Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Ézéchiel 21

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

Kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn
2
Υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ θαιμαν καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ Δαρωμ καὶ προϕήτευσον ἐπὶ δρυμὸν ἡγούμενον Ναγεβ

Hyiè anthrṓpou, stḗrison tò prósōpón sou epì thaiman kaì epíblepson epì Darōm kaì prophḗteuson epì drymòn hēgoúmenon Nageb
3
καὶ ἐρεῖς τῷ δρυμῷ Ναγεβ ῎Ακουε λόγον κυρίου Τάδε λέγει κύριος κύριος ’Ιδοὺ ἐγὼ ἀνάπτω ἐν σοὶ πῦρ, καὶ καταϕάγεται ἐν σοὶ πᾶν ξύλον χλωρὸν καὶ πᾶν ξύλον ξηρόν, οὐ σβεσθήσεται ἡ ϕλὸξ ἡ ἐξαϕθεῖσα, καὶ κατακαυθήσεται ἐν αὐτῇ πᾶν πρόσωπον ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕως βορρᾶ·

kaì ereîs tō̂i drymō̂i Nageb ῎Akoue lógon kyríou Táde légei kýrios kýrios ’Idoù egṑ anáptō en soì pŷr, kaì kataphágetai en soì pân xýlon chlōròn kaì pân xýlon xērón, ou sbesthḗsetai hē phlòx hē exaphtheîsa, kaì katakauthḗsetai en autē̂i pân prósōpon apò apēliṓtou héōs borrâ:
4
καὶ ἐπιγνώσονται πᾶσα σὰρξ ὅτι ἐγὼ κύριος ἐξέκαυσα αὐτό, καὶ οὐ σβεσθήσεται.

kaì epignṓsontai pâsa sàrx hóti egṑ kýrios exékausa autó, kaì ou sbesthḗsetai.
5
καὶ εἶπα Μηδαμῶς, κύριε κύριε· αὐτοὶ λέγουσιν πρός με Οὐχὶ παραβολή ἐστιν λεγομένη αὕτη;

kaì eîpa Mēdamō̂s, kýrie kýrie: autoì légousin prós me Ouchì parabolḗ estin legoménē haútē?
6
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn
7
Διὰ τοῦτο προϕήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ προϕητεύσεις ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ

Dià toûto prophḗteuson, hyiè anthrṓpou, kaì stḗrison tò prósōpón sou epì Ierousalēm kaì epíblepson epì tà hágia autō̂n kaì prophēteúseis epì tḕn gē̂n toû Israēl
8
καὶ ἐρεῖς πρὸς τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ ’Ιδοὺ ἐγὼ πρὸς σὲ καὶ ἐκσπάσω τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ καὶ ἐξολεθρεύσω ἐκ σοῦ ἄδικον καὶ ἄνομον·

kaì ereîs pròs tḕn gē̂n toû Israēl ’Idoù egṑ pròs sè kaì ekspásō tò encheirídión mou ek toû koleoû autoû kaì exolethreúsō ek soû ádikon kaì ánomon:
9
ἀνθ’ ὧν ἐξολεθρεύσω ἐκ σοῦ ἄδικον καὶ ἄνομον, οὕτως ἐξελεύσεται τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα ἀπὸ ἀπηλιώτου ἕως βορρᾶ·

anth’ hō̂n exolethreúsō ek soû ádikon kaì ánomon, hoútōs exeleúsetai tò encheirídión mou ek toû koleoû autoû epì pâsan sárka apò apēliṓtou héōs borrâ:
10
καὶ ἐπιγνώσεται πᾶσα σὰρξ διότι ἐγὼ κύριος ἐξέσπασα τὸ ἐγχειρίδιόν μου ἐκ τοῦ κολεοῦ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀποστρέψει οὐκέτι.

kaì epignṓsetai pâsa sàrx dióti egṑ kýrios exéspasa tò encheirídión mou ek toû koleoû autoû, kaì ouk apostrépsei oukéti.
11
καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, καταστέναξον ἐν συντριβῇ ὀσϕύος σου καὶ ἐν ὀδύναις στενάξεις κατ’ ὀϕθαλμοὺς αὐτῶν.

