Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Psaumes 138, 14

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Εἰς τὸ τέλος· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ. Κύριε, ἐδοκίμασάς με καὶ ἔγνως με·

Eis tò télos: psalmòs tō̂i Dauid. Kýrie, edokímasás me kaì égnōs me:
2
σὺ ἔγνως τὴν καθέδραν μου καὶ τὴν ἔγερσίν μου, σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρόθεν·

sỳ égnōs tḕn kathédran mou kaì tḕn égersín mou, sỳ synē̂kas toùs dialogismoús mou apò makróthen:
3
τὴν τρίβον μου καὶ τὴν σχοῖνόν μου σὺ ἐξιχνίασας καὶ πάσας τὰς ὁδούς μου προεῖδες.

tḕn tríbon mou kaì tḕn schoînón mou sỳ exichníasas kaì pásas tàs hodoús mou proeîdes.
4
ὅτι οὐκ ἔστιν λόγος ἐν γλώσσῃ μου,

hóti ouk éstin lógos en glṓssēi mou,
5
ἰδού, κύριε, σὺ ἔγνως πάντα, τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα· σὺ ἔπλασάς με καὶ ἔθηκας ἐπ’ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου.

idoú, kýrie, sỳ égnōs pánta, tà éschata kaì tà archaîa: sỳ éplasás me kaì éthēkas ep’ emè tḕn cheîrá sou.
6
ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ ἐμοῦ· ἐκραταιώθη, οὐ μὴ δύνωμαι πρὸς αὐτήν.

ethaumastṓthē hē gnō̂sís sou ex emoû: ekrataiṓthē, ou mḕ dýnōmai pròs autḗn.
7
ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ ϕύγω;

poû poreuthō̂ apò toû pneúmatós sou kaì apò toû prosṓpou sou poû phýgō?
8
ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ εἶ ἐκεῖ· ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει·

eàn anabō̂ eis tòn ouranón, sỳ eî ekeî: eàn katabō̂ eis tòn hā́idēn, párei:
9
ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰς πτέρυγάς μου κατ’ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης,

eàn analáboimi tàs ptérygás mou kat’ órthron kaì kataskēnṓsō eis tà éschata tē̂s thalássēs,
10
καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁδηγήσει με, καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου.

kaì gàr ekeî hē cheír sou hodēgḗsei me, kaì kathéxei me hē dexiá sou.
11
καὶ εἶπα ῎Αρα σκότος καταπατήσει με, καὶ νὺξ ϕωτισμὸς ἐν τῇ τρυϕῇ μου·

kaì eîpa ῎Ara skótos katapatḗsei me, kaì nỳx phōtismòs en tē̂i tryphē̂i mou:
12
ὅτι σκότος οὐ σκοτισθήσεται ἀπὸ σοῦ, καὶ νὺξ ὡς ἡμέρα ϕωτισθήσεται· ὡς τὸ σκότος αὐτῆς, οὕτως καὶ τὸ ϕῶς αὐτῆς.

hóti skótos ou skotisthḗsetai apò soû, kaì nỳx hōs hēméra phōtisthḗsetai: hōs tò skótos autē̂s, hoútōs kaì tò phō̂s autē̂s.
13
ὅτι σὺ ἐκτήσω τοὺς νεϕρούς μου, κύριε, ἀντελάβου μου ἐκ γαστρὸς μητρός μου.

hóti sỳ ektḗsō toùs nephroús mou, kýrie, antelábou mou ek gastròs mētrós mou.
14
ἐξομολογήσομαί σοι, ὅτι ϕοβερῶς ἐθαυμαστώθην· θαυμάσια τὰ ἔργα σου, καὶ ἡ ψυχή μου γινώσκει σϕόδρα.

exomologḗsomaí soi, hóti phoberō̂s ethaumastṓthēn: thaumásia tà érga sou, kaì hē psychḗ mou ginṓskei sphódra.
15
οὐκ ἐκρύβη τὸ ὀστοῦν μου ἀπὸ σοῦ, ὃ ἐποίησας ἐν κρυϕῇ. καὶ ἡ ὑπόστασίς μου ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς·

ouk ekrýbē tò ostoûn mou apò soû, hò epoíēsas en kryphē̂i. kaì hē hypóstasís mou en toîs katōtátois tē̂s gē̂s:
16
τὸ ἀκατέργαστόν μου εἴδοσαν οἱ ὀϕθαλμοί σου, καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πάντες γραϕήσονται· ἡμέρας πλασθήσονται, καὶ οὐθεὶς ἐν αὐτοῖς.

tò akatérgastón mou eídosan hoi ophthalmoí sou, kaì epì tò biblíon sou pántes graphḗsontai: hēméras plasthḗsontai, kaì outheìs en autoîs.
17
ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ ϕίλοι σου, ὁ θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν·

emoì dè lían etimḗthēsan hoi phíloi sou, ho theós, lían ekrataiṓthēsan hai archaì autō̂n:
18
ἐξαριθμήσομαι αὐτούς, καὶ ὑπὲρ ἄμμον πληθυνθήσονται· ἐξηγέρθην καὶ ἔτι εἰμὶ μετὰ σοῦ.

exarithmḗsomai autoús, kaì hypèr ámmon plēthynthḗsontai: exēgérthēn kaì éti eimì metà soû.
19
ἐὰν ἀποκτείνῃς ἁμαρτωλούς, ὁ θεός, ἄνδρες αἱμάτων, ἐκκλίνατε ἀπ’ ἐμοῦ.

eàn apokteínēis hamartōloús, ho theós, ándres haimátōn, ekklínate ap’ emoû.
20
ὅτι ἐρεῖς εἰς διαλογισμόν· λήμψονται εἰς ματαιότητα τὰς πόλεις σου.

hóti ereîs eis dialogismón: lḗmpsontai eis mataiótēta tàs póleis sou.
21
οὐχὶ τοὺς μισοῦντάς σε, κύριε, ἐμίσησα καὶ ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς σου ἐξετηκόμην;

ouchì toùs misoûntás se, kýrie, emísēsa kaì epì toîs echthroîs sou exetēkómēn?
22
τέλειον μῖσος ἐμίσουν αὐτούς, εἰς ἐχθροὺς ἐγένοντό μοι.

téleion mîsos emísoun autoús, eis echthroùs egénontó moi.
23
δοκίμασόν με, ὁ θεός, καὶ γνῶθι τὴν καρδίαν μου, ἔτασόν με καὶ γνῶθι τὰς τρίβους μου

dokímasón me, ho theós, kaì gnō̂thi tḕn kardían mou, étasón me kaì gnō̂thi tàs tríbous mou
24
καὶ ἰδὲ εἰ ὁδὸς ἀνομίας ἐν ἐμοί, καὶ ὁδήγησόν με ἐν ὁδῷ αἰωνίᾳ.

kaì idè ei hodòs anomías en emoí, kaì hodḗgēsón me en hodō̂i aiōníāi.