Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 1 Maccabées 3

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἀνέστη Ιουδας ὁ καλούμενος Μακκαβαῖος υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.

Kaì anéstē Ioudas ho kaloúmenos Makkabaîos hyiòs autoû ant’ autoû.
2
καὶ ἐβοήθουν αὐτῷ πάντες οἱ ἀδελϕοὶ αὐτοῦ καὶ πάντες, ὅσοι ἐκολλήθησαν τῷ πατρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐπολέμουν τὸν πόλεμον Ισραηλ μετ’ εὐϕροσύνης.

kaì eboḗthoun autō̂i pántes hoi adelphoì autoû kaì pántes, hósoi ekollḗthēsan tō̂i patrì autoû, kaì epolémoun tòn pólemon Israēl met’ euphrosýnēs.
3
καὶ ἐπλάτυνεν δόξαν τῷ λαῷ αὐτοῦ καὶ ἐνεδύσατο θώρακα ὡς γίγας καὶ συνεζώσατο τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ πολέμους συνεστήσατο σκεπάζων παρεμβολὴν ἐν ῥομϕαίᾳ.

kaì eplátynen dóxan tō̂i laō̂i autoû kaì enedýsato thṓraka hōs gígas kaì synezṓsato tà skeúē tà polemikà autoû kaì polémous synestḗsato skepázōn parembolḕn en rhomphaíāi.
4
καὶ ὡμοιώθη λέοντι ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καὶ ὡς σκύμνος ἐρευγόμενος εἰς θήραν.

kaì hōmoiṓthē léonti en toîs érgois autoû kaì hōs skýmnos ereugómenos eis thḗran.
5
καὶ ἐδίωξεν ἀνόμους ἐξερευνῶν καὶ τοὺς ταράσσοντας τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐϕλόγισεν.

kaì edíōxen anómous exereunō̂n kaì toùs tarássontas tòn laòn autoû ephlógisen.
6
καὶ συνεστάλησαν ἄνομοι ἀπὸ τοῦ ϕόβου αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας συνεταράχθησαν, καὶ εὐοδώθη σωτηρία ἐν χειρὶ αὐτοῦ.

kaì synestálēsan ánomoi apò toû phóbou autoû, kaì pántes hoi ergátai tē̂s anomías synetaráchthēsan, kaì euodṓthē sōtēría en cheirì autoû.
7
καὶ ἐπίκρανεν βασιλεῖς πολλοὺς καὶ εὔϕρανεν τὸν Ιακωβ ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ εἰς εὐλογίαν.

kaì epíkranen basileîs polloùs kaì eúphranen tòn Iakōb en toîs érgois autoû, kaì héōs toû aiō̂nos tò mnēmósynon autoû eis eulogían.
8
καὶ διῆλθεν ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἐξωλέθρευσεν ἀσεβεῖς ἐξ αὐτῆς καὶ ἀπέστρεψεν ὀργὴν ἀπὸ Ισραηλ

kaì diē̂lthen en pólesin Iouda kaì exōléthreusen asebeîs ex autē̂s kaì apéstrepsen orgḕn apò Israēl
9
καὶ ὠνομάσθη ἕως ἐσχάτου γῆς καὶ συνήγαγεν ἀπολλυμένους.

kaì ōnomásthē héōs eschátou gē̂s kaì synḗgagen apollyménous.
10
Καὶ συνήγαγεν ’Απολλώνιος ἔθνη καὶ ἀπὸ Σαμαρείας δύναμιν μεγάλην τοῦ πολεμῆσαι πρὸς τὸν Ισραηλ.

