Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 2 Samuel 13

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ τῷ Αβεσσαλωμ υἱῷ Δαυιδ ἀδελϕὴ καλὴ τῷ εἴδει σϕόδρα, καὶ ὄνομα αὐτῇ θημαρ, καὶ ἠγάπησεν αὐτὴν Αμνων υἱὸς Δαυιδ.

Kaì egenḗthē metà taûta kaì tō̂i Abessalōm hyiō̂i Dauid adelphḕ kalḕ tō̂i eídei sphódra, kaì ónoma autē̂i thēmar, kaì ēgápēsen autḕn Amnōn hyiòs Dauid.
2
καὶ ἐθλίβετο Αμνων ὥστε ἀρρωστεῖν διὰ θημαρ τὴν ἀδελϕὴν αὐτοῦ, ὅτι παρθένος ἦν αὐτή, καὶ ὑπέρογκον ἐν ὀϕθαλμοῖς Αμνων τοῦ ποιῆσαί τι αὐτῇ.

kaì ethlíbeto Amnōn hṓste arrōsteîn dià thēmar tḕn adelphḕn autoû, hóti parthénos ē̂n autḗ, kaì hypéronkon en ophthalmoîs Amnōn toû poiē̂saí ti autē̂i.
3
καὶ ἦν τῷ Αμνων ἑταῖρος, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ιωναδαβ υἱὸς Σαμαα τοῦ ἀδελϕοῦ Δαυιδ· καὶ Ιωναδαβ ἀνὴρ σοϕὸς σϕόδρα.

kaì ē̂n tō̂i Amnōn hetaîros, kaì ónoma autō̂i Iōnadab hyiòs Samaa toû adelphoû Dauid: kaì Iōnadab anḕr sophòs sphódra.
4
καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί σοι ὅτι σὺ οὕτως ἀσθενής, υἱὲ τοῦ βασιλέως, τὸ πρωὶ πρωί; οὐκ ἀπαγγελεῖς μοι; καὶ εἶπεν αὐτῷ Αμνων θημαρ τὴν ἀδελϕὴν Αβεσσαλωμ τοῦ ἀδελϕοῦ μου ἐγὼ ἀγαπῶ.

kaì eîpen autō̂i Tí soi hóti sỳ hoútōs asthenḗs, hyiè toû basiléōs, tò prōì prōí? ouk apangeleîs moi? kaì eîpen autō̂i Amnōn thēmar tḕn adelphḕn Abessalōm toû adelphoû mou egṑ agapō̂.
5
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ιωναδαβ Κοιμήθητι ἐπὶ τῆς κοίτης σου καὶ μαλακίσθητι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ πατήρ σου τοῦ ἰδεῖν σε, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν ’Ελθέτω δὴ θημαρ ἡ ἀδελϕή μου καὶ ψωμισάτω με καὶ ποιησάτω κατ’ ὀϕθαλμούς μου βρῶμα, ὅπως ἴδω καὶ ϕάγω ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῆς.

kaì eîpen autō̂i Iōnadab Koimḗthēti epì tē̂s koítēs sou kaì malakísthēti, kaì eiseleúsetai ho patḗr sou toû ideîn se, kaì ereîs pròs autón ’Elthétō dḕ thēmar hē adelphḗ mou kaì psōmisátō me kaì poiēsátō kat’ ophthalmoús mou brō̂ma, hópōs ídō kaì phágō ek tō̂n cheirō̂n autē̂s.
6
καὶ ἐκοιμήθη Αμνων καὶ ἠρρώστησεν, καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺς ἰδεῖν αὐτόν, καὶ εἶπεν Αμνων πρὸς τὸν βασιλέα ’Ελθέτω δὴ θημαρ ἡ ἀδελϕή μου πρός με καὶ κολλυρισάτω ἐν ὀϕθαλμοῖς μου δύο κολλυρίδας, καὶ ϕάγομαι ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῆς.

