Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante 4 Maccabées 1

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Φιλοσοϕώτατον λόγον ἐπιδείκνυσθαι μέλλων, εἰ αὐτοδέσποτός ἐστιν τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός, συμβουλεύσαιμ’ ἂν ὑμῖν ὀρθῶς ὅπως προσέχητε προθύμως τῇ ϕιλοσοϕίᾳ.

Philosophṓtaton lógon epideíknysthai méllōn, ei autodéspotós estin tō̂n pathō̂n ho eusebḕs logismós, symbouleúsaim’ àn hymîn orthō̂s hópōs proséchēte prothýmōs tē̂i philosophíāi.
2
καὶ γὰρ ἀναγκαῖος εἰς ἐπιστήμην παντὶ ὁ λόγος καὶ ἄλλως τῆς μεγίστης ἀρετῆς, λέγω δὴ ϕρονήσεως, περιέχει ἔπαινον.

kaì gàr anankaîos eis epistḗmēn pantì ho lógos kaì állōs tē̂s megístēs aretē̂s, légō dḕ phronḗseōs, periéchei épainon.
3
εἰ ἄρα τῶν σωϕροσύνης κωλυτικῶν παθῶν ὁ λογισμὸς ϕαίνεται ἐπικρατεῖν, γαστριμαργίας τε καὶ ἐπιθυμίας,

ei ára tō̂n sōphrosýnēs kōlytikō̂n pathō̂n ho logismòs phaínetai epikrateîn, gastrimargías te kaì epithymías,
4
ἀλλὰ καὶ τῶν τῆς δικαιοσύνης ἐμποδιστικῶν παθῶν κυριεύειν ἀναϕαίνεται, οἷον κακοηθείας, καὶ τῶν τῆς ἀνδρείας ἐμποδιστικῶν παθῶν, θυμοῦ τε καὶ ϕόβου καὶ πόνου.

allà kaì tō̂n tē̂s dikaiosýnēs empodistikō̂n pathō̂n kyrieúein anaphaínetai, hoîon kakoētheías, kaì tō̂n tē̂s andreías empodistikō̂n pathō̂n, thymoû te kaì phóbou kaì pónou.
5
πῶς οὖν, ἴσως εἴποιεν ἄν τινες, εἰ τῶν παθῶν ὁ λογισμὸς κρατεῖ, λήθης καὶ ἀγνοίας οὐ δεσπόζει; γελοῖον ἐπιχειροῦντες λέγειν.

pō̂s oûn, ísōs eípoien án tines, ei tō̂n pathō̂n ho logismòs krateî, lḗthēs kaì agnoías ou despózei? geloîon epicheiroûntes légein.
6
οὐ γὰρ τῶν αὑτοῦ παθῶν ὁ λογισμὸς κρατεῖ, ἀλλὰ τῶν τῆς δικαιοσύνης καὶ ἀνδρείας καὶ σωϕροσύνης ἐναντίων, καὶ τούτων οὐχ ὥστε αὐτὰ καταλῦσαι, ἀλλ’ ὥστε αὐτοῖς μὴ εἶξαι.

ou gàr tō̂n hautoû pathō̂n ho logismòs krateî, allà tō̂n tē̂s dikaiosýnēs kaì andreías kaì sōphrosýnēs enantíōn, kaì toútōn ouch hṓste autà katalŷsai, all’ hṓste autoîs mḕ eîxai.
7
πολλαχόθεν μὲν οὖν καὶ ἀλλαχόθεν ἔχοιμ’ ἂν ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅτι αὐτοκράτωρ ἐστὶν τῶν παθῶν ὁ λογισμός,

pollachóthen mèn oûn kaì allachóthen échoim’ àn hymîn epideîxai hóti autokrátōr estìn tō̂n pathō̂n ho logismós,
8
πολὺ δὲ πλέον τοῦτο ἀποδείξαιμι ἀπὸ τῆς ἀνδραγαθίας τῶν ὑπὲρ ἀρετῆς ἀποθανόντων, Ελεαζαρου τε καὶ τῶν ἑπτὰ ἀδελϕῶν καὶ τῆς τούτων μητρός.