kaì sý, hyiè anthrṓpou, katasténaxon en syntribē̂i osphýos sou kaì en odýnais stenáxeis kat’ ophthalmoùs autō̂n.
12
καὶ ἔσται ἐὰν εἴπωσιν πρὸς σέ ῞Ενεκα τίνος σὺ στενάζεις; καὶ ἐρεῖς ’Επὶ τῇ ἀγγελίᾳ, διότι ἔρχεται, καὶ θραυσθήσεται πᾶσα καρδία, καὶ πᾶσαι χεῖρες παραλυθήσονται, καὶ ἐκψύξει πᾶσα σὰρξ καὶ πᾶν πνεῦμα, καὶ πάντες μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασίᾳ· ἰδοὺ ἔρχεται καὶ ἔσται, λέγει κύριος κύριος.

kaì éstai eàn eípōsin pròs sé ῞Eneka tínos sỳ stenázeis? kaì ereîs ’Epì tē̂i angelíāi, dióti érchetai, kaì thrausthḗsetai pâsa kardía, kaì pâsai cheîres paralythḗsontai, kaì ekpsýxei pâsa sàrx kaì pân pneûma, kaì pántes mēroì molynthḗsontai hygrasíāi: idoù érchetai kaì éstai, légei kýrios kýrios.
13
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn
14
Υἱὲ ἀνθρώπου, προϕήτευσον καὶ ἐρεῖς Τάδε λέγει κύριος Εἰπόν ‘Ρομϕαία ῥομϕαία, ὀξύνου καὶ θυμώθητι,

Hyiè anthrṓpou, prophḗteuson kaì ereîs Táde légei kýrios Eipón ‘Romphaía rhomphaía, oxýnou kaì thymṓthēti,
15
ὅπως σϕάξῃς σϕάγια, ὀξύνου ὅπως γένῃ εἰς στίλβωσιν, ἑτοίμη εἰς παράλυσιν σϕάζε, ἐξουδένει ἀπωθοῦ πᾶν ξύλον.

hópōs spháxēis sphágia, oxýnou hópōs génēi eis stílbōsin, hetoímē eis parálysin spháze, exoudénei apōthoû pân xýlon.
16
καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἑτοίμην τοῦ κρατεῖν χεῖρα αὐτοῦ· ἐξηκονήθη ῥομϕαία, ἔστιν ἑτοίμη τοῦ δοῦναι αὐτὴν εἰς χεῖρα ἀποκεντοῦντος.

kaì édōken autḕn hetoímēn toû krateîn cheîra autoû: exēkonḗthē rhomphaía, éstin hetoímē toû doûnai autḕn eis cheîra apokentoûntos.
17
ἀνάκραγε καὶ ὀλόλυξον, υἱὲ ἀνθρώπου, ὅτι αὐτὴ ἐγένετο ἐν τῷ λαῷ μου, αὐτὴ ἐν πᾶσιν τοῖς ἀϕηγουμένοις τοῦ Ισραηλ· παροικήσουσιν ἐπὶ ῥομϕαίᾳ, ἐγένετο ἐν τῷ λαῷ μου· διὰ τοῦτο κρότησον ἐπὶ τὴν χεῖρά σου.

anákrage kaì olólyxon, hyiè anthrṓpou, hóti autḕ egéneto en tō̂i laō̂i mou, autḕ en pâsin toîs aphēgouménois toû Israēl: paroikḗsousin epì rhomphaíāi, egéneto en tō̂i laō̂i mou: dià toûto krótēson epì tḕn cheîrá sou.
18
ὅτι δεδικαίωται· καὶ τί, εἰ καὶ ϕυλὴ ἀπώσθη; οὐκ ἔσται, λέγει κύριος κύριος.

hóti dedikaíōtai: kaì tí, ei kaì phylḕ apṓsthē? ouk éstai, légei kýrios kýrios.
19
καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προϕήτευσον καὶ κρότησον χεῖρα ἐπὶ χεῖρα καὶ διπλασίασον ῥομϕαίαν· ἡ τρίτη ῥομϕαία τραυματιῶν ἐστιν ῥομϕαία τραυματιῶν ἡ μεγάλη καὶ ἐκστήσει αὐτούς,

kaì sý, hyiè anthrṓpou, prophḗteuson kaì krótēson cheîra epì cheîra kaì diplasíason rhomphaían: hē trítē rhomphaía traumatiō̂n estin rhomphaía traumatiō̂n hē megálē kaì ekstḗsei autoús,
20
ὅπως θραυσθῇ ἡ καρδία καὶ πληθυνθῶσιν οἱ ἀσθενοῦντες ἐπὶ πᾶσαν πύλην αὐτῶν· παραδέδονται εἰς σϕάγια ῥομϕαίας, εὖ γέγονεν εἰς σϕαγήν, εὖ γέγονεν εἰς στίλβωσιν.

