Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Ecclésiaste 4

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ καὶ εἶδον σὺν πάσας τὰς συκοϕαντίας τὰς γινομένας ὑπὸ τὸν ἥλιον· καὶ ἰδοὺ δάκρυον τῶν συκοϕαντουμένων, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς παρακαλῶν, καὶ ἀπὸ χειρὸς συκοϕαντούντων αὐτοὺς ἰσχύς, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς παρακαλῶν.

Kaì epéstrepsa egṑ kaì eîdon sỳn pásas tàs sykophantías tàs ginoménas hypò tòn hḗlion: kaì idoù dákryon tō̂n sykophantouménōn, kaì ouk éstin autoîs parakalō̂n, kaì apò cheiròs sykophantoúntōn autoùs ischýs, kaì ouk éstin autoîs parakalō̂n.
2
καὶ ἐπῄνεσα ἐγὼ σὺν τοὺς τεθνηκότας τοὺς ἤδη ἀποθανόντας ὑπὲρ τοὺς ζῶντας, ὅσοι αὐτοὶ ζῶσιν ἕως τοῦ νῦν·

kaì epḗinesa egṑ sỳn toùs tethnēkótas toùs ḗdē apothanóntas hypèr toùs zō̂ntas, hósoi autoì zō̂sin héōs toû nŷn:
3
καὶ ἀγαθὸς ὑπὲρ τοὺς δύο τούτους ὅστις οὔπω ἐγένετο, ὃς οὐκ εἶδεν σὺν τὸ ποίημα τὸ πονηρὸν τὸ πεποιημένον ὑπὸ τὸν ἥλιον.

kaì agathòs hypèr toùs dýo toútous hóstis oúpō egéneto, hòs ouk eîden sỳn tò poíēma tò ponēròn tò pepoiēménon hypò tòn hḗlion.
4
Καὶ εἶδον ἐγὼ σὺν πάντα τὸν μόχθον καὶ σὺν πᾶσαν ἀνδρείαν τοῦ ποιήματος, ὅτι αὐτὸ ζῆλος ἀνδρὸς ἀπὸ τοῦ ἑταίρου αὐτοῦ· καί γε τοῦτο ματαιότης καὶ προαίρεσις πνεύματος.

Kaì eîdon egṑ sỳn pánta tòn móchthon kaì sỳn pâsan andreían toû poiḗmatos, hóti autò zē̂los andròs apò toû hetaírou autoû: kaí ge toûto mataiótēs kaì proaíresis pneúmatos.
5
ὁ ἄϕρων περιέλαβεν τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ ἔϕαγεν τὰς σάρκας αὐτοῦ.

ho áphrōn periélaben tàs cheîras autoû kaì éphagen tàs sárkas autoû.
6
ἀγαθὸν πλήρωμα δρακὸς ἀναπαύσεως ὑπὲρ πλήρωμα δύο δρακῶν μόχθου καὶ προαιρέσεως πνεύματος.

agathòn plḗrōma drakòs anapaúseōs hypèr plḗrōma dýo drakō̂n móchthou kaì proairéseōs pneúmatos.
7
Καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ καὶ εἶδον ματαιότητα ὑπὸ τὸν ἥλιον.

Kaì epéstrepsa egṑ kaì eîdon mataiótēta hypò tòn hḗlion.
8
ἔστιν εἷς, καὶ οὐκ ἔστιν δεύτερος, καί γε υἱὸς καὶ ἀδελϕὸς οὐκ ἔστιν αὐτῷ· καὶ οὐκ ἔστιν περασμὸς τῷ παντὶ μόχθῳ αὐτοῦ, καί γε ὀϕθαλμὸς αὐτοῦ οὐκ ἐμπίπλαται πλούτου. καὶ τίνι ἐγὼ μοχθῶ καὶ στερίσκω τὴν ψυχήν μου ἀπὸ ἀγαθωσύνης; καί γε τοῦτο ματαιότης καὶ περισπασμὸς πονηρός ἐστιν.