Kaì synḗgagen ’Apollṓnios éthnē kaì apò Samareías dýnamin megálēn toû polemē̂sai pròs tòn Israēl.
11
καὶ ἔγνω Ιουδας καὶ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ ἀπέκτεινεν· καὶ ἔπεσον τραυματίαι πολλοί, καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἔϕυγον.

kaì égnō Ioudas kaì exē̂lthen eis synántēsin autō̂i kaì epátaxen autòn kaì apékteinen: kaì épeson traumatíai polloí, kaì hoi epíloipoi éphygon.
12
καὶ ἔλαβον τὰ σκῦλα αὐτῶν, καὶ τὴν μάχαιραν ’Απολλωνίου ἔλαβεν Ιουδας καὶ ἦν πολεμῶν ἐν αὐτῇ πάσας τὰς ἡμέρας.

kaì élabon tà skŷla autō̂n, kaì tḕn máchairan ’Apollōníou élaben Ioudas kaì ē̂n polemō̂n en autē̂i pásas tàs hēméras.
13
καὶ ἤκουσεν Σήρων ὁ ἄρχων τῆς δυνάμεως Συρίας ὅτι ἤθροισεν Ιουδας ἄθροισμα καὶ ἐκκλησίαν πιστῶν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐκπορευομένων εἰς πόλεμον,

kaì ḗkousen Sḗrōn ho árchōn tē̂s dynámeōs Syrías hóti ḗthroisen Ioudas áthroisma kaì ekklēsían pistō̂n met’ autoû kaì ekporeuoménōn eis pólemon,
14
καὶ εἶπεν Ποιήσω ἐμαυτῷ ὄνομα καὶ δοξασθήσομαι ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ πολεμήσω τὸν Ιουδαν καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ τοὺς ἐξουδενοῦντας τὸν λόγον τοῦ βασιλέως.

kaì eîpen Poiḗsō emautō̂i ónoma kaì doxasthḗsomai en tē̂i basileíāi kaì polemḗsō tòn Ioudan kaì toùs sỳn autō̂i toùs exoudenoûntas tòn lógon toû basiléōs.
15
καὶ προσέθετο καὶ ἀνέβη μετ’ αὐτοῦ παρεμβολὴ ἀσεβῶν ἰσχυρὰ βοηθῆσαι αὐτῷ ποιῆσαι τὴν ἐκδίκησιν ἐν υἱοῖς Ισραηλ.

kaì prosétheto kaì anébē met’ autoû parembolḕ asebō̂n ischyrà boēthē̂sai autō̂i poiē̂sai tḕn ekdíkēsin en hyioîs Israēl.
16
καὶ ἤγγισεν ἕως ἀναβάσεως Βαιθωρων, καὶ ἐξῆλθεν Ιουδας εἰς συνάντησιν αὐτῷ ὀλιγοστός.

kaì ḗngisen héōs anabáseōs Baithōrōn, kaì exē̂lthen Ioudas eis synántēsin autō̂i oligostós.
17
ὡς δὲ εἶδον τὴν παρεμβολὴν ἐρχομένην εἰς συνάντησιν αὐτῶν, εἶπον τῷ Ιουδα Τί δυνησόμεθα ὀλιγοστοὶ ὄντες πολεμῆσαι πρὸς πλῆθος τοσοῦτο ἰσχυρόν; καὶ ἡμεῖς ἐκλελύμεθα ἀσιτοῦντες σήμερον.

hōs dè eîdon tḕn parembolḕn erchoménēn eis synántēsin autō̂n, eîpon tō̂i Iouda Tí dynēsómetha oligostoì óntes polemē̂sai pròs plē̂thos tosoûto ischyrón? kaì hēmeîs eklelýmetha asitoûntes sḗmeron.
18
καὶ εἶπεν Ιουδας Εὔκοπόν ἐστιν συγκλεισθῆναι πολλοὺς ἐν χερσὶν ὀλίγων, καὶ οὐκ ἔστιν διαϕορὰ ἐναντίον τοῦ οὐρανοῦ σῴζειν ἐν πολλοῖς ἢ ἐν ὀλίγοις·

kaì eîpen Ioudas Eúkopón estin synkleisthē̂nai polloùs en chersìn olígōn, kaì ouk éstin diaphorà enantíon toû ouranoû sṓizein en polloîs ḕ en olígois:
19
ὅτι οὐκ ἐν πλήθει δυνάμεως νίκη πολέμου ἐστίν, ἀλλ’ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἡ ἰσχύς.

