Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Deutéronome 29

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐκάλεσεν Μωυσῆς πάντας τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ‘Υμεῖς ἑωράκατε πάντα, ὅσα ἐποίησεν κύριος ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐνώπιον ὑμῶν Φαραω καὶ τοῖς θεράπουσιν αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ,

Kaì ekálesen Mōysē̂s pántas toùs hyioùs Israēl kaì eîpen pròs autoús ‘Ymeîs heōrákate pánta, hósa epoíēsen kýrios en gē̂i Aigýptōi enṓpion hymō̂n Pharaō kaì toîs therápousin autoû kaì pásēi tē̂i gē̂i autoû,
2
τοὺς πειρασμοὺς τοὺς μεγάλους, οὓς ἑωράκασιν οἱ ὀϕθαλμοί σου, τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα ἐκεῖνα·

toùs peirasmoùs toùs megálous, hoùs heōrákasin hoi ophthalmoí sou, tà sēmeîa kaì tà térata tà megála ekeîna:
3
καὶ οὐκ ἔδωκεν κύριος ὁ θεὸς ὑμῖν καρδίαν εἰδέναι καὶ ὀϕθαλμοὺς βλέπειν καὶ ὦτα ἀκούειν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

kaì ouk édōken kýrios ho theòs hymîn kardían eidénai kaì ophthalmoùs blépein kaì ō̂ta akoúein héōs tē̂s hēméras taútēs.
4
καὶ ἤγαγεν ὑμᾶς τεσσαράκοντα ἔτη ἐν τῇ ἐρήμῳ· οὐκ ἐπαλαιώθη τὰ ἱμάτια ὑμῶν, καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν οὐ κατετρίβη ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν·

kaì ḗgagen hymâs tessarákonta étē en tē̂i erḗmōi: ouk epalaiṓthē tà himátia hymō̂n, kaì tà hypodḗmata hymō̂n ou katetríbē apò tō̂n podō̂n hymō̂n:
5
ἄρτον οὐκ ἐϕάγετε, οἶνον καὶ σικερα οὐκ ἐπίετε, ἵνα γνῶτε ὅτι οὗτος κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

árton ouk ephágete, oînon kaì sikera ouk epíete, hína gnō̂te hóti hoûtos kýrios ho theòs hymō̂n.
6
καὶ ἤλθετε ἕως τοῦ τόπου τούτου, καὶ ἐξῆλθεν Σηων βασιλεὺς Εσεβων καὶ Ωγ βασιλεὺς τῆς Βασαν εἰς συνάντησιν ἡμῖν ἐν πολέμῳ, καὶ ἐπατάξαμεν αὐτοὺς

kaì ḗlthete héōs toû tópou toútou, kaì exē̂lthen Sēōn basileùs Esebōn kaì Ōg basileùs tē̂s Basan eis synántēsin hēmîn en polémōi, kaì epatáxamen autoùs
7
καὶ ἐλάβομεν τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ ἔδωκα αὐτὴν ἐν κλήρῳ τῷ Ρουβην καὶ τῷ Γαδδι καὶ τῷ ἡμίσει ϕυλῆς Μανασση.

kaì elábomen tḕn gē̂n autō̂n, kaì édōka autḕn en klḗrōi tō̂i Roubēn kaì tō̂i Gaddi kaì tō̂i hēmísei phylē̂s Manassē.
8
καὶ ϕυλάξεσθε ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, ἵνα συνῆτε πάντα, ὅσα ποιήσετε.

kaì phyláxesthe poieîn pántas toùs lógous tē̂s diathḗkēs taútēs, hína synē̂te pánta, hósa poiḗsete.
9
‘Υμεῖς ἑστήκατε πάντες σήμερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, οἱ ἀρχίϕυλοι ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν καὶ οἱ κριταὶ ὑμῶν καὶ οἱ γραμματοεισαγωγεῖς ὑμῶν, πᾶς ἀνὴρ Ισραηλ,

‘Ymeîs hestḗkate pántes sḗmeron enantíon kyríou toû theoû hymō̂n, hoi archíphyloi hymō̂n kaì hē gerousía hymō̂n kaì hoi kritaì hymō̂n kaì hoi grammatoeisagōgeîs hymō̂n, pâs anḕr Israēl,
10
αἱ γυναῖκες ὑμῶν καὶ τὰ ἔκγονα ὑμῶν καὶ ὁ προσήλυτος ὁ ἐν μέσῳ τῆς παρεμβολῆς ὑμῶν ἀπὸ ξυλοκόπου ὑμῶν καὶ ἕως ὑδροϕόρου ὑμῶν,

hai gynaîkes hymō̂n kaì tà ékgona hymō̂n kaì ho prosḗlytos ho en mésōi tē̂s parembolē̂s hymō̂n apò xylokópou hymō̂n kaì héōs hydrophórou hymō̂n,
11
παρελθεῖν ἐν τῇ διαθήκῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ἐν ταῖς ἀραῖς αὐτοῦ, ὅσα κύριος ὁ θεός σου διατίθεται πρὸς σὲ σήμερον,

pareltheîn en tē̂i diathḗkēi kyríou toû theoû sou kaì en taîs araîs autoû, hósa kýrios ho theós sou diatíthetai pròs sè sḗmeron,
12
ἵνα στήσῃ σε αὐτῷ εἰς λαόν, καὶ αὐτὸς ἔσται σου θεός, ὃν τρόπον εἶπέν σοι, καὶ ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ.

