Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Ézéchiel 16

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

Kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn

2
Υἱὲ ἀνθρώπου, διαμάρτυραι τῇ Ιερουσαλημ τὰς ἀνομίας αὐτῆς

Hyiè anthrṓpou, diamártyrai tē̂i Ierousalēm tàs anomías autē̂s

3
καὶ ἐρεῖς Τάδε λέγει κύριος τῇ Ιερουσαλημ ‘Η ῥίζα σου καὶ ἡ γένεσίς σου ἐκ γῆς Χανααν, ὁ πατήρ σου Αμορραῖος, καὶ ἡ μήτηρ σου Χετταία.

kaì ereîs Táde légei kýrios tē̂i Ierousalēm ‘Ē rhíza sou kaì hē génesís sou ek gē̂s Chanaan, ho patḗr sou Amorraîos, kaì hē mḗtēr sou Chettaía.

4
καὶ ἡ γένεσίς σου· ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχθης, οὐκ ἔδησαν τοὺς μαστούς σου, καὶ ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσθης οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσθης καὶ σπαργάνοις οὐκ ἐσπαργανώθης,

kaì hē génesís sou: en hē̂i hēmérāi etéchthēs, ouk édēsan toùs mastoús sou, kaì en hýdati ouk eloústhēs oudè halì hēlísthēs kaì spargánois ouk esparganṓthēs,

5
οὐδὲ ἐϕείσατο ὁ ὀϕθαλμός μου ἐπὶ σοὶ τοῦ ποιῆσαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων τοῦ παθεῖν τι ἐπὶ σοί, καὶ ἀπερρίϕης ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου τῇ σκολιότητι τῆς ψυχῆς σου ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχθης.

oudè epheísato ho ophthalmós mou epì soì toû poiē̂saí soi hèn ek pántōn toútōn toû patheîn ti epì soí, kaì aperríphēs epì prósōpon toû pedíou tē̂i skoliótēti tē̂s psychē̂s sou en hē̂i hēmérāi etéchthēs.

6
καὶ διῆλθον ἐπὶ σὲ καὶ εἶδόν σε πεϕυρμένην ἐν τῷ αἵματί σου καὶ εἶπά σοι ’Εκ τοῦ αἵματός σου ζωή·

kaì diē̂lthon epì sè kaì eîdón se pephyrménēn en tō̂i haímatí sou kaì eîpá soi ’Ek toû haímatós sou zōḗ:

7
πληθύνου· καθὼς ἡ ἀνατολὴ τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε. καὶ ἐπληθύνθης καὶ ἐμεγαλύνθης καὶ εἰσῆλθες εἰς πόλεις πόλεων· οἱ μαστοί σου ἀνωρθώθησαν, καὶ ἡ θρίξ σου ἀνέτειλεν, σὺ δὲ ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα.

plēthýnou: kathṑs hē anatolḕ toû agroû dédōká se. kaì eplēthýnthēs kaì emegalýnthēs kaì eisē̂lthes eis póleis póleōn: hoi mastoí sou anōrthṓthēsan, kaì hē thríx sou anéteilen, sỳ dè ē̂stha gymnḕ kaì aschēmonoûsa.

8
καὶ διῆλθον διὰ σοῦ καὶ εἶδόν σε, καὶ ἰδοὺ καιρός σου καιρὸς καταλυόντων, καὶ διεπέτασα τὰς πτέρυγάς μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκάλυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου· καὶ ὤμοσά σοι καὶ εἰσῆλθον ἐν διαθήκῃ μετὰ σοῦ, λέγει κύριος, καὶ ἐγένου μοι.

kaì diē̂lthon dià soû kaì eîdón se, kaì idoù kairós sou kairòs katalyóntōn, kaì diepétasa tàs ptérygás mou epì sè kaì ekálypsa tḕn aschēmosýnēn sou: kaì ṓmosá soi kaì eisē̂lthon en diathḗkēi metà soû, légei kýrios, kaì egénou moi.

