Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Nombres 14

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἔδωκεν ϕωνήν, καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην.

Kaì analaboûsa pâsa hē synagōgḕ édōken phōnḗn, kaì éklaien ho laòs hólēn tḕn nýkta ekeínēn.
2
καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτοὺς πᾶσα ἡ συναγωγή ῎Οϕελον ἀπεθάνομεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ εἰ ἀπεθάνομεν·

kaì diegóngyzon epì Mōysē̂n kaì Aarōn pántes hoi hyioì Israēl, kaì eîpan pròs autoùs pâsa hē synagōgḗ ῎Ophelon apethánomen en gē̂i Aigýptōi, ḕ en tē̂i erḗmōi taútēi ei apethánomen:
3
καὶ ἵνα τί κύριος εἰσάγει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ; αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγήν· νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραϕῆναι εἰς Αἴγυπτον.

kaì hína tí kýrios eiságei hēmâs eis tḕn gē̂n taútēn peseîn en polémōi? hai gynaîkes hēmō̂n kaì tà paidía ésontai eis diarpagḗn: nŷn oûn béltion hēmîn estin apostraphē̂nai eis Aígypton.
4
καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ Δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰς Αἴγυπτον.

kaì eîpan héteros tō̂i hetérōi Dō̂men archēgòn kaì apostrépsōmen eis Aígypton.
5
καὶ ἔπεσεν Μωυσῆς καὶ Ααρων ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ.

kaì épesen Mōysē̂s kaì Aarōn epì prósōpon enantíon pásēs synagōgē̂s hyiō̂n Israēl.
6
’Ιησοῦς δὲ ὁ τοῦ Ναυη καὶ Χαλεβ ὁ τοῦ Ιεϕοννη τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν

’Iēsoûs dè ho toû Nauē kaì Chaleb ho toû Iephonnē tō̂n kataskepsaménōn tḕn gē̂n diérrēxan tà himátia autō̂n
7
καὶ εἶπαν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ λέγοντες ‘Η γῆ, ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν, ἀγαθή ἐστιν σϕόδρα σϕόδρα·

kaì eîpan pròs pâsan synagōgḕn hyiō̂n Israēl légontes ‘Ē gē̂, hḕn kateskepsámetha autḗn, agathḗ estin sphódra sphódra:
8
εἰ αἱρετίζει ἡμᾶς κύριος, εἰσάξει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν, γῆ ἥτις ἐστὶν ῥέουσα γάλα καὶ μέλι.

ei hairetízei hēmâs kýrios, eisáxei hēmâs eis tḕn gē̂n taútēn kaì dṓsei autḕn hēmîn, gē̂ hḗtis estìn rhéousa gála kaì méli.
9
ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσθε· ὑμεῖς δὲ μὴ ϕοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆς γῆς, ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν· ἀϕέστηκεν γὰρ ὁ καιρὸς ἀπ’ αὐτῶν, ὁ δὲ κύριος ἐν ἡμῖν· μὴ ϕοβηθῆτε αὐτούς.

allà apò toû kyríou mḕ apostátai gínesthe: hymeîs dè mḕ phobēthē̂te tòn laòn tē̂s gē̂s, hóti katábrōma hēmîn estin: aphéstēken gàr ho kairòs ap’ autō̂n, ho dè kýrios en hēmîn: mḕ phobēthē̂te autoús.
10
καὶ εἶπεν πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺς ἐν λίθοις. καὶ ἡ δόξα κυρίου ὤϕθη ἐν νεϕέλῃ ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ.

kaì eîpen pâsa hē synagōgḕ katalithobolē̂sai autoùs en líthois. kaì hē dóxa kyríou ṓphthē en nephélēi epì tē̂s skēnē̂s toû martyríou en pâsi toîs hyioîs Israēl.
11
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ῞Εως τίνος παροξύνει με ὁ λαὸς οὗτος καὶ ἕως τίνος οὐ πιστεύουσίν μοι ἐν πᾶσιν τοῖς σημείοις, οἷς ἐποίησα ἐν αὐτοῖς;

kaì eîpen kýrios pròs Mōysē̂n ῞Eōs tínos paroxýnei me ho laòs hoûtos kaì héōs tínos ou pisteúousín moi en pâsin toîs sēmeíois, hoîs epoíēsa en autoîs?
12
πατάξω αὐτοὺς θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς καὶ ποιήσω σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο.

