Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Ézéchiel 44

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐπέστρεψέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατ’ ἀνατολάς, καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη.

Kaì epéstrepsén me katà tḕn hodòn tē̂s pýlēs tō̂n hagíōn tē̂s exōtéras tē̂s blepoúsēs kat’ anatolás, kaì haútē ē̂n kekleisménē.
2
καὶ εἶπεν κύριος πρός με ‘Η πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι’ αὐτῆς, ὅτι κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ισραηλ εἰσελεύσεται δι’ αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη·

kaì eîpen kýrios prós me ‘Ē pýlē haútē kekleisménē éstai, ouk anoichthḗsetai, kaì oudeìs mḕ diélthēi di’ autē̂s, hóti kýrios ho theòs toû Israēl eiseleúsetai di’ autē̂s, kaì éstai kekleisménē:
3
διότι ὁ ἡγούμενος, οὗτος καθήσεται ἐν αὐτῇ τοῦ ϕαγεῖν ἄρτον ἐναντίον κυρίου· κατὰ τὴν ὁδὸν αιλαμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐξελεύσεται.

dióti ho hēgoúmenos, hoûtos kathḗsetai en autē̂i toû phageîn árton enantíon kyríou: katà tḕn hodòn ailam tē̂s pýlēs eiseleúsetai kaì katà tḕn hodòn autoû exeleúsetai.
4
καὶ εἰσήγαγέν με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς βορρᾶν κατέναντι τοῦ οἴκου, καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἶκος κυρίου, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου.

kaì eisḗgagén me katà tḕn hodòn tē̂s pýlēs tē̂s pròs borrân katénanti toû oíkou, kaì eîdon kaì idoù plḗrēs dóxēs ho oîkos kyríou, kaì píptō epì prósōpón mou.
5
καὶ εἶπεν κύριος πρός με Υἱὲ ἀνθρώπου, τάξον εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ ἰδὲ τοῖς ὀϕθαλμοῖς σου καὶ τοῖς ὠσίν σου ἄκουε πάντα, ὅσα ἐγὼ λαλῶ μετὰ σοῦ, κατὰ πάντα τὰ προστάγματα οἴκου κυρίου καὶ κατὰ πάντα τὰ νόμιμα αὐτοῦ· καὶ τάξεις τὴν καρδίαν σου εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ οἴκου κατὰ πάσας τὰς ἐξόδους αὐτοῦ ἐν πᾶσι τοῖς ἁγίοις.

kaì eîpen kýrios prós me Hyiè anthrṓpou, táxon eis tḕn kardían sou kaì idè toîs ophthalmoîs sou kaì toîs ōsín sou ákoue pánta, hósa egṑ lalō̂ metà soû, katà pánta tà prostágmata oíkou kyríou kaì katà pánta tà nómima autoû: kaì táxeis tḕn kardían sou eis tḕn eísodon toû oíkou katà pásas tàs exódous autoû en pâsi toîs hagíois.
6
καὶ ἐρεῖς πρὸς τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα, πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ισραηλ Τάδε λέγει κύριος ὁ θεός ‘Ικανούσθω ὑμῖν ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν ὑμῶν, οἶκος Ισραηλ,

kaì ereîs pròs tòn oîkon tòn parapikraínonta, pròs tòn oîkon toû Israēl Táde légei kýrios ho theós ‘Ikanoústhō hymîn apò pasō̂n tō̂n anomiō̂n hymō̂n, oîkos Israēl,
7
τοῦ εἰσαγαγεῖν ὑμᾶς υἱοὺς ἀλλογενεῖς ἀπεριτμήτους καρδίᾳ καὶ ἀπεριτμήτους σαρκὶ τοῦ γίνεσθαι ἐν τοῖς ἁγίοις μου, καὶ ἐβεβήλουν αὐτὰ ἐν τῷ προσϕέρειν ὑμᾶς ἄρτους, στέαρ καὶ αἷμα, καὶ παρεβαίνετε τὴν διαθήκην μου ἐν πάσαις ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν

toû eisagageîn hymâs hyioùs allogeneîs aperitmḗtous kardíāi kaì aperitmḗtous sarkì toû gínesthai en toîs hagíois mou, kaì ebebḗloun autà en tō̂i prosphérein hymâs ártous, stéar kaì haîma, kaì parebaínete tḕn diathḗkēn mou en pásais taîs anomíais hymō̂n
8
καὶ διετάξατε τοῦ ϕυλάσσειν ϕυλακὰς ἐν τοῖς ἁγίοις μου.