hína stḗsēi se autō̂i eis laón, kaì autòs éstai sou theós, hòn trópon eîpén soi, kaì hòn trópon ṓmosen toîs patrásin sou Abraam kaì Isaak kaì Iakōb.
13
καὶ οὐχ ὑμῖν μόνοις ἐγὼ διατίθεμαι τὴν διαθήκην ταύτην καὶ τὴν ἀρὰν ταύτην,

kaì ouch hymîn mónois egṑ diatíthemai tḕn diathḗkēn taútēn kaì tḕn aràn taútēn,
14
ἀλλὰ καὶ τοῖς ὧδε οὖσι μεθ’ ἡμῶν σήμερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν καὶ τοῖς μὴ οὖσιν μεθ’ ἡμῶν ὧδε σήμερον.

allà kaì toîs hō̂de oûsi meth’ hēmō̂n sḗmeron enantíon kyríou toû theoû hymō̂n kaì toîs mḕ oûsin meth’ hēmō̂n hō̂de sḗmeron.
15
ὅτι ὑμεῖς οἴδατε ὡς κατῳκήσαμεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ παρήλθομεν ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, οὓς παρήλθετε,

hóti hymeîs oídate hōs katōikḗsamen en gē̂i Aigýptōi kaì parḗlthomen en mésōi tō̂n ethnō̂n, hoùs parḗlthete,
16
καὶ εἴδετε τὰ βδελύγματα αὐτῶν καὶ τὰ εἴδωλα αὐτῶν, ξύλον καὶ λίθον, ἀργύριον καὶ χρυσίον, ἅ ἐστιν παρ’ αὐτοῖς.

kaì eídete tà bdelýgmata autō̂n kaì tà eídōla autō̂n, xýlon kaì líthon, argýrion kaì chrysíon, há estin par’ autoîs.
17
μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ ἢ πατριὰ ἢ ϕυλή, τίνος ἡ διάνοια ἐξέκλινεν ἀπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν πορεύεσθαι λατρεύειν τοῖς θεοῖς τῶν ἐθνῶν ἐκείνων; μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ῥίζα ἄνω ϕύουσα ἐν χολῇ καὶ πικρίᾳ;

mḗ tís estin en hymîn anḕr ḕ gynḕ ḕ patrià ḕ phylḗ, tínos hē diánoia exéklinen apò kyríou toû theoû hymō̂n poreúesthai latreúein toîs theoîs tō̂n ethnō̂n ekeínōn? mḗ tís estin en hymîn rhíza ánō phýousa en cholē̂i kaì pikríāi?
18
καὶ ἔσται ἐὰν ἀκούσῃ τὰ ῥήματα τῆς ἀρᾶς ταύτης καὶ ἐπιϕημίσηται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων ῞Οσιά μοι γένοιτο ὅτι ἐν τῇ ἀποπλανήσει τῆς καρδίας μου πορεύσομαι, ἵνα μὴ συναπολέσῃ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν ἀναμάρτητον,

kaì éstai eàn akoúsēi tà rhḗmata tē̂s arâs taútēs kaì epiphēmísētai en tē̂i kardíāi autoû légōn ῞Osiá moi génoito hóti en tē̂i apoplanḗsei tē̂s kardías mou poreúsomai, hína mḕ synapolésēi ho hamartōlòs tòn anamártēton,
19
οὐ μὴ θελήσῃ ὁ θεὸς εὐιλατεῦσαι αὐτῷ, ἀλλ’ ἢ τότε ἐκκαυθήσεται ὀργὴ κυρίου καὶ ὁ ζῆλος αὐτοῦ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ, καὶ κολληθήσονται ἐν αὐτῷ πᾶσαι αἱ ἀραὶ τῆς διαθήκης ταύτης αἱ γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου, καὶ ἐξαλείψει κύριος τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν·

ou mḕ thelḗsēi ho theòs euilateûsai autō̂i, all’ ḕ tóte ekkauthḗsetai orgḕ kyríou kaì ho zē̂los autoû en tō̂i anthrṓpōi ekeínōi, kaì kollēthḗsontai en autō̂i pâsai hai araì tē̂s diathḗkēs taútēs hai gegramménai en tō̂i biblíōi toû nómou toútou, kaì exaleípsei kýrios tò ónoma autoû ek tē̂s hypò tòn ouranón:
20
καὶ διαστελεῖ αὐτὸν κύριος εἰς κακὰ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν Ισραηλ κατὰ πάσας τὰς ἀρὰς τῆς διαθήκης τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου.