polỳ dè pléon toûto apodeíxaimi apò tē̂s andragathías tō̂n hypèr aretē̂s apothanóntōn, Eleazarou te kaì tō̂n heptà adelphō̂n kaì tē̂s toútōn mētrós.
9
ἅπαντες γὰρ οὗτοι τοὺς ἕως θανάτου πόνους ὑπεριδόντες ἐπεδείξαντο ὅτι περικρατεῖ τῶν παθῶν ὁ λογισμός.

hápantes gàr hoûtoi toùs héōs thanátou pónous hyperidóntes epedeíxanto hóti perikrateî tō̂n pathō̂n ho logismós.
10
τῶν μὲν οὖν ἀρετῶν ἔπεστί μοι ἐπαινεῖν τοὺς κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ὑπὲρ τῆς καλοκἀγαθίας ἀποθανόντας μετὰ τῆς μητρὸς ἄνδρας, τῶν δὲ τιμῶν μακαρίσαιμ’ ἄν.

tō̂n mèn oûn aretō̂n épestí moi epaineîn toùs katà toûton tòn kairòn hypèr tē̂s kalokagathías apothanóntas metà tē̂s mētròs ándras, tō̂n dè timō̂n makarísaim’ án.
11
θαυμασθέντες γὰρ οὐ μόνον ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἐπὶ τῇ ἀνδρείᾳ καὶ ὑπομονῇ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν αἰκισαμένων, αἴτιοι κατέστησαν τοῦ καταλυθῆναι τὴν κατὰ τοῦ ἔθνους τυραννίδα νικήσαντες τὸν τύραννον τῇ ὑπομονῇ ὥστε καθαρισθῆναι δι’ αὐτῶν τὴν πατρίδα.

thaumasthéntes gàr ou mónon hypò pántōn anthrṓpōn epì tē̂i andreíāi kaì hypomonē̂i, allà kaì hypò tō̂n aikisaménōn, aítioi katéstēsan toû katalythē̂nai tḕn katà toû éthnous tyrannída nikḗsantes tòn týrannon tē̂i hypomonē̂i hṓste katharisthē̂nai di’ autō̂n tḕn patrída.
12
ἀλλὰ καὶ περὶ τούτου νῦν αὐτίκα δὴ λέγειν ἐξέσται ἀρξαμένῳ τῆς ὑποθέσεως, ὅπερ εἴωθα ποιεῖν, καὶ οὕτως εἰς τὸν περὶ αὐτῶν τρέψομαι λόγον δόξαν διδοὺς τῷ πανσόϕῳ θεῷ.

allà kaì perì toútou nŷn autíka dḕ légein exéstai arxaménōi tē̂s hypothéseōs, hóper eíōtha poieîn, kaì hoútōs eis tòn perì autō̂n trépsomai lógon dóxan didoùs tō̂i pansóphōi theō̂i.
13
Ζητοῦμεν δὴ τοίνυν εἰ αὐτοκράτωρ ἐστὶν τῶν παθῶν ὁ λογισμός.

Zētoûmen dḕ toínyn ei autokrátōr estìn tō̂n pathō̂n ho logismós.
14
διακρίνομεν τί ποτέ ἐστιν λογισμὸς καὶ τί πάθος, καὶ πόσαι παθῶν ἰδέαι, καὶ εἰ πάντων ἐπικρατεῖ τούτων ὁ λογισμός.

diakrínomen tí poté estin logismòs kaì tí páthos, kaì pósai pathō̂n idéai, kaì ei pántōn epikrateî toútōn ho logismós.
15
λογισμὸς μὲν δὴ τοίνυν ἐστὶν νοῦς μετὰ ὀρθοῦ λόγου προτιμῶν τὸν σοϕίας βίον.

logismòs mèn dḕ toínyn estìn noûs metà orthoû lógou protimō̂n tòn sophías bíon.
16
σοϕία δὴ τοίνυν ἐστὶν γνῶσις θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων καὶ τῶν τούτων αἰτιῶν.

