòn agrón mou tòn en gē̂i Beniamin tòn en Anathōth, hóti soì kríma ktḗsasthai, kaì sỳ presbýteros. kaì égnōn hóti lógos kyríou estín,
9
καὶ ἐκτησάμην τὸν ἀγρὸν Αναμεηλ υἱοῦ ἀδελϕοῦ πατρός μου καὶ ἔστησα αὐτῷ ἑπτὰ σίκλους καὶ δέκα ἀργυρίου·

kaì ektēsámēn tòn agròn Anameēl hyioû adelphoû patrós mou kaì éstēsa autō̂i heptà síklous kaì déka argyríou:
10
καὶ ἔγραψα εἰς βιβλίον καὶ ἐσϕραγισάμην καὶ διεμαρτυράμην μάρτυρας καὶ ἔστησα τὸ ἀργύριον ἐν ζυγῷ.

kaì égrapsa eis biblíon kaì esphragisámēn kaì diemartyrámēn mártyras kaì éstēsa tò argýrion en zygō̂i.
11
καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον τῆς κτήσεως τὸ ἐσϕραγισμένον καὶ τὸ ἀνεγνωσμένον

kaì élabon tò biblíon tē̂s ktḗseōs tò esphragisménon kaì tò anegnōsménon
12
καὶ ἔδωκα αὐτὸ τῷ Βαρουχ υἱῷ Νηριου υἱοῦ Μαασαιου κατ’ ὀϕθαλμοὺς Αναμεηλ υἱοῦ ἀδελϕοῦ πατρός μου καὶ κατ’ ὀϕθαλμοὺς τῶν ἑστηκότων καὶ γραϕόντων ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς κτήσεως καὶ κατ’ ὀϕθαλμοὺς τῶν Ιουδαίων τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τῆς ϕυλακῆς.

kaì édōka autò tō̂i Barouch hyiō̂i Nēriou hyioû Maasaiou kat’ ophthalmoùs Anameēl hyioû adelphoû patrós mou kaì kat’ ophthalmoùs tō̂n hestēkótōn kaì graphóntōn en tō̂i biblíōi tē̂s ktḗseōs kaì kat’ ophthalmoùs tō̂n Ioudaíōn tō̂n en tē̂i aulē̂i tē̂s phylakē̂s.
13
καὶ συνέταξα τῷ Βαρουχ κατ’ ὀϕθαλμοὺς αὐτῶν λέγων

kaì synétaxa tō̂i Barouch kat’ ophthalmoùs autō̂n légōn
14
Οὕτως εἶπεν κύριος παντοκράτωρ Λαβὲ τὸ βιβλίον τῆς κτήσεως τοῦτο καὶ τὸ βιβλίον τὸ ἀνεγνωσμένον καὶ θήσεις αὐτὸ εἰς ἀγγεῖον ὀστράκινον, ἵνα διαμείνῃ ἡμέρας πλείους.

Hoútōs eîpen kýrios pantokrátōr Labè tò biblíon tē̂s ktḗseōs toûto kaì tò biblíon tò anegnōsménon kaì thḗseis autò eis angeîon ostrákinon, hína diameínēi hēméras pleíous.
15
ὅτι οὕτως εἶπεν κύριος ῎Ετι κτηθήσονται ἀγροὶ καὶ οἰκίαι καὶ ἀμπελῶνες ἐν τῇ γῇ ταύτῃ.

hóti hoútōs eîpen kýrios ῎Eti ktēthḗsontai agroì kaì oikíai kaì ampelō̂nes en tē̂i gē̂i taútēi.
16
Καὶ προσευξάμην πρὸς κύριον μετὰ τὸ δοῦναί με τὸ βιβλίον τῆς κτήσεως πρὸς Βαρουχ υἱὸν Νηριου λέγων

Kaì proseuxámēn pròs kýrion metà tò doûnaí me tò biblíon tē̂s ktḗseōs pròs Barouch hyiòn Nēriou légōn
17
῏Ω κύριε, σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν τῇ ἰσχύι σου τῇ μεγάλῃ καὶ τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ καὶ τῷ μετεώρῳ, οὐ μὴ ἀποκρυβῇ ἀπὸ σοῦ οὐθέν,

