Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Lévitique 24

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn
2
῎Εντειλαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ λαβέτωσάν μοι ἔλαιον ἐλάινον καθαρὸν κεκομμένον εἰς ϕῶς καῦσαι λύχνον διὰ παντός.

῎Enteilai toîs hyioîs Israēl kaì labétōsán moi élaion eláinon katharòn kekomménon eis phō̂s kaûsai lýchnon dià pantós.
3
ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καύσουσιν αὐτὸν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἀπὸ ἑσπέρας ἕως πρωὶ ἐνώπιον κυρίου ἐνδελεχῶς· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν.

éxōthen toû katapetásmatos en tē̂i skēnē̂i toû martyríou kaúsousin autòn Aarōn kaì hoi hyioì autoû apò hespéras héōs prōì enṓpion kyríou endelechō̂s: nómimon aiṓnion eis tàs geneàs hymō̂n.
4
ἐπὶ τῆς λυχνίας τῆς καθαρᾶς καύσετε τοὺς λύχνους ἔναντι κυρίου ἕως τὸ πρωί.

epì tē̂s lychnías tē̂s katharâs kaúsete toùs lýchnous énanti kyríou héōs tò prōí.
5
Καὶ λήμψεσθε σεμίδαλιν καὶ ποιήσετε αὐτὴν δώδεκα ἄρτους, δύο δεκάτων ἔσται ὁ ἄρτος ὁ εἷς·

Kaì lḗmpsesthe semídalin kaì poiḗsete autḕn dṓdeka ártous, dýo dekátōn éstai ho ártos ho heîs:
6
καὶ ἐπιθήσετε αὐτοὺς δύο θέματα, ἓξ ἄρτους τὸ ἓν θέμα, ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὴν καθαρὰν ἔναντι κυρίου.

kaì epithḗsete autoùs dýo thémata, hèx ártous tò hèn théma, epì tḕn trápezan tḕn katharàn énanti kyríou.
7
καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τὸ θέμα λίβανον καθαρὸν καὶ ἅλα, καὶ ἔσονται εἰς ἄρτους εἰς ἀνάμνησιν προκείμενα τῷ κυρίῳ.

kaì epithḗsete epì tò théma líbanon katharòn kaì hála, kaì ésontai eis ártous eis anámnēsin prokeímena tō̂i kyríōi.
8
τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων προθήσεται ἔναντι κυρίου διὰ παντὸς ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ισραηλ διαθήκην αἰώνιον.

tē̂i hēmérāi tō̂n sabbátōn prothḗsetai énanti kyríou dià pantòs enṓpion tō̂n hyiō̂n Israēl diathḗkēn aiṓnion.
9
καὶ ἔσται Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ, καὶ ϕάγονται αὐτὰ ἐν τόπῳ ἁγίῳ· ἔστιν γὰρ ἅγια τῶν ἁγίων τοῦτο αὐτῷ ἀπὸ τῶν θυσιαζομένων τῷ κυρίῳ, νόμιμον αἰώνιον.

kaì éstai Aarōn kaì toîs hyioîs autoû, kaì phágontai autà en tópōi hagíōi: éstin gàr hágia tō̂n hagíōn toûto autō̂i apò tō̂n thysiazoménōn tō̂i kyríōi, nómimon aiṓnion.
10
Καὶ ἐξῆλθεν υἱὸς γυναικὸς Ισραηλίτιδος καὶ οὗτος ἦν υἱὸς Αἰγυπτίου ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ, καὶ ἐμαχέσαντο ἐν τῇ παρεμβολῇ ὁ ἐκ τῆς Ισραηλίτιδος καὶ ὁ ἄνθρωπος ὁ Ισραηλίτης,

Kaì exē̂lthen hyiòs gynaikòs Israēlítidos kaì hoûtos ē̂n hyiòs Aigyptíou en toîs hyioîs Israēl, kaì emachésanto en tē̂i parembolē̂i ho ek tē̂s Israēlítidos kaì ho ánthrōpos ho Israēlítēs,
11
καὶ ἐπονομάσας ὁ υἱὸς τῆς γυναικὸς τῆς Ισραηλίτιδος τὸ ὄνομα κατηράσατο, καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς Μωυσῆν· καὶ τὸ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Σαλωμιθ θυγάτηρ Δαβρι ἐκ τῆς ϕυλῆς Δαν.