hóti ouk en plḗthei dynámeōs níkē polémou estín, all’ ek toû ouranoû hē ischýs.
20
αὐτοὶ ἔρχονται ἐϕ’ ἡμᾶς ἐν πλήθει ὕβρεως καὶ ἀνομίας τοῦ ἐξᾶραι ἡμᾶς καὶ τὰς γυναῖκας ἡμῶν καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν τοῦ σκυλεῦσαι ἡμᾶς,

autoì érchontai eph’ hēmâs en plḗthei hýbreōs kaì anomías toû exârai hēmâs kaì tàs gynaîkas hēmō̂n kaì tà tékna hēmō̂n toû skyleûsai hēmâs,
21
ἡμεῖς δὲ πολεμοῦμεν περὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ τῶν νομίμων ἡμῶν.

hēmeîs dè polemoûmen perì tō̂n psychō̂n hēmō̂n kaì tō̂n nomímōn hēmō̂n.
22
καὶ αὐτὸς συντρίψει αὐτοὺς πρὸ προσώπου ἡμῶν, ὑμεῖς δὲ μὴ ϕοβεῖσθε ἀπ’ αὐτῶν.

kaì autòs syntrípsei autoùs prò prosṓpou hēmō̂n, hymeîs dè mḕ phobeîsthe ap’ autō̂n.
23
ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, ἐνήλατο εἰς αὐτοὺς ἄϕνω, καὶ συνετρίβη Σήρων καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.

hōs dè epaúsato lalō̂n, enḗlato eis autoùs áphnō, kaì synetríbē Sḗrōn kaì hē parembolḕ autoû enṓpion autoû.
24
καὶ ἐδίωκον αὐτὸν ἐν τῇ καταβάσει Βαιθωρων ἕως τοῦ πεδίου· καὶ ἔπεσον ἀπ’ αὐτῶν εἰς ἄνδρας ὀκτακοσίους, οἱ δὲ λοιποὶ ἔϕυγον εἰς γῆν Φυλιστιιμ.

kaì edíōkon autòn en tē̂i katabásei Baithōrōn héōs toû pedíou: kaì épeson ap’ autō̂n eis ándras oktakosíous, hoi dè loipoì éphygon eis gē̂n Phylistiim.
25
καὶ ἤρξατο ὁ ϕόβος Ιουδου καὶ τῶν ἀδελϕῶν αὐτοῦ καὶ ἡ πτόη ἐπέπιπτεν ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν·

kaì ḗrxato ho phóbos Ioudou kaì tō̂n adelphō̂n autoû kaì hē ptóē epépipten epì tà éthnē tà kýklōi autō̂n:
26
καὶ ἤγγισεν ἕως τοῦ βασιλέως τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ὑπὲρ τῶν παρατάξεων Ιουδου ἐξηγεῖτο τὰ ἔθνη.

kaì ḗngisen héōs toû basiléōs tò ónoma autoû, kaì hypèr tō̂n paratáxeōn Ioudou exēgeîto tà éthnē.
27
‘Ως δὲ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς ’Αντίοχος τοὺς λόγους τούτους, ὠργίσθη θυμῷ καὶ ἀπέστειλεν καὶ συνήγαγεν τὰς δυνάμεις πάσας τῆς βασιλείας αὐτοῦ, παρεμβολὴν ἰσχυρὰν σϕόδρα.

‘Ōs dè ḗkousen ho basileùs ’Antíochos toùs lógous toútous, ōrgísthē thymō̂i kaì apésteilen kaì synḗgagen tàs dynámeis pásas tē̂s basileías autoû, parembolḕn ischyràn sphódra.
28
καὶ ἤνοιξεν τὸ γαζοϕυλάκιον αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν ὀψώνια ταῖς δυνάμεσιν εἰς ἐνιαυτὸν καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς εἶναι ἑτοίμους εἰς πᾶσαν χρείαν.