kaì ekoimḗthē Amnōn kaì ērrṓstēsen, kaì eisē̂lthen ho basileùs ideîn autón, kaì eîpen Amnōn pròs tòn basiléa ’Elthétō dḕ thēmar hē adelphḗ mou prós me kaì kollyrisátō en ophthalmoîs mou dýo kollyrídas, kaì phágomai ek tē̂s cheiròs autē̂s.
7
καὶ ἀπέστειλεν Δαυιδ πρὸς θημαρ εἰς τὸν οἶκον λέγων Πορεύθητι δὴ εἰς τὸν οἶκον Αμνων τοῦ ἀδελϕοῦ σου καὶ ποίησον αὐτῷ βρῶμα.

kaì apésteilen Dauid pròs thēmar eis tòn oîkon légōn Poreúthēti dḕ eis tòn oîkon Amnōn toû adelphoû sou kaì poíēson autō̂i brō̂ma.
8
καὶ ἐπορεύθη θημαρ εἰς τὸν οἶκον Αμνων ἀδελϕοῦ αὐτῆς, καὶ αὐτὸς κοιμώμενος. καὶ ἔλαβεν τὸ σταῖς καὶ ἐϕύρασεν καὶ ἐκολλύρισεν κατ’ ὀϕθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ ἥψησεν τὰς κολλυρίδας·

kaì eporeúthē thēmar eis tòn oîkon Amnōn adelphoû autē̂s, kaì autòs koimṓmenos. kaì élaben tò staîs kaì ephýrasen kaì ekollýrisen kat’ ophthalmoùs autoû kaì hḗpsēsen tàs kollyrídas:
9
καὶ ἔλαβεν τὸ τήγανον καὶ κατεκένωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠθέλησεν ϕαγεῖν. καὶ εἶπεν Αμνων ’Εξαγάγετε πάντα ἄνδρα ἐπάνωθέν μου· καὶ ἐξήγαγον πάντα ἄνδρα ἀπὸ ἐπάνωθεν αὐτοῦ.

kaì élaben tò tḗganon kaì katekénōsen enṓpion autoû, kaì ouk ēthélēsen phageîn. kaì eîpen Amnōn ’Exagágete pánta ándra epánōthén mou: kaì exḗgagon pánta ándra apò epánōthen autoû.
10
καὶ εἶπεν Αμνων πρὸς θημαρ Εἰσένεγκε τὸ βρῶμα εἰς τὸ ταμίειον, καὶ ϕάγομαι ἐκ τῆς χειρός σου. καὶ ἔλαβεν θημαρ τὰς κολλυρίδας, ἃς ἐποίησεν, καὶ εἰσήνεγκεν τῷ Αμνων ἀδελϕῷ αὐτῆς εἰς τὸν κοιτῶνα

kaì eîpen Amnōn pròs thēmar Eisénenke tò brō̂ma eis tò tamíeion, kaì phágomai ek tē̂s cheirós sou. kaì élaben thēmar tàs kollyrídas, hàs epoíēsen, kaì eisḗnenken tō̂i Amnōn adelphō̂i autē̂s eis tòn koitō̂na
11
καὶ προσήγαγεν αὐτῷ τοῦ ϕαγεῖν, καὶ ἐπελάβετο αὐτῆς καὶ εἶπεν αὐτῇ Δεῦρο κοιμήθητι μετ’ ἐμοῦ, ἀδελϕή μου.

kaì prosḗgagen autō̂i toû phageîn, kaì epelábeto autē̂s kaì eîpen autē̂i Deûro koimḗthēti met’ emoû, adelphḗ mou.
12
καὶ εἶπεν αὐτῷ Μή, ἄδελϕέ μου, μὴ ταπεινώσῃς με, διότι οὐ ποιηθήσεται οὕτως ἐν Ισραηλ· μὴ ποιήσῃς τὴν ἀϕροσύνην ταύτην·

kaì eîpen autō̂i Mḗ, ádelphé mou, mḕ tapeinṓsēis me, dióti ou poiēthḗsetai hoútōs en Israēl: mḕ poiḗsēis tḕn aphrosýnēn taútēn:
13
καὶ ἐγὼ ποῦ ἀποίσω τὸ ὄνειδός μου; καὶ σὺ ἔσῃ ὡς εἷς τῶν ἀϕρόνων ἐν Ισραηλ· καὶ νῦν λάλησον δὴ πρὸς τὸν βασιλέα, ὅτι οὐ μὴ κωλύσῃ με ἀπὸ σοῦ.

