Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 3 Maccabées 2

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Ο μὲν οὖν ἀρχιερεὺς Σιμων ἐξ ἐναντίας τοῦ ναοῦ κάμψας τὰ γόνατα καὶ τὰς χεῖρας προτείνας εὐτάκτως ἐποιήσατο τὴν δέησιν τοιαύτην

‘O mèn oûn archiereùs Simōn ex enantías toû naoû kámpsas tà gónata kaì tàs cheîras proteínas eutáktōs epoiḗsato tḕn déēsin toiaútēn
2
Κύριε κύριε, βασιλεῦ τῶν οὐρανῶν καὶ δέσποτα πάσης κτίσεως, ἅγιε ἐν ἁγίοις, μόναρχε, παντοκράτωρ, πρόσχες ἡμῖν καταπονουμένοις ὑπὸ ἀνοσίου καὶ βεβήλου θράσει καὶ σθένει πεϕρυαγμένου.

Kýrie kýrie, basileû tō̂n ouranō̂n kaì déspota pásēs ktíseōs, hágie en hagíois, mónarche, pantokrátōr, prósches hēmîn kataponouménois hypò anosíou kaì bebḗlou thrásei kaì sthénei pephryagménou.
3
σὺ γὰρ ὁ κτίσας τὰ πάντα καὶ τῶν ὅλων ἐπικρατῶν δυνάστης δίκαιος εἶ καὶ τοὺς ὕβρει καὶ ἀγερωχίᾳ τι πράσσοντας κρίνεις.

sỳ gàr ho ktísas tà pánta kaì tō̂n hólōn epikratō̂n dynástēs díkaios eî kaì toùs hýbrei kaì agerōchíāi ti prássontas kríneis.
4
σὺ τοὺς ἔμπροσθεν ἀδικίαν ποιήσαντας, ἐν οἷς καὶ γίγαντες ἦσαν ῥώμῃ καὶ θράσει πεποιθότες, διέϕθειρας ἐπαγαγὼν αὐτοῖς ἀμέτρητον ὕδωρ.

sỳ toùs émprosthen adikían poiḗsantas, en hoîs kaì gígantes ē̂san rhṓmēi kaì thrásei pepoithótes, diéphtheiras epagagṑn autoîs amétrēton hýdōr.
5
σὺ τοὺς ὑπερηϕανίαν ἐργαζομένους Σοδομίτας διαδήλους ταῖς κακίαις γενομένους πυρὶ καὶ θείῳ κατέϕλεξας παράδειγμα τοῖς ἐπιγινομένοις καταστήσας.

sỳ toùs hyperēphanían ergazoménous Sodomítas diadḗlous taîs kakíais genoménous pyrì kaì theíōi katéphlexas parádeigma toîs epiginoménois katastḗsas.
6
σὺ τὸν θρασὺν Φαραω καταδουλωσάμενον τὸν λαόν σου τὸν ἅγιον Ισραηλ ποικίλαις καὶ πολλαῖς δοκιμάσας τιμωρίαις ἐγνώρισας τὴν σὴν δύναμιν, ἐϕ’ οἷς ἐγνώρισας τὸ μέγα σου κράτος·

sỳ tòn thrasỳn Pharaō katadoulōsámenon tòn laón sou tòn hágion Israēl poikílais kaì pollaîs dokimásas timōríais egnṓrisas tḕn sḕn dýnamin, eph’ hoîs egnṓrisas tò méga sou krátos:
7
καὶ ἐπιδιώξαντα αὐτὸν σὺν ἅρμασιν καὶ ὄχλων πλήθει ἐπέκλυσας βάθει θαλάσσης, τοὺς δὲ ἐμπιστεύσαντας ἐπὶ σοὶ τῷ τῆς ἁπάσης κτίσεως δυναστεύοντι σώους διεκόμισας,

kaì epidiṓxanta autòn sỳn hármasin kaì óchlōn plḗthei epéklysas báthei thalássēs, toùs dè empisteúsantas epì soì tō̂i tē̂s hapásēs ktíseōs dynasteúonti sṓous diekómisas,
8
οἳ καὶ συνιδόντες ἔργα σῆς χειρὸς ᾔνεσάν σε τὸν παντοκράτορα.

hoì kaì synidóntes érga sē̂s cheiròs ḗinesán se tòn pantokrátora.
9
σύ, βασιλεῦ, κτίσας τὴν ἀπέραντον καὶ ἀμέτρητον γῆν ἐξελέξω τὴν πόλιν ταύτην καὶ ἡγίασας τὸν τόπον τοῦτον εἰς ὄνομά σοι τῷ τῶν ἁπάντων ἀπροσδεεῖ καὶ παρεδόξασας ἐν ἐπιϕανείᾳ μεγαλοπρεπεῖ σύστασιν ποιησάμενος αὐτοῦ πρὸς δόξαν τοῦ μεγάλου καὶ ἐντίμου ὀνόματός σου.

