Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Juges 13, 10

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ισραηλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ἐν χειρὶ ἀλλοϕύλων τεσσαράκοντα ἔτη.

Kaì proséthento hoi hyioì Israēl poiē̂sai tò ponēròn enantíon kyríou, kaì parédōken autoùs kýrios en cheirì allophýlōn tessarákonta étē.

2
Καὶ ἐγένετο ἀνὴρ ἐκ Σαραα ἐκ τῆς ϕυλῆς τοῦ Δαν, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μανωε, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ στεῖρα καὶ οὐκ ἔτικτεν.

Kaì egéneto anḕr ek Saraa ek tē̂s phylē̂s toû Dan, kaì ónoma autō̂i Manōe, kaì hē gynḕ autoû steîra kaì ouk étikten.

3
καὶ ὤϕθη ἄγγελος κυρίου πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν ’Ιδοὺ δὴ σὺ στεῖρα καὶ οὐ τέτοκας· καὶ ἐν γαστρὶ ἕξεις καὶ τέξῃ υἱόν.

kaì ṓphthē ángelos kyríou pròs tḕn gynaîka kaì eîpen pròs autḗn ’Idoù dḕ sỳ steîra kaì ou tétokas: kaì en gastrì héxeis kaì téxēi hyión.

4
καὶ νῦν ϕύλαξαι καὶ μὴ πίῃς οἶνον καὶ σικερα καὶ μὴ ϕάγῃς πᾶν ἀκάθαρτον·

kaì nŷn phýlaxai kaì mḕ píēis oînon kaì sikera kaì mḕ phágēis pân akátharton:

5
ὅτι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἕξεις καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ οὐκ ἀναβήσεται σίδηρος ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτοῦ, ὅτι ἡγιασμένον ναζιραῖον ἔσται τῷ θεῷ τὸ παιδάριον ἐκ τῆς γαστρός, καὶ αὐτὸς ἄρξεται σῴζειν τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς ἀλλοϕύλων.

hóti idoù sỳ en gastrì héxeis kaì téxēi hyión, kaì ouk anabḗsetai sídēros epì tḕn kephalḕn autoû, hóti hēgiasménon naziraîon éstai tō̂i theō̂i tò paidárion ek tē̂s gastrós, kaì autòs árxetai sṓizein tòn Israēl ek cheiròs allophýlōn.

6
καὶ ἦλθεν ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς λέγουσα ὅτι ῎Ανθρωπος τοῦ θεοῦ ἦλθεν πρός με, καὶ ἡ ὅρασις αὐτοῦ ὡς ὅρασις ἀγγέλου τοῦ θεοῦ ἐπιϕανὴς σϕόδρα· καὶ ἠρώτων, πόθεν ἐστίν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλέν μοι.

kaì ē̂lthen hē gynḕ kaì eîpen tō̂i andrì autē̂s légousa hóti ῎Anthrōpos toû theoû ē̂lthen prós me, kaì hē hórasis autoû hōs hórasis angélou toû theoû epiphanḕs sphódra: kaì ērṓtōn, póthen estín, kaì tò ónoma autoû ouk apḗngeilén moi.

7
καὶ εἶπέν μοι ’Ιδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἕξεις καὶ τέξῃ υἱόν· καὶ νῦν μὴ πίῃς οἶνον καὶ σικερα καὶ μὴ ϕάγῃς πᾶσαν ἀκαθαρσίαν, ὅτι ναζιραῖον θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ τῆς γαστρὸς ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτοῦ.

kaì eîpén moi ’Idoù sỳ en gastrì héxeis kaì téxēi hyión: kaì nŷn mḕ píēis oînon kaì sikera kaì mḕ phágēis pâsan akatharsían, hóti naziraîon theoû éstai tò paidárion apò tē̂s gastròs héōs hēméras thanátou autoû.

8
καὶ ἐδεήθη Μανωε τοῦ κυρίου καὶ εἶπεν ’Εν ἐμοί, κύριε, ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ὃν ἀπέστειλας πρὸς ἡμᾶς, ἐλθέτω δὴ πρὸς ἡμᾶς καὶ ϕωτισάτω ἡμᾶς τί ποιήσωμεν τῷ παιδαρίῳ τῷ τικτομένῳ.

kaì edeḗthē Manōe toû kyríou kaì eîpen ’En emoí, kýrie, ánthrōpos toû theoû, hòn apésteilas pròs hēmâs, elthétō dḕ pròs hēmâs kaì phōtisátō hēmâs tí poiḗsōmen tō̂i paidaríōi tō̂i tiktoménōi.