kaì diasteleî autòn kýrios eis kakà ek pántōn tō̂n hyiō̂n Israēl katà pásas tàs aràs tē̂s diathḗkēs tàs gegramménas en tō̂i biblíōi toû nómou toútou.
21
καὶ ἐροῦσιν ἡ γενεὰ ἡ ἑτέρα, οἱ υἱοὶ ὑμῶν, οἳ ἀναστήσονται μεθ’ ὑμᾶς, καὶ ὁ ἀλλότριος, ὃς ἂν ἔλθῃ ἐκ γῆς μακρόθεν, καὶ ὄψονται τὰς πληγὰς τῆς γῆς ἐκείνης καὶ τὰς νόσους αὐτῆς, ἃς ἀπέστειλεν κύριος ἐπ’ αὐτήν –

kaì eroûsin hē geneà hē hetéra, hoi hyioì hymō̂n, hoì anastḗsontai meth’ hymâs, kaì ho allótrios, hòs àn élthēi ek gē̂s makróthen, kaì ópsontai tàs plēgàs tē̂s gē̂s ekeínēs kaì tàs nósous autē̂s, hàs apésteilen kýrios ep’ autḗn –
22
θεῖον καὶ ἅλα κατακεκαυμένον, πᾶσα ἡ γῆ αὐτῆς οὐ σπαρήσεται οὐδὲ ἀνατελεῖ, οὐδὲ μὴ ἀναβῇ ἐπ’ αὐτὴν πᾶν χλωρόν, ὥσπερ κατεστράϕη Σοδομα καὶ Γομορρα, Αδαμα καὶ Σεβωιμ, ἃς κατέστρεψεν κύριος ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ – ,

theîon kaì hála katakekauménon, pâsa hē gē̂ autē̂s ou sparḗsetai oudè anateleî, oudè mḕ anabē̂i ep’ autḕn pân chlōrón, hṓsper katestráphē Sodoma kaì Gomorra, Adama kaì Sebōim, hàs katéstrepsen kýrios en thymō̂i kaì orgē̂i – ,
23
καὶ ἐροῦσιν πάντα τὰ ἔθνη Διὰ τί ἐποίησεν κύριος οὕτως τῇ γῇ ταύτῃ; τίς ὁ θυμὸς τῆς ὀργῆς ὁ μέγας οὗτος;

kaì eroûsin pánta tà éthnē Dià tí epoíēsen kýrios hoútōs tē̂i gē̂i taútēi? tís ho thymòs tē̂s orgē̂s ho mégas hoûtos?
24
καὶ ἐροῦσιν ῞Οτι κατελίποσαν τὴν διαθήκην κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτῶν, ἃ διέθετο τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ὅτε ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου,

kaì eroûsin ῞Oti katelíposan tḕn diathḗkēn kyríou toû theoû tō̂n patérōn autō̂n, hà diétheto toîs patrásin autō̂n, hóte exḗgagen autoùs ek gē̂s Aigýptou,
25
καὶ πορευθέντες ἐλάτρευσαν θεοῖς ἑτέροις καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖς, οἷς οὐκ ἠπίσταντο οὐδὲ διένειμεν αὐτοῖς·

kaì poreuthéntes elátreusan theoîs hetérois kaì prosekýnēsan autoîs, hoîs ouk ēpístanto oudè diéneimen autoîs:
26
καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην ἐπαγαγεῖν ἐπ’ αὐτὴν κατὰ πάσας τὰς κατάρας τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου,

kaì ōrgísthē thymō̂i kýrios epì tḕn gē̂n ekeínēn epagageîn ep’ autḕn katà pásas tàs katáras tàs gegramménas en tō̂i biblíōi toû nómou toútou,
27
καὶ ἐξῆρεν αὐτοὺς κύριος ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ καὶ παροξυσμῷ μεγάλῳ σϕόδρα καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺς εἰς γῆν ἑτέραν ὡσεὶ νῦν.

kaì exē̂ren autoùs kýrios apò tē̂s gē̂s autō̂n en thymō̂i kaì orgē̂i kaì paroxysmō̂i megálōi sphódra kaì exébalen autoùs eis gē̂n hetéran hōseì nŷn.
28
τὰ κρυπτὰ κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν, τὰ δὲ ϕανερὰ ἡμῖν καὶ τοῖς τέκνοις ἡμῶν εἰς τὸν αἰῶνα ποιεῖν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου.

tà kryptà kyríōi tō̂i theō̂i hēmō̂n, tà dè phanerà hēmîn kaì toîs téknois hēmō̂n eis tòn aiō̂na poieîn pánta tà rhḗmata toû nómou toútou.