Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Isaïe 24

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
’Ιδοὺ κύριος καταϕθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν καὶ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ διασπερεῖ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν αὐτῇ.

’Idoù kýrios kataphtheírei tḕn oikouménēn kaì erēmṓsei autḕn kaì anakalýpsei tò prósōpon autē̂s kaì diaspereî toùs enoikoûntas en autē̂i.
2
καὶ ἔσται ὁ λαὸς ὡς ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ παῖς ὡς ὁ κύριος καὶ ἡ θεράπαινα ὡς ἡ κυρία, ἔσται ὁ ἀγοράζων ὡς ὁ πωλῶν καὶ ὁ δανείζων ὡς ὁ δανειζόμενος καὶ ὁ ὀϕείλων ὡς ᾧ ὀϕείλει.

kaì éstai ho laòs hōs ho hiereùs kaì ho paîs hōs ho kýrios kaì hē therápaina hōs hē kyría, éstai ho agorázōn hōs ho pōlō̂n kaì ho daneízōn hōs ho daneizómenos kaì ho opheílōn hōs hō̂i opheílei.
3
ϕθορᾷ ϕθαρήσεται ἡ γῆ, καὶ προνομῇ προνομευθήσεται ἡ γῆ· τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησεν ταῦτα.

phthorā̂i phtharḗsetai hē gē̂, kaì pronomē̂i pronomeuthḗsetai hē gē̂: tò gàr stóma kyríou elálēsen taûta.
4
ἐπένθησεν ἡ γῆ, καὶ ἐϕθάρη ἡ οἰκουμένη, ἐπένθησαν οἱ ὑψηλοὶ τῆς γῆς.

epénthēsen hē gē̂, kaì ephthárē hē oikouménē, epénthēsan hoi hypsēloì tē̂s gē̂s.
5
ἡ δὲ γῆ ἠνόμησεν διὰ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, διότι παρέβησαν τὸν νόμον καὶ ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον.

hē dè gē̂ ēnómēsen dià toùs katoikoûntas autḗn, dióti parébēsan tòn nómon kaì ḗllaxan tà prostágmata, diathḗkēn aiṓnion.
6
διὰ τοῦτο ἀρὰ ἔδεται τὴν γῆν, ὅτι ἡμάρτοσαν οἱ κατοικοῦντες αὐτήν· διὰ τοῦτο πτωχοὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ γῇ, καὶ καταλειϕθήσονται ἄνθρωποι ὀλίγοι.

dià toûto arà édetai tḕn gē̂n, hóti hēmártosan hoi katoikoûntes autḗn: dià toûto ptōchoì ésontai hoi enoikoûntes en tē̂i gē̂i, kaì kataleiphthḗsontai ánthrōpoi olígoi.
7
πενθήσει οἶνος, πενθήσει ἄμπελος, στενάξουσιν πάντες οἱ εὐϕραινόμενοι τὴν ψυχήν.

penthḗsei oînos, penthḗsei ámpelos, stenáxousin pántes hoi euphrainómenoi tḕn psychḗn.
8
πέπαυται εὐϕροσύνη τυμπάνων, πέπαυται αὐθάδεια καὶ πλοῦτος ἀσεβῶν, πέπαυται ϕωνὴ κιθάρας.

pépautai euphrosýnē tympánōn, pépautai authádeia kaì ploûtos asebō̂n, pépautai phōnḕ kitháras.
9
ᾐσχύνθησαν, οὐκ ἔπιον οἶνον, πικρὸν ἐγένετο τὸ σικερα τοῖς πίνουσιν.

ēischýnthēsan, ouk épion oînon, pikròn egéneto tò sikera toîs pínousin.
10
ἠρημώθη πᾶσα πόλις, κλείσει οἰκίαν τοῦ μὴ εἰσελθεῖν.

ērēmṓthē pâsa pólis, kleísei oikían toû mḕ eiseltheîn.
11
ὀλολύζετε περὶ τοῦ οἴνου πανταχῇ· πέπαυται πᾶσα εὐϕροσύνη τῆς γῆς.

ololýzete perì toû oínou pantachē̂i: pépautai pâsa euphrosýnē tē̂s gē̂s.
12
καὶ καταλειϕθήσονται πόλεις ἔρημοι, καὶ οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι ἀπολοῦνται.

kaì kataleiphthḗsontai póleis érēmoi, kaì oîkoi enkataleleimménoi apoloûntai.
13
ταῦτα πάντα ἔσται ἐν τῇ γῇ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, ὃν τρόπον ἐάν τις καλαμήσηται ἐλαίαν, οὕτως καλαμήσονται αὐτούς, καὶ ἐὰν παύσηται ὁ τρύγητος.

