Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Exode 23

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Οὐ παραδέξῃ ἀκοὴν ματαίαν. οὐ συγκαταθήσῃ μετὰ τοῦ ἀδίκου γενέσθαι μάρτυς ἄδικος.

Ou paradéxēi akoḕn mataían. ou synkatathḗsēi metà toû adíkou genésthai mártys ádikos.
2
οὐκ ἔσῃ μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακίᾳ. οὐ προστεθήσῃ μετὰ πλήθους ἐκκλῖναι μετὰ πλειόνων ὥστε ἐκκλῖναι κρίσιν.

ouk ésēi metà pleiónōn epì kakíāi. ou prostethḗsēi metà plḗthous ekklînai metà pleiónōn hṓste ekklînai krísin.
3
καὶ πένητα οὐκ ἐλεήσεις ἐν κρίσει.

kaì pénēta ouk eleḗseis en krísei.
4
ἐὰν δὲ συναντήσῃς τῷ βοὶ τοῦ ἐχθροῦ σου ἢ τῷ ὑποζυγίῳ αὐτοῦ πλανωμένοις, ἀποστρέψας ἀποδώσεις αὐτῷ.

eàn dè synantḗsēis tō̂i boì toû echthroû sou ḕ tō̂i hypozygíōi autoû planōménois, apostrépsas apodṓseis autō̂i.
5
ἐὰν δὲ ἴδῃς τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχθροῦ σου πεπτωκὸς ὑπὸ τὸν γόμον αὐτοῦ, οὐ παρελεύσῃ αὐτό, ἀλλὰ συνεγερεῖς αὐτὸ μετ’ αὐτοῦ.

eàn dè ídēis tò hypozýgion toû echthroû sou peptōkòs hypò tòn gómon autoû, ou pareleúsēi autó, allà synegereîs autò met’ autoû.
6
οὐ διαστρέψεις κρίμα πένητος ἐν κρίσει αὐτοῦ.

ou diastrépseis kríma pénētos en krísei autoû.
7
ἀπὸ παντὸς ῥήματος ἀδίκου ἀποστήσῃ· ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖς καὶ οὐ δικαιώσεις τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων.

apò pantòs rhḗmatos adíkou apostḗsēi: athō̂ion kaì díkaion ouk apokteneîs kaì ou dikaiṓseis tòn asebē̂ héneken dṓrōn.
8
καὶ δῶρα οὐ λήμψῃ· τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυϕλοῖ ὀϕθαλμοὺς βλεπόντων καὶ λυμαίνεται ῥήματα δίκαια.

kaì dō̂ra ou lḗmpsēi: tà gàr dō̂ra ektyphloî ophthalmoùs blepóntōn kaì lymaínetai rhḗmata díkaia.
9
καὶ προσήλυτον οὐ θλίψετε· ὑμεῖς γὰρ οἴδατε τὴν ψυχὴν τοῦ προσηλύτου· αὐτοὶ γὰρ προσήλυτοι ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ.

kaì prosḗlyton ou thlípsete: hymeîs gàr oídate tḕn psychḕn toû prosēlýtou: autoì gàr prosḗlytoi ē̂te en gē̂i Aigýptōi.
10
῝Εξ ἔτη σπερεῖς τὴν γῆν σου καὶ συνάξεις τὰ γενήματα αὐτῆς·

῝Ex étē spereîs tḕn gē̂n sou kaì synáxeis tà genḗmata autē̂s:
11
τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἄϕεσιν ποιήσεις καὶ ἀνήσεις αὐτήν, καὶ ἔδονται οἱ πτωχοὶ τοῦ ἔθνους σου, τὰ δὲ ὑπολειπόμενα ἔδεται τὰ ἄγρια θηρία. οὕτως ποιήσεις τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ τὸν ἐλαιῶνά σου.

tō̂i dè hebdómōi áphesin poiḗseis kaì anḗseis autḗn, kaì édontai hoi ptōchoì toû éthnous sou, tà dè hypoleipómena édetai tà ágria thēría. hoútōs poiḗseis tòn ampelō̂ná sou kaì tòn elaiō̂ná sou.
12
ἓξ ἡμέρας ποιήσεις τὰ ἔργα σου, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀνάπαυσις, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, καὶ ἵνα ἀναψύξῃ ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου καὶ ὁ προσήλυτος.

hèx hēméras poiḗseis tà érga sou, tē̂i dè hēmérāi tē̂i hebdómēi anápausis, hína anapaúsētai ho boûs sou kaì tò hypozýgión sou, kaì hína anapsýxēi ho hyiòs tē̂s paidískēs sou kaì ho prosḗlytos.
13
πάντα, ὅσα εἴρηκα πρὸς ὑμᾶς, ϕυλάξασθε. Καὶ ὄνομα θεῶν ἑτέρων οὐκ ἀναμνησθήσεσθε, οὐδὲ μὴ ἀκουσθῇ ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν.

