Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Deutéronome 8

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Πάσας τὰς ἐντολάς, ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, ϕυλάξεσθε ποιεῖν, ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσέλθητε καὶ κληρονομήσητε τὴν γῆν, ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὤμοσεν τοῖς πατράσιν ὑμῶν.

Pásas tàs entolás, hàs egṑ entéllomai hymîn sḗmeron, phyláxesthe poieîn, hína zē̂te kaì polyplasiasthē̂te kaì eisélthēte kaì klēronomḗsēte tḕn gē̂n, hḕn kýrios ho theòs hymō̂n ṓmosen toîs patrásin hymō̂n.
2
καὶ μνησθήσῃ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἤγαγέν σε κύριος ὁ θεός σου ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅπως ἂν κακώσῃ σε καὶ ἐκπειράσῃ σε καὶ διαγνωσθῇ τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ σου, εἰ ϕυλάξῃ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἢ οὔ.

kaì mnēsthḗsēi pâsan tḕn hodón, hḕn ḗgagén se kýrios ho theós sou en tē̂i erḗmōi, hópōs àn kakṓsēi se kaì ekpeirásēi se kaì diagnōsthē̂i tà en tē̂i kardíāi sou, ei phyláxēi tàs entolàs autoû ḕ oú.
3
καὶ ἐκάκωσέν σε καὶ ἐλιμαγχόνησέν σε καὶ ἐψώμισέν σε τὸ μαννα, ὃ οὐκ εἴδησαν οἱ πατέρες σου, ἵνα ἀναγγείλῃ σοι ὅτι οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπὶ παντὶ ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος.

kaì ekákōsén se kaì elimanchónēsén se kaì epsṓmisén se tò manna, hò ouk eídēsan hoi patéres sou, hína anangeílēi soi hóti ouk ep’ ártōi mónōi zḗsetai ho ánthrōpos, all’ epì pantì rhḗmati tō̂i ekporeuoménōi dià stómatos theoû zḗsetai ho ánthrōpos.
4
τὰ ἱμάτιά σου οὐ κατετρίβη ἀπὸ σοῦ, οἱ πόδες σου οὐκ ἐτυλώθησαν, ἰδοὺ τεσσαράκοντα ἔτη.

tà himátiá sou ou katetríbē apò soû, hoi pódes sou ouk etylṓthēsan, idoù tessarákonta étē.
5
καὶ γνώσῃ τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὡς εἴ τις παιδεύσαι ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ, οὕτως κύριος ὁ θεός σου παιδεύσει σε,

kaì gnṓsēi tē̂i kardíāi sou hóti hōs eí tis paideúsai ánthrōpos tòn hyiòn autoû, hoútōs kýrios ho theós sou paideúsei se,
6
καὶ ϕυλάξῃ τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ σου πορεύεσθαι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ ϕοβεῖσθαι αὐτόν.

kaì phyláxēi tàs entolàs kyríou toû theoû sou poreúesthai en taîs hodoîs autoû kaì phobeîsthai autón.
7
ὁ γὰρ κύριος ὁ θεός σου εἰσάγει σε εἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, οὗ χείμαρροι ὑδάτων καὶ πηγαὶ ἀβύσσων ἐκπορευόμεναι διὰ τῶν πεδίων καὶ διὰ τῶν ὀρέων·

ho gàr kýrios ho theós sou eiságei se eis gē̂n agathḕn kaì pollḗn, hoû cheímarroi hydátōn kaì pēgaì abýssōn ekporeuómenai dià tō̂n pedíōn kaì dià tō̂n oréōn:
8
γῆ πυροῦ καὶ κριθῆς, ἄμπελοι, συκαῖ, ῥόαι, γῆ ἐλαίας ἐλαίου καὶ μέλιτος·

gē̂ pyroû kaì krithē̂s, ámpeloi, sykaî, rhóai, gē̂ elaías elaíou kaì mélitos:
9
γῆ, ἐϕ’ ἧς οὐ μετὰ πτωχείας ϕάγῃ τὸν ἄρτον σου καὶ οὐκ ἐνδεηθήσῃ οὐδὲν ἐπ’ αὐτῆς· γῆ, ἧς οἱ λίθοι σίδηρος, καὶ ἐκ τῶν ὀρέων αὐτῆς μεταλλεύσεις χαλκόν·

gē̂, eph’ hē̂s ou metà ptōcheías phágēi tòn árton sou kaì ouk endeēthḗsēi oudèn ep’ autē̂s: gē̂, hē̂s hoi líthoi sídēros, kaì ek tō̂n oréōn autē̂s metalleúseis chalkón:
10
καὶ ϕάγῃ καὶ ἐμπλησθήσῃ καὶ εὐλογήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς ἔδωκέν σοι.

