Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 2 Maccabées 8

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Ιουδας δὲ ὁ καὶ Μακκαβαῖος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ παρεισπορευόμενοι λεληθότως εἰς τὰς κώμας προσεκαλοῦντο τοὺς συγγενεῖς καὶ τοὺς μεμενηκότας ἐν τῷ Ιουδαϊσμῷ προσλαμβανόμενοι συνήγαγον εἰς ἑξακισχιλίους.

Ioudas dè ho kaì Makkabaîos kaì hoi sỳn autō̂i pareisporeuómenoi lelēthótōs eis tàs kṓmas prosekaloûnto toùs syngeneîs kaì toùs memenēkótas en tō̂i Ioudaïsmō̂i proslambanómenoi synḗgagon eis hexakischilíous.
2
καὶ ἐπεκαλοῦντο τὸν κύριον ἐπιδεῖν τὸν ὑπὸ πάντων καταπατούμενον λαόν, οἰκτῖραι δὲ καὶ τὸν ναὸν τὸν ὑπὸ τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων βεβηλωθέντα,

kaì epekaloûnto tòn kýrion epideîn tòn hypò pántōn katapatoúmenon laón, oiktîrai dè kaì tòn naòn tòn hypò tō̂n asebō̂n anthrṓpōn bebēlōthénta,
3
ἐλεῆσαι δὲ καὶ τὴν καταϕθειρομένην πόλιν καὶ μέλλουσαν ἰσόπεδον γίνεσθαι καὶ τῶν καταβοώντων πρὸς αὐτὸν αἱμάτων εἰσακοῦσαι,

eleē̂sai dè kaì tḕn kataphtheiroménēn pólin kaì méllousan isópedon gínesthai kaì tō̂n kataboṓntōn pròs autòn haimátōn eisakoûsai,
4
μνησθῆναι δὲ καὶ τῆς τῶν ἀναμαρτήτων νηπίων παρανόμου ἀπωλείας καὶ περὶ τῶν γενομένων εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ βλασϕημιῶν καὶ μισοπονηρῆσαι.

mnēsthē̂nai dè kaì tē̂s tō̂n anamartḗtōn nēpíōn paranómou apōleías kaì perì tō̂n genoménōn eis tò ónoma autoû blasphēmiō̂n kaì misoponērē̂sai.
5
γενόμενος δὲ ὁ Μακκαβαῖος ἐν συστέματι ἀνυπόστατος ἤδη τοῖς ἔθνεσιν ἐγίνετο τῆς ὀργῆς τοῦ κυρίου εἰς ἔλεον τραπείσης.

genómenos dè ho Makkabaîos en systémati anypóstatos ḗdē toîs éthnesin egíneto tē̂s orgē̂s toû kyríou eis éleon trapeísēs.
6
πόλεις δὲ καὶ κώμας ἀπροσδοκήτως ἐρχόμενος ἐνεπίμπρα καὶ τοὺς ἐπικαίρους τόπους ἀπολαμβάνων οὐκ ὀλίγους τῶν πολεμίων τροπούμενος

póleis dè kaì kṓmas aprosdokḗtōs erchómenos enepímpra kaì toùs epikaírous tópous apolambánōn ouk olígous tō̂n polemíōn tropoúmenos
7
μάλιστα τὰς νύκτας πρὸς τὰς τοιαύτας ἐπιβολὰς συνεργοὺς ἐλάμβανεν. καὶ λαλιὰ τῆς εὐανδρίας αὐτοῦ διηχεῖτο πανταχῆ.

málista tàs nýktas pròs tàs toiaútas epibolàs synergoùs elámbanen. kaì lalià tē̂s euandrías autoû diēcheîto pantachē̂.
8
Συνορῶν δὲ ὁ Φίλιππος κατὰ μικρὸν εἰς προκοπὴν ἐρχόμενον τὸν ἄνδρα, πυκνότερον δὲ ἐν ταῖς εὐημερίαις προβαίνοντα, πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης στρατηγὸν ἔγραψεν ἐπιβοηθεῖν τοῖς τοῦ βασιλέως πράγμασιν.