9
καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι καὶ ἀπέπλυνα τὸ αἷμά σου ἀπὸ σοῦ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ

kaì élousá se en hýdati kaì apéplyna tò haîmá sou apò soû kaì échrisá se en elaíōi

10
καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑπέδησά σε ὑάκινθον καὶ ἔζωσά σε βύσσῳ καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτῳ

kaì enédysá se poikíla kaì hypédēsá se hyákinthon kaì ézōsá se býssōi kaì periébalón se tricháptōi

11
καὶ ἐκόσμησά σε κόσμῳ καὶ περιέθηκα ψέλια περὶ τὰς χεῖράς σου καὶ κάθεμα περὶ τὸν τράχηλόν σου

kaì ekósmēsá se kósmōi kaì periéthēka psélia perì tàs cheîrás sou kaì káthema perì tòn tráchēlón sou

12
καὶ ἔδωκα ἐνώτιον περὶ τὸν μυκτῆρά σου καὶ τροχίσκους ἐπὶ τὰ ὦτά σου καὶ στέϕανον καυχήσεως ἐπὶ τὴν κεϕαλήν σου·

kaì édōka enṓtion perì tòn myktē̂rá sou kaì trochískous epì tà ō̂tá sou kaì stéphanon kauchḗseōs epì tḕn kephalḗn sou:

13
καὶ ἐκοσμήθης χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ, καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα καὶ τρίχαπτα καὶ ποικίλα· σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἔϕαγες καὶ ἐγένου καλὴ σϕόδρα.

kaì ekosmḗthēs chrysíōi kaì argyríōi, kaì tà peribólaiá sou býssina kaì tríchapta kaì poikíla: semídalin kaì élaion kaì méli éphages kaì egénou kalḕ sphódra.

14
καὶ ἐξῆλθέν σου ὄνομα ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν τῷ κάλλει σου, διότι συντετελεσμένον ἦν ἐν εὐπρεπείᾳ ἐν τῇ ὡραιότητι, ᾗ ἔταξα ἐπὶ σέ, λέγει κύριος.

kaì exē̂lthén sou ónoma en toîs éthnesin en tō̂i kállei sou, dióti syntetelesménon ē̂n en euprepeíāi en tē̂i hōraiótēti, hē̂i étaxa epì sé, légei kýrios.

15
καὶ ἐπεποίθεις ἐν τῷ κάλλει σου καὶ ἐπόρνευσας ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου καὶ ἐξέχεας τὴν πορνείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον, ὃ οὐκ ἔσται.

kaì epepoítheis en tō̂i kállei sou kaì epórneusas epì tō̂i onómatí sou kaì exécheas tḕn porneían sou epì pánta párodon, hò ouk éstai.

16
καὶ ἔλαβες ἐκ τῶν ἱματίων σου καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἴδωλα ῥαπτὰ καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπ’ αὐτά· καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃς, οὐδὲ μὴ γένηται.

kaì élabes ek tō̂n himatíōn sou kaì epoíēsas seautē̂i eídōla rhaptà kaì exepórneusas ep’ autá: kaì ou mḕ eisélthēis, oudè mḕ génētai.

17
καὶ ἔλαβες τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου ἐκ τοῦ χρυσίου μου καὶ ἐκ τοῦ ἀργυρίου μου, ἐξ ὧν ἔδωκά σοι, καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἰκόνας ἀρσενικὰς καὶ ἐξεπόρνευσας ἐν αὐταῖς·

kaì élabes tà skeúē tē̂s kauchḗseṓs sou ek toû chrysíou mou kaì ek toû argyríou mou, ex hō̂n édōká soi, kaì epoíēsas seautē̂i eikónas arsenikàs kaì exepórneusas en autaîs:

18
καὶ ἔλαβες τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον σου καὶ περιέβαλες αὐτὰ καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ θυμίαμά μου ἔθηκας πρὸ προσώπου αὐτῶν·

kaì élabes tòn himatismòn tòn poikílon sou kaì periébales autà kaì tò élaión mou kaì tò thymíamá mou éthēkas prò prosṓpou autō̂n:

19
καὶ τοὺς ἄρτους μου, οὓς ἔδωκά σοι, σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ μέλι ἐψώμισά σε καὶ ἔθηκας αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας· καὶ ἐγένετο, λέγει κύριος.

kaì toùs ártous mou, hoùs édōká soi, semídalin kaì élaion kaì méli epsṓmisá se kaì éthēkas autà prò prosṓpou autō̂n eis osmḕn euōdías: kaì egéneto, légei kýrios.