kaì egṑ poû apoísō tò óneidós mou? kaì sỳ ésēi hōs heîs tō̂n aphrónōn en Israēl: kaì nŷn lálēson dḕ pròs tòn basiléa, hóti ou mḕ kōlýsēi me apò soû.
14
καὶ οὐκ ἠθέλησεν Αμνων τοῦ ἀκοῦσαι τῆς ϕωνῆς αὐτῆς καὶ ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὴν καὶ ἐταπείνωσεν αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆς.

kaì ouk ēthélēsen Amnōn toû akoûsai tē̂s phōnē̂s autē̂s kaì ekrataíōsen hypèr autḕn kaì etapeínōsen autḕn kaì ekoimḗthē met’ autē̂s.
15
καὶ ἐμίσησεν αὐτὴν Αμνων μῖσος μέγα σϕόδρα, ὅτι μέγα τὸ μῖσος, ὃ ἐμίσησεν αὐτήν, ὑπὲρ τὴν ἀγάπην, ἣν ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ εἶπεν αὐτῇ Αμνων ’Ανάστηθι καὶ πορεύου.

kaì emísēsen autḕn Amnōn mîsos méga sphódra, hóti méga tò mîsos, hò emísēsen autḗn, hypèr tḕn agápēn, hḕn ēgápēsen autḗn. kaì eîpen autē̂i Amnōn ’Anástēthi kaì poreúou.
16
καὶ εἶπεν αὐτῷ θημαρ Μή, ἄδελϕε, ὅτι μεγάλη ἡ κακία ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, ἣν ἐποίησας μετ’ ἐμοῦ, τοῦ ἐξαποστεῖλαί με. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Αμνων ἀκοῦσαι τῆς ϕωνῆς αὐτῆς.

kaì eîpen autō̂i thēmar Mḗ, ádelphe, hóti megálē hē kakía hē eschátē hypèr tḕn prṓtēn, hḕn epoíēsas met’ emoû, toû exaposteîlaí me. kaì ouk ēthélēsen Amnōn akoûsai tē̂s phōnē̂s autē̂s.
17
καὶ ἐκάλεσεν τὸ παιδάριον αὐτοῦ τὸν προεστηκότα τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ ’Εξαποστείλατε δὴ ταύτην ἀπ’ ἐμοῦ ἔξω καὶ ἀπόκλεισον τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆς.

kaì ekálesen tò paidárion autoû tòn proestēkóta toû oíkou autoû kaì eîpen autō̂i ’Exaposteílate dḕ taútēn ap’ emoû éxō kaì apókleison tḕn thýran opísō autē̂s.
18
καὶ ἐπ’ αὐτῆς ἦν χιτὼν καρπωτός, ὅτι οὕτως ἐνεδιδύσκοντο αἱ θυγατέρες τοῦ βασιλέως αἱ παρθένοι τοὺς ἐπενδύτας αὐτῶν· καὶ ἐξήγαγεν αὐτὴν ὁ λειτουργὸς αὐτοῦ ἔξω καὶ ἀπέκλεισεν τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆς·

kaì ep’ autē̂s ē̂n chitṑn karpōtós, hóti hoútōs enedidýskonto hai thygatéres toû basiléōs hai parthénoi toùs ependýtas autō̂n: kaì exḗgagen autḕn ho leitourgòs autoû éxō kaì apékleisen tḕn thýran opísō autē̂s:
19
καὶ ἔλαβεν θημαρ σποδὸν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτῆς καὶ τὸν χιτῶνα τὸν καρπωτὸν τὸν ἐπ’ αὐτῆς διέρρηξεν καὶ ἐπέθηκεν τὰς χεῖρας αὐτῆς ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτῆς καὶ ἐπορεύθη πορευομένη καὶ κράζουσα.