patáxō autoùs thanátōi kaì apolō̂ autoùs kaì poiḗsō sè kaì tòn oîkon toû patrós sou eis éthnos méga kaì polỳ mâllon ḕ toûto.
13
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κύριον Καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτος ὅτι ἀνήγαγες τῇ ἰσχύι σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν,

kaì eîpen Mōysē̂s pròs kýrion Kaì akoúsetai Aígyptos hóti anḗgages tē̂i ischýi sou tòn laòn toûton ex autō̂n,
14
ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ἀκηκόασιν ὅτι σὺ εἶ κύριος ἐν τῷ λαῷ τούτῳ, ὅστις ὀϕθαλμοῖς κατ’ ὀϕθαλμοὺς ὀπτάζῃ, κύριε, καὶ ἡ νεϕέλη σου ἐϕέστηκεν ἐπ’ αὐτῶν, καὶ ἐν στύλῳ νεϕέλης σὺ πορεύῃ πρότερος αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλῳ πυρὸς τὴν νύκτα.

allà kaì pántes hoi katoikoûntes epì tē̂s gē̂s taútēs akēkóasin hóti sỳ eî kýrios en tō̂i laō̂i toútōi, hóstis ophthalmoîs kat’ ophthalmoùs optázēi, kýrie, kaì hē nephélē sou ephéstēken ep’ autō̂n, kaì en stýlōi nephélēs sỳ poreúēi próteros autō̂n tḕn hēméran kaì en stýlōi pyròs tḕn nýkta.
15
καὶ ἐκτρίψεις τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ ἐροῦσιν τὰ ἔθνη, ὅσοι ἀκηκόασιν τὸ ὄνομά σου, λέγοντες

kaì ektrípseis tòn laòn toûton hōseì ánthrōpon héna, kaì eroûsin tà éthnē, hósoi akēkóasin tò ónomá sou, légontes
16
Παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν αὐτοῖς, κατέστρωσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ.

Parà tò mḕ dýnasthai kýrion eisagageîn tòn laòn toûton eis tḕn gē̂n, hḕn ṓmosen autoîs, katéstrōsen autoùs en tē̂i erḗmōi.
17
καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύς σου, κύριε, ὃν τρόπον εἶπας λέγων

kaì nŷn hypsōthḗtō hē ischýs sou, kýrie, hòn trópon eîpas légōn
18
Κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός, ἀϕαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης.

Kýrios makróthymos kaì polyéleos kaì alēthinós, aphairō̂n anomías kaì adikías kaì hamartías, kaì katharismō̂i ou katharieî tòn énochon apodidoùs hamartías patérōn epì tékna héōs trítēs kaì tetártēs.
19
ἄϕες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καθάπερ ἵλεως αὐτοῖς ἐγένου ἀπ’ Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν.

áphes tḕn hamartían tō̂i laō̂i toútōi katà tò méga éleós sou, katháper híleōs autoîs egénou ap’ Aigýptou héōs toû nŷn.
20
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ῞Ιλεως αὐτοῖς εἰμι κατὰ τὸ ῥῆμά σου·

kaì eîpen kýrios pròs Mōysē̂n ῞Ileōs autoîs eimi katà tò rhē̂má sou:
21
ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν,

allà zō̂ egṑ kaì zō̂n tò ónomá mou kaì emplḗsei hē dóxa kyríou pâsan tḕn gē̂n,
22
ὅτι πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ὁρῶντες τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα, ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ, καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου τῆς ϕωνῆς,

hóti pántes hoi ándres hoi horō̂ntes tḕn dóxan mou kaì tà sēmeîa, hà epoíēsa en Aigýptōi kaì en tē̂i erḗmōi taútēi, kaì epeírasán me toûto dékaton kaì ouk eisḗkousán mou tē̂s phōnē̂s,
23
ἦ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἀλλ’ ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἅ ἐστιν μετ’ ἐμοῦ ὧδε, ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν, πᾶς νεώτερος ἄπειρος, τούτοις δώσω τὴν γῆν, πάντες δὲ οἱ παροξύναντές με οὐκ ὄψονται αὐτήν.

