Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Siracide 13

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Ο ἁπτόμενος πίσσης μολυνθήσεται, καὶ ὁ κοινωνῶν ὑπερηϕάνῳ ὁμοιωθήσεται αὐτῷ.

‘O haptómenos píssēs molynthḗsetai, kaì ho koinōnō̂n hyperēphánōi homoiōthḗsetai autō̂i.
2
βάρος ὑπὲρ σὲ μὴ ἄρῃς καὶ ἰσχυροτέρῳ σου καὶ πλουσιωτέρῳ μὴ κοινώνει. τί κοινωνήσει χύτρα πρὸς λέβητα; αὕτη προσκρούσει, καὶ αὕτη συντριβήσεται.

báros hypèr sè mḕ árēis kaì ischyrotérōi sou kaì plousiōtérōi mḕ koinṓnei. tí koinōnḗsei chýtra pròs lébēta? haútē proskroúsei, kaì haútē syntribḗsetai.
3
πλούσιος ἠδίκησεν, καὶ αὐτὸς προσενεβριμήσατο· πτωχὸς ἠδίκηται, καὶ αὐτὸς προσδεηθήσεται.

ploúsios ēdíkēsen, kaì autòs prosenebrimḗsato: ptōchòs ēdíkētai, kaì autòs prosdeēthḗsetai.
4
ἐὰν χρησιμεύσῃς, ἐργᾶται ἐν σοί· καὶ ἐὰν ὑστερήσῃς, καταλείψει σε.

eàn chrēsimeúsēis, ergâtai en soí: kaì eàn hysterḗsēis, kataleípsei se.
5
ἐὰν ἔχῃς, συμβιώσεταί σοι καὶ ἀποκενώσει σε, καὶ αὐτὸς οὐ πονέσει.

eàn échēis, symbiṓsetaí soi kaì apokenṓsei se, kaì autòs ou ponései.
6
χρείαν ἔσχηκέν σου, καὶ ἀποπλανήσει σε καὶ προσγελάσεταί σοι καὶ δώσει σοι ἐλπίδα· λαλήσει σοι καλὰ καὶ ἐρεῖ Τίς ἡ χρεία σου;

chreían éschēkén sou, kaì apoplanḗsei se kaì prosgelásetaí soi kaì dṓsei soi elpída: lalḗsei soi kalà kaì ereî Tís hē chreía sou?
7
καὶ αἰσχυνεῖ σε ἐν τοῖς βρώμασιν αὐτοῦ, ἕως οὗ ἀποκενώσῃ σε δὶς ἢ τρίς, καὶ ἐπ’ ἐσχάτων καταμωκήσεταί σου· μετὰ ταῦτα ὄψεταί σε καὶ καταλείψει σε καὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτοῦ κινήσει ἐπὶ σοί.

kaì aischyneî se en toîs brṓmasin autoû, héōs hoû apokenṓsēi se dìs ḕ trís, kaì ep’ eschátōn katamōkḗsetaí sou: metà taûta ópsetaí se kaì kataleípsei se kaì tḕn kephalḕn autoû kinḗsei epì soí.
8
πρόσεχε μὴ ἀποπλανηθῇς καὶ μὴ ταπεινωθῇς ἐν ἀϕροσύνῃ σου.

próseche mḕ apoplanēthē̂is kaì mḕ tapeinōthē̂is en aphrosýnēi sou.
9
Προσκαλεσαμένου σε δυνάστου ὑποχωρῶν γίνου, καὶ τόσῳ μᾶλλόν σε προσκαλέσεται·

Proskalesaménou se dynástou hypochōrō̂n gínou, kaì tósōi mâllón se proskalésetai:
10
μὴ ἔμπιπτε, μὴ ἀπωσθῇς, καὶ μὴ μακρὰν ἀϕίστω, ἵνα μὴ ἐπιλησθῇς.

mḕ émpipte, mḕ apōsthē̂is, kaì mḕ makràn aphístō, hína mḕ epilēsthē̂is.
11
μὴ ἔπεχε ἰσηγορεῖσθαι μετ’ αὐτοῦ καὶ μὴ πίστευε τοῖς πλείοσιν λόγοις αὐτοῦ· ἐκ πολλῆς γὰρ λαλιᾶς πειράσει σε καὶ ὡς προσγελῶν ἐξετάσει σε.

mḕ épeche isēgoreîsthai met’ autoû kaì mḕ písteue toîs pleíosin lógois autoû: ek pollē̂s gàr laliâs peirásei se kaì hōs prosgelō̂n exetásei se.
12
ἀνελεήμων ὁ μὴ συντηρῶν λόγους καὶ οὐ μὴ ϕείσηται περὶ κακώσεως καὶ δεσμῶν.