20
καὶ ἔλαβες τοὺς υἱούς σου καὶ τὰς θυγατέρας σου, ἃς ἐγέννησας, καὶ ἔθυσας αὐτὰ αὐτοῖς εἰς ἀνάλωσιν, ὡς μικρὰ ἐξεπόρνευσας,

kaì élabes toùs hyioús sou kaì tàs thygatéras sou, hàs egénnēsas, kaì éthysas autà autoîs eis análōsin, hōs mikrà exepórneusas,

21
καὶ ἔσϕαξας τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκας αὐτὰ ἐν τῷ ἀποτροπιάζεσθαί σε ἐν αὐτοῖς.

kaì ésphaxas tà tékna sou kaì édōkas autà en tō̂i apotropiázesthaí se en autoîs.

22
τοῦτο παρὰ πᾶσαν τὴν πορνείαν σου, καὶ οὐκ ἐμνήσθης τὰς ἡμέρας τῆς νηπιότητός σου, ὅτε ἦσθα γυμνὴ καὶ ἀσχημονοῦσα καὶ πεϕυρμένη ἐν τῷ αἵματί σου ἔζησας.

toûto parà pâsan tḕn porneían sou, kaì ouk emnḗsthēs tàs hēméras tē̂s nēpiótētós sou, hóte ē̂stha gymnḕ kaì aschēmonoûsa kaì pephyrménē en tō̂i haímatí sou ézēsas.

23
καὶ ἐγένετο μετὰ πάσας τὰς κακίας σου, λέγει κύριος,

kaì egéneto metà pásas tàs kakías sou, légei kýrios,

24
καὶ ᾠκοδόμησας σεαυτῇ οἴκημα πορνικὸν καὶ ἐποίησας σεαυτῇ ἔκθεμα ἐν πάσῃ πλατείᾳ

kaì ōikodómēsas seautē̂i oíkēma pornikòn kaì epoíēsas seautē̂i ékthema en pásēi plateíāi

25
καὶ ἐπ’ ἀρχῆς πάσης ὁδοῦ ᾠκοδόμησας τὰ πορνεῖά σου καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλος σου καὶ διήγαγες τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδῳ καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου·

kaì ep’ archē̂s pásēs hodoû ōikodómēsas tà porneîá sou kaì elymḗnō tò kállos sou kaì diḗgages tà skélē sou pantì paródōi kaì eplḗthynas tḕn porneían sou:

26
καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αἰγύπτου τοὺς ὁμοροῦντάς σοι τοὺς μεγαλοσάρκους καὶ πολλαχῶς ἐξεπόρνευσας τοῦ παροργίσαι με.

kaì exepórneusas epì toùs hyioùs Aigýptou toùs homoroûntás soi toùs megalosárkous kaì pollachō̂s exepórneusas toû parorgísai me.

27
ἐὰν δὲ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρῶ τὰ νόμιμά σου καὶ παραδώσω σε εἰς ψυχὰς μισούντων σε, θυγατέρας ἀλλοϕύλων τὰς ἐκκλινούσας σε ἐκ τῆς ὁδοῦ σου, ἧς ἠσέβησας.

eàn dè ekteínō tḕn cheîrá mou epì sé, kaì exarō̂ tà nómimá sou kaì paradṓsō se eis psychàs misoúntōn se, thygatéras allophýlōn tàs ekklinoúsas se ek tē̂s hodoû sou, hē̂s ēsébēsas.

28
καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τὰς θυγατέρας Ασσουρ καὶ οὐδ’ οὕτως ἐνεπλήσθης· καὶ ἐξεπόρνευσας καὶ οὐκ ἐνεπίπλω.

kaì exepórneusas epì tàs thygatéras Assour kaì oud’ hoútōs eneplḗsthēs: kaì exepórneusas kaì ouk enepíplō.

29
καὶ ἐπλήθυνας τὰς διαθήκας σου πρὸς γῆν Χαλδαίων καὶ οὐδὲ ἐν τούτοις ἐνεπλήσθης.

kaì eplḗthynas tàs diathḗkas sou pròs gē̂n Chaldaíōn kaì oudè en toútois eneplḗsthēs.

