Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Lévitique 20

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn
2
Καὶ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λαλήσεις ’Εάν τις ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἢ ἀπὸ τῶν προσγεγενημένων προσηλύτων ἐν Ισραηλ, ὃς ἂν δῷ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἄρχοντι, θανάτῳ θανατούσθω· τὸ ἔθνος τὸ ἐπὶ τῆς γῆς λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοις.

Kaì toîs hyioîs Israēl lalḗseis ’Eán tis apò tō̂n hyiō̂n Israēl ḕ apò tō̂n prosgegenēménōn prosēlýtōn en Israēl, hòs àn dō̂i toû spérmatos autoû árchonti, thanátōi thanatoústhō: tò éthnos tò epì tē̂s gē̂s lithobolḗsousin autòn en líthois.
3
καὶ ἐγὼ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ ἀπολῶ αὐτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ὅτι τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἔδωκεν ἄρχοντι, ἵνα μιάνῃ τὰ ἅγιά μου καὶ βεβηλώσῃ τὸ ὄνομα τῶν ἡγιασμένων μοι.

kaì egṑ epistḗsō tò prósōpón mou epì tòn ánthrōpon ekeînon kaì apolō̂ autòn ek toû laoû autoû, hóti toû spérmatos autoû édōken árchonti, hína miánēi tà hágiá mou kaì bebēlṓsēi tò ónoma tō̂n hēgiasménōn moi.
4
ἐὰν δὲ ὑπερόψει ὑπερίδωσιν οἱ αὐτόχθονες τῆς γῆς τοῖς ὀϕθαλμοῖς αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου ἐν τῷ δοῦναι αὐτὸν τοῦ σπέρματος αὐτοῦ ἄρχοντι τοῦ μὴ ἀποκτεῖναι αὐτόν,

eàn dè hyperópsei hyperídōsin hoi autóchthones tē̂s gē̂s toîs ophthalmoîs autō̂n apò toû anthrṓpou ekeínou en tō̂i doûnai autòn toû spérmatos autoû árchonti toû mḕ apokteînai autón,
5
καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ ἀπολῶ αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς ὁμονοοῦντας αὐτῷ ὥστε ἐκπορνεύειν αὐτὸν εἰς τοὺς ἄρχοντας ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν.

kaì epistḗsō tò prósōpón mou epì tòn ánthrōpon ekeînon kaì tḕn syngéneian autoû kaì apolō̂ autòn kaì pántas toùs homonooûntas autō̂i hṓste ekporneúein autòn eis toùs árchontas ek toû laoû autō̂n.
6
καὶ ψυχή, ἣ ἐὰν ἐπακολουθήσῃ ἐγγαστριμύθοις ἢ ἐπαοιδοῖς ὥστε ἐκπορνεῦσαι ὀπίσω αὐτῶν, ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκείνην καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

kaì psychḗ, hḕ eàn epakolouthḗsēi engastrimýthois ḕ epaoidoîs hṓste ekporneûsai opísō autō̂n, epistḗsō tò prósōpón mou epì tḕn psychḕn ekeínēn kaì apolō̂ autḕn ek toû laoû autē̂s.
7
καὶ ἔσεσθε ἅγιοι, ὅτι ἅγιος ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν·

kaì ésesthe hágioi, hóti hágios egṑ kýrios ho theòs hymō̂n:
8
καὶ ϕυλάξεσθε τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά· ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς.

kaì phyláxesthe tà prostágmatá mou kaì poiḗsete autá: egṑ kýrios ho hagiázōn hymâs.
9
ἄνθρωπος ἄνθρωπος, ὃς ἂν κακῶς εἴπῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω· πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ κακῶς εἶπεν, ἔνοχος ἔσται.

ánthrōpos ánthrōpos, hòs àn kakō̂s eípēi tòn patéra autoû ḕ tḕn mētéra autoû, thanátōi thanatoústhō: patéra autoû ḕ mētéra autoû kakō̂s eîpen, énochos éstai.
10
ἄνθρωπος, ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα ἀνδρὸς ἢ ὃς ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα τοῦ πλησίον, θανάτῳ θανατούσθωσαν ὁ μοιχεύων καὶ ἡ μοιχευομένη.