9
καὶ ἐπήκουσεν ὁ θεὸς τῆς ϕωνῆς Μανωε, καὶ παρεγένετο ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἔτι πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτῆς καθημένης ἐν τῷ ἀγρῷ, καὶ Μανωε ὁ ἀνὴρ αὐτῆς οὐκ ἦν μετ’ αὐτῆς.

kaì epḗkousen ho theòs tē̂s phōnē̂s Manōe, kaì paregéneto ho ángelos toû theoû éti pròs tḕn gynaîka autē̂s kathēménēs en tō̂i agrō̂i, kaì Manōe ho anḕr autē̂s ouk ē̂n met’ autē̂s.

10
καὶ ἐτάχυνεν ἡ γυνὴ καὶ ἐξέδραμεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν ’Ιδοὺ ὦπταί μοι ὁ ἀνὴρ ὁ ἐλθὼν πρός με τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.

kaì etáchynen hē gynḕ kaì exédramen kaì apḗngeilen tō̂i andrì autē̂s kaì eîpen pròs autón ’Idoù ō̂ptaí moi ho anḕr ho elthṑn prós me tē̂i hēmérāi ekeínēi.

11
καὶ ἀνέστη Μανωε καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω τῆς γυναικὸς αὐτοῦ πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰ σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ λαλήσας πρὸς τὴν γυναῖκα; καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος ’Εγώ.

kaì anéstē Manōe kaì eporeúthē opísō tē̂s gynaikòs autoû pròs tòn ándra kaì eîpen autō̂i Ei sỳ eî ho anḕr ho lalḗsas pròs tḕn gynaîka? kaì eîpen ho ángelos ’Egṓ.

12
καὶ εἶπεν Μανωε Νῦν δὴ ἐλθόντος τοῦ ῥήματός σου τί ἔσται τὸ κρίμα τοῦ παιδαρίου καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ;

kaì eîpen Manōe Nŷn dḕ elthóntos toû rhḗmatós sou tí éstai tò kríma toû paidaríou kaì tà érga autoû?

13
καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος κυρίου πρὸς Μανωε ’Απὸ πάντων, ὧν εἶπα πρὸς τὴν γυναῖκα, ϕυλαξάσθω·

kaì eîpen ho ángelos kyríou pròs Manōe ’Apò pántōn, hō̂n eîpa pròs tḕn gynaîka, phylaxásthō:

14
ἀπὸ πάντων, ὅσα ἐκπορεύεται ἐξ ἀμπέλου, οὐ ϕάγεται καὶ οἶνον καὶ σικερα μὴ πιέτω καὶ πᾶν ἀκάθαρτον μὴ ϕαγέτω· πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην αὐτῇ, ϕυλαξάσθω.

apò pántōn, hósa ekporeúetai ex ampélou, ou phágetai kaì oînon kaì sikera mḕ piétō kaì pân akátharton mḕ phagétō: pánta, hósa eneteilámēn autē̂i, phylaxásthō.

15
καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου Βιασώμεθα δή σε καὶ ποιήσομεν ἐνώπιόν σου ἔριϕον αἰγῶν.

kaì eîpen Manōe pròs tòn ángelon kyríou Biasṓmetha dḗ se kaì poiḗsomen enṓpión sou ériphon aigō̂n.

16
καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος κυρίου πρὸς Μανωε ’Εὰν βιάσῃ με, οὐ ϕάγομαι τῶν ἄρτων σου, καὶ ἐὰν ποιήσῃς ὁλοκαύτωμα, κυρίῳ ἀνοίσεις αὐτό· ὅτι οὐκ ἔγνω Μανωε ὅτι ἄγγελος κυρίου ἐστίν.

kaì eîpen ho ángelos kyríou pròs Manōe ’Eàn biásēi me, ou phágomai tō̂n ártōn sou, kaì eàn poiḗsēis holokaútōma, kyríōi anoíseis autó: hóti ouk égnō Manōe hóti ángelos kyríou estín.