30
τί διαθῶ τὴν θυγατέρα σου, λέγει κύριος, ἐν τῷ ποιῆσαί σε ταῦτα πάντα, ἔργα γυναικὸς πόρνης; καὶ ἐξεπόρνευσας τρισσῶς

tí diathō̂ tḕn thygatéra sou, légei kýrios, en tō̂i poiē̂saí se taûta pánta, érga gynaikòs pórnēs? kaì exepórneusas trissō̂s

31
ἐν ταῖς θυγατράσιν σου· τὸ πορνεῖόν σου ᾠκοδόμησας ἐπὶ πάσης ἀρχῆς ὁδοῦ καὶ τὴν βάσιν σου ἐποίησας ἐν πάσῃ πλατείᾳ καὶ ἐγένου ὡς πόρνη συνάγουσα μισθώματα.

en taîs thygatrásin sou: tò porneîón sou ōikodómēsas epì pásēs archē̂s hodoû kaì tḕn básin sou epoíēsas en pásēi plateíāi kaì egénou hōs pórnē synágousa misthṓmata.

32
ἡ γυνὴ ἡ μοιχωμένη ὁμοία σοι παρὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς λαμβάνουσα μισθώματα·

hē gynḕ hē moichōménē homoía soi parà toû andròs autē̂s lambánousa misthṓmata:

33
πᾶσι τοῖς ἐκπορνεύσασιν αὐτὴν προσεδίδου μισθώματα, καὶ σὺ δέδωκας μισθώματα πᾶσι τοῖς ἐρασταῖς σου καὶ ἐϕόρτιζες αὐτοὺς τοῦ ἔρχεσθαι πρὸς σὲ κυκλόθεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου.

pâsi toîs ekporneúsasin autḕn prosedídou misthṓmata, kaì sỳ dédōkas misthṓmata pâsi toîs erastaîs sou kaì ephórtizes autoùs toû érchesthai pròs sè kyklóthen en tē̂i porneíāi sou.

34
καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰς γυναῖκας ἐν τῇ πορνείᾳ σου, καὶ μετὰ σοῦ πεπορνεύκασιν ἐν τῷ προσδιδόναι σε μισθώματα, καὶ σοὶ μισθώματα οὐκ ἐδόθη, καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένα.

kaì egéneto en soì diestramménon parà tàs gynaîkas en tē̂i porneíāi sou, kaì metà soû peporneúkasin en tō̂i prosdidónai se misthṓmata, kaì soì misthṓmata ouk edóthē, kaì egéneto en soì diestramména.

35
διὰ τοῦτο, πόρνη, ἄκουε λόγον κυρίου

dià toûto, pórnē, ákoue lógon kyríou

36
Τάδε λέγει κύριος ’Ανθ’ ὧν ἐξέχεας τὸν χαλκόν σου, καὶ ἀποκαλυϕθήσεται ἡ αἰσχύνη σου ἐν τῇ πορνείᾳ σου πρὸς τοὺς ἐραστάς σου καὶ εἰς πάντα τὰ ἐνθυμήματα τῶν ἀνομιῶν σου καὶ ἐν τοῖς αἵμασιν τῶν τέκνων σου, ὧν ἔδωκας αὐτοῖς.

Táde légei kýrios ’Anth’ hō̂n exécheas tòn chalkón sou, kaì apokalyphthḗsetai hē aischýnē sou en tē̂i porneíāi sou pròs toùs erastás sou kaì eis pánta tà enthymḗmata tō̂n anomiō̂n sou kaì en toîs haímasin tō̂n téknōn sou, hō̂n édōkas autoîs.

37
διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντας τοὺς ἐραστάς σου, ἐν οἷς ἐπεμίγης ἐν αὐτοῖς, καὶ πάντας, οὓς ἠγάπησας, σὺν πᾶσιν, οἷς ἐμίσεις· καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόθεν καὶ ἀποκαλύψω τὰς κακίας σου πρὸς αὐτούς, καὶ ὄψονται πᾶσαν τὴν αἰσχύνην σου·

dià toûto idoù egṑ epì sè synágō pántas toùs erastás sou, en hoîs epemígēs en autoîs, kaì pántas, hoùs ēgápēsas, sỳn pâsin, hoîs emíseis: kaì synáxō autoùs epì sè kyklóthen kaì apokalýpsō tàs kakías sou pròs autoús, kaì ópsontai pâsan tḕn aischýnēn sou:

38
καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδος καὶ ἐκχεούσης αἷμα καὶ θήσω σε ἐν αἵματι θυμοῦ καὶ ζήλου.

kaì ekdikḗsō se ekdikḗsei moichalídos kaì ekcheoúsēs haîma kaì thḗsō se en haímati thymoû kaì zḗlou.

