Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Psaumes 9, 8

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῶν κρυϕίων τοῦ υἱοῦ· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.

Eis tò télos, hypèr tō̂n kryphíōn toû hyioû: psalmòs tō̂i Dauid.

2
’Εξομολογήσομαί σοι, κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου·

’Exomologḗsomaí soi, kýrie, en hólēi kardíāi mou, diēgḗsomai pánta tà thaumásiá sou:

3
εὐϕρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ὕψιστε.

euphranthḗsomai kaì agalliásomai en soí, psalō̂ tō̂i onómatí sou, hýpsiste.

4
ἐν τῷ ἀποστραϕῆναι τὸν ἐχθρόν μου εἰς τὰ ὀπίσω ἀσθενήσουσιν καὶ ἀπολοῦνται ἀπὸ προσώπου σου,

en tō̂i apostraphē̂nai tòn echthrón mou eis tà opísō asthenḗsousin kaì apoloûntai apò prosṓpou sou,

5
ὅτι ἐποίησας τὴν κρίσιν μου καὶ τὴν δίκην μου, ἐκάθισας ἐπὶ θρόνου, ὁ κρίνων δικαιοσύνην.

hóti epoíēsas tḕn krísin mou kaì tḕn díkēn mou, ekáthisas epì thrónou, ho krínōn dikaiosýnēn.

6
ἐπετίμησας ἔθνεσιν, καὶ ἀπώλετο ὁ ἀσεβής, τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐξήλειψας εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος·

epetímēsas éthnesin, kaì apṓleto ho asebḗs, tò ónoma autō̂n exḗleipsas eis tòn aiō̂na kaì eis tòn aiō̂na toû aiō̂nos:

7
τοῦ ἐχθροῦ ἐξέλιπον αἱ ῥομϕαῖαι εἰς τέλος, καὶ πόλεις καθεῖλες, ἀπώλετο τὸ μνημόσυνον αὐτῶν μετ’ ἤχους.

toû echthroû exélipon hai rhomphaîai eis télos, kaì póleis katheîles, apṓleto tò mnēmósynon autō̂n met’ ḗchous.

8
καὶ ὁ κύριος εἰς τὸν αἰῶνα μένει, ἡτοίμασεν ἐν κρίσει τὸν θρόνον αὐτοῦ,

kaì ho kýrios eis tòn aiō̂na ménei, hētoímasen en krísei tòn thrónon autoû,

9
καὶ αὐτὸς κρινεῖ τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, κρινεῖ λαοὺς ἐν εὐθύτητι.

kaì autòs krineî tḕn oikouménēn en dikaiosýnēi, krineî laoùs en euthýtēti.

10
καὶ ἐγένετο κύριος καταϕυγὴ τῷ πένητι, βοηθὸς ἐν εὐκαιρίαις ἐν θλίψει·

kaì egéneto kýrios kataphygḕ tō̂i pénēti, boēthòs en eukairíais en thlípsei:

11
καὶ ἐλπισάτωσαν ἐπὶ σὲ οἱ γινώσκοντες τὸ ὄνομά σου, ὅτι οὐκ ἐγκατέλιπες τοὺς ἐκζητοῦντάς σε, κύριε.

kaì elpisátōsan epì sè hoi ginṓskontes tò ónomá sou, hóti ouk enkatélipes toùs ekzētoûntás se, kýrie.

12
ψάλατε τῷ κυρίῳ τῷ κατοικοῦντι ἐν Σιων, ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ,

psálate tō̂i kyríōi tō̂i katoikoûnti en Siōn, anangeílate en toîs éthnesin tà epitēdeúmata autoû,

13
ὅτι ἐκζητῶν τὰ αἵματα αὐτῶν ἐμνήσθη, οὐκ ἐπελάθετο τῆς κραυγῆς τῶν πενήτων.

hóti ekzētō̂n tà haímata autō̂n emnḗsthē, ouk epelátheto tē̂s kraugē̂s tō̂n penḗtōn.

14
ἐλέησόν με, κύριε, ἰδὲ τὴν ταπείνωσίν μου ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ ὑψῶν με ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου,

eléēsón me, kýrie, idè tḕn tapeínōsín mou ek tō̂n echthrō̂n mou, ho hypsō̂n me ek tō̂n pylō̂n toû thanátou,

15
ὅπως ἂν ἐξαγγείλω πάσας τὰς αἰνέσεις σου ἐν ταῖς πύλαις τῆς θυγατρὸς Σιων· ἀγαλλιάσομαι ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου.

hópōs àn exangeílō pásas tàs ainéseis sou en taîs pýlais tē̂s thygatròs Siōn: agalliásomai epì tō̂i sōtēríōi sou.