kaì élaben thēmar spodòn kaì epéthēken epì tḕn kephalḕn autē̂s kaì tòn chitō̂na tòn karpōtòn tòn ep’ autē̂s diérrēxen kaì epéthēken tàs cheîras autē̂s epì tḕn kephalḕn autē̂s kaì eporeúthē poreuoménē kaì krázousa.
20
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Αβεσσαλωμ ὁ ἀδελϕὸς αὐτῆς Μὴ Αμνων ὁ ἀδελϕός σου ἐγένετο μετὰ σοῦ; καὶ νῦν, ἀδελϕή μου, κώϕευσον, ὅτι ἀδελϕός σού ἐστιν· μὴ θῇς τὴν καρδίαν σου τοῦ λαλῆσαι εἰς τὸ ῥῆμα τοῦτο. καὶ ἐκάθισεν θημαρ χηρεύουσα ἐν οἴκῳ Αβεσσαλωμ τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτῆς.

kaì eîpen pròs autḕn Abessalōm ho adelphòs autē̂s Mḕ Amnōn ho adelphós sou egéneto metà soû? kaì nŷn, adelphḗ mou, kṓpheuson, hóti adelphós soú estin: mḕ thē̂is tḕn kardían sou toû lalē̂sai eis tò rhē̂ma toûto. kaì ekáthisen thēmar chēreúousa en oíkōi Abessalōm toû adelphoû autē̂s.
21
καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐθυμώθη σϕόδρα· καὶ οὐκ ἐλύπησεν τὸ πνεῦμα Αμνων τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἠγάπα αὐτόν, ὅτι πρωτότοκος αὐτοῦ ἦν.

kaì ḗkousen ho basileùs Dauid pántas toùs lógous toútous kaì ethymṓthē sphódra: kaì ouk elýpēsen tò pneûma Amnōn toû hyioû autoû, hóti ēgápa autón, hóti prōtótokos autoû ē̂n.
22
καὶ οὐκ ἐλάλησεν Αβεσσαλωμ μετὰ Αμνων ἀπὸ πονηροῦ ἕως ἀγαθοῦ, ὅτι ἐμίσει Αβεσσαλωμ τὸν Αμνων ἐπὶ λόγου οὗ ἐταπείνωσεν θημαρ τὴν ἀδελϕὴν αὐτοῦ.

kaì ouk elálēsen Abessalōm metà Amnōn apò ponēroû héōs agathoû, hóti emísei Abessalōm tòn Amnōn epì lógou hoû etapeínōsen thēmar tḕn adelphḕn autoû.
23
Καὶ ἐγένετο εἰς διετηρίδα ἡμερῶν καὶ ἦσαν κείροντες τῷ Αβεσσαλωμ ἐν Βελασωρ τῇ ἐχόμενα Εϕραιμ, καὶ ἐκάλεσεν Αβεσσαλωμ πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως.

Kaì egéneto eis dietērída hēmerō̂n kaì ē̂san keírontes tō̂i Abessalōm en Belasōr tē̂i echómena Ephraim, kaì ekálesen Abessalōm pántas toùs hyioùs toû basiléōs.
24
καὶ ἦλθεν Αβεσσαλωμ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν ’Ιδοὺ δὴ κείρουσιν τῷ δούλῳ σου, πορευθήτω δὴ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ μετὰ τοῦ δούλου σου.

kaì ē̂lthen Abessalōm pròs tòn basiléa kaì eîpen ’Idoù dḕ keírousin tō̂i doúlōi sou, poreuthḗtō dḕ ho basileùs kaì hoi paîdes autoû metà toû doúlou sou.
25
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Αβεσσαλωμ Μὴ δή, υἱέ μου, μὴ πορευθῶμεν πάντες ἡμεῖς, καὶ οὐ μὴ καταβαρυνθῶμεν ἐπὶ σέ. καὶ ἐβιάσατο αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησεν τοῦ πορευθῆναι καὶ εὐλόγησεν αὐτόν.