éstin heîs, kaì ouk éstin deúteros, kaí ge hyiòs kaì adelphòs ouk éstin autō̂i: kaì ouk éstin perasmòs tō̂i pantì móchthōi autoû, kaí ge ophthalmòs autoû ouk empíplatai ploútou. kaì tíni egṑ mochthō̂ kaì sterískō tḕn psychḗn mou apò agathōsýnēs? kaí ge toûto mataiótēs kaì perispasmòs ponērós estin.
9
ἀγαθοὶ οἱ δύο ὑπὲρ τὸν ἕνα, οἷς ἔστιν αὐτοῖς μισθὸς ἀγαθὸς ἐν μόχθῳ αὐτῶν·

agathoì hoi dýo hypèr tòn héna, hoîs éstin autoîs misthòs agathòs en móchthōi autō̂n:
10
ὅτι ἐὰν πέσωσιν, ὁ εἷς ἐγερεῖ τὸν μέτοχον αὐτοῦ, καὶ οὐαὶ αὐτῷ τῷ ἑνί, ὅταν πέσῃ καὶ μὴ ᾖ δεύτερος τοῦ ἐγεῖραι αὐτόν.

hóti eàn pésōsin, ho heîs egereî tòn métochon autoû, kaì ouaì autō̂i tō̂i hení, hótan pésēi kaì mḕ ē̂i deúteros toû egeîrai autón.
11
καί γε ἐὰν κοιμηθῶσιν δύο, καὶ θέρμη αὐτοῖς· καὶ ὁ εἷς πῶς θερμανθῇ;

kaí ge eàn koimēthō̂sin dýo, kaì thérmē autoîs: kaì ho heîs pō̂s thermanthē̂i?
12
καὶ ἐὰν ἐπικραταιωθῇ ὁ εἷς, οἱ δύο στήσονται κατέναντι αὐτοῦ, καὶ τὸ σπαρτίον τὸ ἔντριτον οὐ ταχέως ἀπορραγήσεται.

kaì eàn epikrataiōthē̂i ho heîs, hoi dýo stḗsontai katénanti autoû, kaì tò spartíon tò éntriton ou tachéōs aporragḗsetai.
13
Ἀγαθὸς παῖς πένης καὶ σοϕὸς ὑπὲρ βασιλέα πρεσβύτερον καὶ ἄϕρονα, ὃς οὐκ ἔγνω τοῦ προσέχειν ἔτι·

Agathòs paîs pénēs kaì sophòs hypèr basiléa presbýteron kaì áphrona, hòs ouk égnō toû proséchein éti:
14
ὅτι ἐξ οἴκου τῶν δεσμίων ἐξελεύσεται τοῦ βασιλεῦσαι, ὅτι καί γε ἐν βασιλείᾳ αὐτοῦ ἐγεννήθη πένης.

hóti ex oíkou tō̂n desmíōn exeleúsetai toû basileûsai, hóti kaí ge en basileíāi autoû egennḗthē pénēs.
15
εἶδον σὺν πάντας τοὺς ζῶντας τοὺς περιπατοῦντας ὑπὸ τὸν ἥλιον μετὰ τοῦ νεανίσκου τοῦ δευτέρου, ὃς στήσεται ἀντ’ αὐτοῦ,

eîdon sỳn pántas toùs zō̂ntas toùs peripatoûntas hypò tòn hḗlion metà toû neanískou toû deutérou, hòs stḗsetai ant’ autoû,
16
οὐκ ἔστιν περασμὸς τῷ παντὶ λαῷ, τοῖς πᾶσιν, ὅσοι ἐγένοντο ἔμπροσθεν αὐτῶν· καί γε οἱ ἔσχατοι οὐκ εὐϕρανθήσονται ἐν αὐτῷ· ὅτι καί γε τοῦτο ματαιότης καὶ προαίρεσις πνεύματος.

ouk éstin perasmòs tō̂i pantì laō̂i, toîs pâsin, hósoi egénonto émprosthen autō̂n: kaí ge hoi éschatoi ouk euphranthḗsontai en autō̂i: hóti kaí ge toûto mataiótēs kaì proaíresis pneúmatos.
17
Φύλαξον πόδα σου, ἐν ᾧ ἐὰν πορεύῃ εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ, καὶ ἐγγὺς τοῦ ἀκούειν· ὑπὲρ δόμα τῶν ἀϕρόνων θυσία σου, ὅτι οὔκ εἰσιν εἰδότες τοῦ ποιῆσαι κακόν.

Phýlaxon póda sou, en hō̂i eàn poreúēi eis oîkon toû theoû, kaì engỳs toû akoúein: hypèr dóma tō̂n aphrónōn thysía sou, hóti oúk eisin eidótes toû poiē̂sai kakón.