Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Exode 21

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσεις ἐνώπιον αὐτῶν.

Kaì taûta tà dikaiṓmata, hà parathḗseis enṓpion autō̂n.
2
ἐὰν κτήσῃ παῖδα Εβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι· τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἔτει ἀπελεύσεται ἐλεύθερος δωρεάν.

eàn ktḗsēi paîda Ebraîon, hèx étē douleúsei soi: tō̂i dè hebdómōi étei apeleúsetai eleútheros dōreán.
3
ἐὰν αὐτὸς μόνος εἰσέλθῃ, καὶ μόνος ἐξελεύσεται· ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ’ αὐτοῦ, ἐξελεύσεται καὶ ἡ γυνὴ μετ’ αὐτοῦ.

eàn autòs mónos eisélthēi, kaì mónos exeleúsetai: eàn dè gynḕ syneisélthēi met’ autoû, exeleúsetai kaì hē gynḕ met’ autoû.
4
ἐὰν δὲ ὁ κύριος δῷ αὐτῷ γυναῖκα, καὶ τέκῃ αὐτῷ υἱοὺς ἢ θυγατέρας, ἡ γυνὴ καὶ τὰ παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ μόνος ἐξελεύσεται.

eàn dè ho kýrios dō̂i autō̂i gynaîka, kaì tékēi autō̂i hyioùs ḕ thygatéras, hē gynḕ kaì tà paidía éstai tō̂i kyríōi autoû, autòs dè mónos exeleúsetai.
5
ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶς εἴπῃ ὁ παῖς ’Ηγάπηκα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθερος·

eàn dè apokritheìs eípēi ho paîs ’Ēgápēka tòn kýrión mou kaì tḕn gynaîka kaì tà paidía, ouk apotréchō eleútheros:
6
προσάξει αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πρὸς τὸ κριτήριον τοῦ θεοῦ καὶ τότε προσάξει αὐτὸν ἐπὶ τὴν θύραν ἐπὶ τὸν σταθμόν, καὶ τρυπήσει αὐτοῦ ὁ κύριος τὸ οὖς τῷ ὀπητίῳ, καὶ δουλεύσει αὐτῷ εἰς τὸν αἰῶνα.

prosáxei autòn ho kýrios autoû pròs tò kritḗrion toû theoû kaì tóte prosáxei autòn epì tḕn thýran epì tòn stathmón, kaì trypḗsei autoû ho kýrios tò oûs tō̂i opētíōi, kaì douleúsei autō̂i eis tòn aiō̂na.
7
ἐὰν δέ τις ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι.

eàn dé tis apodō̂tai tḕn heautoû thygatéra oikétin, ouk apeleúsetai hṓsper apotréchousin hai doûlai.
8
ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρίῳ αὐτῆς ἣν αὑτῷ καθωμολογήσατο, ἀπολυτρώσει αὐτήν· ἔθνει δὲ ἀλλοτρίῳ οὐ κύριός ἐστιν πωλεῖν αὐτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν αὐτῇ.

eàn mḕ euarestḗsēi tō̂i kyríōi autē̂s hḕn hautō̂i kathōmologḗsato, apolytrṓsei autḗn: éthnei dè allotríōi ou kýriós estin pōleîn autḗn, hóti ēthétēsen en autē̂i.
9
ἐὰν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογήσηται αὐτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει αὐτῇ.

eàn dè tō̂i hyiō̂i kathomologḗsētai autḗn, katà tò dikaíōma tō̂n thygatérōn poiḗsei autē̂i.
10
ἐὰν δὲ ἄλλην λάβῃ ἑαυτῷ, τὰ δέοντα καὶ τὸν ἱματισμὸν καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτῆς οὐκ ἀποστερήσει.

eàn dè állēn lábēi heautō̂i, tà déonta kaì tòn himatismòn kaì tḕn homilían autē̂s ouk aposterḗsei.
11
ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήσῃ αὐτῇ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου.

eàn dè tà tría taûta mḕ poiḗsēi autē̂i, exeleúsetai dōreàn áneu argyríou.
12
’Εὰν δὲ πατάξῃ τίς τινα, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω·

