Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Tobie 2:6

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
῞Οτε δὲ κατῆλθον εἰς τὸν οἶκόν μου καὶ ἀπεδόθη μοι Αννα ἡ γυνή μου καὶ Τωβιας ὁ υἱός μου, ἐν τῇ πεντηκοστῇ τῇ ἑορτῇ, ἥ ἐστιν ἁγία ἑπτὰ ἑβδομάδων, ἐγενήθη ἄριστον καλόν μοι, καὶ ἀνέπεσα τοῦ ϕαγεῖν.

῞Ote dè katē̂lthon eis tòn oîkón mou kaì apedóthē moi Anna hē gynḗ mou kaì Tōbias ho hyiós mou, en tē̂i pentēkostē̂i tē̂i heortē̂i, hḗ estin hagía heptà hebdomádōn, egenḗthē áriston kalón moi, kaì anépesa toû phageîn.
2
καὶ ἐθεασάμην ὄψα πολλὰ καὶ εἶπα τῷ υἱῷ μου Βάδισον καὶ ἄγαγε ὃν ἐὰν εὕρῃς τῶν ἀδελϕῶν ἡμῶν ἐνδεῆ, ὃς μέμνηται τοῦ κυρίου· καὶ ἰδοὺ μενῶ σε.

kaì etheasámēn ópsa pollà kaì eîpa tō̂i hyiō̂i mou Bádison kaì ágage hòn eàn heúrēis tō̂n adelphō̂n hēmō̂n endeē̂, hòs mémnētai toû kyríou: kaì idoù menō̂ se.
3
καὶ ἐλθὼν εἶπεν Πάτερ, εἷς ἐκ τοῦ γένους ἡμῶν ἐστραγγαλωμένος ἔρριπται ἐν τῇ ἀγορᾷ.

kaì elthṑn eîpen Páter, heîs ek toû génous hēmō̂n estrangalōménos érriptai en tē̂i agorā̂i.
4
κἀγὼ πρὶν ἢ γεύσασθαί με ἀναπηδήσας ἀνειλόμην αὐτὸν εἴς τι οἴκημα, ἕως οὗ ἔδυ ὁ ἥλιος.

kagṑ prìn ḕ geúsasthaí me anapēdḗsas aneilómēn autòn eís ti oíkēma, héōs hoû édy ho hḗlios.
5
καὶ ἐπιστρέψας ἐλουσάμην καὶ ἤσθιον τὸν ἄρτον μου ἐν λύπῃ·

kaì epistrépsas elousámēn kaì ḗsthion tòn árton mou en lýpēi:
6
καὶ ἐμνήσθην τῆς προϕητείας Αμως, καθὼς εἶπεν Στραϕήσονται αἱ ἑορταὶ ὑμῶν εἰς πένθος καὶ πᾶσαι αἱ εὐϕροσύναι ὑμῶν εἰς θρῆνον καὶ ἔκλαυσα.

kaì emnḗsthēn tē̂s prophēteías Amōs, kathṑs eîpen Straphḗsontai hai heortaì hymō̂n eis pénthos kaì pâsai hai euphrosýnai hymō̂n eis thrē̂non kaì éklausa.
7
καὶ ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος, ᾠχόμην καὶ ὀρύξας ἔθαψα αὐτόν.

kaì hóte édy ho hḗlios, ōichómēn kaì orýxas éthapsa autón.
8
καὶ οἱ πλησίον ἐπεγέλων λέγοντες Οὐκέτι ϕοβεῖται ϕονευθῆναι περὶ τοῦ πράγματος τούτου· καὶ ἀπέδρα, καὶ ἰδοὺ πάλιν θάπτει τοὺς νεκρούς.

