Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Josué 1, 1

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευτὴν Μωυσῆ εἶπεν κύριος τῷ ’Ιησοῖ υἱῷ Ναυη τῷ ὑπουργῷ Μωυσῆ λέγων

Kaì egéneto metà tḕn teleutḕn Mōysē̂ eîpen kýrios tō̂i ’Iēsoî hyiō̂i Nauē tō̂i hypourgō̂i Mōysē̂ légōn
2
Μωυσῆς ὁ θεράπων μου τετελεύτηκεν· νῦν οὖν ἀναστὰς διάβηθι τὸν Ιορδάνην, σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος, εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖς.

Mōysē̂s ho therápōn mou teteleútēken: nŷn oûn anastàs diábēthi tòn Iordánēn, sỳ kaì pâs ho laòs hoûtos, eis tḕn gē̂n, hḕn egṑ dídōmi autoîs.
3
πᾶς ὁ τόπος, ἐϕ’ ὃν ἂν ἐπιβῆτε τῷ ἴχνει τῶν ποδῶν ὑμῶν, ὑμῖν δώσω αὐτόν, ὃν τρόπον εἴρηκα τῷ Μωυσῇ,

pâs ho tópos, eph’ hòn àn epibē̂te tō̂i íchnei tō̂n podō̂n hymō̂n, hymîn dṓsō autón, hòn trópon eírēka tō̂i Mōysē̂i,
4
τὴν ἔρημον καὶ τὸν ’Αντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐϕράτου, καὶ ἕως τῆς θαλάσσης τῆς ἐσχάτης ἀϕ’ ἡλίου δυσμῶν ἔσται τὰ ὅρια ὑμῶν.

tḕn érēmon kaì tòn ’Antilíbanon héōs toû potamoû toû megálou, potamoû Euphrátou, kaì héōs tē̂s thalássēs tē̂s eschátēs aph’ hēlíou dysmō̂n éstai tà hória hymō̂n.
5
οὐκ ἀντιστήσεται ἄνθρωπος κατενώπιον ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου, καὶ ὥσπερ ἤμην μετὰ Μωυσῆ, οὕτως ἔσομαι καὶ μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω σε οὐδὲ ὑπερόψομαί σε.

ouk antistḗsetai ánthrōpos katenṓpion hymō̂n pásas tàs hēméras tē̂s zōē̂s sou, kaì hṓsper ḗmēn metà Mōysē̂, hoútōs ésomai kaì metà soû kaì ouk enkataleípsō se oudè hyperópsomaí se.
6
ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου· σὺ γὰρ ἀποδιαστελεῖς τῷ λαῷ τούτῳ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖς.

íschye kaì andrízou: sỳ gàr apodiasteleîs tō̂i laō̂i toútōi tḕn gē̂n, hḕn ṓmosa toîs patrásin hymō̂n doûnai autoîs.
7
ἴσχυε οὖν καὶ ἀνδρίζου ϕυλάσσεσθαι καὶ ποιεῖν καθότι ἐνετείλατό σοι Μωυσῆς ὁ παῖς μου, καὶ οὐκ ἐκκλινεῖς ἀπ’ αὐτῶν εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερά, ἵνα συνῇς ἐν πᾶσιν, οἷς ἐὰν πράσσῃς.

íschye oûn kaì andrízou phylássesthai kaì poieîn kathóti eneteílató soi Mōysē̂s ho paîs mou, kaì ouk ekklineîs ap’ autō̂n eis dexià oudè eis aristerá, hína synē̂is en pâsin, hoîs eàn prássēis.
8
καὶ οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλος τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματός σου, καὶ μελετήσεις ἐν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτός, ἵνα συνῇς ποιεῖν πάντα τὰ γεγραμμένα· τότε εὐοδωθήσῃ καὶ εὐοδώσεις τὰς ὁδούς σου καὶ τότε συνήσεις.

kaì ouk apostḗsetai hē bíblos toû nómou toútou ek toû stómatós sou, kaì meletḗseis en autō̂i hēméras kaì nyktós, hína synē̂is poieîn pánta tà gegramména: tóte euodōthḗsēi kaì euodṓseis tàs hodoús sou kaì tóte synḗseis.
9
ἰδοὺ ἐντέταλμαί σοι· ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου, μὴ δειλιάσῃς μηδὲ ϕοβηθῇς, ὅτι μετὰ σοῦ κύριος ὁ θεός σου εἰς πάντα, οὗ ἐὰν πορεύῃ.

idoù entétalmaí soi: íschye kaì andrízou, mḕ deiliásēis mēdè phobēthē̂is, hóti metà soû kýrios ho theós sou eis pánta, hoû eàn poreúēi.
10
Καὶ ἐνετείλατο ’Ιησοῦς τοῖς γραμματεῦσιν τοῦ λαοῦ λέγων

Kaì eneteílato ’Iēsoûs toîs grammateûsin toû laoû légōn
11
Εἰσέλθατε κατὰ μέσον τῆς παρεμβολῆς τοῦ λαοῦ καὶ ἐντείλασθε τῷ λαῷ λέγοντες ‘Ετοιμάζεσθε ἐπισιτισμόν, ὅτι ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην τοῦτον εἰσελθόντες κατασχεῖν τὴν γῆν, ἣν κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν.