Synorō̂n dè ho Phílippos katà mikròn eis prokopḕn erchómenon tòn ándra, pyknóteron dè en taîs euēmeríais probaínonta, pròs Ptolemaîon tòn Koílēs Syrías kaì Phoiníkēs stratēgòn égrapsen epiboētheîn toîs toû basiléōs prágmasin.
9
ὁ δὲ ταχέως προχειρισάμενος Νικάνορα τὸν τοῦ Πατρόκλου τῶν πρώτων ϕίλων ἀπέστειλεν ὑποτάξας παμϕύλων ἔθνη οὐκ ἐλάττους τῶν δισμυρίων τὸ σύμπαν τῆς Ιουδαίας ἐξᾶραι γένος· συνέστησεν δὲ αὐτῷ καὶ Γοργίαν ἄνδρα στρατηγὸν καὶ ἐν πολεμικαῖς χρείαις πεῖραν ἔχοντα.

ho dè tachéōs procheirisámenos Nikánora tòn toû Patróklou tō̂n prṓtōn phílōn apésteilen hypotáxas pamphýlōn éthnē ouk eláttous tō̂n dismyríōn tò sýmpan tē̂s Ioudaías exârai génos: synéstēsen dè autō̂i kaì Gorgían ándra stratēgòn kaì en polemikaîs chreíais peîran échonta.
10
διεστήσατο δὲ ὁ Νικάνωρ τὸν ϕόρον τῷ βασιλεῖ τοῖς ‘Ρωμαίοις ὄντα ταλάντων δισχιλίων ἐκ τῆς τῶν Ιουδαίων αἰχμαλωσίας ἐκπληρώσειν.

diestḗsato dè ho Nikánōr tòn phóron tō̂i basileî toîs ‘Rōmaíois ónta talántōn dischilíōn ek tē̂s tō̂n Ioudaíōn aichmalōsías ekplērṓsein.
11
εὐθέως δὲ εἰς τὰς παραθαλασσίους πόλεις ἀπέστειλεν προκαλούμενος ἐπ’ ἀγορασμὸν Ιουδαίων σωμάτων ὑπισχνούμενος ἐνενήκοντα σώματα ταλάντου παραχωρήσειν οὐ προσδεχόμενος τὴν παρὰ τοῦ παντοκράτορος μέλλουσαν παρακολουθήσειν ἐπ’ αὐτῷ δίκην.

euthéōs dè eis tàs parathalassíous póleis apésteilen prokaloúmenos ep’ agorasmòn Ioudaíōn sōmátōn hypischnoúmenos enenḗkonta sṓmata talántou parachōrḗsein ou prosdechómenos tḕn parà toû pantokrátoros méllousan parakolouthḗsein ep’ autō̂i díkēn.
12
τῷ δὲ Ιουδα προσέπεσεν περὶ τῆς τοῦ Νικάνορος ἐϕόδου, καὶ μεταδόντος τοῖς σὺν αὐτῷ τὴν παρουσίαν τοῦ στρατοπέδου

tō̂i dè Iouda prosépesen perì tē̂s toû Nikánoros ephódou, kaì metadóntos toîs sỳn autō̂i tḕn parousían toû stratopédou
13
οἱ δειλανδροῦντες καὶ ἀπιστοῦντες τὴν τοῦ θεοῦ δίκην διεδίδρασκον ἑαυτοὺς καὶ ἐξετόπιζον.

hoi deilandroûntes kaì apistoûntes tḕn toû theoû díkēn diedídraskon heautoùs kaì exetópizon.
14
οἱ δὲ τὰ περιλελειμμένα πάντα ἐπώλουν, ὁμοῦ δὲ τὸν κύριον ἠξίουν ῥύσασθαι τοὺς ὑπὸ τοῦ δυσσεβοῦς Νικάνορος πρὶν συντυχεῖν πεπραμένους·

hoi dè tà perileleimména pánta epṓloun, homoû dè tòn kýrion ēxíoun rhýsasthai toùs hypò toû dysseboûs Nikánoros prìn syntycheîn pepraménous:
15
καὶ εἰ μὴ δι’ αὐτούς, ἀλλὰ διὰ τὰς πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν διαθήκας καὶ ἕνεκα τῆς ἐπ’ αὐτοὺς ἐπικλήσεως τοῦ σεμνοῦ καὶ μεγαλοπρεποῦς ὀνόματος αὐτοῦ.