kaì hoi plēsíon epegélōn légontes Oukéti phobeîtai phoneuthē̂nai perì toû prágmatos toútou: kaì apédra, kaì idoù pálin tháptei toùs nekroús.
9
καὶ ἐν αὐτῇ τῇ νυκτὶ ἀνέλυσα θάψας καὶ ἐκοιμήθην μεμιαμμένος παρὰ τὸν τοῖχον τῆς αὐλῆς, καὶ τὸ πρόσωπόν μου ἀκάλυπτον ἦν·

kaì en autē̂i tē̂i nyktì anélysa thápsas kaì ekoimḗthēn memiamménos parà tòn toîchon tē̂s aulē̂s, kaì tò prósōpón mou akálypton ē̂n:
10
καὶ οὐκ ᾔδειν ὅτι στρουθία ἐν τῷ τοίχῳ ἐστίν, καὶ τῶν ὀϕθαλμῶν μου ἀνεῳγότων ἀϕώδευσαν τὰ στρουθία θερμὸν εἰς τοὺς ὀϕθαλμούς μου, καὶ ἐγενήθη λευκώματα εἰς τοὺς ὀϕθαλμούς μου. καὶ ἐπορεύθην πρὸς ἰατρούς, καὶ οὐκ ὠϕέλησάν με· Αχιαχαρος δὲ ἔτρεϕέν με, ἕως οὗ ἐπορεύθη εἰς τὴν ’Ελυμαΐδα.

kaì ouk ḗidein hóti strouthía en tō̂i toíchōi estín, kaì tō̂n ophthalmō̂n mou aneōigótōn aphṓdeusan tà strouthía thermòn eis toùs ophthalmoús mou, kaì egenḗthē leukṓmata eis toùs ophthalmoús mou. kaì eporeúthēn pròs iatroús, kaì ouk ōphélēsán me: Achiacharos dè étrephén me, héōs hoû eporeúthē eis tḕn ’Elymaḯda.
11
Καὶ ἡ γυνή μου Αννα ἠριθεύετο ἐν τοῖς γυναικείοις·

Kaì hē gynḗ mou Anna ēritheúeto en toîs gynaikeíois:
12
καὶ ἀπέστελλε τοῖς κυρίοις, καὶ ἀπέδωκαν αὐτῇ καὶ αὐτοὶ τὸν μισθὸν προσδόντες καὶ ἔριϕον.

kaì apéstelle toîs kyríois, kaì apédōkan autē̂i kaì autoì tòn misthòn prosdóntes kaì ériphon.
13
ὅτε δὲ ἦλθεν πρός με, ἤρξατο κράζειν· καὶ εἶπα αὐτῇ Πόθεν τὸ ἐρίϕιον; μὴ κλεψιμαῖόν ἐστιν; ἀπόδος αὐτὸ τοῖς κυρίοις· οὐ γὰρ θεμιτόν ἐστιν ϕαγεῖν κλεψιμαῖον.

hóte dè ē̂lthen prós me, ḗrxato krázein: kaì eîpa autē̂i Póthen tò eríphion? mḕ klepsimaîón estin? apódos autò toîs kyríois: ou gàr themitón estin phageîn klepsimaîon.
14
ἡ δὲ εἶπεν Δῶρον δέδοταί μοι ἐπὶ τῷ μισθῷ. καὶ οὐκ ἐπίστευον αὐτῇ καὶ ἔλεγον ἀποδιδόναι αὐτὸ τοῖς κυρίοις καὶ ἠρυθρίων πρὸς αὐτήν· ἡ δὲ ἀποκριθεῖσα εἶπέν μοι Ποῦ εἰσιν αἱ ἐλεημοσύναι σου καὶ αἱ δικαιοσύναι σου; ἰδοὺ γνωστὰ πάντα μετὰ σοῦ.

hē dè eîpen Dō̂ron dédotaí moi epì tō̂i misthō̂i. kaì ouk epísteuon autē̂i kaì élegon apodidónai autò toîs kyríois kaì ērythríōn pròs autḗn: hē dè apokritheîsa eîpén moi Poû eisin hai eleēmosýnai sou kaì hai dikaiosýnai sou? idoù gnōstà pánta metà soû.