17
καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου Τί ὄνομά σοι, ἵνα, ὅταν ἔλθῃ τὸ ῥῆμά σου, δοξάσωμέν σε;

kaì eîpen Manōe pròs tòn ángelon kyríou Tí ónomá soi, hína, hótan élthēi tò rhē̂má sou, doxásōmén se?

18
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος κυρίου ῞Ινα τί τοῦτο ἐρωτᾷς τὸ ὄνομά μου; καὶ αὐτό ἐστιν θαυμαστόν.

kaì eîpen autō̂i ho ángelos kyríou ῞Ina tí toûto erōtā̂is tò ónomá mou? kaì autó estin thaumastón.

19
καὶ ἔλαβεν Μανωε τὸν ἔριϕον τῶν αἰγῶν καὶ τὴν θυσίαν καὶ ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὴν πέτραν τῷ κυρίῳ, τῷ θαυμαστὰ ποιοῦντι κυρίῳ· καὶ Μανωε καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐθεώρουν.

kaì élaben Manōe tòn ériphon tō̂n aigō̂n kaì tḕn thysían kaì anḗnenken epì tḕn pétran tō̂i kyríōi, tō̂i thaumastà poioûnti kyríōi: kaì Manōe kaì hē gynḕ autoû etheṓroun.

20
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀναβῆναι τὴν ϕλόγα ἐπάνωθεν τοῦ θυσιαστηρίου εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀνέβη ὁ ἄγγελος κυρίου ἐν τῇ ϕλογί, καὶ Μανωε καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐθεώρουν καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν ἐπὶ τὴν γῆν.

kaì egéneto en tō̂i anabē̂nai tḕn phlóga epánōthen toû thysiastēríou eis tòn ouranòn kaì anébē ho ángelos kyríou en tē̂i phlogí, kaì Manōe kaì hē gynḕ autoû etheṓroun kaì épeson epì prósōpon autō̂n epì tḕn gē̂n.

21
καὶ οὐ προσέθηκεν ἔτι ὁ ἄγγελος κυρίου ὀϕθῆναι πρὸς Μανωε καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· τότε ἔγνω Μανωε ὅτι ἄγγελος κυρίου ἐστίν.

kaì ou proséthēken éti ho ángelos kyríou ophthē̂nai pròs Manōe kaì pròs tḕn gynaîka autoû: tóte égnō Manōe hóti ángelos kyríou estín.

22
καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ θανάτῳ ἀποθανούμεθα, ὅτι θεὸν ἑωράκαμεν.

kaì eîpen Manōe pròs tḕn gynaîka autoû thanátōi apothanoúmetha, hóti theòn heōrákamen.

23
καὶ εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Εἰ ἐβούλετο κύριος θανατῶσαι ἡμᾶς, οὐκ ἂν ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίαν καὶ οὐκ ἂν ἐϕώτισεν ἡμᾶς πάντα ταῦτα καὶ οὐκ ἂν ἀκουστὰ ἐποίησεν ἡμῖν ταῦτα.

kaì eîpen autō̂i hē gynḕ autoû Ei eboúleto kýrios thanatō̂sai hēmâs, ouk àn edéxato ek tō̂n cheirō̂n hēmō̂n holokaútōma kaì thysían kaì ouk àn ephṓtisen hēmâs pánta taûta kaì ouk àn akoustà epoíēsen hēmîn taûta.

24
Καὶ ἔτεκεν ἡ γυνὴ υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαμψων· καὶ ηὐλόγησεν αὐτὸν κύριος, καὶ ηὐξήθη τὸ παιδάριον.

Kaì éteken hē gynḕ hyiòn kaì ekálesen tò ónoma autoû Sampsōn: kaì ēylógēsen autòn kýrios, kaì ēyxḗthē tò paidárion.

25
καὶ ἤρξατο πνεῦμα κυρίου συμπορεύεσθαι αὐτῷ ἐν παρεμβολῇ Δαν ἀνὰ μέσον Σαραα καὶ ἀνὰ μέσον Εσθαολ.

kaì ḗrxato pneûma kyríou symporeúesthai autō̂i en parembolē̂i Dan anà méson Saraa kaì anà méson Esthaol.