kaì ḗnoixen tò gazophylákion autoû kaì édōken opsṓnia taîs dynámesin eis eniautòn kaì eneteílato autoîs eînai hetoímous eis pâsan chreían.
29
καὶ εἶδεν ὅτι ἐξέλιπεν τὸ ἀργύριον ἐκ τῶν θησαυρῶν καὶ οἱ ϕόροι τῆς χώρας ὀλίγοι χάριν τῆς διχοστασίας καὶ πληγῆς, ἧς κατεσκεύασεν ἐν τῇ γῇ τοῦ ἆραι τὰ νόμιμα, ἃ ἦσαν ἀϕ’ ἡμερῶν τῶν πρώτων,

kaì eîden hóti exélipen tò argýrion ek tō̂n thēsaurō̂n kaì hoi phóroi tē̂s chṓras olígoi chárin tē̂s dichostasías kaì plēgē̂s, hē̂s kateskeúasen en tē̂i gē̂i toû ârai tà nómima, hà ē̂san aph’ hēmerō̂n tō̂n prṓtōn,
30
καὶ εὐλαβήθη μὴ οὐκ ἔχῃ ὡς ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὰς δαπάνας καὶ τὰ δόματα, ἃ ἐδίδου ἔμπροσθεν δαψιλῇ χειρὶ καὶ ἐπερίσσευσεν ὑπὲρ τοὺς βασιλεῖς τοὺς ἔμπροσθεν,

kaì eulabḗthē mḕ ouk échēi hōs hápax kaì dìs eis tàs dapánas kaì tà dómata, hà edídou émprosthen dapsilē̂i cheirì kaì eperísseusen hypèr toùs basileîs toùs émprosthen,
31
καὶ ἠπορεῖτο τῇ ψυχῇ αὐτοῦ σϕόδρα καὶ ἐβουλεύσατο τοῦ πορευθῆναι εἰς τὴν Περσίδα καὶ λαβεῖν τοὺς ϕόρους τῶν χωρῶν καὶ συναγαγεῖν ἀργύριον πολύ.

kaì ēporeîto tē̂i psychē̂i autoû sphódra kaì ebouleúsato toû poreuthē̂nai eis tḕn Persída kaì labeîn toùs phórous tō̂n chōrō̂n kaì synagageîn argýrion polý.
32
καὶ κατέλιπεν Λυσίαν ἄνθρωπον ἔνδοξον καὶ ἀπὸ γένους τῆς βασιλείας ἐπὶ τῶν πραγμάτων τοῦ βασιλέως ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Εὐϕράτου καὶ ἕως ὁρίων Αἰγύπτου

kaì katélipen Lysían ánthrōpon éndoxon kaì apò génous tē̂s basileías epì tō̂n pragmátōn toû basiléōs apò toû potamoû Euphrátou kaì héōs horíōn Aigýptou
33
καὶ τρέϕειν ’Αντίοχον τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι αὐτόν·

kaì tréphein ’Antíochon tòn hyiòn autoû héōs toû epistrépsai autón:
34
καὶ παρέδωκεν αὐτῷ τὰς ἡμίσεις τῶν δυνάμεων καὶ τοὺς ἐλέϕαντας καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ περὶ πάντων, ὧν ἠβούλετο, καὶ περὶ τῶν κατοικούντων τὴν Ιουδαίαν καὶ Ιερουσαλημ

kaì parédōken autō̂i tàs hēmíseis tō̂n dynámeōn kaì toùs eléphantas kaì eneteílato autō̂i perì pántōn, hō̂n ēboúleto, kaì perì tō̂n katoikoúntōn tḕn Ioudaían kaì Ierousalēm
35
ἀποστεῖλαι ἐπ’ αὐτοὺς δύναμιν τοῦ ἐκτρῖψαι καὶ ἐξᾶραι τὴν ἰσχὺν Ισραηλ καὶ τὸ κατάλειμμα Ιερουσαλημ καὶ ἆραι τὸ μνημόσυνον αὐτῶν ἀπὸ τοῦ τόπου

aposteîlai ep’ autoùs dýnamin toû ektrîpsai kaì exârai tḕn ischỳn Israēl kaì tò katáleimma Ierousalēm kaì ârai tò mnēmósynon autō̂n apò toû tópou
36
καὶ κατοικίσαι υἱοὺς ἀλλογενεῖς ἐν πᾶσιν τοῖς ὁρίοις αὐτῶν καὶ κατακληροδοτῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν.