16
ἐνεπάγησαν ἔθνη ἐν διαϕθορᾷ, ᾗ ἐποίησαν, ἐν παγίδι ταύτῃ, ᾗ ἔκρυψαν, συνελήμϕθη ὁ ποὺς αὐτῶν·

enepágēsan éthnē en diaphthorā̂i, hē̂i epoíēsan, en pagídi taútēi, hē̂i ékrypsan, synelḗmphthē ho poùs autō̂n:

17
γινώσκεται κύριος κρίματα ποιῶν, ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτοῦ συνελήμϕθη ὁ ἁμαρτωλός. ᾠδὴ διαψάλματος.

ginṓsketai kýrios krímata poiō̂n, en toîs érgois tō̂n cheirō̂n autoû synelḗmphthē ho hamartōlós. ōidḕ diapsálmatos.

18
ἀποστραϕήτωσαν οἱ ἁμαρτωλοὶ εἰς τὸν ᾅδην, πάντα τὰ ἔθνη τὰ ἐπιλανθανόμενα τοῦ θεοῦ·

apostraphḗtōsan hoi hamartōloì eis tòn hā́idēn, pánta tà éthnē tà epilanthanómena toû theoû:

19
ὅτι οὐκ εἰς τέλος ἐπιλησθήσεται ὁ πτωχός, ἡ ὑπομονὴ τῶν πενήτων οὐκ ἀπολεῖται εἰς τὸν αἰῶνα.

hóti ouk eis télos epilēsthḗsetai ho ptōchós, hē hypomonḕ tō̂n penḗtōn ouk apoleîtai eis tòn aiō̂na.

20
ἀνάστηθι, κύριε, μὴ κραταιούσθω ἄνθρωπος, κριθήτωσαν ἔθνη ἐνώπιόν σου·

anástēthi, kýrie, mḕ krataioústhō ánthrōpos, krithḗtōsan éthnē enṓpión sou:

21
κατάστησον, κύριε, νομοθέτην ἐπ’ αὐτούς, γνώτωσαν ἔθνη ὅτι ἄνθρωποί εἰσιν. διάψαλμα.

katástēson, kýrie, nomothétēn ep’ autoús, gnṓtōsan éthnē hóti ánthrōpoí eisin. diápsalma.

22
ἵνα τί, κύριε, ἀϕέστηκας μακρόθεν, ὑπερορᾷς ἐν εὐκαιρίαις ἐν θλίψει;

hína tí, kýrie, aphéstēkas makróthen, hyperorā̂is en eukairíais en thlípsei?

23
ἐν τῷ ὑπερηϕανεύεσθαι τὸν ἀσεβῆ ἐμπυρίζεται ὁ πτωχός, συλλαμβάνονται ἐν διαβουλίοις, οἷς διαλογίζονται.

en tō̂i hyperēphaneúesthai tòn asebē̂ empyrízetai ho ptōchós, syllambánontai en diaboulíois, hoîs dialogízontai.

24
ὅτι ἐπαινεῖται ὁ ἁμαρτωλὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ ὁ ἀδικῶν ἐνευλογεῖται·

hóti epaineîtai ho hamartōlòs en taîs epithymíais tē̂s psychē̂s autoû, kaì ho adikō̂n eneulogeîtai:

25
παρώξυνεν τὸν κύριον ὁ ἁμαρτωλός Κατὰ τὸ πλῆθος τῆς ὀργῆς αὐτοῦ οὐκ ἐκζητήσει· οὐκ ἔστιν ὁ θεὸς ἐνώπιον αὐτοῦ.

parṓxynen tòn kýrion ho hamartōlós Katà tò plē̂thos tē̂s orgē̂s autoû ouk ekzētḗsei: ouk éstin ho theòs enṓpion autoû.

26
βεβηλοῦνται αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἐν παντὶ καιρῷ, ἀνταναιρεῖται τὰ κρίματά σου ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ κατακυριεύσει·

bebēloûntai hai hodoì autoû en pantì kairō̂i, antanaireîtai tà krímatá sou apò prosṓpou autoû, pántōn tō̂n echthrō̂n autoû katakyrieúsei:

27
εἶπεν γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ Οὐ μὴ σαλευθῶ, ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν ἄνευ κακοῦ.

eîpen gàr en kardíāi autoû Ou mḕ saleuthō̂, apò geneâs eis geneàn áneu kakoû.