kaì eîpen ho basileùs pròs Abessalōm Mḕ dḗ, hyié mou, mḕ poreuthō̂men pántes hēmeîs, kaì ou mḕ katabarynthō̂men epì sé. kaì ebiásato autón, kaì ouk ēthélēsen toû poreuthē̂nai kaì eulógēsen autón.
26
καὶ εἶπεν Αβεσσαλωμ Καὶ εἰ μή, πορευθήτω δὴ μεθ’ ἡμῶν Αμνων ὁ ἀδελϕός μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς ῞Ινα τί πορευθῇ μετὰ σοῦ;

kaì eîpen Abessalōm Kaì ei mḗ, poreuthḗtō dḕ meth’ hēmō̂n Amnōn ho adelphós mou. kaì eîpen autō̂i ho basileús ῞Ina tí poreuthē̂i metà soû?
27
καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν Αβεσσαλωμ, καὶ ἀπέστειλεν μετ’ αὐτοῦ τὸν Αμνων καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως. καὶ ἐποίησεν Αβεσσαλωμ πότον κατὰ τὸν πότον τοῦ βασιλέως.

kaì ebiásato autòn Abessalōm, kaì apésteilen met’ autoû tòn Amnōn kaì pántas toùs hyioùs toû basiléōs. kaì epoíēsen Abessalōm póton katà tòn póton toû basiléōs.
28
καὶ ἐνετείλατο Αβεσσαλωμ τοῖς παιδαρίοις αὐτοῦ λέγων ῎Ιδετε ὡς ἂν ἀγαθυνθῇ ἡ καρδία Αμνων ἐν τῷ οἴνῳ καὶ εἴπω πρὸς ὑμᾶς Πατάξατε τὸν Αμνων, καὶ θανατώσατε αὐτόν· μὴ ϕοβηθῆτε, ὅτι οὐχὶ ἐγώ εἰμι ἐντέλλομαι ὑμῖν; ἀνδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνάμεως.

kaì eneteílato Abessalōm toîs paidaríois autoû légōn ῎Idete hōs àn agathynthē̂i hē kardía Amnōn en tō̂i oínōi kaì eípō pròs hymâs Patáxate tòn Amnōn, kaì thanatṓsate autón: mḕ phobēthē̂te, hóti ouchì egṓ eimi entéllomai hymîn? andrízesthe kaì gínesthe eis hyioùs dynámeōs.
29
καὶ ἐποίησαν τὰ παιδάρια Αβεσσαλωμ τῷ Αμνων καθὰ ἐνετείλατο αὐτοῖς Αβεσσαλωμ. καὶ ἀνέστησαν πάντες οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως καὶ ἐπεκάθισαν ἀνὴρ ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτοῦ καὶ ἔϕυγαν.

kaì epoíēsan tà paidária Abessalōm tō̂i Amnōn kathà eneteílato autoîs Abessalōm. kaì anéstēsan pántes hoi hyioì toû basiléōs kaì epekáthisan anḕr epì tḕn hēmíonon autoû kaì éphygan.
30
καὶ ἐγένετο αὐτῶν ὄντων ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἡ ἀκοὴ ἦλθεν πρὸς Δαυιδ λέγων ’Επάταξεν Αβεσσαλωμ πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως, καὶ οὐ κατελείϕθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷς.

kaì egéneto autō̂n óntōn en tē̂i hodō̂i kaì hē akoḕ ē̂lthen pròs Dauid légōn ’Epátaxen Abessalōm pántas toùs hyioùs toû basiléōs, kaì ou kateleíphthē ex autō̂n oudè heîs.
31
καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺς καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ οἱ περιεστῶτες αὐτῷ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν.

kaì anéstē ho basileùs kaì diérrēxen tà himátia autoû kaì ekoimḗthē epì tḕn gē̂n, kaì pántes hoi paîdes autoû hoi periestō̂tes autō̂i diérrēxan tà himátia autō̂n.
32
καὶ ἀπεκρίθη Ιωναδαβ υἱὸς Σαμαα ἀδελϕοῦ Δαυιδ καὶ εἶπεν Μὴ εἰπάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ὅτι πάντα τὰ παιδάρια τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως ἐθανάτωσεν, ὅτι Αμνων μονώτατος ἀπέθανεν· ὅτι ἐπὶ στόματος Αβεσσαλωμ ἦν κείμενος ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἐταπείνωσεν θημαρ τὴν ἀδελϕὴν αὐτοῦ·

kaì apekríthē Iōnadab hyiòs Samaa adelphoû Dauid kaì eîpen Mḕ eipátō ho kýriós mou ho basileùs hóti pánta tà paidária toùs hyioùs toû basiléōs ethanátōsen, hóti Amnōn monṓtatos apéthanen: hóti epì stómatos Abessalōm ē̂n keímenos apò tē̂s hēméras, hē̂s etapeínōsen thēmar tḕn adelphḕn autoû:
33
καὶ νῦν μὴ θέσθω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ ῥῆμα λέγων Πάντες οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἀπέθαναν, ὅτι ἀλλ’ ἢ Αμνων μονώτατος ἀπέθανεν.