kaì katoikísai hyioùs allogeneîs en pâsin toîs horíois autō̂n kaì kataklērodotē̂sai tḕn gē̂n autō̂n.
37
καὶ ὁ βασιλεὺς παρέλαβεν τὰς ἡμίσεις τῶν δυνάμεων τὰς καταλειϕθείσας καὶ ἀπῆρεν ἀπὸ ’Αντιοχείας ἀπὸ πόλεως βασιλείας αὐτοῦ ἔτους ἑβδόμου καὶ τεσσαρακοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ καὶ διεπέρασεν τὸν Εὐϕράτην ποταμὸν καὶ διεπορεύετο τὰς ἐπάνω χώρας.

kaì ho basileùs parélaben tàs hēmíseis tō̂n dynámeōn tàs kataleiphtheísas kaì apē̂ren apò ’Antiocheías apò póleōs basileías autoû étous hebdómou kaì tessarakostoû kaì hekatostoû kaì diepérasen tòn Euphrátēn potamòn kaì dieporeúeto tàs epánō chṓras.
38
Καὶ ἐπέλεξεν Λυσίας Πτολεμαῖον τὸν Δορυμένους καὶ Νικάνορα καὶ Γοργίαν, ἄνδρας δυνατοὺς τῶν ϕίλων τοῦ βασιλέως,

Kaì epélexen Lysías Ptolemaîon tòn Doryménous kaì Nikánora kaì Gorgían, ándras dynatoùs tō̂n phílōn toû basiléōs,
39
καὶ ἀπέστειλεν μετ’ αὐτῶν τεσσαράκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ ἑπτακισχιλίαν ἵππον τοῦ ἐλθεῖν εἰς γῆν Ιουδα καὶ καταϕθεῖραι αὐτὴν κατὰ τὸν λόγον τοῦ βασιλέως.

kaì apésteilen met’ autō̂n tessarákonta chiliádas andrō̂n kaì heptakischilían híppon toû eltheîn eis gē̂n Iouda kaì kataphtheîrai autḕn katà tòn lógon toû basiléōs.
40
καὶ ἀπῆρεν σὺν πάσῃ τῇ δυνάμει αὐτῶν, καὶ ἦλθον καὶ παρενέβαλον πλησίον Αμμαους ἐν τῇ γῇ τῇ πεδινῇ.

kaì apē̂ren sỳn pásēi tē̂i dynámei autō̂n, kaì ē̂lthon kaì parenébalon plēsíon Ammaous en tē̂i gē̂i tē̂i pedinē̂i.
41
καὶ ἤκουσαν οἱ ἔμποροι τῆς χώρας τὸ ὄνομα αὐτῶν καὶ ἔλαβον ἀργύριον καὶ χρυσίον πολὺ σϕόδρα καὶ πέδας καὶ ἦλθον εἰς τὴν παρεμβολὴν τοῦ λαβεῖν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ εἰς παῖδας. καὶ προσετέθησαν πρὸς αὐτοὺς δύναμις Συρίας καὶ γῆς ἀλλοϕύλων.

kaì ḗkousan hoi émporoi tē̂s chṓras tò ónoma autō̂n kaì élabon argýrion kaì chrysíon polỳ sphódra kaì pédas kaì ē̂lthon eis tḕn parembolḕn toû labeîn toùs hyioùs Israēl eis paîdas. kaì prosetéthēsan pròs autoùs dýnamis Syrías kaì gē̂s allophýlōn.
42
καὶ εἶδεν Ιουδας καὶ οἱ ἀδελϕοὶ αὐτοῦ ὅτι ἐπληθύνθη τὰ κακὰ καὶ αἱ δυνάμεις παρεμβάλλουσιν ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῶν, καὶ ἐπέγνωσαν τοὺς λόγους τοῦ βασιλέως, οὓς ἐνετείλατο ποιῆσαι τῷ λαῷ εἰς ἀπώλειαν καὶ συντέλειαν,

kaì eîden Ioudas kaì hoi adelphoì autoû hóti eplēthýnthē tà kakà kaì hai dynámeis parembállousin en toîs horíois autō̂n, kaì epégnōsan toùs lógous toû basiléōs, hoùs eneteílato poiē̂sai tō̂i laō̂i eis apṓleian kaì syntéleian,
43
καὶ εἶπαν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ ’Αναστήσωμεν τὴν καθαίρεσιν τοῦ λαοῦ ἡμῶν καὶ πολεμήσωμεν περὶ τοῦ λαοῦ ἡμῶν καὶ τῶν ἁγίων.