39
καὶ παραδώσω σε εἰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ κατασκάψουσιν τὸ πορνεῖόν σου καὶ καθελοῦσιν τὴν βάσιν σου καὶ ἐκδύσουσίν σε τὸν ἱματισμόν σου καὶ λήμψονται τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου καὶ ἀϕήσουσίν σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονοῦσαν.

kaì paradṓsō se eis cheîras autō̂n, kaì kataskápsousin tò porneîón sou kaì katheloûsin tḕn básin sou kaì ekdýsousín se tòn himatismón sou kaì lḗmpsontai tà skeúē tē̂s kauchḗseṓs sou kaì aphḗsousín se gymnḕn kaì aschēmonoûsan.

40
καὶ ἄξουσιν ἐπὶ σὲ ὄχλους καὶ λιθοβολήσουσίν σε ἐν λίθοις καὶ κατασϕάξουσίν σε ἐν τοῖς ξίϕεσιν αὐτῶν.

kaì áxousin epì sè óchlous kaì lithobolḗsousín se en líthois kaì kataspháxousín se en toîs xíphesin autō̂n.

41
καὶ ἐμπρήσουσιν τοὺς οἴκους σου πυρὶ καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεις ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν· καὶ ἀποστρέψω σε ἐκ τῆς πορνείας σου, καὶ μισθώματα οὐ μὴ δῷς οὐκέτι.

kaì emprḗsousin toùs oíkous sou pyrì kaì poiḗsousin en soì ekdikḗseis enṓpion gynaikō̂n pollō̂n: kaì apostrépsō se ek tē̂s porneías sou, kaì misthṓmata ou mḕ dō̂is oukéti.

42
καὶ ἐπαϕήσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ σέ, καὶ ἐξαρθήσεται ὁ ζῆλός μου ἐκ σοῦ, καὶ ἀναπαύσομαι καὶ οὐ μὴ μεριμνήσω οὐκέτι.

kaì epaphḗsō tòn thymón mou epì sé, kaì exarthḗsetai ho zē̂lós mou ek soû, kaì anapaúsomai kaì ou mḕ merimnḗsō oukéti.

43
ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐμνήσθης τὴν ἡμέραν τῆς νηπιότητός σου καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις, καὶ ἐγὼ ἰδοὺ τὰς ὁδούς σου εἰς κεϕαλήν σου δέδωκα, λέγει κύριος· καὶ οὕτως ἐποίησας τὴν ἀσέβειαν ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου.

anth’ hō̂n ouk emnḗsthēs tḕn hēméran tē̂s nēpiótētós sou kaì elýpeis me en pâsi toútois, kaì egṑ idoù tàs hodoús sou eis kephalḗn sou dédōka, légei kýrios: kaì hoútōs epoíēsas tḕn asébeian epì pásais taîs anomíais sou.

44
ταῦτά ἐστιν πάντα, ὅσα εἶπαν κατὰ σοῦ ἐν παραβολῇ λέγοντες Καθὼς ἡ μήτηρ, καὶ ἡ θυγάτηρ.

taûtá estin pánta, hósa eîpan katà soû en parabolē̂i légontes Kathṑs hē mḗtēr, kaì hē thygátēr.

45
θυγάτηρ τῆς μητρός σου σὺ εἶ ἡ ἀπωσαμένη τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ ἀδελϕὴ τῶν ἀδελϕῶν σου τῶν ἀπωσαμένων τοὺς ἄνδρας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν· ἡ μήτηρ ὑμῶν Χετταία, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν Αμορραῖος.

thygátēr tē̂s mētrós sou sỳ eî hē apōsaménē tòn ándra autē̂s kaì tà tékna autē̂s kaì adelphḕ tō̂n adelphō̂n sou tō̂n apōsaménōn toùs ándras autō̂n kaì tà tékna autō̂n: hē mḗtēr hymō̂n Chettaía, kaì ho patḕr hymō̂n Amorraîos.

46
ἡ ἀδελϕὴ ὑμῶν ἡ πρεσβυτέρα Σαμάρεια, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς, ἡ κατοικοῦσα ἐξ εὐωνύμων σου· καὶ ἡ ἀδελϕή σου ἡ νεωτέρα σου ἡ κατοικοῦσα ἐκ δεξιῶν σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς.

hē adelphḕ hymō̂n hē presbytéra Samáreia, autḕ kaì hai thygatéres autē̂s, hē katoikoûsa ex euōnýmōn sou: kaì hē adelphḗ sou hē neōtéra sou hē katoikoûsa ek dexiō̂n sou Sodoma kaì hai thygatéres autē̂s.