kaì ei mḕ di’ autoús, allà dià tàs pròs toùs patéras autō̂n diathḗkas kaì héneka tē̂s ep’ autoùs epiklḗseōs toû semnoû kaì megaloprepoûs onómatos autoû.
16
συναγαγὼν δὲ ὁ Μακκαβαῖος τοὺς περὶ αὐτὸν ὄντας ἀριθμὸν ἑξακισχιλίους παρεκάλει μὴ καταπλαγῆναι τοῖς πολεμίοις μηδὲ εὐλαβεῖσθαι τὴν τῶν ἀδίκως παραγινομένων ἐπ’ αὐτοὺς ἐθνῶν πολυπλήθειαν, ἀγωνίσασθαι δὲ γενναίως

synagagṑn dè ho Makkabaîos toùs perì autòn óntas arithmòn hexakischilíous parekálei mḕ kataplagē̂nai toîs polemíois mēdè eulabeîsthai tḕn tō̂n adíkōs paraginoménōn ep’ autoùs ethnō̂n polyplḗtheian, agōnísasthai dè gennaíōs
17
πρὸ ὀϕθαλμῶν λαβόντας τὴν ἀνόμως εἰς τὸν ἅγιον τόπον συντετελεσμένην ὑπ’ αὐτῶν ὕβριν καὶ τὸν τῆς ἐμπεπαιγμένης πόλεως αἰκισμόν, ἔτι δὲ τὴν τῆς προγονικῆς πολιτείας κατάλυσιν.

prò ophthalmō̂n labóntas tḕn anómōs eis tòn hágion tópon syntetelesménēn hyp’ autō̂n hýbrin kaì tòn tē̂s empepaigménēs póleōs aikismón, éti dè tḕn tē̂s progonikē̂s politeías katálysin.
18
οἱ μὲν γὰρ ὅπλοις πεποίθασιν ἅμα καὶ τόλμαις, ἔϕησεν, ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τῷ παντοκράτορι θεῷ, δυναμένῳ καὶ τοὺς ἐρχομένους ἐϕ’ ἡμᾶς καὶ τὸν ὅλον κόσμον ἑνὶ νεύματι καταβαλεῖν, πεποίθαμεν.

hoi mèn gàr hóplois pepoíthasin háma kaì tólmais, éphēsen, hēmeîs dè epì tō̂i pantokrátori theō̂i, dynaménōi kaì toùs erchoménous eph’ hēmâs kaì tòn hólon kósmon henì neúmati katabaleîn, pepoíthamen.
19
προσαναλεξάμενος δὲ αὐτοῖς καὶ τὰς ἐπὶ τῶν προγόνων γενομένας ἀντιλήμψεις καὶ τὴν ἐπὶ Σενναχηριμ, ἑκατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδες ὡς ἀπώλοντο,

prosanalexámenos dè autoîs kaì tàs epì tō̂n progónōn genoménas antilḗmpseis kaì tḕn epì Sennachērim, hekatòn ogdoḗkonta pénte chiliádes hōs apṓlonto,
20
καὶ τὴν ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ τὴν πρὸς τοὺς Γαλάτας παράταξιν γενομένην, ὡς οἱ πάντες ἐπὶ τὴν χρείαν ἦλθον ὀκτακισχίλιοι σὺν Μακεδόσιν τετρακισχιλίοις, τῶν Μακεδόνων ἀπορουμένων οἱ ὀκτακισχίλιοι τὰς δώδεκα μυριάδας ἀπώλεσαν διὰ τὴν γινομένην αὐτοῖς ἀπ’ οὐρανοῦ βοήθειαν καὶ ὠϕέλειαν πολλὴν ἔλαβον.

kaì tḕn en tē̂i Babylōníāi tḕn pròs toùs Galátas parátaxin genoménēn, hōs hoi pántes epì tḕn chreían ē̂lthon oktakischílioi sỳn Makedósin tetrakischilíois, tō̂n Makedónōn aporouménōn hoi oktakischílioi tàs dṓdeka myriádas apṓlesan dià tḕn ginoménēn autoîs ap’ ouranoû boḗtheian kaì ōphéleian pollḕn élabon.
21
ἐϕ’ οἷς εὐθαρσεῖς αὐτοὺς παραστήσας καὶ ἑτοίμους ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῆς πατρίδος ἀποθνῄσκειν τετραμερές τι τὸ στράτευμα ἐποίησεν.