kaì eîpan hékastos pròs tòn plēsíon autoû ’Anastḗsōmen tḕn kathaíresin toû laoû hēmō̂n kaì polemḗsōmen perì toû laoû hēmō̂n kaì tō̂n hagíōn.
44
καὶ ἠθροίσθη ἡ συναγωγὴ τοῦ εἶναι ἑτοίμους εἰς πόλεμον καὶ τοῦ προσεύξασθαι καὶ αἰτῆσαι ἔλεος καὶ οἰκτιρμούς.

kaì ēthroísthē hē synagōgḕ toû eînai hetoímous eis pólemon kaì toû proseúxasthai kaì aitē̂sai éleos kaì oiktirmoús.
45
καὶ Ιερουσαλημ ἦν ἀοίκητος ὡς ἔρημος, οὐκ ἦν ὁ εἰσπορευόμενος καὶ ἐκπορευόμενος ἐκ τῶν γενημάτων αὐτῆς, καὶ τὸ ἁγίασμα καταπατούμενον, καὶ υἱοὶ ἀλλογενῶν ἐν τῇ ἄκρᾳ, κατάλυμα τοῖς ἔθνεσιν· καὶ ἐξήρθη τέρψις ἐξ Ιακωβ, καὶ ἐξέλιπεν αὐλὸς καὶ κινύρα.

kaì Ierousalēm ē̂n aoíkētos hōs érēmos, ouk ē̂n ho eisporeuómenos kaì ekporeuómenos ek tō̂n genēmátōn autē̂s, kaì tò hagíasma katapatoúmenon, kaì hyioì allogenō̂n en tē̂i ákrāi, katályma toîs éthnesin: kaì exḗrthē térpsis ex Iakōb, kaì exélipen aulòs kaì kinýra.
46
καὶ συνήχθησαν καὶ ἤλθοσαν εἰς Μασσηϕα κατέναντι Ιερουσαλημ, ὅτι τόπος προσευχῆς ἦν ἐν Μασσηϕα τὸ πρότερον τῷ Ισραηλ.

kaì synḗchthēsan kaì ḗlthosan eis Massēpha katénanti Ierousalēm, hóti tópos proseuchē̂s ē̂n en Massēpha tò próteron tō̂i Israēl.
47
καὶ ἐνήστευσαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ περιεβάλοντο σάκκους καὶ σποδὸν ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτῶν καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν.

kaì enḗsteusan tē̂i hēmérāi ekeínēi kaì periebálonto sákkous kaì spodòn epì tḕn kephalḕn autō̂n kaì diérrēxan tà himátia autō̂n.
48
καὶ ἐξεπέτασαν τὸ βιβλίον τοῦ νόμου περὶ ὧν ἐξηρεύνων τὰ ἔθνη τὰ ὁμοιώματα τῶν εἰδώλων αὐτῶν.

kaì exepétasan tò biblíon toû nómou perì hō̂n exēreúnōn tà éthnē tà homoiṓmata tō̂n eidṓlōn autō̂n.
49
καὶ ἤνεγκαν τὰ ἱμάτια τῆς ἱερωσύνης καὶ τὰ πρωτογενήματα καὶ τὰς δεκάτας καὶ ἤγειραν τοὺς ναζιραίους, οἳ ἐπλήρωσαν τὰς ἡμέρας,

kaì ḗnenkan tà himátia tē̂s hierōsýnēs kaì tà prōtogenḗmata kaì tàs dekátas kaì ḗgeiran toùs naziraíous, hoì eplḗrōsan tàs hēméras,
50
καὶ ἐβόησαν ϕωνῇ εἰς τὸν οὐρανὸν λέγοντες Τί ποιήσωμεν τούτοις καὶ ποῦ αὐτοὺς ἀπαγάγωμεν,