kaì phágēi kaì emplēsthḗsēi kaì eulogḗseis kýrion tòn theón sou epì tē̂s gē̂s tē̂s agathē̂s, hē̂s édōkén soi.
11
πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ μὴ ϕυλάξαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ κρίματα καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον,

próseche seautō̂i, mḕ epiláthēi kyríou toû theoû sou toû mḕ phyláxai tàs entolàs autoû kaì tà krímata kaì tà dikaiṓmata autoû, hósa egṑ entéllomaí soi sḗmeron,
12
μὴ ϕαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶς καὶ οἰκίας καλὰς οἰκοδομήσας καὶ κατοικήσας ἐν αὐταῖς

mḕ phagṑn kaì emplēstheìs kaì oikías kalàs oikodomḗsas kaì katoikḗsas en autaîs
13
καὶ τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου πληθυνθέντων σοι, ἀργυρίου καὶ χρυσίου πληθυνθέντος σοι καὶ πάντων, ὅσων σοι ἔσται, πληθυνθέντων σοι

kaì tō̂n boō̂n sou kaì tō̂n probátōn sou plēthynthéntōn soi, argyríou kaì chrysíou plēthynthéntos soi kaì pántōn, hósōn soi éstai, plēthynthéntōn soi
14
ὑψωθῇς τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντος σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας,

hypsōthē̂is tē̂i kardíāi kaì epiláthēi kyríou toû theoû sou toû exagagóntos se ek gē̂s Aigýptou ex oíkou douleías,
15
τοῦ ἀγαγόντος σε διὰ τῆς ἐρήμου τῆς μεγάλης καὶ τῆς ϕοβερᾶς ἐκείνης, οὗ ὄϕις δάκνων καὶ σκορπίος καὶ δίψα, οὗ οὐκ ἦν ὕδωρ, τοῦ ἐξαγαγόντος σοι ἐκ πέτρας ἀκροτόμου πηγὴν ὕδατος,

toû agagóntos se dià tē̂s erḗmou tē̂s megálēs kaì tē̂s phoberâs ekeínēs, hoû óphis dáknōn kaì skorpíos kaì dípsa, hoû ouk ē̂n hýdōr, toû exagagóntos soi ek pétras akrotómou pēgḕn hýdatos,
16
τοῦ ψωμίσαντός σε τὸ μαννα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὃ οὐκ εἴδησαν οἱ πατέρες σου, ἵνα κακώσῃ σε καὶ ἐκπειράσῃ σε καὶ εὖ σε ποιήσῃ ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σου.

toû psōmísantós se tò manna en tē̂i erḗmōi, hò ouk eídēsan hoi patéres sou, hína kakṓsēi se kaì ekpeirásēi se kaì eû se poiḗsēi ep’ eschátōn tō̂n hēmerō̂n sou.
17
μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ‘Η ἰσχύς μου καὶ τὸ κράτος τῆς χειρός μου ἐποίησέν μοι τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην ταύτην·

mḕ eípēis en tē̂i kardíāi sou ‘Ē ischýs mou kaì tò krátos tē̂s cheirós mou epoíēsén moi tḕn dýnamin tḕn megálēn taútēn:
18
καὶ μνησθήσῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου, ὅτι αὐτός σοι δίδωσιν ἰσχὺν τοῦ ποιῆσαι δύναμιν καὶ ἵνα στήσῃ τὴν διαθήκην αὐτοῦ, ἣν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν σου, ὡς σήμερον.

kaì mnēsthḗsēi kyríou toû theoû sou, hóti autós soi dídōsin ischỳn toû poiē̂sai dýnamin kaì hína stḗsēi tḕn diathḗkēn autoû, hḕn ṓmosen kýrios toîs patrásin sou, hōs sḗmeron.
19
καὶ ἔσται ἐὰν λήθῃ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ πορευθῇς ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ λατρεύσῃς αὐτοῖς καὶ προσκυνήσῃς αὐτοῖς, διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε·

kaì éstai eàn lḗthēi epiláthēi kyríou toû theoû sou kaì poreuthē̂is opísō theō̂n hetérōn kaì latreúsēis autoîs kaì proskynḗsēis autoîs, diamartýromai hymîn sḗmeron tón te ouranòn kaì tḕn gē̂n hóti apōleíāi apoleîsthe:
20
καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη, ὅσα κύριος ἀπολλύει πρὸ προσώπου ὑμῶν, οὕτως ἀπολεῖσθε, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἠκούσατε τῆς ϕωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν.

kathà kaì tà loipà éthnē, hósa kýrios apollýei prò prosṓpou hymō̂n, hoútōs apoleîsthe, anth’ hō̂n ouk ēkoúsate tē̂s phōnē̂s kyríou toû theoû hymō̂n.