sophía dḕ toínyn estìn gnō̂sis theíōn kaì anthrōpínōn pragmátōn kaì tō̂n toútōn aitiō̂n.
17
αὕτη δὴ τοίνυν ἐστὶν ἡ τοῦ νόμου παιδεία, δι’ ἧς τὰ θεῖα σεμνῶς καὶ τὰ ἀνθρώπινα συμϕερόντως μανθάνομεν.

haútē dḕ toínyn estìn hē toû nómou paideía, di’ hē̂s tà theîa semnō̂s kaì tà anthrṓpina sympheróntōs manthánomen.
18
τῆς δὲ σοϕίας ἰδέαι καθεστήκασιν ϕρόνησις καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία καὶ σωϕροσύνη·

tē̂s dè sophías idéai kathestḗkasin phrónēsis kaì dikaiosýnē kaì andreía kaì sōphrosýnē:
19
κυριωτάτη δὲ πάντων ἡ ϕρόνησις, ἐξ ἧς δὴ τῶν παθῶν ὁ λογισμὸς ἐπικρατεῖ.

kyriōtátē dè pántōn hē phrónēsis, ex hē̂s dḕ tō̂n pathō̂n ho logismòs epikrateî.
20
παθῶν δὲ ϕύσεις εἰσὶν αἱ περιεκτικώταται δύο ἡδονή τε καὶ πόνος· τούτων δὲ ἑκάτερον καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ τὴν ψυχὴν πέϕυκεν.

pathō̂n dè phýseis eisìn hai periektikṓtatai dýo hēdonḗ te kaì pónos: toútōn dè hekáteron kaì perì tò sō̂ma kaì perì tḕn psychḕn péphyken.
21
πολλαὶ δὲ καὶ περὶ τὴν ἡδονὴν καὶ τὸν πόνον παθῶν εἰσιν ἀκολουθίαι.

pollaì dè kaì perì tḕn hēdonḕn kaì tòn pónon pathō̂n eisin akolouthíai.
22
πρὸ μὲν οὖν τῆς ἡδονῆς ἐστιν ἐπιθυμία, μετὰ δὲ τὴν ἡδονὴν χαρά.

prò mèn oûn tē̂s hēdonē̂s estin epithymía, metà dè tḕn hēdonḕn chará.
23
πρὸ δὲ τοῦ πόνου ἐστὶν ϕόβος, μετὰ δὲ τὸν πόνον λύπη.

prò dè toû pónou estìn phóbos, metà dè tòn pónon lýpē.
24
θυμὸς δὲ κοινὸν πάθος ἐστὶν ἡδονῆς καὶ πόνου, ἐὰν ἐννοηθῇ τις ὅτι αὐτῷ περιέπεσεν.

thymòs dè koinòn páthos estìn hēdonē̂s kaì pónou, eàn ennoēthē̂i tis hóti autō̂i periépesen.
25
ἐν τῇ ἡδονῇ δὲ ἔνεστιν καὶ ἡ κακοήθης διάθεσις, πολυτροπωτάτη πάντων οὖσα τῶν παθῶν,

en tē̂i hēdonē̂i dè énestin kaì hē kakoḗthēs diáthesis, polytropōtátē pántōn oûsa tō̂n pathō̂n,
26
καὶ τὰ μὲν ψυχῆς ἀλαζονεία καὶ ϕιλαργυρία καὶ ϕιλοδοξία καὶ ϕιλονεικία καὶ βασκανία,

kaì tà mèn psychē̂s alazoneía kaì philargyría kaì philodoxía kaì philoneikía kaì baskanía,
27
κατὰ δὲ τὸ σῶμα παντοϕαγία καὶ λαιμαργία καὶ μονοϕαγία.