’Eàn dè patáxēi tís tina, kaì apothánēi, thanátōi thanatoústhō:
13
ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλὰ ὁ θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ ϕεύξεται ἐκεῖ ὁ ϕονεύσας.

ho dè ouch hekṓn, allà ho theòs parédōken eis tàs cheîras autoû, dṓsō soi tópon, hoû pheúxetai ekeî ho phoneúsas.
14
ἐὰν δέ τις ἐπιθῆται τῷ πλησίον ἀποκτεῖναι αὐτὸν δόλῳ καὶ καταϕύγῃ, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήμψῃ αὐτὸν θανατῶσαι.

eàn dé tis epithē̂tai tō̂i plēsíon apokteînai autòn dólōi kaì kataphýgēi, apò toû thysiastēríou mou lḗmpsēi autòn thanatō̂sai.
15
ὃς τύπτει πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω.

hòs týptei patéra autoû ḕ mētéra autoû, thanátōi thanatoústhō.
16
ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ τελευτήσει θανάτῳ.

ho kakologō̂n patéra autoû ḕ mētéra autoû teleutḗsei thanátōi.
17
ὃς ἐὰν κλέψῃ τίς τινα τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ καταδυναστεύσας αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω.

hòs eàn klépsēi tís tina tō̂n hyiō̂n Israēl kaì katadynasteúsas autòn apodō̂tai, kaì heurethē̂i en autō̂i, thanátōi teleutátō.
18
ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξῃ τις τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην,

eàn dè loidorō̂ntai dýo ándres kaì patáxēi tis tòn plēsíon líthōi ḕ pygmē̂i, kaì mḕ apothánēi, kataklithē̂i dè epì tḕn koítēn,
19
ἐὰν ἐξαναστὰς ὁ ἄνθρωπος περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ῥάβδου, ἀθῷος ἔσται ὁ πατάξας· πλὴν τῆς ἀργίας αὐτοῦ ἀποτείσει καὶ τὰ ἰατρεῖα.

eàn exanastàs ho ánthrōpos peripatḗsēi éxō epì rhábdou, athō̂ios éstai ho patáxas: plḕn tē̂s argías autoû apoteísei kaì tà iatreîa.
20
ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ῥάβδῳ, καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήτω.

eàn dé tis patáxēi tòn paîda autoû ḕ tḕn paidískēn autoû en rhábdōi, kaì apothánēi hypò tàs cheîras autoû, díkēi ekdikēthḗtō.
21
ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται· τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτοῦ ἐστιν.

eàn dè diabiṓsēi hēméran mían ḕ dýo, ouk ekdikēthḗsetai: tò gàr argýrion autoû estin.
22
ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσιν γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν, καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται· καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, δώσει μετὰ ἀξιώματος·

eàn dè máchōntai dýo ándres kaì patáxōsin gynaîka en gastrì échousan, kaì exélthēi tò paidíon autē̂s mḕ exeikonisménon, epizḗmion zēmiōthḗsetai: kathóti àn epibálēi ho anḕr tē̂s gynaikós, dṓsei metà axiṓmatos:
23
ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ἦν, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς,

eàn dè exeikonisménon ē̂n, dṓsei psychḕn antì psychē̂s,
24
ὀϕθαλμὸν ἀντὶ ὀϕθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός,

ophthalmòn antì ophthalmoû, odónta antì odóntos, cheîra antì cheirós, póda antì podós,
25
κατάκαυμα ἀντὶ κατακαύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος.

katákauma antì katakaúmatos, traûma antì traúmatos, mṓlōpa antì mṓlōpos.
26
ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν ὀϕθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀϕθαλμὸν τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ καὶ ἐκτυϕλώσῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀϕθαλμοῦ αὐτῶν.

eàn dé tis patáxēi tòn ophthalmòn toû oikétou autoû ḕ tòn ophthalmòn tē̂s therapaínēs autoû kaì ektyphlṓsēi, eleuthérous exaposteleî autoùs antì toû ophthalmoû autō̂n.
27
ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀδόντος αὐτῶν.

eàn dè tòn odónta toû oikétou ḕ tòn odónta tē̂s therapaínēs autoû ekkópsēi, eleuthérous exaposteleî autoùs antì toû odóntos autō̂n.
28
’Εὰν δὲ κερατίσῃ ταῦρος ἄνδρα ἢ γυναῖκα, καὶ ἀποθάνῃ, λίθοις λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦρος, καὶ οὐ βρωθήσεται τὰ κρέα αὐτοῦ· ὁ δὲ κύριος τοῦ ταύρου ἀθῷος ἔσται.