hópōs thrausthē̂i hē kardía kaì plēthynthō̂sin hoi asthenoûntes epì pâsan pýlēn autō̂n: paradédontai eis sphágia rhomphaías, eû gégonen eis sphagḗn, eû gégonen eis stílbōsin.
21
διαπορεύου ὀξύνου ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύμων, οὗ ἂν τὸ πρόσωπόν σου ἐξεγείρηται.

diaporeúou oxýnou ek dexiō̂n kaì ex euōnýmōn, hoû àn tò prósōpón sou exegeírētai.
22
καὶ ἐγὼ δὲ κροτήσω χεῖρά μου πρὸς χεῖρά μου καὶ ἐναϕήσω τὸν θυμόν μου· ἐγὼ κύριος λελάληκα.

kaì egṑ dè krotḗsō cheîrá mou pròs cheîrá mou kaì enaphḗsō tòn thymón mou: egṑ kýrios lelálēka.
23
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων

kaì egéneto lógos kyríou prós me légōn
24
Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, διάταξον σεαυτῷ δύο ὁδοὺς τοῦ εἰσελθεῖν ῥομϕαίαν βασιλέως Βαβυλῶνος· ἐκ χώρας μιᾶς ἐξελεύσονται αἱ δύο, καὶ χεὶρ ἐν ἀρχῇ ὁδοῦ πόλεως· ἐπ’ ἀρχῆς

Kaì sý, hyiè anthrṓpou, diátaxon seautō̂i dýo hodoùs toû eiseltheîn rhomphaían basiléōs Babylō̂nos: ek chṓras miâs exeleúsontai hai dýo, kaì cheìr en archē̂i hodoû póleōs: ep’ archē̂s
25
ὁδοῦ διατάξεις τοῦ εἰσελθεῖν ῥομϕαίαν ἐπὶ Ραββαθ υἱῶν Αμμων καὶ ἐπὶ τὴν Ιουδαίαν καὶ ἐπὶ Ιερουσαλημ ἐν μέσῳ αὐτῆς.

hodoû diatáxeis toû eiseltheîn rhomphaían epì Rabbath hyiō̂n Ammōn kaì epì tḕn Ioudaían kaì epì Ierousalēm en mésōi autē̂s.
26
διότι στήσεται βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν ὁδὸν ἐπ’ ἀρχῆς τῶν δύο ὁδῶν τοῦ μαντεύσασθαι μαντείαν, τοῦ ἀναβράσαι ῥάβδον καὶ ἐπερωτῆσαι ἐν τοῖς γλυπτοῖς καὶ ἡπατοσκοπήσασθαι ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ.

dióti stḗsetai basileùs Babylō̂nos epì tḕn archaían hodòn ep’ archē̂s tō̂n dýo hodō̂n toû manteúsasthai manteían, toû anabrásai rhábdon kaì eperōtē̂sai en toîs glyptoîs kaì hēpatoskopḗsasthai ek dexiō̂n autoû.
27
ἐγένετο τὸ μαντεῖον ἐπὶ Ιερουσαλημ τοῦ βαλεῖν χάρακα, τοῦ διανοῖξαι στόμα ἐν βοῇ, ὑψῶσαι ϕωνὴν μετὰ κραυγῆς, τοῦ βαλεῖν χάρακα ἐπὶ τὰς πύλας αὐτῆς καὶ βαλεῖν χῶμα καὶ οἰκοδομῆσαι βελοστάσεις.

egéneto tò manteîon epì Ierousalēm toû baleîn cháraka, toû dianoîxai stóma en boē̂i, hypsō̂sai phōnḕn metà kraugē̂s, toû baleîn cháraka epì tàs pýlas autē̂s kaì baleîn chō̂ma kaì oikodomē̂sai belostáseis.
28
καὶ αὐτὸς αὐτοῖς ὡς μαντευόμενος μαντείαν ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ αὐτὸς ἀναμιμνῄσκων ἀδικίας αὐτοῦ μνησθῆναι.

kaì autòs autoîs hōs manteuómenos manteían enṓpion autō̂n, kaì autòs anamimnḗiskōn adikías autoû mnēsthē̂nai.
29
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ’Ανθ’ ὧν ἀνεμνήσατε τὰς ἀδικίας ὑμῶν ἐν τῷ ἀποκαλυϕθῆναι τὰς ἀσεβείας ὑμῶν τοῦ ὁραθῆναι ἁμαρτίας ὑμῶν ἐν πάσαις ταῖς ἀσεβείαις ὑμῶν καὶ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ὑμῶν, ἀνθ’ ὧν ἀνεμνήσατε, ἐν τούτοις ἁλώσεσθε.

