Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Septante Psaumes 143

Pentateuque
Livres historiques
Écrits poétiques
Livres prophétiques
Chapitre
Versets
1
Τῷ Δαυιδ, πρὸς τὸν Γολιαδ. Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεός μου ὁ διδάσκων τὰς χεῖράς μου εἰς παράταξιν, τοὺς δακτύλους μου εἰς πόλεμον·

Tō̂i Dauid, pròs tòn Goliad. Eulogētòs kýrios ho theós mou ho didáskōn tàs cheîrás mou eis parátaxin, toùs daktýlous mou eis pólemon:
2
ἔλεός μου καὶ καταϕυγή μου, ἀντιλήμπτωρ μου καὶ ῥύστης μου, ὑπερασπιστής μου, καὶ ἐπ’ αὐτῷ ἤλπισα, ὁ ὑποτάσσων τὸν λαόν μου ὑπ’ ἐμέ.

éleós mou kaì kataphygḗ mou, antilḗmptōr mou kaì rhýstēs mou, hyperaspistḗs mou, kaì ep’ autō̂i ḗlpisa, ho hypotássōn tòn laón mou hyp’ emé.
3
κύριε, τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι ἐγνώσθης αὐτῷ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι λογίζῃ αὐτόν;

kýrie, tí estin ánthrōpos, hóti egnṓsthēs autō̂i, ḕ hyiòs anthrṓpou, hóti logízēi autón?
4
ἄνθρωπος ματαιότητι ὡμοιώθη, αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ σκιὰ παράγουσιν.

ánthrōpos mataiótēti hōmoiṓthē, hai hēmérai autoû hōseì skià parágousin.
5
κύριε, κλῖνον οὐρανούς σου καὶ κατάβηθι, ἅψαι τῶν ὀρέων, καὶ καπνισθήσονται·

kýrie, klînon ouranoús sou kaì katábēthi, hápsai tō̂n oréōn, kaì kapnisthḗsontai:
6
ἄστραψον ἀστραπὴν καὶ σκορπιεῖς αὐτούς, ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου καὶ συνταράξεις αὐτούς.

ástrapson astrapḕn kaì skorpieîs autoús, exapósteilon tà bélē sou kaì syntaráxeis autoús.
7
ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ὕψους, ἐξελοῦ με καὶ ῥῦσαί με ἐξ ὑδάτων πολλῶν, ἐκ χειρὸς υἱῶν ἀλλοτρίων,

exapósteilon tḕn cheîrá sou ex hýpsous, exeloû me kaì rhŷsaí me ex hydátōn pollō̂n, ek cheiròs hyiō̂n allotríōn,
8
ὧν τὸ στόμα ἐλάλησεν ματαιότητα, καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίας.

hō̂n tò stóma elálēsen mataiótēta, kaì hē dexià autō̂n dexià adikías.
9
ὁ θεός, ᾠδὴν καινὴν ᾄσομαί σοι, ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχόρδῳ ψαλῶ σοι

ho theós, ōidḕn kainḕn ā́isomaí soi, en psaltēríōi dekachórdōi psalō̂ soi
10
τῷ διδόντι τὴν σωτηρίαν τοῖς βασιλεῦσιν, τῷ λυτρουμένῳ Δαυιδ τὸν δοῦλον αὐτοῦ ἐκ ῥομϕαίας πονηρᾶς.

tō̂i didónti tḕn sōtērían toîs basileûsin, tō̂i lytrouménōi Dauid tòn doûlon autoû ek rhomphaías ponērâs.
11
ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸς υἱῶν ἀλλοτρίων, ὧν τὸ στόμα ἐλάλησεν ματαιότητα καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίας.

rhŷsaí me kaì exeloû me ek cheiròs hyiō̂n allotríōn, hō̂n tò stóma elálēsen mataiótēta kaì hē dexià autō̂n dexià adikías.
12
ὧν οἱ υἱοὶ ὡς νεόϕυτα ἡδρυμμένα ἐν τῇ νεότητι αὐτῶν, αἱ θυγατέρες αὐτῶν κεκαλλωπισμέναι περικεκοσμημέναι ὡς ὁμοίωμα ναοῦ,

hō̂n hoi hyioì hōs neóphyta hēdrymména en tē̂i neótēti autō̂n, hai thygatéres autō̂n kekallōpisménai perikekosmēménai hōs homoíōma naoû,
13
τὰ ταμίεια αὐτῶν πλήρη ἐξερευγόμενα ἐκ τούτου εἰς τοῦτο, τὰ πρόβατα αὐτῶν πολυτόκα πληθύνοντα ἐν ταῖς ἐξόδοις αὐτῶν,

tà tamíeia autō̂n plḗrē exereugómena ek toútou eis toûto, tà próbata autō̂n polytóka plēthýnonta en taîs exódois autō̂n,
14
οἱ βόες αὐτῶν παχεῖς, οὐκ ἔστιν κατάπτωμα ϕραγμοῦ οὐδὲ διέξοδος οὐδὲ κραυγὴ ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῶν,

hoi bóes autō̂n pacheîs, ouk éstin katáptōma phragmoû oudè diéxodos oudè kraugḕ en taîs plateíais autō̂n,
15
ἐμακάρισαν τὸν λαόν, ᾧ ταῦτά ἐστιν· μακάριος ὁ λαός, οὗ κύριος ὁ θεὸς αὐτοῦ.

emakárisan tòn laón, hō̂i taûtá estin: makários ho laós, hoû kýrios ho theòs autoû.