’Eàn dè keratísēi taûros ándra ḕ gynaîka, kaì apothánēi, líthois lithobolēthḗsetai ho taûros, kaì ou brōthḗsetai tà kréa autoû: ho dè kýrios toû taúrou athō̂ios éstai.
29
ἐὰν δὲ ὁ ταῦρος κερατιστὴς ᾖ πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης, καὶ διαμαρτύρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀϕανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται, καὶ ὁ κύριος αὐτοῦ προσαποθανεῖται.

eàn dè ho taûros keratistḕs ē̂i prò tē̂s echthès kaì prò tē̂s trítēs, kaì diamartýrōntai tō̂i kyríōi autoû, kaì mḕ aphanísēi autón, anélēi dè ándra ḕ gynaîka, ho taûros lithobolēthḗsetai, kaì ho kýrios autoû prosapothaneîtai.
30
ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ.

eàn dè lýtra epiblēthē̂i autō̂i, dṓsei lýtra tē̂s psychē̂s autoû hósa eàn epibálōsin autō̂i.
31
ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσουσιν αὐτῷ.

eàn dè hyiòn ḕ thygatéra keratísēi, katà tò dikaíōma toûto poiḗsousin autō̂i.
32
ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦρος ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, καὶ ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται.

eàn dè paîda keratísēi ho taûros ḕ paidískēn, argyríou triákonta dídrachma dṓsei tō̂i kyríōi autō̂n, kaì ho taûros lithobolēthḗsetai.
33
ἐὰν δέ τις ἀνοίξῃ λάκκον ἢ λατομήσῃ λάκκον καὶ μὴ καλύψῃ αὐτόν, καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ μόσχος ἢ ὄνος,

eàn dé tis anoíxēi lákkon ḕ latomḗsēi lákkon kaì mḕ kalýpsēi autón, kaì empésēi ekeî móschos ḕ ónos,
34
ὁ κύριος τοῦ λάκκου ἀποτείσει· ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸς αὐτῷ ἔσται.

ho kýrios toû lákkou apoteísei: argýrion dṓsei tō̂i kyríōi autō̂n, tò dè teteleutēkòs autō̂i éstai.
35
ἐὰν δὲ κερατίσῃ τινὸς ταῦρος τὸν ταῦρον τοῦ πλησίον, καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται.

eàn dè keratísēi tinòs taûros tòn taûron toû plēsíon, kaì teleutḗsēi, apodṓsontai tòn taûron tòn zō̂nta kaì dieloûntai tò argýrion autoû kaì tòn taûron tòn tethnēkóta dieloûntai.
36
ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦρος ὅτι κερατιστής ἐστιν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦσιν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀϕανίσῃ αὐτόν, ἀποτείσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼς αὐτῷ ἔσται.

eàn dè gnōrízētai ho taûros hóti keratistḗs estin prò tē̂s echthès kaì prò tē̂s trítēs hēméras, kaì diamemartyrēménoi ō̂sin tō̂i kyríōi autoû, kaì mḕ aphanísēi autón, apoteísei taûron antì taúrou, ho dè teteleutēkṑs autō̂i éstai.
37
’Εὰν δέ τις κλέψῃ μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σϕάξῃ αὐτὸ ἢ ἀποδῶται, πέντε μόσχους ἀποτείσει ἀντὶ τοῦ μόσχου καὶ τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου.

’Eàn dé tis klépsēi móschon ḕ próbaton kaì spháxēi autò ḕ apodō̂tai, pénte móschous apoteísei antì toû móschou kaì téssara próbata antì toû probátou.