dià toûto táde légei kýrios ’Anth’ hō̂n anemnḗsate tàs adikías hymō̂n en tō̂i apokalyphthē̂nai tàs asebeías hymō̂n toû horathē̂nai hamartías hymō̂n en pásais taîs asebeíais hymō̂n kaì en toîs epitēdeúmasin hymō̂n, anth’ hō̂n anemnḗsate, en toútois halṓsesthe.
30
καὶ σύ, βέβηλε ἄνομε ἀϕηγούμενε τοῦ Ισραηλ, οὗ ἥκει ἡ ἡμέρα, ἐν καιρῷ ἀδικίας πέρας,

kaì sý, bébēle ánome aphēgoúmene toû Israēl, hoû hḗkei hē hēméra, en kairō̂i adikías péras,
31
τάδε λέγει κύριος ’Αϕείλου τὴν κίδαριν καὶ ἐπέθου τὸν στέϕανον· αὕτη οὐ τοιαύτη ἔσται· ἐταπείνωσας τὸ ὑψηλὸν καὶ τὸ ταπεινὸν ὕψωσας.

táde légei kýrios ’Apheílou tḕn kídarin kaì epéthou tòn stéphanon: haútē ou toiaútē éstai: etapeínōsas tò hypsēlòn kaì tò tapeinòn hýpsōsas.
32
ἀδικίαν ἀδικίαν θήσομαι αὐτήν, οὐδ’ αὕτη τοιαύτη ἔσται, ἕως οὗ ἔλθῃ ᾧ καθήκει, καὶ παραδώσω αὐτῷ.

adikían adikían thḗsomai autḗn, oud’ haútē toiaútē éstai, héōs hoû élthēi hō̂i kathḗkei, kaì paradṓsō autō̂i.
33
καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προϕήτευσον καὶ ἐρεῖς Τάδε λέγει κύριος πρὸς τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ πρὸς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν καὶ ἐρεῖς ‘Ρομϕαία ῥομϕαία ἐσπασμένη εἰς σϕάγια καὶ ἐσπασμένη εἰς συντέλειαν, ἐγείρου ὅπως στίλβῃς

kaì sý, hyiè anthrṓpou, prophḗteuson kaì ereîs Táde légei kýrios pròs toùs hyioùs Ammōn kaì pròs tòn oneidismòn autō̂n kaì ereîs ‘Romphaía rhomphaía espasménē eis sphágia kaì espasménē eis syntéleian, egeírou hópōs stílbēis
34
ἐν τῇ ὁράσει σου τῇ ματαίᾳ καὶ ἐν τῷ μαντεύεσθαί σε ψευδῆ τοῦ παραδοῦναί σε ἐπὶ τραχήλους τραυματιῶν ἀνόμων, ὧν ἥκει ἡ ἡμέρα, ἐν καιρῷ ἀδικίας πέρας.

en tē̂i horásei sou tē̂i mataíāi kaì en tō̂i manteúesthaí se pseudē̂ toû paradoûnaí se epì trachḗlous traumatiō̂n anómōn, hō̂n hḗkei hē hēméra, en kairō̂i adikías péras.
35
ἀπόστρεϕε, μὴ καταλύσῃς ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ᾧ γεγέννησαι· ἐν τῇ γῇ τῇ ἰδίᾳ σου κρινῶ σε

apóstrephe, mḕ katalýsēis en tō̂i tópōi toútōi, hō̂i gegénnēsai: en tē̂i gē̂i tē̂i idíāi sou krinō̂ se
36
καὶ ἐκχεῶ ἐπὶ σὲ ὀργήν μου, ἐν πυρὶ ὀργῆς μου ἐμϕυσήσω ἐπὶ σὲ καὶ παραδώσω σε εἰς χεῖρας ἀνδρῶν βαρβάρων τεκταινόντων διαϕθοράν.

kaì ekcheō̂ epì sè orgḗn mou, en pyrì orgē̂s mou emphysḗsō epì sè kaì paradṓsō se eis cheîras andrō̂n barbárōn tektainóntōn diaphthorán.
37
ἐν πυρὶ ἔσῃ κατάβρωμα, τὸ αἷμά σου ἔσται ἐν μέσῳ τῆς γῆς σου· οὐ μὴ γένηταί σου μνεία, διότι ἐγὼ κύριος λελάληκα.

en pyrì ésēi katábrōma, tò haîmá sou éstai en mésōi tē̂s gē̂s sou: ou mḕ génētaí sou mneía, dióti egṑ kýrios lelálēka.