Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Tobie 3, 9

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
καὶ λυπηθεὶς ἔκλαυσα καὶ προσευξάμην μετ’ ὀδύνης λέγων

kaì lypētheìs éklausa kaì proseuxámēn met’ odýnēs légōn
2
Δίκαιος εἶ, κύριε, καὶ πάντα τὰ ἔργα σου καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἐλεημοσύναι καὶ ἀλήθεια, καὶ κρίσιν ἀληθινὴν καὶ δικαίαν σὺ κρίνεις εἰς τὸν αἰῶνα.

Díkaios eî, kýrie, kaì pánta tà érga sou kaì pâsai hai hodoí sou eleēmosýnai kaì alḗtheia, kaì krísin alēthinḕn kaì dikaían sỳ kríneis eis tòn aiō̂na.
3
μνήσθητί μου καὶ ἐπίβλεψον ἐπ’ ἐμέ· μή με ἐκδικήσῃς ταῖς ἁμαρτίαις μου καὶ τοῖς ἀγνοήμασίν μου καὶ τῶν πατέρων μου, ἃ ἥμαρτον ἐνώπιόν σου·

mnḗsthētí mou kaì epíblepson ep’ emé: mḗ me ekdikḗsēis taîs hamartíais mou kaì toîs agnoḗmasín mou kaì tō̂n patérōn mou, hà hḗmarton enṓpión sou:
4
παρήκουσαν γὰρ τῶν ἐντολῶν σου. ἔδωκας ἡμᾶς εἰς διαρπαγὴν καὶ αἰχμαλωσίαν καὶ θάνατον καὶ παραβολὴν ὀνειδισμοῦ πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, ἐν οἷς ἐσκορπίσμεθα.

parḗkousan gàr tō̂n entolō̂n sou. édōkas hēmâs eis diarpagḕn kaì aichmalōsían kaì thánaton kaì parabolḕn oneidismoû pâsin toîs éthnesin, en hoîs eskorpísmetha.
5
καὶ νῦν πολλαὶ αἱ κρίσεις σού εἰσιν ἀληθιναὶ ἐξ ἐμοῦ ποιῆσαι περὶ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ τῶν πατέρων μου, ὅτι οὐκ ἐποιήσαμεν τὰς ἐντολάς σου· οὐ γὰρ ἐπορεύθημεν ἐν ἀληθείᾳ ἐνώπιόν σου.

kaì nŷn pollaì hai kríseis soú eisin alēthinaì ex emoû poiē̂sai perì tō̂n hamartiō̂n mou kaì tō̂n patérōn mou, hóti ouk epoiḗsamen tàs entolás sou: ou gàr eporeúthēmen en alētheíāi enṓpión sou.
6
καὶ νῦν κατὰ τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου ποίησον μετ’ ἐμοῦ· ἐπίταξον ἀναλαβεῖν τὸ πνεῦμά μου, ὅπως ἀπολυθῶ καὶ γένωμαι γῆ· διότι λυσιτελεῖ μοι ἀποθανεῖν ἢ ζῆν, ὅτι ὀνειδισμοὺς ψευδεῖς ἤκουσα, καὶ λύπη ἐστὶν πολλὴ ἐν ἐμοί· ἐπίταξον ἀπολυθῆναί με τῆς ἀνάγκης ἤδη εἰς τὸν αἰώνιον τόπον, μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ.

kaì nŷn katà tò arestòn enṓpión sou poíēson met’ emoû: epítaxon analabeîn tò pneûmá mou, hópōs apolythō̂ kaì génōmai gē̂: dióti lysiteleî moi apothaneîn ḕ zē̂n, hóti oneidismoùs pseudeîs ḗkousa, kaì lýpē estìn pollḕ en emoí: epítaxon apolythē̂naí me tē̂s anánkēs ḗdē eis tòn aiṓnion tópon, mḕ apostrépsēis tò prósōpón sou ap’ emoû.
7
’Εν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ συνέβη τῇ θυγατρὶ Ραγουηλ Σαρρα ἐν ’Εκβατάνοις τῆς Μηδίας καὶ ταύτην ὀνειδισθῆναι ὑπὸ παιδισκῶν πατρὸς αὐτῆς,

’En tē̂i autē̂i hēmérāi synébē tē̂i thygatrì Ragouēl Sarra en ’Ekbatánois tē̂s Mēdías kaì taútēn oneidisthē̂nai hypò paidiskō̂n patròs autē̂s,
8
ὅτι ἦν δεδομένη ἀνδράσιν ἑπτά, καὶ Ασμοδαυς τὸ πονηρὸν δαιμόνιον ἀπέκτεινεν αὐτοὺς πρὶν ἢ γενέσθαι αὐτοὺς μετ’ αὐτῆς ὡς ἐν γυναιξίν. καὶ εἶπαν αὐτῇ Οὐ συνίεις ἀποπνίγουσά σου τοὺς ἄνδρας; ἤδη ἑπτὰ ἔσχες καὶ ἑνὸς αὐτῶν οὐκ ὠνάσθης.

hóti ē̂n dedoménē andrásin heptá, kaì Asmodaus tò ponēròn daimónion apékteinen autoùs prìn ḕ genésthai autoùs met’ autē̂s hōs en gynaixín. kaì eîpan autē̂i Ou syníeis apopnígousá sou toùs ándras? ḗdē heptà ésches kaì henòs autō̂n ouk ōnásthēs.
9
τί ἡμᾶς μαστιγοῖς; εἰ ἀπέθαναν, βάδιζε μετ’ αὐτῶν· μὴ ἴδοιμέν σου υἱὸν ἢ θυγατέρα εἰς τὸν αἰῶνα.

