Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Proverbes 19

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
3
ἀϕροσύνη ἀνδρὸς λυμαίνεται τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ, τὸν δὲ θεὸν αἰτιᾶται τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.

aphrosýnē andròs lymaínetai tàs hodoùs autoû, tòn dè theòn aitiâtai tē̂i kardíāi autoû.
4
πλοῦτος προστίθησιν ϕίλους πολλούς, ὁ δὲ πτωχὸς καὶ ἀπὸ τοῦ ὑπάρχοντος ϕίλου λείπεται.

ploûtos prostíthēsin phílous polloús, ho dè ptōchòs kaì apò toû hypárchontos phílou leípetai.
5
μάρτυς ψευδὴς οὐκ ἀτιμώρητος ἔσται, ὁ δὲ ἐγκαλῶν ἀδίκως οὐ διαϕεύξεται.

mártys pseudḕs ouk atimṓrētos éstai, ho dè enkalō̂n adíkōs ou diapheúxetai.
6
πολλοὶ θεραπεύουσιν πρόσωπα βασιλέων, πᾶς δὲ ὁ κακὸς γίνεται ὄνειδος ἀνδρί.

polloì therapeúousin prósōpa basiléōn, pâs dè ho kakòs gínetai óneidos andrí.
7.1
πᾶς, ὃς ἀδελϕὸν πτωχὸν μισεῖ,

pâs, hòs adelphòn ptōchòn miseî,
7.2
καὶ ϕιλίας μακρὰν ἔσται.

kaì philías makràn éstai.
7.3
ἔννοια ἀγαθὴ τοῖς εἰδόσιν αὐτὴν ἐγγιεῖ,

énnoia agathḕ toîs eidósin autḕn engieî,
7.4
ἀνὴρ δὲ ϕρόνιμος εὑρήσει αὐτήν.

anḕr dè phrónimos heurḗsei autḗn.
7.5
ὁ πολλὰ κακοποιῶν τελεσιουργεῖ κακίαν·

ho pollà kakopoiō̂n telesiourgeî kakían:
7.6
ὃς δὲ ἐρεθίζει λόγους, οὐ σωθήσεται.

hòs dè erethízei lógous, ou sōthḗsetai.
8
ὁ κτώμενος ϕρόνησιν ἀγαπᾷ ἑαυτόν· ὃς δὲ ϕυλάσσει ϕρόνησιν, εὑρήσει ἀγαθά.

ho ktṓmenos phrónēsin agapā̂i heautón: hòs dè phylássei phrónēsin, heurḗsei agathá.
9
μάρτυς ψευδὴς οὐκ ἀτιμώρητος ἔσται· ὃς δ’ ἂν ἐκκαύσῃ κακίαν, ἀπολεῖται ὑπ’ αὐτῆς.

mártys pseudḕs ouk atimṓrētos éstai: hòs d’ àn ekkaúsēi kakían, apoleîtai hyp’ autē̂s.
10
οὐ συμϕέρει ἄϕρονι τρυϕή, καὶ ἐὰν οἰκέτης ἄρξηται μεθ’ ὕβρεως δυναστεύειν.

ou symphérei áphroni tryphḗ, kaì eàn oikétēs árxētai meth’ hýbreōs dynasteúein.
11
ἐλεήμων ἀνὴρ μακροθυμεῖ, τὸ δὲ καύχημα αὐτοῦ ἐπέρχεται παρανόμοις.

eleḗmōn anḕr makrothymeî, tò dè kaúchēma autoû epérchetai paranómois.
12
βασιλέως ἀπειλὴ ὁμοία βρυγμῷ λέοντος· ὥσπερ δὲ δρόσος ἐπὶ χόρτῳ, οὕτως τὸ ἱλαρὸν αὐτοῦ.

basiléōs apeilḕ homoía brygmō̂i léontos: hṓsper dè drósos epì chórtōi, hoútōs tò hilaròn autoû.
13
αἰσχύνη πατρὶ υἱὸς ἄϕρων, καὶ οὐχ ἁγναὶ εὐχαὶ ἀπὸ μισθώματος ἑταίρας.

aischýnē patrì hyiòs áphrōn, kaì ouch hagnaì euchaì apò misthṓmatos hetaíras.
14
οἶκον καὶ ὕπαρξιν μερίζουσιν πατέρες παισίν, παρὰ δὲ θεοῦ ἁρμόζεται γυνὴ ἀνδρί.

oîkon kaì hýparxin merízousin patéres paisín, parà dè theoû harmózetai gynḕ andrí.
15
δειλία κατέχει ἀνδρογύναιον, ψυχὴ δὲ ἀεργοῦ πεινάσει.