kaì dietáxate toû phylássein phylakàs en toîs hagíois mou.
9
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ὁ θεός Πᾶς υἱὸς ἀλλογενὴς ἀπερίτμητος καρδίᾳ καὶ ἀπερίτμητος σαρκὶ οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ἅγιά μου ἐν πᾶσιν υἱοῖς ἀλλογενῶν τῶν ὄντων ἐν μέσῳ οἴκου Ισραηλ,

dià toûto táde légei kýrios ho theós Pâs hyiòs allogenḕs aperítmētos kardíāi kaì aperítmētos sarkì ouk eiseleúsetai eis tà hágiá mou en pâsin hyioîs allogenō̂n tō̂n óntōn en mésōi oíkou Israēl,
10
ἀλλ’ ἢ οἱ Λευῖται, οἵτινες ἀϕήλαντο ἀπ’ ἐμοῦ ἐν τῷ πλανᾶσθαι τὸν Ισραηλ ἀπ’ ἐμοῦ κατόπισθεν τῶν ἐνθυμημάτων αὐτῶν, καὶ λήμψονται ἀδικίαν αὐτῶν

all’ ḕ hoi Leuîtai, hoítines aphḗlanto ap’ emoû en tō̂i planâsthai tòn Israēl ap’ emoû katópisthen tō̂n enthymēmátōn autō̂n, kaì lḗmpsontai adikían autō̂n
11
καὶ ἔσονται ἐν τοῖς ἁγίοις μου λειτουργοῦντες θυρωροὶ ἐπὶ τῶν πυλῶν τοῦ οἴκου καὶ λειτουργοῦντες τῷ οἴκῳ· οὗτοι σϕάξουσιν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰς θυσίας τῷ λαῷ, καὶ οὗτοι στήσονται ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦ λειτουργεῖν αὐτοῖς.

kaì ésontai en toîs hagíois mou leitourgoûntes thyrōroì epì tō̂n pylō̂n toû oíkou kaì leitourgoûntes tō̂i oíkōi: hoûtoi spháxousin tà holokautṓmata kaì tàs thysías tō̂i laō̂i, kaì hoûtoi stḗsontai enantíon toû laoû toû leitourgeîn autoîs.
12
ἀνθ’ ὧν ἐλειτούργουν αὐτοῖς πρὸ προσώπου τῶν εἰδώλων αὐτῶν καὶ ἐγένετο τῷ οἴκῳ Ισραηλ εἰς κόλασιν ἀδικίας, ἕνεκα τούτου ἦρα τὴν χεῖρά μου ἐπ’ αὐτούς, λέγει κύριος ὁ θεός,

anth’ hō̂n eleitoúrgoun autoîs prò prosṓpou tō̂n eidṓlōn autō̂n kaì egéneto tō̂i oíkōi Israēl eis kólasin adikías, héneka toútou ē̂ra tḕn cheîrá mou ep’ autoús, légei kýrios ho theós,
13
καὶ οὐκ ἐγγιοῦσι πρός με τοῦ ἱερατεύειν μοι οὐδὲ τοῦ προσάγειν πρὸς τὰ ἅγια υἱῶν τοῦ Ισραηλ οὐδὲ πρὸς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων μου καὶ λήμψονται ἀτιμίαν αὐτῶν ἐν τῇ πλανήσει, ᾗ ἐπλανήθησαν.

kaì ouk engioûsi prós me toû hierateúein moi oudè toû proságein pròs tà hágia hyiō̂n toû Israēl oudè pròs tà hágia tō̂n hagíōn mou kaì lḗmpsontai atimían autō̂n en tē̂i planḗsei, hē̂i eplanḗthēsan.
14
καὶ κατατάξουσιν αὐτοὺς ϕυλάσσειν ϕυλακὰς τοῦ οἴκου εἰς πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ εἰς πάντα, ὅσα ἂν ποιήσωσιν.

