Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Michée 7:12

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Οἴμμοι ὅτι ἐγενόμην ὡς συνάγων καλάμην ἐν ἀμήτῳ καὶ ὡς ἐπιϕυλλίδα ἐν τρυγήτῳ οὐχ ὑπάρχοντος βότρυος τοῦ ϕαγεῖν τὰ πρωτόγονα. οἴμμοι, ψυχή,

Oímmoi hóti egenómēn hōs synágōn kalámēn en amḗtōi kaì hōs epiphyllída en trygḗtōi ouch hypárchontos bótryos toû phageîn tà prōtógona. oímmoi, psychḗ,
2
ὅτι ἀπόλωλεν εὐλαβὴς ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ κατορθῶν ἐν ἀνθρώποις οὐχ ὑπάρχει· πάντες εἰς αἵματα δικάζονται, ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐκθλίβουσιν ἐκθλιβῇ.

hóti apólōlen eulabḕs apò tē̂s gē̂s, kaì katorthō̂n en anthrṓpois ouch hypárchei: pántes eis haímata dikázontai, hékastos tòn plēsíon autoû ekthlíbousin ekthlibē̂i.
3
ἐπὶ τὸ κακὸν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἑτοιμάζουσιν· ὁ ἄρχων αἰτεῖ, καὶ ὁ κριτὴς εἰρηνικοὺς λόγους ἐλάλησεν, καταθύμιον ψυχῆς αὐτοῦ ἐστιν. καὶ ἐξελοῦμαι

epì tò kakòn tàs cheîras autō̂n hetoimázousin: ho árchōn aiteî, kaì ho kritḕs eirēnikoùs lógous elálēsen, katathýmion psychē̂s autoû estin. kaì exeloûmai
4
τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν ὡς σὴς ἐκτρώγων καὶ βαδίζων ἐπὶ κανόνος ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶς. οὐαὶ οὐαί, αἱ ἐκδικήσεις σου ἥκασιν, νῦν ἔσονται κλαυθμοὶ αὐτῶν.

tà agathà autō̂n hōs sḕs ektrṓgōn kaì badízōn epì kanónos en hēmérāi skopiâs. ouaì ouaí, hai ekdikḗseis sou hḗkasin, nŷn ésontai klauthmoì autō̂n.
5
μὴ καταπιστεύετε ἐν ϕίλοις καὶ μὴ ἐλπίζετε ἐπὶ ἡγουμένοις, ἀπὸ τῆς συγκοίτου σου ϕύλαξαι τοῦ ἀναθέσθαι τι αὐτῇ·

mḕ katapisteúete en phílois kaì mḕ elpízete epì hēgouménois, apò tē̂s synkoítou sou phýlaxai toû anathésthai ti autē̂i:
6
διότι υἱὸς ἀτιμάζει πατέρα, θυγάτηρ ἐπαναστήσεται ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτῆς, νύμϕη ἐπὶ τὴν πενθερὰν αὐτῆς, ἐχθροὶ ἀνδρὸς πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.

dióti hyiòs atimázei patéra, thygátēr epanastḗsetai epì tḕn mētéra autē̂s, nýmphē epì tḕn pentheràn autē̂s, echthroì andròs pántes hoi ándres hoi en tō̂i oíkōi autoû.
7
’Εγὼ δὲ ἐπὶ τὸν κύριον ἐπιβλέψομαι, ὑπομενῶ ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί μου, εἰσακούσεταί μου ὁ θεός μου.

’Egṑ dè epì tòn kýrion epiblépsomai, hypomenō̂ epì tō̂i theō̂i tō̂i sōtē̂rí mou, eisakoúsetaí mou ho theós mou.
8
μὴ ἐπίχαιρέ μοι, ἡ ἐχθρά μου, ὅτι πέπτωκα· καὶ ἀναστήσομαι, διότι ἐὰν καθίσω ἐν τῷ σκότει, κύριος ϕωτιεῖ μοι.

mḕ epíchairé moi, hē echthrá mou, hóti péptōka: kaì anastḗsomai, dióti eàn kathísō en tō̂i skótei, kýrios phōtieî moi.
9
ὀργὴν κυρίου ὑποίσω, ὅτι ἥμαρτον αὐτῷ, ἕως τοῦ δικαιῶσαι αὐτὸν τὴν δίκην μου· καὶ ποιήσει τὸ κρίμα μου καὶ ἐξάξει με εἰς τὸ ϕῶς, ὄψομαι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ.