᾿̂Ō kýrie, sỳ epoíēsas tòn ouranòn kaì tḕn gē̂n tē̂i ischýi sou tē̂i megálēi kaì tō̂i brachíoní sou tō̂i hypsēlō̂i kaì tō̂i meteṓrōi, ou mḕ apokrybē̂i apò soû outhén,
18
ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας καὶ ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων εἰς κόλπους τέκνων αὐτῶν μετ’ αὐτούς, ὁ θεὸς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρός,

poiō̂n éleos eis chiliádas kaì apodidoùs hamartías patérōn eis kólpous téknōn autō̂n met’ autoús, ho theòs ho mégas kaì ischyrós,
19
κύριος μεγάλης βουλῆς καὶ δυνατὸς τοῖς ἔργοις, ὁ θεὸς ὁ μέγας ὁ παντοκράτωρ καὶ μεγαλώνυμος κύριος· οἱ ὀϕθαλμοί σου εἰς τὰς ὁδοὺς τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων δοῦναι ἑκάστῳ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ·

kýrios megálēs boulē̂s kaì dynatòs toîs érgois, ho theòs ho mégas ho pantokrátōr kaì megalṓnymos kýrios: hoi ophthalmoí sou eis tàs hodoùs tō̂n hyiō̂n tō̂n anthrṓpōn doûnai hekástōi katà tḕn hodòn autoû:
20
ὃς ἐποίησας σημεῖα καὶ τέρατα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐν Ισραηλ καὶ ἐν τοῖς γηγενέσιν καὶ ἐποίησας σεαυτῷ ὄνομα ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη

hòs epoíēsas sēmeîa kaì térata en gē̂i Aigýptōi héōs tē̂s hēméras taútēs kaì en Israēl kaì en toîs gēgenésin kaì epoíēsas seautō̂i ónoma hōs hē hēméra haútē
21
καὶ ἐξήγαγες τὸν λαόν σου Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν σημείοις καὶ ἐν τέρασιν καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ ἐν ὁράμασιν μεγάλοις

kaì exḗgages tòn laón sou Israēl ek gē̂s Aigýptou en sēmeíois kaì en térasin kaì en cheirì krataiā̂i kaì en brachíoni hypsēlō̂i kaì en horámasin megálois
22
καὶ ἔδωκας αὐτοῖς τὴν γῆν ταύτην, ἣν ὤμοσας τοῖς πατράσιν αὐτῶν, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι·

kaì édōkas autoîs tḕn gē̂n taútēn, hḕn ṓmosas toîs patrásin autō̂n, gē̂n rhéousan gála kaì méli:
23
καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἐλάβοσαν αὐτὴν καὶ οὐκ ἤκουσαν τῆς ϕωνῆς σου καὶ ἐν τοῖς προστάγμασίν σου οὐκ ἐπορεύθησαν· ἅπαντα, ἃ ἐνετείλω αὐτοῖς, οὐκ ἐποίησαν· καὶ ἐποίησας συμβῆναι αὐτοῖς πάντα τὰ κακὰ ταῦτα.

kaì eisḗlthosan kaì elábosan autḕn kaì ouk ḗkousan tē̂s phōnē̂s sou kaì en toîs prostágmasín sou ouk eporeúthēsan: hápanta, hà eneteílō autoîs, ouk epoíēsan: kaì epoíēsas symbē̂nai autoîs pánta tà kakà taûta.
24
ἰδοὺ ὄχλος ἥκει εἰς τὴν πόλιν ταύτην συλλαβεῖν αὐτήν, καὶ ἡ πόλις ἐδόθη εἰς χεῖρας Χαλδαίων τῶν πολεμούντων αὐτὴν ἀπὸ προσώπου μαχαίρας καὶ τοῦ λιμοῦ· ὡς ἐλάλησας, οὕτως ἐγένετο.

idoù óchlos hḗkei eis tḕn pólin taútēn syllabeîn autḗn, kaì hē pólis edóthē eis cheîras Chaldaíōn tō̂n polemoúntōn autḕn apò prosṓpou machaíras kaì toû limoû: hōs elálēsas, hoútōs egéneto.
25
καὶ σὺ λέγεις πρός με Κτῆσαι σεαυτῷ ἀγρὸν ἀργυρίου· καὶ ἔγραψα βιβλίον καὶ ἐσϕραγισάμην καὶ ἐπεμαρτυράμην μάρτυρας· καὶ ἡ πόλις ἐδόθη εἰς χεῖρας Χαλδαίων.

kaì sỳ légeis prós me Ktē̂sai seautō̂i agròn argyríou: kaì égrapsa biblíon kaì esphragisámēn kaì epemartyrámēn mártyras: kaì hē pólis edóthē eis cheîras Chaldaíōn.
26
Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

Kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn
27
’Εγὼ κύριος ὁ θεὸς πάσης σαρκός· μὴ ἀπ’ ἐμοῦ κρυβήσεταί τι;