sý, basileû, ktísas tḕn apéranton kaì amétrēton gē̂n exeléxō tḕn pólin taútēn kaì hēgíasas tòn tópon toûton eis ónomá soi tō̂i tō̂n hapántōn aprosdeeî kaì paredóxasas en epiphaneíāi megaloprepeî sýstasin poiēsámenos autoû pròs dóxan toû megálou kaì entímou onómatós sou.
10
καὶ ἀγαπῶν τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ ἐπηγγείλω διότι, ἐὰν γένηται ἡμῶν ἀποστροϕὴ καὶ καταλάβῃ ἡμᾶς στενοχωρία καὶ ἐλθόντες εἰς τὸν τόπον τοῦτον δεηθῶμεν, εἰσακούσῃ τῆς δεήσεως ἡμῶν.

kaì agapō̂n tòn oîkon toû Israēl epēngeílō dióti, eàn génētai hēmō̂n apostrophḕ kaì katalábēi hēmâs stenochōría kaì elthóntes eis tòn tópon toûton deēthō̂men, eisakoúsēi tē̂s deḗseōs hēmō̂n.
11
καὶ δὴ πιστὸς εἶ καὶ ἀληθινός.

kaì dḕ pistòs eî kaì alēthinós.
12
ἐπεὶ δὲ πλεονάκις θλιβέντων τῶν πατέρων ἡμῶν ἐβοήθησας αὐτοῖς ἐν τῇ ταπεινώσει καὶ ἐρρύσω αὐτοὺς ἐκ μεγάλων κακῶν,

epeì dè pleonákis thlibéntōn tō̂n patérōn hēmō̂n eboḗthēsas autoîs en tē̂i tapeinṓsei kaì errýsō autoùs ek megálōn kakō̂n,
13
ἰδοὺ δὲ νῦν, ἅγιε βασιλεῦ, διὰ τὰς πολλὰς καὶ μεγάλας ἡμῶν ἁμαρτίας καταπονούμεθα καὶ ὑπετάγημεν τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν καὶ παρείμεθα ἐν ἀδυναμίαις.

idoù dè nŷn, hágie basileû, dià tàs pollàs kaì megálas hēmō̂n hamartías kataponoúmetha kaì hypetágēmen toîs echthroîs hēmō̂n kaì pareímetha en adynamíais.
14
ἐν δὲ τῇ ἡμετέρᾳ καταπτώσει ὁ θρασὺς καὶ βέβηλος οὗτος ἐπιτηδεύει καθυβρίσαι τὸν ἐπὶ τῆς γῆς ἀναδεδειγμένον τῷ ὀνόματι τῆς δόξης σου ἅγιον τόπον.

en dè tē̂i hēmetérāi kataptṓsei ho thrasỳs kaì bébēlos hoûtos epitēdeúei kathybrísai tòn epì tē̂s gē̂s anadedeigménon tō̂i onómati tē̂s dóxēs sou hágion tópon.
15
τὸ μὲν γὰρ κατοικητήριόν σου οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ ἀνέϕικτος ἀνθρώποις ἐστίν.

tò mèn gàr katoikētḗrión sou ouranòs toû ouranoû anéphiktos anthrṓpois estín.
16
ἀλλὰ ἐπεὶ εὐδοκήσας τὴν δόξαν σου ἐν τῷ λαῷ σου Ισραηλ ἡγίασας τὸν τόπον τοῦτον,

allà epeì eudokḗsas tḕn dóxan sou en tō̂i laō̂i sou Israēl hēgíasas tòn tópon toûton,
17
μὴ ἐκδικήσῃς ἡμᾶς ἐν τῇ τούτων ἀκαθαρσίᾳ μηδὲ εὐθύνῃς ἡμᾶς ἐν βεβηλώσει, ἵνα μὴ καυχήσωνται οἱ παράνομοι ἐν θυμῷ αὐτῶν μηδὲ ἀγαλλιάσωνται ἐν ὑπερηϕανίᾳ γλώσσης αὐτῶν λέγοντες

mḕ ekdikḗsēis hēmâs en tē̂i toútōn akatharsíāi mēdè euthýnēis hēmâs en bebēlṓsei, hína mḕ kauchḗsōntai hoi paránomoi en thymō̂i autō̂n mēdè agalliásōntai en hyperēphaníāi glṓssēs autō̂n légontes
18
‘Ημεῖς κατεπατήσαμεν τὸν οἶκον τοῦ ἁγιασμοῦ, ὡς καταπατοῦνται οἱ οἶκοι τῶν προσοχθισμάτων.