aneleḗmōn ho mḕ syntērō̂n lógous kaì ou mḕ pheísētai perì kakṓseōs kaì desmō̂n.
13
συντήρησον καὶ πρόσεχε σϕοδρῶς, ὅτι μετὰ τῆς πτώσεώς σου περιπατεῖς.

syntḗrēson kaì próseche sphodrō̂s, hóti metà tē̂s ptṓseṓs sou peripateîs.
15
Πᾶν ζῷον ἀγαπᾷ τὸ ὅμοιον αὐτῷ καὶ πᾶς ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ·

Pân zō̂ion agapā̂i tò hómoion autō̂i kaì pâs ánthrōpos tòn plēsíon autoû:
16
πᾶσα σὰρξ κατὰ γένος συνάγεται, καὶ τῷ ὁμοίῳ αὐτοῦ προσκολληθήσεται ἀνήρ.

pâsa sàrx katà génos synágetai, kaì tō̂i homoíōi autoû proskollēthḗsetai anḗr.
17
τί κοινωνήσει λύκος ἀμνῷ; οὕτως ἁμαρτωλὸς πρὸς εὐσεβῆ.

tí koinōnḗsei lýkos amnō̂i? hoútōs hamartōlòs pròs eusebē̂.
18
τίς εἰρήνη ὑαίνῃ πρὸς κύνα; καὶ τίς εἰρήνη πλουσίῳ πρὸς πένητα;

tís eirḗnē hyaínēi pròs kýna? kaì tís eirḗnē plousíōi pròs pénēta?
19
κυνήγια λεόντων ὄναγροι ἐν ἐρήμῳ· οὕτως νομαὶ πλουσίων πτωχοί.

kynḗgia leóntōn ónagroi en erḗmōi: hoútōs nomaì plousíōn ptōchoí.
20
βδέλυγμα ὑπερηϕάνῳ ταπεινότης· οὕτως βδέλυγμα πλουσίῳ πτωχός.

bdélygma hyperēphánōi tapeinótēs: hoútōs bdélygma plousíōi ptōchós.
21
πλούσιος σαλευόμενος στηρίζεται ὑπὸ ϕίλων, ταπεινὸς δὲ πεσὼν προσαπωθεῖται ὑπὸ ϕίλων.

ploúsios saleuómenos stērízetai hypò phílōn, tapeinòs dè pesṑn prosapōtheîtai hypò phílōn.
22
πλουσίου σϕαλέντος πολλοὶ ἀντιλήμπτορες· ἐλάλησεν ἀπόρρητα, καὶ ἐδικαίωσαν αὐτόν. ταπεινὸς ἔσϕαλεν, καὶ προσεπετίμησαν αὐτῷ· ἐϕθέγξατο σύνεσιν, καὶ οὐκ ἐδόθη αὐτῷ τόπος.

plousíou sphaléntos polloì antilḗmptores: elálēsen apórrēta, kaì edikaíōsan autón. tapeinòs ésphalen, kaì prosepetímēsan autō̂i: ephthénxato sýnesin, kaì ouk edóthē autō̂i tópos.
23
πλούσιος ἐλάλησεν, καὶ πάντες ἐσίγησαν καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ ἀνύψωσαν ἕως τῶν νεϕελῶν. πτωχὸς ἐλάλησεν καὶ εἶπαν Τίς οὗτος; κἂν προσκόψῃ, προσανατρέψουσιν αὐτόν.

ploúsios elálēsen, kaì pántes esígēsan kaì tòn lógon autoû anýpsōsan héōs tō̂n nephelō̂n. ptōchòs elálēsen kaì eîpan Tís hoûtos? kàn proskópsēi, prosanatrépsousin autón.
24
ἀγαθὸς ὁ πλοῦτος, ᾧ μή ἐστιν ἁμαρτία, καὶ πονηρὰ ἡ πτωχεία ἐν στόματι ἀσεβοῦς.

agathòs ho ploûtos, hō̂i mḗ estin hamartía, kaì ponērà hē ptōcheía en stómati aseboûs.
25
Καρδία ἀνθρώπου ἀλλοιοῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἐάν τε εἰς ἀγαθὰ ἐάν τε εἰς κακά.

Kardía anthrṓpou alloioî tò prósōpon autoû, eán te eis agathà eán te eis kaká.
26
ἴχνος καρδίας ἐν ἀγαθοῖς πρόσωπον ἱλαρόν, καὶ εὕρεσις παραβολῶν διαλογισμοὶ μετὰ κόπων.

íchnos kardías en agathoîs prósōpon hilarón, kaì heúresis parabolō̂n dialogismoì metà kópōn.