’Egṑ kýrios ho theòs pásēs sarkós: mḕ ap’ emoû krybḗsetaí ti?
28
διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ Δοθεῖσα παραδοθήσεται ἡ πόλις αὕτη εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, καὶ λήμψεται αὐτήν,

dià toûto hoútōs eîpen kýrios ho theòs Israēl Dotheîsa paradothḗsetai hē pólis haútē eis cheîras basiléōs Babylō̂nos, kaì lḗmpsetai autḗn,
29
καὶ ἥξουσιν οἱ Χαλδαῖοι πολεμοῦντες ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ καύσουσιν τὴν πόλιν ταύτην ἐν πυρὶ καὶ κατακαύσουσιν τὰς οἰκίας, ἐν αἷς ἐθυμιῶσαν ἐπὶ τῶν δωμάτων αὐτῶν τῇ Βααλ καὶ ἔσπενδον σπονδὰς θεοῖς ἑτέροις πρὸς τὸ παραπικρᾶναί με.

kaì hḗxousin hoi Chaldaîoi polemoûntes epì tḕn pólin taútēn kaì kaúsousin tḕn pólin taútēn en pyrì kaì katakaúsousin tàs oikías, en haîs ethymiō̂san epì tō̂n dōmátōn autō̂n tē̂i Baal kaì éspendon spondàs theoîs hetérois pròs tò parapikrânaí me.
30
ὅτι ἦσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ οἱ υἱοὶ Ιουδα μόνοι ποιοῦντες τὸ πονηρὸν κατ’ ὀϕθαλμούς μου ἐκ νεότητος αὐτῶν·

hóti ē̂san hoi hyioì Israēl kaì hoi hyioì Iouda mónoi poioûntes tò ponēròn kat’ ophthalmoús mou ek neótētos autō̂n:
31
ὅτι ἐπὶ τὴν ὀργήν μου καὶ ἐπὶ τὸν θυμόν μου ἦν ἡ πόλις αὕτη ἀϕ’ ἧς ἡμέρας ᾠκοδόμησαν αὐτὴν καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἀπαλλάξαι αὐτὴν ἀπὸ προσώπου μου

hóti epì tḕn orgḗn mou kaì epì tòn thymón mou ē̂n hē pólis haútē aph’ hē̂s hēméras ōikodómēsan autḕn kaì héōs tē̂s hēméras taútēs apalláxai autḕn apò prosṓpou mou
32
διὰ πάσας τὰς πονηρίας τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ Ιουδα, ὧν ἐποίησαν πικρᾶναί με αὐτοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν καὶ οἱ ἱερεῖς αὐτῶν καὶ οἱ προϕῆται αὐτῶν, ἄνδρες Ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦντες Ιερουσαλημ,

dià pásas tàs ponērías tō̂n hyiō̂n Israēl kaì Iouda, hō̂n epoíēsan pikrânaí me autoì kaì hoi basileîs autō̂n kaì hoi árchontes autō̂n kaì hoi hiereîs autō̂n kaì hoi prophē̂tai autō̂n, ándres Iouda kaì hoi katoikoûntes Ierousalēm,
33
καὶ ἐπέστρεψαν πρός με νῶτον καὶ οὐ πρόσωπον, καὶ ἐδίδαξα αὐτοὺς ὄρθρου καὶ ἐδίδαξα, καὶ οὐκ ἤκουσαν ἐπιλαβεῖν παιδείαν·

kaì epéstrepsan prós me nō̂ton kaì ou prósōpon, kaì edídaxa autoùs órthrou kaì edídaxa, kaì ouk ḗkousan epilabeîn paideían:
34
καὶ ἔθηκαν τὰ μιάσματα αὐτῶν ἐν τῷ οἴκῳ, οὗ ἐπεκλήθη τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτῷ, ἐν ἀκαθαρσίαις αὐτῶν

kaì éthēkan tà miásmata autō̂n en tō̂i oíkōi, hoû epeklḗthē tò ónomá mou ep’ autō̂i, en akatharsíais autō̂n
35
καὶ ᾠκοδόμησαν τοὺς βωμοὺς τῇ Βααλ τοὺς ἐν ϕάραγγι υἱοῦ Εννομ τοῦ ἀναϕέρειν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τῷ Μολοχ βασιλεῖ, ἃ οὐ συνέταξα αὐτοῖς καὶ οὐκ ἀνέβη ἐπὶ καρδίαν μου, τοῦ ποιῆσαι τὸ βδέλυγμα τοῦτο πρὸς τὸ ἐϕαμαρτεῖν τὸν Ιουδαν.