kaì nŷn mḕ thésthō ho kýriós mou ho basileùs epì tḕn kardían autoû rhē̂ma légōn Pántes hoi hyioì toû basiléōs apéthanan, hóti all’ ḕ Amnōn monṓtatos apéthanen.
34
καὶ ἀπέδρα Αβεσσαλωμ. καὶ ἦρεν τὸ παιδάριον ὁ σκοπὸς τοὺς ὀϕθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ λαὸς πολὺς πορευόμενος ἐν τῇ ὁδῷ ὄπισθεν αὐτοῦ ἐκ πλευρᾶς τοῦ ὄρους ἐν τῇ καταβάσει· καὶ παρεγένετο ὁ σκοπὸς καὶ ἀπήγγειλεν τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν ῎Ανδρας ἑώρακα ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς Ωρωνην ἐκ μέρους τοῦ ὄρους.

kaì apédra Abessalōm. kaì ē̂ren tò paidárion ho skopòs toùs ophthalmoùs autoû kaì eîden kaì idoù laòs polỳs poreuómenos en tē̂i hodō̂i ópisthen autoû ek pleurâs toû órous en tē̂i katabásei: kaì paregéneto ho skopòs kaì apḗngeilen tō̂i basileî kaì eîpen ῎Andras heṓraka ek tē̂s hodoû tē̂s Ōrōnēn ek mérous toû órous.
35
καὶ εἶπεν Ιωναδαβ πρὸς τὸν βασιλέα ’Ιδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως πάρεισιν· κατὰ τὸν λόγον τοῦ δούλου σου, οὕτως ἐγένετο.

kaì eîpen Iōnadab pròs tòn basiléa ’Idoù hoi hyioì toû basiléōs páreisin: katà tòn lógon toû doúlou sou, hoútōs egéneto.
36
καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν λαλῶν, καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἦλθαν καὶ ἐπῆραν τὴν ϕωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν, καί γε ὁ βασιλεὺς καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ ἔκλαυσαν κλαυθμὸν μέγαν σϕόδρα.

kaì egéneto hēníka synetélesen lalō̂n, kaì idoù hoi hyioì toû basiléōs ē̂lthan kaì epē̂ran tḕn phōnḕn autō̂n kaì éklausan, kaí ge ho basileùs kaì pántes hoi paîdes autoû éklausan klauthmòn mégan sphódra.
37
καὶ Αβεσσαλωμ ἔϕυγεν καὶ ἐπορεύθη πρὸς θολμαι υἱὸν Εμιουδ βασιλέα Γεδσουρ εἰς γῆν Μαχαδ. καὶ ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺς Δαυιδ ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας.

kaì Abessalōm éphygen kaì eporeúthē pròs tholmai hyiòn Emioud basiléa Gedsour eis gē̂n Machad. kaì epénthēsen ho basileùs Dauid epì tòn hyiòn autoû pásas tàs hēméras.
38
Καὶ Αβεσσαλωμ ἀπέδρα καὶ ἐπορεύθη εἰς Γεδσουρ καὶ ἦν ἐκεῖ ἔτη τρία.

Kaì Abessalōm apédra kaì eporeúthē eis Gedsour kaì ē̂n ekeî étē tría.
39
καὶ ἐκόπασεν τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέως τοῦ ἐξελθεῖν ὀπίσω Αβεσσαλωμ, ὅτι παρεκλήθη ἐπὶ Αμνων ὅτι ἀπέθανεν.

kaì ekópasen tò pneûma toû basiléōs toû exeltheîn opísō Abessalōm, hóti pareklḗthē epì Amnōn hóti apéthanen.