katà dè tò sō̂ma pantophagía kaì laimargía kaì monophagía.
28
καθάπερ οὖν δυεῖν τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς ϕυτῶν ὄντων ἡδονῆς τε καὶ πόνου πολλαὶ τούτων τῶν ϕυτῶν εἰσιν παραϕυάδες,

katháper oûn dyeîn toû sṓmatos kaì tē̂s psychē̂s phytō̂n óntōn hēdonē̂s te kaì pónou pollaì toútōn tō̂n phytō̂n eisin paraphyádes,
29
ὧν ἑκάστην ὁ παγγέωργος λογισμὸς περικαθαίρων καὶ ἀποκνίζων καὶ περιπλέκων καὶ ἐπάρδων καὶ πάντα τρόπον μεταχέων ἐξημεροῖ τὰς τῶν ἠθῶν καὶ παθῶν ὕλας.

hō̂n hekástēn ho pangéōrgos logismòs perikathaírōn kaì apoknízōn kaì periplékōn kaì epárdōn kaì pánta trópon metachéōn exēmeroî tàs tō̂n ēthō̂n kaì pathō̂n hýlas.
30
ὁ γὰρ λογισμὸς τῶν μὲν ἀρετῶν ἐστιν ἡγεμών, τῶν δὲ παθῶν αὐτοκράτωρ. ’Επιθεωρεῖτε τοίνυν πρῶτον διὰ τῶν κωλυτικῶν τῆς σωϕροσύνης ἔργων ὅτι αὐτοδέσποτός ἐστιν τῶν παθῶν ὁ λογισμός.

ho gàr logismòs tō̂n mèn aretō̂n estin hēgemṓn, tō̂n dè pathō̂n autokrátōr. ’Epitheōreîte toínyn prō̂ton dià tō̂n kōlytikō̂n tē̂s sōphrosýnēs érgōn hóti autodéspotós estin tō̂n pathō̂n ho logismós.
31
σωϕροσύνη δὴ τοίνυν ἐστὶν ἐπικράτεια τῶν ἐπιθυμιῶν,

sōphrosýnē dḕ toínyn estìn epikráteia tō̂n epithymiō̂n,
32
τῶν δὲ ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσιν ψυχικαί, αἱ δὲ σωματικαί, καὶ τούτων ἀμϕοτέρων ἐπικρατεῖν ὁ λογισμὸς ϕαίνεται.

tō̂n dè epithymiō̂n hai mén eisin psychikaí, hai dè sōmatikaí, kaì toútōn amphotérōn epikrateîn ho logismòs phaínetai.
33
ἐπεὶ πόθεν κινούμενοι πρὸς τὰς ἀπειρημένας τροϕὰς ἀποστρεϕόμεθα τὰς ἐξ αὐτῶν ἡδονάς; οὐχ ὅτι δύναται τῶν ὀρέξεων ἐπικρατεῖν ὁ λογισμός; ἐγὼ μὲν οἶμαι.

epeì póthen kinoúmenoi pròs tàs apeirēménas trophàs apostrephómetha tàs ex autō̂n hēdonás? ouch hóti dýnatai tō̂n oréxeōn epikrateîn ho logismós? egṑ mèn oîmai.
34
τοιγαροῦν ἐνύδρων ἐπιθυμοῦντες καὶ ὀρνέων καὶ τετραπόδων καὶ παντοίων βρωμάτων τῶν ἀπηγορευμένων ἡμῖν κατὰ τὸν νόμον ἀπεχόμεθα διὰ τὴν τοῦ λογισμοῦ ἐπικράτειαν.

toigaroûn enýdrōn epithymoûntes kaì ornéōn kaì tetrapódōn kaì pantoíōn brōmátōn tō̂n apēgoreuménōn hēmîn katà tòn nómon apechómetha dià tḕn toû logismoû epikráteian.
35
ἀνέχεται γὰρ τὰ τῶν ὀρέξεων πάθη ὑπὸ τοῦ σώϕρονος νοὸς ἀνακοπτόμενα, καὶ ϕιμοῦται πάντα τὰ τοῦ σώματος κινήματα ὑπὸ τοῦ λογισμοῦ.

anéchetai gàr tà tō̂n oréxeōn páthē hypò toû sṓphronos noòs anakoptómena, kaì phimoûtai pánta tà toû sṓmatos kinḗmata hypò toû logismoû.