ánthrōpos, hòs àn moicheúsētai gynaîka andròs ḕ hòs àn moicheúsētai gynaîka toû plēsíon, thanátōi thanatoústhōsan ho moicheúōn kaì hē moicheuoménē.
11
ἐάν τις κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμϕότεροι, ἔνοχοί εἰσιν.

eán tis koimēthē̂i metà gynaikòs toû patròs autoû, aschēmosýnēn toû patròs autoû apekálypsen, thanátōi thanatoústhōsan amphóteroi, énochoí eisin.
12
καὶ ἐάν τις κοιμηθῇ μετὰ νύμϕης αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμϕότεροι· ἠσεβήκασιν γάρ, ἔνοχοί εἰσιν.

kaì eán tis koimēthē̂i metà nýmphēs autoû, thanátōi thanatoústhōsan amphóteroi: ēsebḗkasin gár, énochoí eisin.
13
καὶ ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμϕότεροι· θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν.

kaì hòs àn koimēthē̂i metà ársenos koítēn gynaikós, bdélygma epoíēsan amphóteroi: thanatoústhōsan, énochoí eisin.
14
ὃς ἐὰν λάβῃ γυναῖκα καὶ τὴν μητέρα αὐτῆς, ἀνόμημά ἐστιν· ἐν πυρὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν καὶ αὐτάς, καὶ οὐκ ἔσται ἀνομία ἐν ὑμῖν.

hòs eàn lábēi gynaîka kaì tḕn mētéra autē̂s, anómēmá estin: en pyrì katakaúsousin autòn kaì autás, kaì ouk éstai anomía en hymîn.
15
καὶ ὃς ἂν δῷ κοιτασίαν αὐτοῦ ἐν τετράποδι, θανάτῳ θανατούσθω, καὶ τὸ τετράπουν ἀποκτενεῖτε.

kaì hòs àn dō̂i koitasían autoû en tetrápodi, thanátōi thanatoústhō, kaì tò tetrápoun apokteneîte.
16
καὶ γυνή, ἥτις προσελεύσεται πρὸς πᾶν κτῆνος βιβασθῆναι αὐτὴν ὑπ’ αὐτοῦ, ἀποκτενεῖτε τὴν γυναῖκα καὶ τὸ κτῆνος· θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν.

kaì gynḗ, hḗtis proseleúsetai pròs pân ktē̂nos bibasthē̂nai autḕn hyp’ autoû, apokteneîte tḕn gynaîka kaì tò ktē̂nos: thanátōi thanatoústhōsan, énochoí eisin.
17
ὃς ἐὰν λάβῃ τὴν ἀδελϕὴν αὐτοῦ ἐκ πατρὸς αὐτοῦ ἢ ἐκ μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆς καὶ αὕτη ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ, ὄνειδός ἐστιν, ἐξολεθρευθήσονται ἐνώπιον υἱῶν γένους αὐτῶν· ἀσχημοσύνην ἀδελϕῆς αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν κομιοῦνται.

hòs eàn lábēi tḕn adelphḕn autoû ek patròs autoû ḕ ek mētròs autoû kaì ídēi tḕn aschēmosýnēn autē̂s kaì haútē ídēi tḕn aschēmosýnēn autoû, óneidós estin, exolethreuthḗsontai enṓpion hyiō̂n génous autō̂n: aschēmosýnēn adelphē̂s autoû apekálypsen, hamartían komioûntai.
18
καὶ ἀνήρ, ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸς ἀποκαθημένης καὶ ἀποκαλύψῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆς, τὴν πηγὴν αὐτῆς ἀπεκάλυψεν, καὶ αὕτη ἀπεκάλυψεν τὴν ῥύσιν τοῦ αἵματος αὐτῆς· ἐξολεθρευθήσονται ἀμϕότεροι ἐκ τοῦ γένους αὐτῶν.

kaì anḗr, hòs àn koimēthē̂i metà gynaikòs apokathēménēs kaì apokalýpsēi tḕn aschēmosýnēn autē̂s, tḕn pēgḕn autē̂s apekálypsen, kaì haútē apekálypsen tḕn rhýsin toû haímatos autē̂s: exolethreuthḗsontai amphóteroi ek toû génous autō̂n.
19
καὶ ἀσχημοσύνην ἀδελϕῆς πατρός σου καὶ ἀδελϕῆς μητρός σου οὐκ ἀποκαλύψεις· τὴν γὰρ οἰκειότητα ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν ἀποίσονται.