kaì ōikodómēsan toùs bōmoùs tē̂i Baal toùs en phárangi hyioû Ennom toû anaphérein toùs hyioùs autō̂n kaì tàs thygatéras autō̂n tō̂i Moloch basileî, hà ou synétaxa autoîs kaì ouk anébē epì kardían mou, toû poiē̂sai tò bdélygma toûto pròs tò ephamarteîn tòn Ioudan.
36
καὶ νῦν οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ἐπὶ τὴν πόλιν, ἣν σὺ λέγεις Παραδοθήσεται εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν ἀποστολῇ

kaì nŷn hoútōs eîpen kýrios ho theòs Israēl epì tḕn pólin, hḕn sỳ légeis Paradothḗsetai eis cheîras basiléōs Babylō̂nos en machaírāi kaì en limō̂i kaì en apostolē̂i
37
’Ιδοὺ ἐγὼ συνάγω αὐτοὺς ἐκ πάσης τῆς γῆς, οὗ διέσπειρα αὐτοὺς ἐκεῖ ἐν ὀργῇ μου καὶ τῷ θυμῷ μου καὶ παροξυσμῷ μεγάλῳ, καὶ ἐπιστρέψω αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τοῦτον καὶ καθιῶ αὐτοὺς πεποιθότας,

’Idoù egṑ synágō autoùs ek pásēs tē̂s gē̂s, hoû diéspeira autoùs ekeî en orgē̂i mou kaì tō̂i thymō̂i mou kaì paroxysmō̂i megálōi, kaì epistrépsō autoùs eis tòn tópon toûton kaì kathiō̂ autoùs pepoithótas,
38
καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς θεόν.

kaì ésontaí moi eis laón, kaì egṑ ésomai autoîs eis theón.
39
καὶ δώσω αὐτοῖς ὁδὸν ἑτέραν καὶ καρδίαν ἑτέραν ϕοβηθῆναί με πάσας τὰς ἡμέρας εἰς ἀγαθὸν αὐτοῖς καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῶν μετ’ αὐτούς.

kaì dṓsō autoîs hodòn hetéran kaì kardían hetéran phobēthē̂naí me pásas tàs hēméras eis agathòn autoîs kaì toîs téknois autō̂n met’ autoús.
40
καὶ διαθήσομαι αὐτοῖς διαθήκην αἰωνίαν, ἣν οὐ μὴ ἀποστρέψω ὄπισθεν αὐτῶν· καὶ τὸν ϕόβον μου δώσω εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸς τὸ μὴ ἀποστῆναι αὐτοὺς ἀπ’ ἐμοῦ.

kaì diathḗsomai autoîs diathḗkēn aiōnían, hḕn ou mḕ apostrépsō ópisthen autō̂n: kaì tòn phóbon mou dṓsō eis tḕn kardían autō̂n pròs tò mḕ apostē̂nai autoùs ap’ emoû.
41
καὶ ἐπισκέψομαι τοῦ ἀγαθῶσαι αὐτοὺς καὶ ϕυτεύσω αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ ταύτῃ ἐν πίστει καὶ ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πάσῃ ψυχῇ.

kaì episképsomai toû agathō̂sai autoùs kaì phyteúsō autoùs en tē̂i gē̂i taútēi en pístei kaì en pásēi kardíāi kaì en pásēi psychē̂i.
42
ὅτι οὕτως εἶπεν κύριος Καθὰ ἐπήγαγον ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον πάντα τὰ κακὰ τὰ μεγάλα ταῦτα, οὕτως ἐγὼ ἐπάξω ἐπ’ αὐτοὺς πάντα τὰ ἀγαθά, ἃ ἐλάλησα ἐπ’ αὐτούς.

hóti hoútōs eîpen kýrios Kathà epḗgagon epì tòn laòn toûton pánta tà kakà tà megála taûta, hoútōs egṑ epáxō ep’ autoùs pánta tà agathá, hà elálēsa ep’ autoús.
43
καὶ κτηθήσονται ἔτι ἀγροὶ ἐν τῇ γῇ, ᾗ σὺ λέγεις ῎Αβατός ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ κτήνους καὶ παρεδόθησαν εἰς χεῖρας Χαλδαίων.

kaì ktēthḗsontai éti agroì en tē̂i gē̂i, hē̂i sỳ légeis ῎Abatós estin apò anthrṓpōn kaì ktḗnous kaì paredóthēsan eis cheîras Chaldaíōn.
44
καὶ κτήσονται ἀγροὺς ἐν ἀργυρίῳ, καὶ γράψεις βιβλίον καὶ σϕραγιῇ καὶ διαμαρτυρῇ μάρτυρας ἐν γῇ Βενιαμιν καὶ κύκλῳ Ιερουσαλημ καὶ ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἐν πόλεσιν τοῦ ὄρους καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Σεϕηλα καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Ναγεβ, ὅτι ἀποστρέψω τὰς ἀποικίας αὐτῶν.

kaì ktḗsontai agroùs en argyríōi, kaì grápseis biblíon kaì sphragiē̂i kaì diamartyrē̂i mártyras en gē̂i Beniamin kaì kýklōi Ierousalēm kaì en pólesin Iouda kaì en pólesin toû órous kaì en pólesin tē̂s Sephēla kaì en pólesin tē̂s Nageb, hóti apostrépsō tàs apoikías autō̂n.