kaì eponomásas ho hyiòs tē̂s gynaikòs tē̂s Israēlítidos tò ónoma katērásato, kaì ḗgagon autòn pròs Mōysē̂n: kaì tò ónoma tē̂s mētròs autoû Salōmith thygátēr Dabri ek tē̂s phylē̂s Dan.
12
καὶ ἀπέθεντο αὐτὸν εἰς ϕυλακὴν διακρῖναι αὐτὸν διὰ προστάγματος κυρίου.

kaì apéthento autòn eis phylakḕn diakrînai autòn dià prostágmatos kyríou.
13
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n légōn
14
’Εξάγαγε τὸν καταρασάμενον ἔξω τῆς παρεμβολῆς, καὶ ἐπιθήσουσιν πάντες οἱ ἀκούσαντες τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτοῦ, καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγή.

’Exágage tòn katarasámenon éxō tē̂s parembolē̂s, kaì epithḗsousin pántes hoi akoúsantes tàs cheîras autō̂n epì tḕn kephalḕn autoû, kaì lithobolḗsousin autòn pâsa hē synagōgḗ.
15
καὶ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λάλησον καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ῎Ανθρωπος, ὃς ἐὰν καταράσηται θεόν, ἁμαρτίαν λήμψεται·

kaì toîs hyioîs Israēl lálēson kaì ereîs pròs autoús ῎Anthrōpos, hòs eàn katarásētai theón, hamartían lḗmpsetai:
16
ὀνομάζων δὲ τὸ ὄνομα κυρίου θανάτῳ θανατούσθω· λίθοις λιθοβολείτω αὐτὸν πᾶσα συναγωγὴ Ισραηλ· ἐάν τε προσήλυτος ἐάν τε αὐτόχθων, ἐν τῷ ὀνομάσαι αὐτὸν τὸ ὄνομα κυρίου τελευτάτω.

onomázōn dè tò ónoma kyríou thanátōi thanatoústhō: líthois lithoboleítō autòn pâsa synagōgḕ Israēl: eán te prosḗlytos eán te autóchthōn, en tō̂i onomásai autòn tò ónoma kyríou teleutátō.
17
καὶ ἄνθρωπος, ὃς ἂν πατάξῃ ψυχὴν ἀνθρώπου καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω.

kaì ánthrōpos, hòs àn patáxēi psychḕn anthrṓpou kaì apothánēi, thanátōi thanatoústhō.
18
καὶ ὃς ἂν πατάξῃ κτῆνος καὶ ἀποθάνῃ, ἀποτεισάτω ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς.

kaì hòs àn patáxēi ktē̂nos kaì apothánēi, apoteisátō psychḕn antì psychē̂s.
19
καὶ ἐάν τις δῷ μῶμον τῷ πλησίον, ὡς ἐποίησεν αὐτῷ, ὡσαύτως ἀντιποιηθήσεται αὐτῷ·

kaì eán tis dō̂i mō̂mon tō̂i plēsíon, hōs epoíēsen autō̂i, hōsaútōs antipoiēthḗsetai autō̂i:
20
σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματος, ὀϕθαλμὸν ἀντὶ ὀϕθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος· καθότι ἂν δῷ μῶμον τῷ ἀνθρώπῳ, οὕτως δοθήσεται αὐτῷ.

sýntrimma antì syntrímmatos, ophthalmòn antì ophthalmoû, odónta antì odóntos: kathóti àn dō̂i mō̂mon tō̂i anthrṓpōi, hoútōs dothḗsetai autō̂i.
21
ὃς ἂν πατάξῃ ἄνθρωπον καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω·

hòs àn patáxēi ánthrōpon kaì apothánēi, thanátōi thanatoústhō:
22
δικαίωσις μία ἔσται τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ἐγχωρίῳ, ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

dikaíōsis mía éstai tō̂i prosēlýtōi kaì tō̂i enchōríōi, hóti egṓ eimi kýrios ho theòs hymō̂n.
23
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐξήγαγον τὸν καταρασάμενον ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοις· καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ.

kaì elálēsen Mōysē̂s toîs hyioîs Israēl kaì exḗgagon tòn katarasámenon éxō tē̂s parembolē̂s kaì elithobólēsan autòn en líthois: kaì hoi hyioì Israēl epoíēsan kathà synétaxen kýrios tō̂i Mōysē̂i.