orgḕn kyríou hypoísō, hóti hḗmarton autō̂i, héōs toû dikaiō̂sai autòn tḕn díkēn mou: kaì poiḗsei tò kríma mou kaì exáxei me eis tò phō̂s, ópsomai tḕn dikaiosýnēn autoû.
10
καὶ ὄψεται ἡ ἐχθρά μου καὶ περιβαλεῖται αἰσχύνην ἡ λέγουσα πρός με Ποῦ κύριος ὁ θεός σου; οἱ ὀϕθαλμοί μου ἐπόψονται αὐτήν· νῦν ἔσται εἰς καταπάτημα ὡς πηλὸς ἐν ταῖς ὁδοῖς

kaì ópsetai hē echthrá mou kaì peribaleîtai aischýnēn hē légousa prós me Poû kýrios ho theós sou? hoi ophthalmoí mou epópsontai autḗn: nŷn éstai eis katapátēma hōs pēlòs en taîs hodoîs
11
ἡμέρας ἀλοιϕῆς πλίνθου. ἐξάλειψίς σου ἡ ἡμέρα ἐκείνη, καὶ ἀποτρίψεται νόμιμά σου

hēméras aloiphē̂s plínthou. exáleipsís sou hē hēméra ekeínē, kaì apotrípsetai nómimá sou
12
ἡ ἡμέρα ἐκείνη· καὶ αἱ πόλεις σου ἥξουσιν εἰς ὁμαλισμὸν καὶ εἰς διαμερισμὸν ’Ασσυρίων καὶ αἱ πόλεις σου αἱ ὀχυραὶ εἰς διαμερισμὸν ἀπὸ Τύρου ἕως τοῦ ποταμοῦ Συρίας, ἡμέρα ὕδατος καὶ θορύβου·

hē hēméra ekeínē: kaì hai póleis sou hḗxousin eis homalismòn kaì eis diamerismòn ’Assyríōn kaì hai póleis sou hai ochyraì eis diamerismòn apò Týrou héōs toû potamoû Syrías, hēméra hýdatos kaì thorýbou:
13
καὶ ἔσται ἡ γῆ εἰς ἀϕανισμὸν σὺν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτὴν ἐκ καρπῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν.

kaì éstai hē gē̂ eis aphanismòn sỳn toîs katoikoûsin autḕn ek karpō̂n epitēdeumátōn autō̂n.
14
Ποίμαινε λαόν σου ἐν ῥάβδῳ σου, πρόβατα κληρονομίας σου, κατασκηνοῦντας καθ’ ἑαυτοὺς δρυμὸν ἐν μέσῳ τοῦ Καρμήλου· νεμήσονται τὴν Βασανῖτιν καὶ τὴν Γαλααδῖτιν καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος.

Poímaine laón sou en rhábdōi sou, próbata klēronomías sou, kataskēnoûntas kath’ heautoùs drymòn en mésōi toû Karmḗlou: nemḗsontai tḕn Basanîtin kaì tḕn Galaadîtin kathṑs hai hēmérai toû aiō̂nos.
15
καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐξοδίας σου ἐξ Αἰγύπτου ὄψεσθε θαυμαστά.

kaì katà tàs hēméras exodías sou ex Aigýptou ópsesthe thaumastá.
16
ὄψονται ἔθνη καὶ καταισχυνθήσονται ἐκ πάσης τῆς ἰσχύος αὐτῶν, ἐπιθήσουσιν χεῖρας ἐπὶ τὸ στόμα αὐτῶν, τὰ ὦτα αὐτῶν ἀποκωϕωθήσονται.

ópsontai éthnē kaì kataischynthḗsontai ek pásēs tē̂s ischýos autō̂n, epithḗsousin cheîras epì tò stóma autō̂n, tà ō̂ta autō̂n apokōphōthḗsontai.
17
λείξουσιν χοῦν ὡς ὄϕεις σύροντες γῆν, συγχυθήσονται ἐν συγκλεισμῷ αὐτῶν· ἐπὶ τῷ κυρίῳ θεῷ ἡμῶν ἐκστήσονται καὶ ϕοβηθήσονται ἀπὸ σοῦ.

leíxousin choûn hōs ópheis sýrontes gē̂n, synchythḗsontai en synkleismō̂i autō̂n: epì tō̂i kyríōi theō̂i hēmō̂n ekstḗsontai kaì phobēthḗsontai apò soû.
18
τίς θεὸς ὥσπερ σύ; ἐξαίρων ἀδικίας καὶ ὑπερβαίνων ἀσεβείας τοῖς καταλοίποις τῆς κληρονομίας αὐτοῦ καὶ οὐ συνέσχεν εἰς μαρτύριον ὀργὴν αὐτοῦ, ὅτι θελητὴς ἐλέους ἐστίν.

tís theòs hṓsper sý? exaírōn adikías kaì hyperbaínōn asebeías toîs kataloípois tē̂s klēronomías autoû kaì ou synéschen eis martýrion orgḕn autoû, hóti thelētḕs eléous estín.
19
αὐτὸς ἐπιστρέψει καὶ οἰκτιρήσει ἡμᾶς, καταδύσει τὰς ἀδικίας ἡμῶν καὶ ἀπορριϕήσονται εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης, πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν.

autòs epistrépsei kaì oiktirḗsei hēmâs, katadýsei tàs adikías hēmō̂n kaì aporriphḗsontai eis tà báthē tē̂s thalássēs, pásas tàs hamartías hēmō̂n.
20
δώσεις ἀλήθειαν τῷ Ιακωβ, ἔλεον τῷ Αβρααμ, καθότι ὤμοσας τοῖς πατράσιν ἡμῶν κατὰ τὰς ἡμέρας τὰς ἔμπροσθεν.

dṓseis alḗtheian tō̂i Iakōb, éleon tō̂i Abraam, kathóti ṓmosas toîs patrásin hēmō̂n katà tàs hēméras tàs émprosthen.