deilía katéchei androgýnaion, psychḕ dè aergoû peinásei.
16
ὃς ϕυλάσσει ἐντολήν, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν· ὁ δὲ καταϕρονῶν τῶν ἑαυτοῦ ὁδῶν ἀπολεῖται.

hòs phylássei entolḗn, tēreî tḕn heautoû psychḗn: ho dè kataphronō̂n tō̂n heautoû hodō̂n apoleîtai.
17
δανίζει θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν, κατὰ δὲ τὸ δόμα αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ.

danízei theō̂i ho eleō̂n ptōchón, katà dè tò dóma autoû antapodṓsei autō̂i.
18
παίδευε υἱόν σου, οὕτως γὰρ ἔσται εὔελπις· εἰς δὲ ὕβριν μὴ ἐπαίρου τῇ ψυχῇ σου.

paídeue hyión sou, hoútōs gàr éstai eúelpis: eis dè hýbrin mḕ epaírou tē̂i psychē̂i sou.
19
κακόϕρων ἀνὴρ πολλὰ ζημιωθήσεται· ἐὰν δὲ λοιμεύηται, καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ προσθήσει.

kakóphrōn anḕr pollà zēmiōthḗsetai: eàn dè loimeúētai, kaì tḕn psychḕn autoû prosthḗsei.
20
ἄκουε, υἱέ, παιδείαν πατρός σου, ἵνα σοϕὸς γένῃ ἐπ’ ἐσχάτων σου.

ákoue, hyié, paideían patrós sou, hína sophòs génēi ep’ eschátōn sou.
21
πολλοὶ λογισμοὶ ἐν καρδίᾳ ἀνδρός, ἡ δὲ βουλὴ τοῦ κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει.

polloì logismoì en kardíāi andrós, hē dè boulḕ toû kyríou eis tòn aiō̂na ménei.
22
καρπὸς ἀνδρὶ ἐλεημοσύνη, κρείσσων δὲ πτωχὸς δίκαιος ἢ πλούσιος ψεύστης.

karpòs andrì eleēmosýnē, kreíssōn dè ptōchòs díkaios ḕ ploúsios pseústēs.
23
ϕόβος κυρίου εἰς ζωὴν ἀνδρί, ὁ δὲ ἄϕοβος αὐλισθήσεται ἐν τόποις, οὗ οὐκ ἐπισκοπεῖται γνῶσις.

phóbos kyríou eis zōḕn andrí, ho dè áphobos aulisthḗsetai en tópois, hoû ouk episkopeîtai gnō̂sis.
24
ὁ ἐγκρύπτων εἰς τὸν κόλπον αὐτοῦ χεῖρας ἀδίκως, οὐδὲ τῷ στόματι οὐ μὴ προσαγάγῃ αὐτάς.

ho enkrýptōn eis tòn kólpon autoû cheîras adíkōs, oudè tō̂i stómati ou mḕ prosagágēi autás.
25
λοιμοῦ μαστιγουμένου ἄϕρων πανουργότερος γίνεται· ἐὰν δὲ ἐλέγχῃς ἄνδρα ϕρόνιμον, νοήσει αἴσθησιν.

loimoû mastigouménou áphrōn panourgóteros gínetai: eàn dè elénchēis ándra phrónimon, noḗsei aísthēsin.
26
ὁ ἀτιμάζων πατέρα καὶ ἀπωθούμενος μητέρα αὐτοῦ καταισχυνθήσεται καὶ ἐπονείδιστος ἔσται.

ho atimázōn patéra kaì apōthoúmenos mētéra autoû kataischynthḗsetai kaì eponeídistos éstai.
27
υἱὸς ἀπολειπόμενος ϕυλάξαι παιδείαν πατρὸς μελετήσει ῥήσεις κακάς.

hyiòs apoleipómenos phyláxai paideían patròs meletḗsei rhḗseis kakás.
28
ὁ ἐγγυώμενος παῖδα ἄϕρονα καθυβρίζει δικαίωμα, στόμα δὲ ἀσεβῶν καταπίεται κρίσεις.

ho engyṓmenos paîda áphrona kathybrízei dikaíōma, stóma dè asebō̂n katapíetai kríseis.
29
ἑτοιμάζονται ἀκολάστοις μάστιγες καὶ τιμωρίαι ὤμοις ἀϕρόνων.

hetoimázontai akolástois mástiges kaì timōríai ṓmois aphrónōn.