tí hēmâs mastigoîs? ei apéthanan, bádize met’ autō̂n: mḕ ídoimén sou hyiòn ḕ thygatéra eis tòn aiō̂na.
10
ταῦτα ἀκούσασα ἐλυπήθη σϕόδρα ὥστε ἀπάγξασθαι. καὶ εἶπεν Μία μέν εἰμι τῷ πατρί μου· ἐὰν ποιήσω τοῦτο, ὄνειδος αὐτῷ ἐστιν, καὶ τὸ γῆρας αὐτοῦ κατάξω μετ’ ὀδύνης εἰς ᾅδου.

taûta akoúsasa elypḗthē sphódra hṓste apánxasthai. kaì eîpen Mía mén eimi tō̂i patrí mou: eàn poiḗsō toûto, óneidos autō̂i estin, kaì tò gē̂ras autoû katáxō met’ odýnēs eis hā́idou.
11
καὶ ἐδεήθη πρὸς τῇ θυρίδι καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς εἶ, κύριε ὁ θεός μου, καὶ εὐλογητὸν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ ἔντιμον εἰς τοὺς αἰῶνας· εὐλογήσαισάν σε πάντα τὰ ἔργα σου εἰς τὸν αἰῶνα.

kaì edeḗthē pròs tē̂i thyrídi kaì eîpen Eulogētòs eî, kýrie ho theós mou, kaì eulogētòn tò ónomá sou tò hágion kaì éntimon eis toùs aiō̂nas: eulogḗsaisán se pánta tà érga sou eis tòn aiō̂na.
12
καὶ νῦν, κύριε, τοὺς ὀϕθαλμούς μου καὶ τὸ πρόσωπόν μου εἰς σὲ δέδωκα·

kaì nŷn, kýrie, toùs ophthalmoús mou kaì tò prósōpón mou eis sè dédōka:
13
εἰπὸν ἀπολῦσαί με ἀπὸ τῆς γῆς καὶ μὴ ἀκοῦσαί με μηκέτι ὀνειδισμόν.

eipòn apolŷsaí me apò tē̂s gē̂s kaì mḕ akoûsaí me mēkéti oneidismón.
14
σὺ γινώσκεις, κύριε, ὅτι καθαρά εἰμι ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας ἀνδρὸς

sỳ ginṓskeis, kýrie, hóti kathará eimi apò pásēs hamartías andròs
15
καὶ οὐκ ἐμόλυνα τὸ ὄνομά μου οὐδὲ τὸ ὄνομα τοῦ πατρός μου ἐν τῇ γῇ τῆς αἰχμαλωσίας μου. μονογενής εἰμι τῷ πατρί μου, καὶ οὐχ ὑπάρχει αὐτῷ παιδίον, ὃ κληρονομήσει αὐτόν, οὐδὲ ἀδελϕὸς ἐγγὺς οὐδὲ ὑπάρχων αὐτῷ υἱός, ἵνα συντηρήσω ἐμαυτὴν αὐτῷ γυναῖκα. ἤδη ἀπώλοντό μοι ἑπτά· ἵνα τί μοι ζῆν; καὶ εἰ μὴ δοκεῖ σοι ἀποκτεῖναί με, ἐπίταξον ἐπιβλέψαι ἐπ’ ἐμὲ καὶ ἐλεῆσαί με καὶ μηκέτι ἀκοῦσαί με ὀνειδισμόν.

kaì ouk emólyna tò ónomá mou oudè tò ónoma toû patrós mou en tē̂i gē̂i tē̂s aichmalōsías mou. monogenḗs eimi tō̂i patrí mou, kaì ouch hypárchei autō̂i paidíon, hò klēronomḗsei autón, oudè adelphòs engỳs oudè hypárchōn autō̂i hyiós, hína syntērḗsō emautḕn autō̂i gynaîka. ḗdē apṓlontó moi heptá: hína tí moi zē̂n? kaì ei mḕ dokeî soi apokteînaí me, epítaxon epiblépsai ep’ emè kaì eleē̂saí me kaì mēkéti akoûsaí me oneidismón.
16
Καὶ εἰσηκούσθη ἡ προσευχὴ ἀμϕοτέρων ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Ραϕαηλ,

Kaì eisēkoústhē hē proseuchḕ amphotérōn enṓpion tē̂s dóxēs toû megálou Raphaēl,
17
καὶ ἀπεστάλη ἰάσασθαι τοὺς δύο, τοῦ Τωβιτ λεπίσαι τὰ λευκώματα καὶ Σαρραν τὴν τοῦ Ραγουηλ δοῦναι Τωβια τῷ υἱῷ Τωβιτ γυναῖκα καὶ δῆσαι Ασμοδαυν τὸ πονηρὸν δαιμόνιον, διότι Τωβια ἐπιβάλλει κληρονομῆσαι αὐτήν. ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἐπιστρέψας Τωβιτ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ Σαρρα ἡ τοῦ Ραγουηλ κατέβη ἐκ τοῦ ὑπερῴου αὐτῆς.

kaì apestálē iásasthai toùs dýo, toû Tōbit lepísai tà leukṓmata kaì Sarran tḕn toû Ragouēl doûnai Tōbia tō̂i hyiō̂i Tōbit gynaîka kaì dē̂sai Asmodaun tò ponēròn daimónion, dióti Tōbia epibállei klēronomē̂sai autḗn. en autō̂i tō̂i kairō̂i epistrépsas Tōbit eisē̂lthen eis tòn oîkon autoû kaì Sarra hē toû Ragouēl katébē ek toû hyperṓiou autē̂s.