Eisélthate katà méson tē̂s parembolē̂s toû laoû kaì enteílasthe tō̂i laō̂i légontes ‘Etoimázesthe episitismón, hóti éti treîs hēmérai kaì hymeîs diabaínete tòn Iordánēn toûton eiselthóntes katascheîn tḕn gē̂n, hḕn kýrios ho theòs tō̂n patérōn hymō̂n dídōsin hymîn.
12
καὶ τῷ Ρουβην καὶ τῷ Γαδ καὶ τῷ ἡμίσει ϕυλῆς Μανασση εἶπεν ’Ιησοῦς

kaì tō̂i Roubēn kaì tō̂i Gad kaì tō̂i hēmísei phylē̂s Manassē eîpen ’Iēsoûs
13
Μνήσθητε τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐνετείλατο ὑμῖν Μωυσῆς ὁ παῖς κυρίου λέγων Κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν κατέπαυσεν ὑμᾶς καὶ ἔδωκεν ὑμῖν τὴν γῆν ταύτην.

Mnḗsthēte tò rhē̂ma kyríou, hò eneteílato hymîn Mōysē̂s ho paîs kyríou légōn Kýrios ho theòs hymō̂n katépausen hymâs kaì édōken hymîn tḕn gē̂n taútēn.
14
αἱ γυναῖκες ὑμῶν καὶ τὰ παιδία ὑμῶν καὶ τὰ κτήνη ὑμῶν κατοικείτωσαν ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἔδωκεν ὑμῖν· ὑμεῖς δὲ διαβήσεσθε εὔζωνοι πρότεροι τῶν ἀδελϕῶν ὑμῶν, πᾶς ὁ ἰσχύων, καὶ συμμαχήσετε αὐτοῖς,

hai gynaîkes hymō̂n kaì tà paidía hymō̂n kaì tà ktḗnē hymō̂n katoikeítōsan en tē̂i gē̂i, hē̂i édōken hymîn: hymeîs dè diabḗsesthe eúzōnoi próteroi tō̂n adelphō̂n hymō̂n, pâs ho ischýōn, kaì symmachḗsete autoîs,
15
ἕως ἂν καταπαύσῃ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν τοὺς ἀδελϕοὺς ὑμῶν ὥσπερ καὶ ὑμᾶς καὶ κληρονομήσωσιν καὶ οὗτοι τὴν γῆν, ἣν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν αὐτοῖς· καὶ ἀπελεύσεσθε ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, ἣν δέδωκεν ὑμῖν Μωυσῆς εἰς τὸ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἀπ’ ἀνατολῶν ἡλίου.

héōs àn katapaúsēi kýrios ho theòs hymō̂n toùs adelphoùs hymō̂n hṓsper kaì hymâs kaì klēronomḗsōsin kaì hoûtoi tḕn gē̂n, hḕn kýrios ho theòs hēmō̂n dídōsin autoîs: kaì apeleúsesthe hékastos eis tḕn klēronomían autoû, hḕn dédōken hymîn Mōysē̂s eis tò péran toû Iordánou ap’ anatolō̂n hēlíou.
16
καὶ ἀποκριθέντες τῷ ’Ιησοῖ εἶπαν Πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλῃ ἡμῖν, ποιήσομεν καὶ εἰς πάντα τόπον, οὗ ἐὰν ἀποστείλῃς ἡμᾶς, πορευσόμεθα·

kaì apokrithéntes tō̂i ’Iēsoî eîpan Pánta, hósa àn enteílēi hēmîn, poiḗsomen kaì eis pánta tópon, hoû eàn aposteílēis hēmâs, poreusómetha:
17
κατὰ πάντα, ὅσα ἠκούσαμεν Μωυσῆ, ἀκουσόμεθα σοῦ, πλὴν ἔστω κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν μετὰ σοῦ, ὃν τρόπον ἦν μετὰ Μωυσῆ.

katà pánta, hósa ēkoúsamen Mōysē̂, akousómetha soû, plḕn éstō kýrios ho theòs hēmō̂n metà soû, hòn trópon ē̂n metà Mōysē̂.
18
ὁ δὲ ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν ἀπειθήσῃ σοι καὶ ὅστις μὴ ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων σου καθότι ἂν αὐτῷ ἐντείλῃ, ἀποθανέτω. ἀλλὰ ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου.

ho dè ánthrōpos, hòs eàn apeithḗsēi soi kaì hóstis mḕ akoúsēi tō̂n rhēmátōn sou kathóti àn autō̂i enteílēi, apothanétō. allà íschye kaì andrízou.