ē̂ mḕn ouk ópsontai tḕn gē̂n, hḕn ṓmosa toîs patrásin autō̂n, all’ ḕ tà tékna autō̂n, há estin met’ emoû hō̂de, hósoi ouk oídasin agathòn oudè kakón, pâs neṓteros ápeiros, toútois dṓsō tḕn gē̂n, pántes dè hoi paroxýnantés me ouk ópsontai autḗn.
24
ὁ δὲ παῖς μου Χαλεβ, ὅτι ἐγενήθη πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέν μοι, εἰσάξω αὐτὸν εἰς τὴν γῆν, εἰς ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν.

ho dè paîs mou Chaleb, hóti egenḗthē pneûma héteron en autō̂i kaì epēkoloúthēsén moi, eisáxō autòn eis tḕn gē̂n, eis hḕn eisē̂lthen ekeî, kaì tò spérma autoû klēronomḗsei autḗn.
25
ὁ δὲ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι· αὔριον ἐπιστράϕητε ὑμεῖς καὶ ἀπάρατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν.

ho dè Amalēk kaì ho Chananaîos katoikoûsin en tē̂i koiládi: aúrion epistráphēte hymeîs kaì apárate eis tḕn érēmon hodòn thálassan erythrán.
26
Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων

Kaì eîpen kýrios pròs Mōysē̂n kaì Aarōn légōn
27
῞Εως τίνος τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην; ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον ἐμοῦ, τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ισραηλ, ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν, ἀκήκοα.

῞Eōs tínos tḕn synagōgḕn tḕn ponēràn taútēn? hà autoì gongýzousin enantíon emoû, tḕn góngysin tō̂n hyiō̂n Israēl, hḕn egóngysan perì hymō̂n, akḗkoa.
28
εἰπὸν αὐτοῖς Ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, ἦ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰς τὰ ὦτά μου, οὕτως ποιήσω ὑμῖν·

eipòn autoîs Zō̂ egṓ, légei kýrios, ē̂ mḕn hòn trópon lelalḗkate eis tà ō̂tá mou, hoútōs poiḗsō hymîn:
29
ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω, ὅσοι ἐγόγγυσαν ἐπ’ ἐμοί·

en tē̂i erḗmōi taútēi peseîtai tà kō̂la hymō̂n kaì pâsa hē episkopḕ hymō̂n kaì hoi katērithmēménoi hymō̂n apò eikosaetoûs kaì epánō, hósoi egóngysan ep’ emoí:
30
εἰ ὑμεῖς εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν γῆν, ἐϕ’ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶς ἐπ’ αὐτῆς, ἀλλ’ ἢ Χαλεβ υἱὸς Ιεϕοννη καὶ ’Ιησοῦς ὁ τοῦ Ναυη.

ei hymeîs eiseleúsesthe eis tḕn gē̂n, eph’ hḕn exéteina tḕn cheîrá mou kataskēnō̂sai hymâs ep’ autē̂s, all’ ḕ Chaleb hyiòs Iephonnē kaì ’Iēsoûs ho toû Nauē.
31
καὶ τὰ παιδία, ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι, εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, καὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν, ἣν ὑμεῖς ἀπέστητε ἀπ’ αὐτῆς.

kaì tà paidía, hà eípate en diarpagē̂i ésesthai, eisáxō autoùs eis tḕn gē̂n, kaì klēronomḗsousin tḕn gē̂n, hḕn hymeîs apéstēte ap’ autē̂s.
32
καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ,

kaì tà kō̂la hymō̂n peseîtai en tē̂i erḗmōi taútēi,
33
οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσιν τὴν πορνείαν ὑμῶν, ἕως ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

hoi dè hyioì hymō̂n ésontai nemómenoi en tē̂i erḗmōi tessarákonta étē kaì anoísousin tḕn porneían hymō̂n, héōs àn analōthē̂i tà kō̂la hymō̂n en tē̂i erḗmōi.
34
κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὅσας κατεσκέψασθε τὴν γῆν, τεσσαράκοντα ἡμέρας, ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ, λήμψεσθε τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου.

