Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Lévitique 22

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn

2
Εἰπὸν Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ προσεχέτωσαν ἀπὸ τῶν ἁγίων τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου, ὅσα αὐτοὶ ἁγιάζουσίν μοι· ἐγὼ κύριος.

Eipòn Aarōn kaì toîs hyioîs autoû kaì prosechétōsan apò tō̂n hagíōn tō̂n hyiō̂n Israēl kaì ou bebēlṓsousin tò ónoma tò hágión mou, hósa autoì hagiázousín moi: egṑ kýrios.

3
εἰπὸν αὐτοῖς Εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἂν προσέλθῃ ἀπὸ παντὸς τοῦ σπέρματος ὑμῶν πρὸς τὰ ἅγια, ὅσα ἂν ἁγιάζωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τῷ κυρίῳ, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ’ αὐτῷ, ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπ’ ἐμοῦ· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

eipòn autoîs Eis tàs geneàs hymō̂n pâs ánthrōpos, hòs àn prosélthēi apò pantòs toû spérmatos hymō̂n pròs tà hágia, hósa àn hagiázōsin hoi hyioì Israēl tō̂i kyríōi, kaì hē akatharsía autoû ep’ autō̂i, exolethreuthḗsetai hē psychḕ ekeínē ap’ emoû: egṑ kýrios ho theòs hymō̂n.

4
καὶ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος Ααρων τοῦ ἱερέως καὶ οὗτος λεπρᾷ ἢ γονορρυής, τῶν ἁγίων οὐκ ἔδεται, ἕως ἂν καθαρισθῇ· καὶ ὁ ἁπτόμενος πάσης ἀκαθαρσίας ψυχῆς ἢ ἄνθρωπος, ᾧ ἂν ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματος,

kaì ánthrōpos ek toû spérmatos Aarōn toû hieréōs kaì hoûtos leprā̂i ḕ gonorryḗs, tō̂n hagíōn ouk édetai, héōs àn katharisthē̂i: kaì ho haptómenos pásēs akatharsías psychē̂s ḕ ánthrōpos, hō̂i àn exélthēi ex autoû koítē spérmatos,

5
ἢ ὅστις ἂν ἅψηται παντὸς ἑρπετοῦ ἀκαθάρτου, ὃ μιανεῖ αὐτόν, ἢ ἐπ’ ἀνθρώπῳ, ἐν ᾧ μιανεῖ αὐτὸν κατὰ πᾶσαν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ,

ḕ hóstis àn hápsētai pantòs herpetoû akathártou, hò mianeî autón, ḕ ep’ anthrṓpōi, en hō̂i mianeî autòn katà pâsan akatharsían autoû,

6
ψυχή, ἥτις ἂν ἅψηται αὐτῶν, ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας· οὐκ ἔδεται ἀπὸ τῶν ἁγίων, ἐὰν μὴ λούσηται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι·

psychḗ, hḗtis àn hápsētai autō̂n, akáthartos éstai héōs hespéras: ouk édetai apò tō̂n hagíōn, eàn mḕ loúsētai tò sō̂ma autoû hýdati:

7
καὶ δύῃ ὁ ἥλιος, καὶ καθαρὸς ἔσται καὶ τότε ϕάγεται τῶν ἁγίων, ὅτι ἄρτος ἐστὶν αὐτοῦ.

kaì dýēi ho hḗlios, kaì katharòs éstai kaì tóte phágetai tō̂n hagíōn, hóti ártos estìn autoû.

8
θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον οὐ ϕάγεται μιανθῆναι αὐτὸν ἐν αὐτοῖς· ἐγὼ κύριος.

thnēsimaîon kaì thēriálōton ou phágetai mianthē̂nai autòn en autoîs: egṑ kýrios.

9
καὶ ϕυλάξονται τὰ ϕυλάγματά μου, ἵνα μὴ λάβωσιν δι’ αὐτὰ ἁμαρτίαν καὶ ἀποθάνωσιν δι’ αὐτά, ἐὰν βεβηλώσωσιν αὐτά· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὁ ἁγιάζων αὐτούς.

kaì phyláxontai tà phylágmatá mou, hína mḕ lábōsin di’ autà hamartían kaì apothánōsin di’ autá, eàn bebēlṓsōsin autá: egṑ kýrios ho theòs ho hagiázōn autoús.

10
καὶ πᾶς ἀλλογενὴς οὐ ϕάγεται ἅγια· πάροικος ἱερέως ἢ μισθωτὸς οὐ ϕάγεται ἅγια.

kaì pâs allogenḕs ou phágetai hágia: pároikos hieréōs ḕ misthōtòs ou phágetai hágia.