taûta pánta éstai en tē̂i gē̂i en mésōi tō̂n ethnō̂n, hòn trópon eán tis kalamḗsētai elaían, hoútōs kalamḗsontai autoús, kaì eàn paúsētai ho trýgētos.
14LXX
οὗτοι ϕωνῇ βοήσονται, οἱ δὲ καταλειϕθέντες ἐπὶ τῆς γῆς εὐϕρανθήσονται ἅμα τῇ δόξῃ κυρίου. ταραχθήσεται τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης·

hoûtoi phōnē̂i boḗsontai, hoi dè kataleiphthéntes epì tē̂s gē̂s euphranthḗsontai háma tē̂i dóxēi kyríou. tarachthḗsetai tò hýdōr tē̂s thalássēs:
15
διὰ τοῦτο ἡ δόξα κυρίου ἐν ταῖς νήσοις ἔσται τῆς θαλάσσης, τὸ ὄνομα κυρίου ἔνδοξον ἔσται Κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ.

dià toûto hē dóxa kyríou en taîs nḗsois éstai tē̂s thalássēs, tò ónoma kyríou éndoxon éstai Kýrie ho theòs Israēl.
16LXX
ἀπὸ τῶν πτερύγων τῆς γῆς τέρατα ἠκούσαμεν ’Ελπὶς τῷ εὐσεβεῖ. καὶ ἐροῦσιν Οὐαὶ τοῖς ἀθετοῦσιν, οἱ ἀθετοῦντες τὸν νόμον.

apò tō̂n pterýgōn tē̂s gē̂s térata ēkoúsamen ’Elpìs tō̂i eusebeî. kaì eroûsin Ouaì toîs athetoûsin, hoi athetoûntes tòn nómon.
17
ϕόβος καὶ βόθυνος καὶ παγὶς ἐϕ’ ὑμᾶς τοὺς ἐνοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς·

phóbos kaì bóthynos kaì pagìs eph’ hymâs toùs enoikoûntas epì tē̂s gē̂s:
18
καὶ ἔσται ὁ ϕεύγων τὸν ϕόβον ἐμπεσεῖται εἰς τὸν βόθυνον, ὁ δὲ ἐκβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου ἁλώσεται ὑπὸ τῆς παγίδος, ὅτι θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν, καὶ σεισθήσεται τὰ θεμέλια τῆς γῆς.

kaì éstai ho pheúgōn tòn phóbon empeseîtai eis tòn bóthynon, ho dè ekbaínōn ek toû bothýnou halṓsetai hypò tē̂s pagídos, hóti thyrídes ek toû ouranoû ēneṓichthēsan, kaì seisthḗsetai tà themélia tē̂s gē̂s.
19LXX
ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ γῆ, καὶ ἀπορίᾳ ἀπορηθήσεται ἡ γῆ·

tarachē̂i tarachthḗsetai hē gē̂, kaì aporíāi aporēthḗsetai hē gē̂:
20
ἔκλινεν καὶ σεισθήσεται ὡς ὀπωροϕυλάκιον ἡ γῆ ὡς ὁ μεθύων καὶ κραιπαλῶν καὶ πεσεῖται καὶ οὐ μὴ δύνηται ἀναστῆναι, κατίσχυσεν γὰρ ἐπ’ αὐτῆς ἡ ἀνομία.

éklinen kaì seisthḗsetai hōs opōrophylákion hē gē̂ hōs ho methýōn kaì kraipalō̂n kaì peseîtai kaì ou mḕ dýnētai anastē̂nai, katíschysen gàr ep’ autē̂s hē anomía.
21
καὶ ἐπάξει ὁ θεὸς ἐπὶ τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ τὴν χεῖρα καὶ ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς·

kaì epáxei ho theòs epì tòn kósmon toû ouranoû tḕn cheîra kaì epì toùs basileîs tē̂s gē̂s:
22
καὶ συνάξουσιν καὶ ἀποκλείσουσιν εἰς ὀχύρωμα καὶ εἰς δεσμωτήριον, διὰ πολλῶν γενεῶν ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν.

kaì synáxousin kaì apokleísousin eis ochýrōma kaì eis desmōtḗrion, dià pollō̂n geneō̂n episkopḕ éstai autō̂n.
23
καὶ τακήσεται ἡ πλίνθος, καὶ πεσεῖται τὸ τεῖχος, ὅτι βασιλεύσει κύριος ἐν Σιων καὶ ἐν Ιερουσαλημ καὶ ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων δοξασθήσεται.

kaì takḗsetai hē plínthos, kaì peseîtai tò teîchos, hóti basileúsei kýrios en Siōn kaì en Ierousalēm kaì enṓpion tō̂n presbytérōn doxasthḗsetai.