pánta, hósa eírēka pròs hymâs, phyláxasthe. Kaì ónoma theō̂n hetérōn ouk anamnēsthḗsesthe, oudè mḕ akousthē̂i ek toû stómatos hymō̂n.
14
τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτάσατέ μοι.

treîs kairoùs toû eniautoû heortásaté moi.
15
τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ϕυλάξασθε ποιεῖν· ἑπτὰ ἡμέρας ἔδεσθε ἄζυμα, καθάπερ ἐνετειλάμην σοι, κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μηνὸς τῶν νέων· ἐν γὰρ αὐτῷ ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου. οὐκ ὀϕθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός.

tḕn heortḕn tō̂n azýmōn phyláxasthe poieîn: heptà hēméras édesthe ázyma, katháper eneteilámēn soi, katà tòn kairòn toû mēnòs tō̂n néōn: en gàr autō̂i exē̂lthes ex Aigýptou. ouk ophthḗsēi enṓpión mou kenós.
16
καὶ ἑορτὴν θερισμοῦ πρωτογενημάτων ποιήσεις τῶν ἔργων σου, ὧν ἐὰν σπείρῃς ἐν τῷ ἀγρῷ σου, καὶ ἑορτὴν συντελείας ἐπ’ ἐξόδου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν ἔργων σου τῶν ἐκ τοῦ ἀγροῦ σου.

kaì heortḕn therismoû prōtogenēmátōn poiḗseis tō̂n érgōn sou, hō̂n eàn speírēis en tō̂i agrō̂i sou, kaì heortḕn synteleías ep’ exódou toû eniautoû en tē̂i synagōgē̂i tō̂n érgōn sou tō̂n ek toû agroû sou.
17
τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀϕθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου.

treîs kairoùs toû eniautoû ophthḗsetai pân arsenikón sou enṓpion kyríou toû theoû sou.
18
ὅταν γὰρ ἐκβάλω ἔθνη ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐμπλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐ θύσεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυσιάσματός μου, οὐδὲ μὴ κοιμηθῇ στέαρ τῆς ἑορτῆς μου ἕως πρωί.

hótan gàr ekbálō éthnē apò prosṓpou sou kaì emplatýnō tà hóriá sou, ou thýseis epì zýmēi haîma thysiásmatós mou, oudè mḕ koimēthē̂i stéar tē̂s heortē̂s mou héōs prōí.
19
τὰς ἀπαρχὰς τῶν πρωτογενημάτων τῆς γῆς σου εἰσοίσεις εἰς τὸν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.

tàs aparchàs tō̂n prōtogenēmátōn tē̂s gē̂s sou eisoíseis eis tòn oîkon kyríou toû theoû sou. ouch hepsḗseis árna en gálakti mētròs autoû.
20
Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ἵνα ϕυλάξῃ σε ἐν τῇ ὁδῷ, ὅπως εἰσαγάγῃ σε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασά σοι.

Kaì idoù egṑ apostéllō tòn ángelón mou prò prosṓpou sou, hína phyláxēi se en tē̂i hodō̂i, hópōs eisagágēi se eis tḕn gē̂n, hḕn hētoímasá soi.
21
πρόσεχε σεαυτῷ καὶ εἰσάκουε αὐτοῦ καὶ μὴ ἀπείθει αὐτῷ· οὐ γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε, τὸ γὰρ ὄνομά μού ἐστιν ἐπ’ αὐτῷ.

próseche seautō̂i kaì eisákoue autoû kaì mḕ apeíthei autō̂i: ou gàr mḕ hyposteílētaí se, tò gàr ónomá moú estin ep’ autō̂i.
22
ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς ϕωνῆς καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ ϕυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ῥήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ’Εὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ϕωνῆς μου καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι.

eàn akoē̂i akoúsēte tē̂s emē̂s phōnē̂s kaì poiḗsēis pánta, hósa àn enteílōmaí soi, kaì phyláxēte tḕn diathḗkēn mou, ésesthé moi laòs perioúsios apò pántōn tō̂n ethnō̂n: emḕ gár estin pâsa hē gē̂, hymeîs dè ésesthé moi basíleion hieráteuma kaì éthnos hágion. taûta tà rhḗmata ereîs toîs hyioîs Israēl ’Eàn akoē̂i akoúsēte tē̂s phōnē̂s mou kaì poiḗsēis pánta, hósa àn eípō soi, echthreúsō toîs echthroîs sou kaì antikeísomai toîs antikeiménois soi.
23
πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελός μου ἡγούμενός σου καὶ εἰσάξει σε πρὸς τὸν Αμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ευαῖον καὶ Ιεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούς.