28
οὗ ἀρᾶς τὸ στόμα αὐτοῦ γέμει καὶ πικρίας καὶ δόλου, ὑπὸ τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ κόπος καὶ πόνος.

hoû arâs tò stóma autoû gémei kaì pikrías kaì dólou, hypò tḕn glō̂ssan autoû kópos kaì pónos.

29
ἐγκάθηται ἐνέδρᾳ μετὰ πλουσίων ἐν ἀποκρύϕοις ἀποκτεῖναι ἀθῷον, οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν πένητα ἀποβλέπουσιν·

enkáthētai enédrāi metà plousíōn en apokrýphois apokteînai athō̂ion, hoi ophthalmoì autoû eis tòn pénēta apoblépousin:

30
ἐνεδρεύει ἐν ἀποκρύϕῳ ὡς λέων ἐν τῇ μάνδρᾳ αὐτοῦ, ἐνεδρεύει τοῦ ἁρπάσαι πτωχόν, ἁρπάσαι πτωχὸν ἐν τῷ ἑλκύσαι αὐτόν·

enedreúei en apokrýphōi hōs léōn en tē̂i mándrāi autoû, enedreúei toû harpásai ptōchón, harpásai ptōchòn en tō̂i helkýsai autón:

31
ἐν τῇ παγίδι αὐτοῦ ταπεινώσει αὐτόν, κύψει καὶ πεσεῖται ἐν τῷ αὐτὸν κατακυριεῦσαι τῶν πενήτων.

en tē̂i pagídi autoû tapeinṓsei autón, kýpsei kaì peseîtai en tō̂i autòn katakyrieûsai tō̂n penḗtōn.

32
εἶπεν γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ ’Επιλέλησται ὁ θεός, ἀπέστρεψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ μὴ βλέπειν εἰς τέλος.

eîpen gàr en kardíāi autoû ’Epilélēstai ho theós, apéstrepsen tò prósōpon autoû toû mḕ blépein eis télos.

33
ἀνάστηθι, κύριε ὁ θεός, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων·

anástēthi, kýrie ho theós, hypsōthḗtō hē cheír sou, mḕ epiláthēi tō̂n penḗtōn:

34
ἕνεκεν τίνος παρώξυνεν ὁ ἀσεβὴς τὸν θεόν; εἶπεν γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ Οὐκ ἐκζητήσει.

héneken tínos parṓxynen ho asebḕs tòn theón? eîpen gàr en kardíāi autoû Ouk ekzētḗsei.

35
βλέπεις, ὅτι σὺ πόνον καὶ θυμὸν κατανοεῖς τοῦ παραδοῦναι αὐτοὺς εἰς χεῖράς σου· σοὶ οὖν ἐγκαταλέλειπται ὁ πτωχός, ὀρϕανῷ σὺ ἦσθα βοηθῶν.

blépeis, hóti sỳ pónon kaì thymòn katanoeîs toû paradoûnai autoùs eis cheîrás sou: soì oûn enkataléleiptai ho ptōchós, orphanō̂i sỳ ē̂stha boēthō̂n.

36
σύντριψον τὸν βραχίονα τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ πονηροῦ, ζητηθήσεται ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ εὑρεθῇ δι’ αὐτήν·

sýntripson tòn brachíona toû hamartōloû kaì ponēroû, zētēthḗsetai hē hamartía autoû, kaì ou mḕ heurethē̂i di’ autḗn:

37
βασιλεύσει κύριος εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ἀπολεῖσθε, ἔθνη, ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ.

basileúsei kýrios eis tòn aiō̂na kaì eis tòn aiō̂na toû aiō̂nos, apoleîsthe, éthnē, ek tē̂s gē̂s autoû.

38
τὴν ἐπιθυμίαν τῶν πενήτων εἰσήκουσεν κύριος, τὴν ἑτοιμασίαν τῆς καρδίας αὐτῶν προσέσχεν τὸ οὖς σου

tḕn epithymían tō̂n penḗtōn eisḗkousen kýrios, tḕn hetoimasían tē̂s kardías autō̂n proséschen tò oûs sou

39
κρῖναι ὀρϕανῷ καὶ ταπεινῷ, ἵνα μὴ προσθῇ ἔτι τοῦ μεγαλαυχεῖν ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς.

krînai orphanō̂i kaì tapeinō̂i, hína mḕ prosthē̂i éti toû megalaucheîn ánthrōpos epì tē̂s gē̂s.