eph’ hoîs eutharseîs autoùs parastḗsas kaì hetoímous hypèr tō̂n nómōn kaì tē̂s patrídos apothnḗiskein tetramerés ti tò stráteuma epoíēsen.
22
τάξας καὶ τοὺς ἀδελϕοὺς αὐτοῦ προηγουμένους ἑκατέρας τάξεως, Σιμωνα καὶ Ιωσηπον καὶ Ιωναθην, ὑποτάξας ἑκάστῳ χιλίους πρὸς τοῖς πεντακοσίοις,

táxas kaì toùs adelphoùs autoû proēgouménous hekatéras táxeōs, Simōna kaì Iōsēpon kaì Iōnathēn, hypotáxas hekástōi chilíous pròs toîs pentakosíois,
23
ἔτι δὲ καὶ Ελεαζαρον, παραναγνοὺς τὴν ἱερὰν βίβλον καὶ δοὺς σύνθημα θεοῦ βοηθείας τῆς πρώτης σπείρας αὐτὸς προηγούμενος συνέβαλε τῷ Νικάνορι.

éti dè kaì Eleazaron, paranagnoùs tḕn hieràn bíblon kaì doùs sýnthēma theoû boētheías tē̂s prṓtēs speíras autòs proēgoúmenos synébale tō̂i Nikánori.
24
γενομένου δὲ αὐτοῖς τοῦ παντοκράτορος συμμάχου κατέσϕαξαν τῶν πολεμίων ὑπὲρ τοὺς ἐνακισχιλίους, τραυματίας δὲ καὶ τοῖς μέλεσιν ἀναπείρους τὸ πλεῖον μέρος τῆς τοῦ Νικάνορος στρατιᾶς ἐποίησαν, πάντας δὲ ϕυγεῖν ἠνάγκασαν.

genoménou dè autoîs toû pantokrátoros symmáchou katésphaxan tō̂n polemíōn hypèr toùs enakischilíous, traumatías dè kaì toîs mélesin anapeírous tò pleîon méros tē̂s toû Nikánoros stratiâs epoíēsan, pántas dè phygeîn ēnánkasan.
25
τὰ δὲ χρήματα τῶν παραγεγονότων ἐπὶ τὸν ἀγορασμὸν αὐτῶν ἔλαβον· συνδιώξαντες δὲ αὐτοὺς ἐϕ’ ἱκανὸν ἀνέλυσαν ὑπὸ τῆς ὥρας συγκλειόμενοι·

tà dè chrḗmata tō̂n paragegonótōn epì tòn agorasmòn autō̂n élabon: syndiṓxantes dè autoùs eph’ hikanòn anélysan hypò tē̂s hṓras synkleiómenoi:
26
ἦν γὰρ ἡ πρὸ τοῦ σαββάτου, δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐμακροτόνησαν κατατρέχοντες αὐτούς.

ē̂n gàr hē prò toû sabbátou, di’ hḕn aitían ouk emakrotónēsan katatréchontes autoús.
27
ὁπλολογήσαντες δὲ αὐτοὺς καὶ τὰ σκῦλα ἐκδύσαντες τῶν πολεμίων περὶ τὸ σάββατον ἐγίνοντο περισσῶς εὐλογοῦντες καὶ ἐξομολογούμενοι τῷ κυρίῳ τῷ διασώσαντι εἰς τὴν ἡμέραν ταύτην, ἀρχὴν ἐλέους τάξαντος αὐτοῖς.

hoplologḗsantes dè autoùs kaì tà skŷla ekdýsantes tō̂n polemíōn perì tò sábbaton egínonto perissō̂s eulogoûntes kaì exomologoúmenoi tō̂i kyríōi tō̂i diasṓsanti eis tḕn hēméran taútēn, archḕn eléous táxantos autoîs.
28
μετὰ δὲ τὸ σάββατον τοῖς ᾐκισμένοις καὶ ταῖς χήραις καὶ ὀρϕανοῖς μερίσαντες ἀπὸ τῶν σκύλων τὰ λοιπὰ αὐτοὶ καὶ τὰ παιδία διεμερίσαντο.

metà dè tò sábbaton toîs ēikisménois kaì taîs chḗrais kaì orphanoîs merísantes apò tō̂n skýlōn tà loipà autoì kaì tà paidía diemerísanto.
29
ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι καὶ κοινὴν ἱκετείαν ποιησάμενοι τὸν ἐλεήμονα κύριον ἠξίουν εἰς τέλος καταλλαγῆναι τοῖς αὑτοῦ δούλοις.

taûta dè diapraxámenoi kaì koinḕn hiketeían poiēsámenoi tòn eleḗmona kýrion ēxíoun eis télos katallagē̂nai toîs hautoû doúlois.
30
Καὶ τοῖς περὶ Τιμόθεον καὶ Βακχίδην συνερίσαντες ὑπὲρ τοὺς δισμυρίους αὐτῶν ἀνεῖλον καὶ ὀχυρωμάτων ὑψηλῶν εὖ μάλα ἐγκρατεῖς ἐγένοντο καὶ λάϕυρα πλείονα ἐμερίσαντο ἰσομοίρους αὑτοῖς καὶ τοῖς ᾐκισμένοις καὶ ὀρϕανοῖς καὶ χήραις, ἔτι δὲ καὶ πρεσβυτέροις ποιήσαντες.