poreúsetai gàr ho ángelós mou hēgoúmenós sou kaì eisáxei se pròs tòn Amorraîon kaì Chettaîon kaì Pherezaîon kaì Chananaîon kaì Gergesaîon kaì Euaîon kaì Iebousaîon, kaì ektrípsō autoús.
24
οὐ προσκυνήσεις τοῖς θεοῖς αὐτῶν οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς· οὐ ποιήσεις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν, ἀλλὰ καθαιρέσει καθελεῖς καὶ συντρίβων συντρίψεις τὰς στήλας αὐτῶν.

ou proskynḗseis toîs theoîs autō̂n oudè mḕ latreúsēis autoîs: ou poiḗseis katà tà érga autō̂n, allà kathairései katheleîs kaì syntríbōn syntrípseis tàs stḗlas autō̂n.
25
καὶ λατρεύσεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου, καὶ εὐλογήσω τὸν ἄρτον σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ὕδωρ σου καὶ ἀποστρέψω μαλακίαν ἀϕ’ ὑμῶν.

kaì latreúseis kyríōi tō̂i theō̂i sou, kaì eulogḗsō tòn árton sou kaì tòn oînón sou kaì tò hýdōr sou kaì apostrépsō malakían aph’ hymō̂n.
26
οὐκ ἔσται ἄγονος οὐδὲ στεῖρα ἐπὶ τῆς γῆς σου· τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν σου ἀναπληρώσω.

ouk éstai ágonos oudè steîra epì tē̂s gē̂s sou: tòn arithmòn tō̂n hēmerō̂n sou anaplērṓsō.
27
καὶ τὸν ϕόβον ἀποστελῶ ἡγούμενόν σου καὶ ἐκστήσω πάντα τὰ ἔθνη, εἰς οὓς σὺ εἰσπορεύῃ εἰς αὐτούς, καὶ δώσω πάντας τοὺς ὑπεναντίους σου ϕυγάδας.

kaì tòn phóbon apostelō̂ hēgoúmenón sou kaì ekstḗsō pánta tà éthnē, eis hoùs sỳ eisporeúēi eis autoús, kaì dṓsō pántas toùs hypenantíous sou phygádas.
28
καὶ ἀποστελῶ τὰς σϕηκίας προτέρας σου, καὶ ἐκβαλεῖ τοὺς Αμορραίους καὶ τοὺς Ευαίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Χετταίους ἀπὸ σοῦ.

kaì apostelō̂ tàs sphēkías protéras sou, kaì ekbaleî toùs Amorraíous kaì toùs Euaíous kaì toùs Chananaíous kaì toùs Chettaíous apò soû.
29
οὐκ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημος καὶ πολλὰ γένηται ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τῆς γῆς·

ouk ekbalō̂ autoùs en eniautō̂i hení, hína mḕ génētai hē gē̂ érēmos kaì pollà génētai epì sè tà thēría tē̂s gē̂s:
30
κατὰ μικρὸν μικρὸν ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἀπὸ σοῦ, ἕως ἂν αὐξηθῇς καὶ κληρονομήσῃς τὴν γῆν.

katà mikròn mikròn ekbalō̂ autoùs apò soû, héōs àn auxēthē̂is kaì klēronomḗsēis tḕn gē̂n.
31
καὶ θήσω τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἕως τῆς θαλάσσης τῆς Φυλιστιιμ καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου ἕως τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐϕράτου· καὶ παραδώσω εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν τοὺς ἐγκαθημένους ἐν τῇ γῇ καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἀπὸ σοῦ.

kaì thḗsō tà hóriá sou apò tē̂s erythrâs thalássēs héōs tē̂s thalássēs tē̂s Phylistiim kaì apò tē̂s erḗmou héōs toû megálou potamoû Euphrátou: kaì paradṓsō eis tàs cheîras hymō̂n toùs enkathēménous en tē̂i gē̂i kaì ekbalō̂ autoùs apò soû.
32
οὐ συγκαταθήσῃ αὐτοῖς καὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν διαθήκην,

ou synkatathḗsēi autoîs kaì toîs theoîs autō̂n diathḗkēn,
33
καὶ οὐκ ἐγκαθήσονται ἐν τῇ γῇ σου, ἵνα μὴ ἁμαρτεῖν σε ποιήσωσιν πρός με· ἐὰν γὰρ δουλεύσῃς τοῖς θεοῖς αὐτῶν, οὗτοι ἔσονταί σοι πρόσκομμα.

kaì ouk enkathḗsontai en tē̂i gē̂i sou, hína mḕ hamarteîn se poiḗsōsin prós me: eàn gàr douleúsēis toîs theoîs autō̂n, hoûtoi ésontaí soi próskomma.