11
ἐὰν δὲ ἱερεὺς κτήσηται ψυχὴν ἔγκτητον ἀργυρίου, οὗτος ϕάγεται ἐκ τῶν ἄρτων αὐτοῦ· καὶ οἱ οἰκογενεῖς αὐτοῦ, καὶ οὗτοι ϕάγονται τῶν ἄρτων αὐτοῦ.

eàn dè hiereùs ktḗsētai psychḕn énktēton argyríou, hoûtos phágetai ek tō̂n ártōn autoû: kaì hoi oikogeneîs autoû, kaì hoûtoi phágontai tō̂n ártōn autoû.

12
καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἀλλογενεῖ, αὐτὴ τῶν ἀπαρχῶν τῶν ἁγίων οὐ ϕάγεται.

kaì thygátēr anthrṓpou hieréōs eàn génētai andrì allogeneî, autḕ tō̂n aparchō̂n tō̂n hagíōn ou phágetai.

13
καὶ θυγάτηρ ἱερέως ἐὰν γένηται χήρα ἢ ἐκβεβλημένη, σπέρμα δὲ μὴ ἦν αὐτῇ, ἐπαναστρέψει ἐπὶ τὸν οἶκον τὸν πατρικὸν κατὰ τὴν νεότητα αὐτῆς· ἀπὸ τῶν ἄρτων τοῦ πατρὸς αὐτῆς ϕάγεται. καὶ πᾶς ἀλλογενὴς οὐ ϕάγεται ἀπ’ αὐτῶν.

kaì thygátēr hieréōs eàn génētai chḗra ḕ ekbeblēménē, spérma dè mḕ ē̂n autē̂i, epanastrépsei epì tòn oîkon tòn patrikòn katà tḕn neótēta autē̂s: apò tō̂n ártōn toû patròs autē̂s phágetai. kaì pâs allogenḕs ou phágetai ap’ autō̂n.

14
καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν ϕάγῃ ἅγια κατὰ ἄγνοιαν, καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ ἐπ’ αὐτὸ καὶ δώσει τῷ ἱερεῖ τὸ ἅγιον.

kaì ánthrōpos, hòs àn phágēi hágia katà ágnoian, kaì prosthḗsei tò epípempton autoû ep’ autò kaì dṓsei tō̂i hiereî tò hágion.

15
καὶ οὐ βεβηλώσουσιν τὰ ἅγια τῶν υἱῶν Ισραηλ, ἃ αὐτοὶ ἀϕαιροῦσιν τῷ κυρίῳ,

kaì ou bebēlṓsousin tà hágia tō̂n hyiō̂n Israēl, hà autoì aphairoûsin tō̂i kyríōi,

16
καὶ ἐπάξουσιν ἐϕ’ ἑαυτοὺς ἀνομίαν πλημμελείας ἐν τῷ ἐσθίειν αὐτοὺς τὰ ἅγια αὐτῶν· ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς.

kaì epáxousin eph’ heautoùs anomían plēmmeleías en tō̂i esthíein autoùs tà hágia autō̂n: hóti egṑ kýrios ho hagiázōn autoús.

17
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn

18
Λάλησον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ πάσῃ συναγωγῇ Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ῎Ανθρωπος ἄνθρωπος ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἢ τῶν υἱῶν τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων πρὸς αὐτοὺς ἐν Ισραηλ, ὃς ἂν προσενέγκῃ τὰ δῶρα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν ὁμολογίαν αὐτῶν ἢ κατὰ πᾶσαν αἵρεσιν αὐτῶν, ὅσα ἂν προσενέγκωσιν τῷ θεῷ εἰς ὁλοκαύτωμα,

Lálēson Aarōn kaì toîs hyioîs autoû kaì pásēi synagōgē̂i Israēl kaì ereîs pròs autoús ῎Anthrōpos ánthrōpos apò tō̂n hyiō̂n Israēl ḕ tō̂n hyiō̂n tō̂n prosēlýtōn tō̂n proskeiménōn pròs autoùs en Israēl, hòs àn prosenénkēi tà dō̂ra autoû katà pâsan homologían autō̂n ḕ katà pâsan haíresin autō̂n, hósa àn prosenénkōsin tō̂i theō̂i eis holokaútōma,

19
δεκτὰ ὑμῖν ἄμωμα ἄρσενα ἐκ τῶν βουκολίων καὶ ἐκ τῶν προβάτων καὶ ἐκ τῶν αἰγῶν.

dektà hymîn ámōma ársena ek tō̂n boukolíōn kaì ek tō̂n probátōn kaì ek tō̂n aigō̂n.

20
πάντα, ὅσα ἂν ἔχῃ μῶμον ἐν αὐτῷ, οὐ προσάξουσιν κυρίῳ, διότι οὐ δεκτὸν ἔσται ὑμῖν.

pánta, hósa àn échēi mō̂mon en autō̂i, ou prosáxousin kyríōi, dióti ou dektòn éstai hymîn.