kaì aschēmosýnēn adelphē̂s patrós sou kaì adelphē̂s mētrós sou ouk apokalýpseis: tḕn gàr oikeiótēta apekálypsen, hamartían apoísontai.
20
ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ τῆς συγγενοῦς αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τῆς συγγενείας αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν· ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται.

hòs àn koimēthē̂i metà tē̂s syngenoûs autoû, aschēmosýnēn tē̂s syngeneías autoû apekálypsen: áteknoi apothanoûntai.
21
ὃς ἂν λάβῃ τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ, ἀκαθαρσία ἐστίν· ἀσχημοσύνην τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται.

hòs àn lábēi tḕn gynaîka toû adelphoû autoû, akatharsía estín: aschēmosýnēn toû adelphoû autoû apekálypsen, áteknoi apothanoûntai.
22
Καὶ ϕυλάξασθε πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά, καὶ οὐ μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν ἡ γῆ, εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶς ἐκεῖ κατοικεῖν ἐπ’ αὐτῆς.

Kaì phyláxasthe pánta tà prostágmatá mou kaì tà krímatá mou kaì poiḗsete autá, kaì ou mḕ prosochthísēi hymîn hē gē̂, eis hḕn egṑ eiságō hymâs ekeî katoikeîn ep’ autē̂s.
23
καὶ οὐχὶ πορεύεσθε τοῖς νομίμοις τῶν ἐθνῶν, οὓς ἐξαποστέλλω ἀϕ’ ὑμῶν· ὅτι ταῦτα πάντα ἐποίησαν, καὶ ἐβδελυξάμην αὐτούς.

kaì ouchì poreúesthe toîs nomímois tō̂n ethnō̂n, hoùs exapostéllō aph’ hymō̂n: hóti taûta pánta epoíēsan, kaì ebdelyxámēn autoús.
24
καὶ εἶπα ὑμῖν ‘Υμεῖς κληρονομήσατε τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ ἐγὼ δώσω ὑμῖν αὐτὴν ἐν κτήσει, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν, ὃς διώρισα ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν.

kaì eîpa hymîn ‘Ymeîs klēronomḗsate tḕn gē̂n autō̂n, kaì egṑ dṓsō hymîn autḕn en ktḗsei, gē̂n rhéousan gála kaì méli: egṑ kýrios ho theòs hymō̂n, hòs diṓrisa hymâs apò pántōn tō̂n ethnō̂n.
25
καὶ ἀϕοριεῖτε αὐτοὺς ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν πετεινῶν τῶν καθαρῶν καὶ τῶν ἀκαθάρτων καὶ οὐ βδελύξετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἐν τοῖς κτήνεσιν καὶ ἐν τοῖς πετεινοῖς καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ἑρπετοῖς τῆς γῆς, ἃ ἐγὼ ἀϕώρισα ὑμῖν ἐν ἀκαθαρσίᾳ.

kaì aphorieîte autoùs anà méson tō̂n ktēnō̂n tō̂n katharō̂n kaì anà méson tō̂n ktēnō̂n tō̂n akathártōn kaì anà méson tō̂n peteinō̂n tō̂n katharō̂n kaì tō̂n akathártōn kaì ou bdelýxete tàs psychàs hymō̂n en toîs ktḗnesin kaì en toîs peteinoîs kaì en pâsin toîs herpetoîs tē̂s gē̂s, hà egṑ aphṓrisa hymîn en akatharsíāi.
26
καὶ ἔσεσθέ μοι ἅγιοι, ὅτι ἐγὼ ἅγιος κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ ἀϕορίσας ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν εἶναι ἐμοί.

kaì ésesthé moi hágioi, hóti egṑ hágios kýrios ho theòs hymō̂n ho aphorísas hymâs apò pántōn tō̂n ethnō̂n eînai emoí.
27
Καὶ ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃς ἂν γένηται αὐτῶν ἐγγαστρίμυθος ἢ ἐπαοιδός, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμϕότεροι· λίθοις λιθοβολήσατε αὐτούς, ἔνοχοί εἰσιν.

Kaì anḕr ḕ gynḗ, hòs àn génētai autō̂n engastrímythos ḕ epaoidós, thanátōi thanatoústhōsan amphóteroi: líthois lithobolḗsate autoús, énochoí eisin.