‘Ēmeîs katepatḗsamen tòn oîkon toû hagiasmoû, hōs katapatoûntai hoi oîkoi tō̂n prosochthismátōn.
19
ἀπάλειψον τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ διασκέδασον τὰς ἀμβλακίας ἡμῶν καὶ ἐπίϕανον τὸ ἔλεός σου κατὰ τὴν ὥραν ταύτην.

apáleipson tàs hamartías hēmō̂n kaì diaskédason tàs amblakías hēmō̂n kaì epíphanon tò éleós sou katà tḕn hṓran taútēn.
20
ταχὺ προκαταλαβέτωσαν ἡμᾶς οἱ οἰκτιρμοί σου, καὶ δὸς αἰνέσεις ἐν τῷ στόματι τῶν καταπεπτωκότων καὶ συντετριμμένων τὰς ψυχὰς ποιήσας ἡμῖν εἰρήνην.

tachỳ prokatalabétōsan hēmâs hoi oiktirmoí sou, kaì dòs ainéseis en tō̂i stómati tō̂n katapeptōkótōn kaì syntetrimménōn tàs psychàs poiḗsas hēmîn eirḗnēn.
21
’Ενταῦθα ὁ πάντων ἐπόπτης θεὸς καὶ προπάτωρ ἅγιος ἐν ἁγίοις εἰσακούσας τῆς ἐνθέσμου λιτανείας, τὸν ὕβρει καὶ θράσει μεγάλως ἐπηρμένον ἐμάστιξεν αὐτὸν

’Entaûtha ho pántōn epóptēs theòs kaì propátōr hágios en hagíois eisakoúsas tē̂s enthésmou litaneías, tòn hýbrei kaì thrásei megálōs epērménon emástixen autòn
22
ἔνθεν καὶ ἔνθεν κραδάνας αὐτὸν ὡς κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου ὥστε κατ’ ἐδάϕους ἄπρακτον, ἔτι καὶ τοῖς μέλεσιν παραλελυμένον μηδὲ ϕωνῆσαι δύνασθαι δικαίᾳ περιπεπληγμένον κρίσει.

énthen kaì énthen kradánas autòn hōs kálamon hypò anémou hṓste kat’ edáphous áprakton, éti kaì toîs mélesin paralelyménon mēdè phōnē̂sai dýnasthai dikaíāi peripeplēgménon krísei.
23
ὅθεν οἵ τε ϕίλοι καὶ σωματοϕύλακες ὀξεῖαν ἰδόντες τὴν καταλαβοῦσαν αὐτὸν εὔθυναν ϕοβούμενοι μὴ καὶ τὸ ζῆν ἐκλείπῃ, ταχέως αὐτὸν ἐξείλκυσαν ὑπερβάλλοντι καταπεπληγμένοι ϕόβῳ.

hóthen hoí te phíloi kaì sōmatophýlakes oxeîan idóntes tḕn katalaboûsan autòn eúthynan phoboúmenoi mḕ kaì tò zē̂n ekleípēi, tachéōs autòn exeílkysan hyperbállonti katapeplēgménoi phóbōi.
24
ἐν χρόνῳ δὲ ὕστερον ἀναλεξάμενος αὑτὸν οὐδαμῶς εἰς μετάμελον ἦλθεν ἐπιτιμηθείς, ἀπειλὰς δὲ πικρὰς θέμενος ἀνέλυσεν.

en chrónōi dè hýsteron analexámenos hautòn oudamō̂s eis metámelon ē̂lthen epitimētheís, apeilàs dè pikràs thémenos anélysen.
25
Διακομισθεὶς δὲ εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ τὰ τῆς κακίας ἐπαύξων διά τε τῶν προαποδεδειγμένων συμποτῶν καὶ ἑταίρων τοῦ παντὸς δικαίου κεχωρισμένων

Diakomistheìs dè eis tḕn Aígypton kaì tà tē̂s kakías epaúxōn diá te tō̂n proapodedeigménōn sympotō̂n kaì hetaírōn toû pantòs dikaíou kechōrisménōn
26
οὐ μόνον ταῖς ἀναριθμήτοις ἀσελγείαις διηρκέσθη, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοσοῦτον θράσους προῆλθεν ὥστε δυσϕημίας ἐν τοῖς τόποις συνίστασθαι καὶ πολλοὺς τῶν ϕίλων ἀτενίζοντας εἰς τὴν τοῦ βασιλέως πρόθεσιν καὶ αὐτοὺς ἕπεσθαι τῇ ἐκείνου θελήσει.