21
καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν προσενέγκῃ θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ διαστείλας εὐχὴν κατὰ αἵρεσιν ἢ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν ἐκ τῶν βουκολίων ἢ ἐκ τῶν προβάτων, ἄμωμον ἔσται εἰς δεκτόν, πᾶς μῶμος οὐκ ἔσται ἐν αὐτῷ.

kaì ánthrōpos, hòs àn prosenénkēi thysían sōtēríou tō̂i kyríōi diasteílas euchḕn katà haíresin ḕ en taîs heortaîs hymō̂n ek tō̂n boukolíōn ḕ ek tō̂n probátōn, ámōmon éstai eis dektón, pâs mō̂mos ouk éstai en autō̂i.

22
τυϕλὸν ἢ συντετριμμένον ἢ γλωσσότμητον ἢ μυρμηκιῶντα ἢ ψωραγριῶντα ἢ λιχῆνας ἔχοντα, οὐ προσάξουσιν ταῦτα τῷ κυρίῳ, καὶ εἰς κάρπωσιν οὐ δώσετε ἀπ’ αὐτῶν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ.

typhlòn ḕ syntetrimménon ḕ glōssótmēton ḕ myrmēkiō̂nta ḕ psōragriō̂nta ḕ lichē̂nas échonta, ou prosáxousin taûta tō̂i kyríōi, kaì eis kárpōsin ou dṓsete ap’ autō̂n epì tò thysiastḗrion tō̂i kyríōi.

23
καὶ μόσχον ἢ πρόβατον ὠτότμητον ἢ κολοβόκερκον, σϕάγια ποιήσεις αὐτὰ σεαυτῷ, εἰς δὲ εὐχήν σου οὐ δεχθήσεται.

kaì móschon ḕ próbaton ōtótmēton ḕ kolobókerkon, sphágia poiḗseis autà seautō̂i, eis dè euchḗn sou ou dechthḗsetai.

24
θλαδίαν καὶ ἐκτεθλιμμένον καὶ ἐκτομίαν καὶ ἀπεσπασμένον, οὐ προσάξεις αὐτὰ τῷ κυρίῳ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς ὑμῶν οὐ ποιήσετε.

thladían kaì ektethlimménon kaì ektomían kaì apespasménon, ou prosáxeis autà tō̂i kyríōi kaì epì tē̂s gē̂s hymō̂n ou poiḗsete.

25
καὶ ἐκ χειρὸς ἀλλογενοῦς οὐ προσοίσετε τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἀπὸ πάντων τούτων, ὅτι ϕθάρματά ἐστιν ἐν αὐτοῖς, μῶμος ἐν αὐτοῖς, οὐ δεχθήσεται ταῦτα ὑμῖν.

kaì ek cheiròs allogenoûs ou prosoísete tà dō̂ra toû theoû hymō̂n apò pántōn toútōn, hóti phthármatá estin en autoîs, mō̂mos en autoîs, ou dechthḗsetai taûta hymîn.

26
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn

27
Μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἶγα, ὡς ἂν τεχθῇ, καὶ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας ὑπὸ τὴν μητέρα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ καὶ ἐπέκεινα δεχθήσεται εἰς δῶρα, κάρπωμα κυρίῳ.

Móschon ḕ próbaton ḕ aîga, hōs àn techthē̂i, kaì éstai heptà hēméras hypò tḕn mētéra, tē̂i dè hēmérāi tē̂i ogdóēi kaì epékeina dechthḗsetai eis dō̂ra, kárpōma kyríōi.

28
καὶ μόσχον ἢ πρόβατον, αὐτὴν καὶ τὰ παιδία αὐτῆς οὐ σϕάξεις ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.

kaì móschon ḕ próbaton, autḕn kaì tà paidía autē̂s ou spháxeis en hēmérāi miā̂i.

29
ἐὰν δὲ θύσῃς θυσίαν εὐχὴν χαρμοσύνης κυρίῳ, εἰς δεκτὸν ὑμῖν θύσετε αὐτό·

eàn dè thýsēis thysían euchḕn charmosýnēs kyríōi, eis dektòn hymîn thýsete autó:

30
αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ βρωθήσεται, οὐκ ἀπολείψετε ἀπὸ τῶν κρεῶν εἰς τὸ πρωί· ἐγώ εἰμι κύριος.

autē̂i tē̂i hēmérāi ekeínēi brōthḗsetai, ouk apoleípsete apò tō̂n kreō̂n eis tò prōí: egṓ eimi kýrios.

31
Καὶ ϕυλάξετε τὰς ἐντολάς μου καὶ ποιήσετε αὐτάς.

Kaì phyláxete tàs entolás mou kaì poiḗsete autás.

32
καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ισραηλ· ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς

kaì ou bebēlṓsete tò ónoma toû hagíou, kaì hagiasthḗsomai en mésōi tō̂n hyiō̂n Israēl: egṑ kýrios ho hagiázōn hymâs

33
ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ὥστε εἶναι ὑμῶν θεός, ἐγὼ κύριος.

ho exagagṑn hymâs ek gē̂s Aigýptou hṓste eînai hymō̂n theós, egṑ kýrios.