katà tòn arithmòn tō̂n hēmerō̂n, hósas katesképsasthe tḕn gē̂n, tessarákonta hēméras, hēméran toû eniautoû, lḗmpsesthe tàs hamartías hymō̂n tessarákonta étē kaì gnṓsesthe tòn thymòn tē̂s orgē̂s mou.
35
ἐγὼ κύριος ἐλάλησα· ἦ μὴν οὕτως ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνεσταμένῃ ἐπ’ ἐμέ· ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται.

egṑ kýrios elálēsa: ē̂ mḕn hoútōs poiḗsō tē̂i synagōgē̂i tē̂i ponērā̂i taútēi tē̂i episynestaménēi ep’ emé: en tē̂i erḗmōi taútēi exanalōthḗsontai kaì ekeî apothanoûntai.
36
καὶ οἱ ἄνθρωποι, οὓς ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ’ αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ῥήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς,

kaì hoi ánthrōpoi, hoùs apésteilen Mōysē̂s katasképsasthai tḕn gē̂n kaì paragenēthéntes diegóngysan kat’ autē̂s pròs tḕn synagōgḕn exenénkai rhḗmata ponērà perì tē̂s gē̂s,
37
καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες κατὰ τῆς γῆς πονηρὰ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι κυρίου·

kaì apéthanon hoi ánthrōpoi hoi kateípantes katà tē̂s gē̂s ponērà en tē̂i plēgē̂i énanti kyríou:
38
καὶ ’Ιησοῦς υἱὸς Ναυη καὶ Χαλεβ υἱὸς Ιεϕοννη ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν.

kaì ’Iēsoûs hyiòs Nauē kaì Chaleb hyiòs Iephonnē ézēsan apò tō̂n anthrṓpōn ekeínōn tō̂n peporeuménōn katasképsasthai tḕn gē̂n.
39
Καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τὰ ῥήματα ταῦτα πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ, καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸς σϕόδρα.

Kaì elálēsen Mōysē̂s tà rhḗmata taûta pròs pántas hyioùs Israēl, kaì epénthēsen ho laòs sphódra.
40
καὶ ὀρθρίσαντες τὸ πρωὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυϕὴν τοῦ ὄρους λέγοντες ’Ιδοὺ οἵδε ἡμεῖς ἀναβησόμεθα εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπεν κύριος, ὅτι ἡμάρτομεν.

kaì orthrísantes tò prōì anébēsan eis tḕn koryphḕn toû órous légontes ’Idoù hoíde hēmeîs anabēsómetha eis tòn tópon, hòn eîpen kýrios, hóti hēmártomen.
41
καὶ εἶπεν Μωυσῆς ῞Ινα τί ὑμεῖς παραβαίνετε τὸ ῥῆμα κυρίου; οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν.

kaì eîpen Mōysē̂s ῞Ina tí hymeîs parabaínete tò rhē̂ma kyríou? ouk eúoda éstai hymîn.
42
μὴ ἀναβαίνετε· οὐ γάρ ἐστιν κύριος μεθ’ ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.

mḕ anabaínete: ou gár estin kýrios meth’ hymō̂n, kaì peseîsthe prò prosṓpou tō̂n echthrō̂n hymō̂n.
43
ὅτι ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν, καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ· οὗ εἵνεκεν ἀπεστράϕητε ἀπειθοῦντες κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται κύριος ἐν ὑμῖν.

hóti ho Amalēk kaì ho Chananaîos ekeî émprosthen hymō̂n, kaì peseîsthe machaírāi: hoû heíneken apestráphēte apeithoûntes kyríōi, kaì ouk éstai kýrios en hymîn.
44
καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυϕὴν τοῦ ὄρους· ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης κυρίου καὶ Μωυσῆς οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς.

kaì diabiasámenoi anébēsan epì tḕn koryphḕn toû órous: hē dè kibōtòs tē̂s diathḗkēs kyríou kaì Mōysē̂s ouk ekinḗthēsan ek tē̂s parembolē̂s.
45
καὶ κατέβη ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ὁ ἐγκαθήμενος ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως Ερμαν· καὶ ἀπεστράϕησαν εἰς τὴν παρεμβολήν.

kaì katébē ho Amalēk kaì ho Chananaîos ho enkathḗmenos en tō̂i órei ekeínōi kaì etrépsanto autoùs kaì katékopsan autoùs héōs Erman: kaì apestráphēsan eis tḕn parembolḗn.