kaì ebóēsan phōnē̂i eis tòn ouranòn légontes Tí poiḗsōmen toútois kaì poû autoùs apagágōmen,
51
καὶ τὰ ἅγιά σου καταπεπάτηνται καὶ βεβήλωνται καὶ οἱ ἱερεῖς σου ἐν πένθει καὶ ταπεινώσει;

kaì tà hágiá sou katapepátēntai kaì bebḗlōntai kaì hoi hiereîs sou en pénthei kaì tapeinṓsei?
52
καὶ ἰδοὺ τὰ ἔθνη συνῆκται ἐϕ’ ἡμᾶς τοῦ ἐξᾶραι ἡμᾶς· σὺ οἶδας ἃ λογίζονται ἐϕ’ ἡμᾶς.

kaì idoù tà éthnē synē̂ktai eph’ hēmâs toû exârai hēmâs: sỳ oîdas hà logízontai eph’ hēmâs.
53
πῶς δυνησόμεθα ὑποστῆναι κατὰ πρόσωπον αὐτῶν, ἐὰν μὴ σὺ βοηθήσῃς ἡμῖν;

pō̂s dynēsómetha hypostē̂nai katà prósōpon autō̂n, eàn mḕ sỳ boēthḗsēis hēmîn?
54
καὶ ἐσάλπισαν ταῖς σάλπιγξιν καὶ ἐβόησαν ϕωνῇ μεγάλῃ.

kaì esálpisan taîs sálpinxin kaì ebóēsan phōnē̂i megálēi.
55
καὶ μετὰ τοῦτο κατέστησεν Ιουδας ἡγουμένους τοῦ λαοῦ, χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους.

kaì metà toûto katéstēsen Ioudas hēgouménous toû laoû, chiliárchous kaì hekatontárchous kaì pentēkontárchous kaì dekadárchous.
56
καὶ εἶπεν τοῖς οἰκοδομοῦσιν οἰκίας καὶ μνηστευομένοις γυναῖκας καὶ ϕυτεύουσιν ἀμπελῶνας καὶ δειλοῖς ἀποστρέϕειν ἕκαστον εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ κατὰ τὸν νόμον.

kaì eîpen toîs oikodomoûsin oikías kaì mnēsteuoménois gynaîkas kaì phyteúousin ampelō̂nas kaì deiloîs apostréphein hékaston eis tòn oîkon autoû katà tòn nómon.
57
καὶ ἀπῆρεν ἡ παρεμβολή, καὶ παρενέβαλον κατὰ νότον Αμμαους.

kaì apē̂ren hē parembolḗ, kaì parenébalon katà nóton Ammaous.
58
καὶ εἶπεν Ιουδας Περιζώσασθε καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατοὺς καὶ γίνεσθε ἕτοιμοι εἰς πρωὶ τοῦ πολεμῆσαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν τούτοις τοῖς ἐπισυνηγμένοις ἐϕ’ ἡμᾶς ἐξᾶραι ἡμᾶς καὶ τὰ ἅγια ἡμῶν·

kaì eîpen Ioudas Perizṓsasthe kaì gínesthe eis hyioùs dynatoùs kaì gínesthe hétoimoi eis prōì toû polemē̂sai en toîs éthnesin toútois toîs episynēgménois eph’ hēmâs exârai hēmâs kaì tà hágia hēmō̂n:
59
ὅτι κρεῖσσον ἡμᾶς ἀποθανεῖν ἐν τῷ πολέμῳ ἢ ἐπιδεῖν ἐπὶ τὰ κακὰ τοῦ ἔθνους ἡμῶν καὶ τῶν ἁγίων.

hóti kreîsson hēmâs apothaneîn en tō̂i polémōi ḕ epideîn epì tà kakà toû éthnous hēmō̂n kaì tō̂n hagíōn.
60
ὡς δ’ ἂν ᾖ θέλημα ἐν οὐρανῷ, οὕτως ποιήσει.

hōs d’ àn ē̂i thélēma en ouranō̂i, hoútōs poiḗsei.