47
καὶ οὐδ’ ὧς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ἐπορεύθης οὐδὲ κατὰ τὰς ἀνομίας αὐτῶν ἐποίησας· παρὰ μικρὸν καὶ ὑπέρκεισαι αὐτὰς ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου.

kaì oud’ hō̂s en taîs hodoîs autō̂n eporeúthēs oudè katà tàs anomías autō̂n epoíēsas: parà mikròn kaì hypérkeisai autàs en pásais taîs hodoîs sou.

48
ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, εἰ πεποίηκεν Σοδομα ἡ ἀδελϕή σου, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς, ὃν τρόπον ἐποίησας σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου.

zō̂ egṓ, légei kýrios, ei pepoíēken Sodoma hē adelphḗ sou, autḕ kaì hai thygatéres autē̂s, hòn trópon epoíēsas sỳ kaì hai thygatéres sou.

49
πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδομων τῆς ἀδελϕῆς σου, ὑπερηϕανία· ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐθηνίᾳ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς· τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῇ καὶ ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς, καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο.

plḕn toûto tò anómēma Sodomōn tē̂s adelphē̂s sou, hyperēphanía: en plēsmonē̂i ártōn kaì en euthēníāi oínou espatálōn autḕ kaì hai thygatéres autē̂s: toûto hypē̂rchen autē̂i kaì taîs thygatrásin autē̂s, kaì cheîra ptōchoû kaì pénētos ouk antelambánonto.

50
καὶ ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιόν μου, καὶ ἐξῆρα αὐτάς, καθὼς εἶδον.

kaì emegalaúchoun kaì epoíēsan anomḗmata enṓpión mou, kaì exē̂ra autás, kathṑs eîdon.

51
καὶ Σαμάρεια κατὰ τὰς ἡμίσεις τῶν ἁμαρτιῶν σου οὐχ ἥμαρτεν· καὶ ἐπλήθυνας τὰς ἀνομίας σου ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας τὰς ἀδελϕάς σου ἐν πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου, αἷς ἐποίησας.

kaì Samáreia katà tàs hēmíseis tō̂n hamartiō̂n sou ouch hḗmarten: kaì eplḗthynas tàs anomías sou hypèr autàs kaì edikaíōsas tàs adelphás sou en pásais taîs anomíais sou, haîs epoíēsas.

52
καὶ σὺ κόμισαι βάσανόν σου, ἐν ᾗ ἔϕθειρας τὰς ἀδελϕάς σου ἐν ταῖς ἁμαρτίαις σου, αἷς ἠνόμησας ὑπὲρ αὐτὰς καὶ ἐδικαίωσας αὐτὰς ὑπὲρ σεαυτήν· καὶ σὺ αἰσχύνθητι καὶ λαβὲ τὴν ἀτιμίαν σου ἐν τῷ δικαιῶσαί σε τὰς ἀδελϕάς σου.

kaì sỳ kómisai básanón sou, en hē̂i éphtheiras tàs adelphás sou en taîs hamartíais sou, haîs ēnómēsas hypèr autàs kaì edikaíōsas autàs hypèr seautḗn: kaì sỳ aischýnthēti kaì labè tḕn atimían sou en tō̂i dikaiō̂saí se tàs adelphás sou.

53
καὶ ἀποστρέψω τὰς ἀποστροϕὰς αὐτῶν, τὴν ἀποστροϕὴν Σοδομων καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροϕὴν Σαμαρείας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς, καὶ ἀποστρέψω τὴν ἀποστροϕήν σου ἐν μέσῳ αὐτῶν,

kaì apostrépsō tàs apostrophàs autō̂n, tḕn apostrophḕn Sodomōn kaì tō̂n thygatérōn autē̂s, kaì apostrépsō tḕn apostrophḕn Samareías kaì tō̂n thygatérōn autē̂s, kaì apostrépsō tḕn apostrophḗn sou en mésōi autō̂n,

54
ὅπως κομίσῃ τὴν βάσανόν σου καὶ ἀτιμωθήσῃ ἐκ πάντων, ὧν ἐποίησας ἐν τῷ σε παροργίσαι με.

hópōs komísēi tḕn básanón sou kaì atimōthḗsēi ek pántōn, hō̂n epoíēsas en tō̂i se parorgísai me.