ou mónon taîs anarithmḗtois aselgeíais diērkésthē, allà kaì epì tosoûton thrásous proē̂lthen hṓste dysphēmías en toîs tópois synístasthai kaì polloùs tō̂n phílōn atenízontas eis tḕn toû basiléōs próthesin kaì autoùs hépesthai tē̂i ekeínou thelḗsei.
27
προέθετο δημοσίᾳ κατὰ τοῦ ἔθνους διαδοῦναι ψόγον· ἐπὶ τοῦ κατὰ τὴν αὐλὴν πύργου στήλην ἀναστήσας ἐκόλαψεν γραϕὴν

proétheto dēmosíāi katà toû éthnous diadoûnai psógon: epì toû katà tḕn aulḕn pýrgou stḗlēn anastḗsas ekólapsen graphḕn
28
μηδένα τῶν μὴ θυόντων εἰς τὰ ἱερὰ αὐτῶν εἰσιέναι, πάντας δὲ τοὺς Ιουδαίους εἰς λαογραϕίαν καὶ οἰκετικὴν διάθεσιν ἀχθῆναι, τοὺς δὲ ἀντιλέγοντας βίᾳ ϕερομένους τοῦ ζῆν μεταστῆσαι,

mēdéna tō̂n mḕ thyóntōn eis tà hierà autō̂n eisiénai, pántas dè toùs Ioudaíous eis laographían kaì oiketikḕn diáthesin achthē̂nai, toùs dè antilégontas bíāi pheroménous toû zē̂n metastē̂sai,
29
τούς τε ἀπογραϕομένους χαράσσεσθαι καὶ διὰ πυρὸς εἰς τὸ σῶμα παρασήμῳ Διονύσου κισσοϕύλλῳ, οὓς καὶ καταχωρίσαι εἰς τὴν προσυνεσταλμένην αὐθεντίαν.

toús te apographoménous charássesthai kaì dià pyròs eis tò sō̂ma parasḗmōi Dionýsou kissophýllōi, hoùs kaì katachōrísai eis tḕn prosynestalménēn authentían.
30
ἵνα δὲ μὴ τοῖς πᾶσιν ἀπεχθόμενος ϕαίνηται, ὑπέγραψεν ’Εὰν δέ τινες ἐξ αὐτῶν προαιρῶνται ἐν τοῖς κατὰ τὰς τελετὰς μεμυημένοις ἀναστρέϕεσθαι, τούτους ἰσοπολίτας ’Αλεξανδρεῦσιν εἶναι.

hína dè mḕ toîs pâsin apechthómenos phaínētai, hypégrapsen ’Eàn dé tines ex autō̂n proairō̂ntai en toîs katà tàs teletàs memyēménois anastréphesthai, toútous isopolítas ’Alexandreûsin eînai.
31
῎Ενιοι μὲν οὖν ἐπιπολαίως τὰς τῆς πόλεως εὐσεβείας ἐπιβάθρας στυγοῦντες εὐχερῶς ἑαυτοὺς ἐδίδοσαν ὡς μεγάλης τινὸς κοινωνήσοντες εὐκλείας ἀπὸ τῆς ἐσομένης τῷ βασιλεῖ συναναστροϕῆς.

῎Enioi mèn oûn epipolaíōs tàs tē̂s póleōs eusebeías epibáthras stygoûntes eucherō̂s heautoùs edídosan hōs megálēs tinòs koinōnḗsontes eukleías apò tē̂s esoménēs tō̂i basileî synanastrophē̂s.
32
οἱ δὲ πλεῖστοι γενναίᾳ ψυχῇ ἐνίσχυσαν καὶ οὐ διέστησαν τῆς εὐσεβείας τά τε χρήματα περὶ τοῦ ζῆν ἀντικαταλλασσόμενοι ἀδεῶς ἐπειρῶντο ἑαυτοὺς ῥύσασθαι ἐκ τῶν ἀπογραϕῶν·

hoi dè pleîstoi gennaíāi psychē̂i eníschysan kaì ou diéstēsan tē̂s eusebeías tá te chrḗmata perì toû zē̂n antikatallassómenoi adeō̂s epeirō̂nto heautoùs rhýsasthai ek tō̂n apographō̂n:
33
εὐέλπιδές τε καθειστήκεισαν ἀντιλήμψεως τεύξασθαι καὶ τοὺς ἀποχωροῦντας ἐξ αὐτῶν ἐβδελύσσοντο καὶ ὡς πολεμίους τοῦ ἔθνους ἔκρινον καὶ τῆς κοινῆς συναναστροϕῆς καὶ εὐχρηστίας ἐστέρουν.

euélpidés te katheistḗkeisan antilḗmpseōs teúxasthai kaì toùs apochōroûntas ex autō̂n ebdelýssonto kaì hōs polemíous toû éthnous ékrinon kaì tē̂s koinē̂s synanastrophē̂s kaì euchrēstías estéroun.