Kaì toîs perì Timótheon kaì Bakchídēn synerísantes hypèr toùs dismyríous autō̂n aneîlon kaì ochyrōmátōn hypsēlō̂n eû mála enkrateîs egénonto kaì láphyra pleíona emerísanto isomoírous hautoîs kaì toîs ēikisménois kaì orphanoîs kaì chḗrais, éti dè kaì presbytérois poiḗsantes.
31
ὁπλολογήσαντες δὲ αὑτοὺς ἐπιμελῶς πάντα συνέθηκαν εἰς τοὺς ἐπικαίρους τόπους, τὰ δὲ λοιπὰ τῶν σκύλων ἤνεγκαν εἰς Ιεροσόλυμα.

hoplologḗsantes dè hautoùs epimelō̂s pánta synéthēkan eis toùs epikaírous tópous, tà dè loipà tō̂n skýlōn ḗnenkan eis Ierosólyma.
32
τὸν δὲ ϕυλάρχην τῶν περὶ Τιμόθεον ἀνεῖλον, ἀνοσιώτατον ἄνδρα καὶ πολλὰ τοὺς Ιουδαίους ἐπιλελυπηκότα.

tòn dè phylárchēn tō̂n perì Timótheon aneîlon, anosiṓtaton ándra kaì pollà toùs Ioudaíous epilelypēkóta.
33
ἐπινίκια δὲ ἄγοντες ἐν τῇ πατρίδι τοὺς ἐμπρήσαντας τοὺς ἱεροὺς πυλῶνας καὶ Καλλισθένην ὑϕῆψαν εἰς ἓν οἰκίδιον πεϕευγότα, καὶ τὸν ἄξιον τῆς δυσσεβείας ἐκομίσατο μισθόν.

epiníkia dè ágontes en tē̂i patrídi toùs emprḗsantas toùs hieroùs pylō̂nas kaì Kallisthénēn hyphē̂psan eis hèn oikídion pepheugóta, kaì tòn áxion tē̂s dyssebeías ekomísato misthón.
34
ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάνωρ ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν τῶν Ιουδαίων ἀγαγὼν

ho dè trisalitḗrios Nikánōr ho toùs chilíous empórous epì tḕn prâsin tō̂n Ioudaíōn agagṑn
35
ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι τῇ τοῦ κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα διὰ τῆς μεσογείου δραπέτου τρόπον ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας ἧκεν εἰς ’Αντιόχειαν ὑπὲρ ἅπαν εὐημερηκὼς ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαϕθορᾷ.

tapeinōtheìs hypò tō̂n kat’ autòn nomizoménōn elachístōn eînai tē̂i toû kyríou boētheíāi tḕn doxikḕn apothémenos esthē̂ta dià tē̂s mesogeíou drapétou trópon érēmon heautòn poiḗsas hē̂ken eis ’Antiócheian hypèr hápan euēmerēkṑs epì tē̂i toû stratoû diaphthorā̂i.
36
καὶ ὁ τοῖς ‘Ρωμαίοις ἀναδεξάμενος ϕόρον ἀπὸ τῆς τῶν ἐν Ιεροσολύμοις αἰχμαλωσίας κατορθώσασθαι κατήγγελλεν ὑπέρμαχον ἔχειν τοὺς Ιουδαίους καὶ διὰ τὸν τρόπον τοῦτον ἀτρώτους εἶναι τοὺς Ιουδαίους διὰ τὸ ἀκολουθεῖν τοῖς ὑπ’ αὐτοῦ προτεταγμένοις νόμοις.

kaì ho toîs ‘Rōmaíois anadexámenos phóron apò tē̂s tō̂n en Ierosolýmois aichmalōsías katorthṓsasthai katḗngellen hypérmachon échein toùs Ioudaíous kaì dià tòn trópon toûton atrṓtous eînai toùs Ioudaíous dià tò akoloutheîn toîs hyp’ autoû protetagménois nómois.