55
καὶ ἡ ἀδελϕή σου Σοδομα καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἦσαν ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ Σαμάρεια καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς ἀποκατασταθήσονται καθὼς ἦσαν ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ σὺ καὶ αἱ θυγατέρες σου ἀποκατασταθήσεσθε καθὼς ἀπ’ ἀρχῆς ἦτε.

kaì hē adelphḗ sou Sodoma kaì hai thygatéres autē̂s apokatastathḗsontai kathṑs ē̂san ap’ archē̂s, kaì Samáreia kaì hai thygatéres autē̂s apokatastathḗsontai kathṑs ē̂san ap’ archē̂s, kaì sỳ kaì hai thygatéres sou apokatastathḗsesthe kathṑs ap’ archē̂s ē̂te.

56
καὶ εἰ μὴ ἦν Σοδομα ἡ ἀδελϕή σου εἰς ἀκοὴν ἐν τῷ στόματί σου ἐν ταῖς ἡμέραις ὑπερηϕανίας σου

kaì ei mḕ ē̂n Sodoma hē adelphḗ sou eis akoḕn en tō̂i stómatí sou en taîs hēmérais hyperēphanías sou

57
πρὸ τοῦ ἀποκαλυϕθῆναι τὰς κακίας σου, ὃν τρόπον νῦν ὄνειδος εἶ θυγατέρων Συρίας καὶ πάντων τῶν κύκλῳ αὐτῆς, θυγατέρων ἀλλοϕύλων τῶν περιεχουσῶν σε κύκλῳ;

prò toû apokalyphthē̂nai tàs kakías sou, hòn trópon nŷn óneidos eî thygatérōn Syrías kaì pántōn tō̂n kýklōi autē̂s, thygatérōn allophýlōn tō̂n periechousō̂n se kýklōi?

58
τὰς ἀσεβείας σου καὶ τὰς ἀνομίας σου, σὺ κεκόμισαι αὐτάς, λέγει κύριος.

tàs asebeías sou kaì tàs anomías sou, sỳ kekómisai autás, légei kýrios.

59
τάδε λέγει κύριος Καὶ ποιήσω ἐν σοὶ καθὼς ἐποίησας, ὡς ἠτίμωσας ταῦτα τοῦ παραβῆναι τὴν διαθήκην μου.

táde légei kýrios Kaì poiḗsō en soì kathṑs epoíēsas, hōs ētímōsas taûta toû parabē̂nai tḕn diathḗkēn mou.

60
καὶ μνησθήσομαι ἐγὼ τῆς διαθήκης μου τῆς μετὰ σοῦ ἐν ἡμέραις νηπιότητός σου καὶ ἀναστήσω σοι διαθήκην αἰώνιον.

kaì mnēsthḗsomai egṑ tē̂s diathḗkēs mou tē̂s metà soû en hēmérais nēpiótētós sou kaì anastḗsō soi diathḗkēn aiṓnion.

61
καὶ μνησθήσῃ τὴν ὁδόν σου καὶ ἐξατιμωθήσῃ ἐν τῷ ἀναλαβεῖν σε τὰς ἀδελϕάς σου τὰς πρεσβυτέρας σου σὺν ταῖς νεωτέραις σου, καὶ δώσω αὐτάς σοι εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ ἐκ διαθήκης σου.

kaì mnēsthḗsēi tḕn hodón sou kaì exatimōthḗsēi en tō̂i analabeîn se tàs adelphás sou tàs presbytéras sou sỳn taîs neōtérais sou, kaì dṓsō autás soi eis oikodomḕn kaì ouk ek diathḗkēs sou.

62
καὶ ἀναστήσω ἐγὼ τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι ἐγὼ κύριος,

kaì anastḗsō egṑ tḕn diathḗkēn mou metà soû, kaì epignṓsēi hóti egṑ kýrios,

63
ὅπως μνησθῇς καὶ αἰσχυνθῇς, καὶ μὴ ᾖ σοι ἔτι ἀνοῖξαι τὸ στόμα σου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀτιμίας σου ἐν τῷ ἐξιλάσκεσθαί μέ σοι κατὰ πάντα, ὅσα ἐποίησας, λέγει κύριος.

hópōs mnēsthē̂is kaì aischynthē̂is, kaì mḕ ē̂i soi éti anoîxai tò stóma sou apò prosṓpou tē̂s atimías sou en tō̂i exiláskesthaí mé soi katà pánta, hósa epoíēsas, légei kýrios.