kaì katatáxousin autoùs phylássein phylakàs toû oíkou eis pánta tà érga autoû kaì eis pánta, hósa àn poiḗsōsin.
15
οἱ ἱερεῖς οἱ Λευῖται οἱ υἱοὶ τοῦ Σαδδουκ, οἵτινες ἐϕυλάξαντο τὰς ϕυλακὰς τῶν ἁγίων μου ἐν τῷ πλανᾶσθαι οἶκον Ισραηλ ἀπ’ ἐμοῦ, οὗτοι προσάξουσιν πρός με τοῦ λειτουργεῖν μοι καὶ στήσονται πρὸ προσώπου μου τοῦ προσϕέρειν μοι θυσίαν, στέαρ καὶ αἷμα, λέγει κύριος ὁ θεός.

hoi hiereîs hoi Leuîtai hoi hyioì toû Saddouk, hoítines ephyláxanto tàs phylakàs tō̂n hagíōn mou en tō̂i planâsthai oîkon Israēl ap’ emoû, hoûtoi prosáxousin prós me toû leitourgeîn moi kaì stḗsontai prò prosṓpou mou toû prosphérein moi thysían, stéar kaì haîma, légei kýrios ho theós.
16
οὗτοι εἰσελεύσονται εἰς τὰ ἅγιά μου, καὶ οὗτοι προσελεύσονται πρὸς τὴν τράπεζάν μου τοῦ λειτουργεῖν μοι καὶ ϕυλάξουσιν τὰς ϕυλακάς μου.

hoûtoi eiseleúsontai eis tà hágiá mou, kaì hoûtoi proseleúsontai pròs tḕn trápezán mou toû leitourgeîn moi kaì phyláxousin tàs phylakás mou.
17
καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς τὰς πύλας τῆς αὐλῆς τῆς ἐσωτέρας στολὰς λινᾶς ἐνδύσονται καὶ οὐκ ἐνδύσονται ἐρεᾶ ἐν τῷ λειτουργεῖν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πύλης τῆς ἐσωτέρας αὐλῆς·

kaì éstai en tō̂i eisporeúesthai autoùs tàs pýlas tē̂s aulē̂s tē̂s esōtéras stolàs linâs endýsontai kaì ouk endýsontai ereâ en tō̂i leitourgeîn autoùs apò tē̂s pýlēs tē̂s esōtéras aulē̂s:
18
καὶ κιδάρεις λινᾶς ἕξουσιν ἐπὶ ταῖς κεϕαλαῖς αὐτῶν καὶ περισκελῆ λινᾶ ἕξουσιν ἐπὶ τὰς ὀσϕύας αὐτῶν καὶ οὐ περιζώσονται βίᾳ.

kaì kidáreis linâs héxousin epì taîs kephalaîs autō̂n kaì periskelē̂ linâ héxousin epì tàs osphýas autō̂n kaì ou perizṓsontai bíāi.
19
καὶ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐξωτέραν πρὸς τὸν λαὸν ἐκδύσονται τὰς στολὰς αὐτῶν, ἐν αἷς αὐτοὶ λειτουργοῦσιν ἐν αὐταῖς, καὶ θήσουσιν αὐτὰς ἐν ταῖς ἐξέδραις τῶν ἁγίων καὶ ἐνδύσονται στολὰς ἑτέρας καὶ οὐ μὴ ἁγιάσωσιν τὸν λαὸν ἐν ταῖς στολαῖς αὐτῶν.

kaì en tō̂i ekporeúesthai autoùs eis tḕn aulḕn tḕn exōtéran pròs tòn laòn ekdýsontai tàs stolàs autō̂n, en haîs autoì leitourgoûsin en autaîs, kaì thḗsousin autàs en taîs exédrais tō̂n hagíōn kaì endýsontai stolàs hetéras kaì ou mḕ hagiásōsin tòn laòn en taîs stolaîs autō̂n.
20
καὶ τὰς κεϕαλὰς αὐτῶν οὐ ξυρήσονται καὶ τὰς κόμας αὐτῶν οὐ ψιλώσουσιν, καλύπτοντες καλύψουσιν τὰς κεϕαλὰς αὐτῶν.

kaì tàs kephalàs autō̂n ou xyrḗsontai kaì tàs kómas autō̂n ou psilṓsousin, kalýptontes kalýpsousin tàs kephalàs autō̂n.
21
καὶ οἶνον οὐ μὴ πίωσιν πᾶς ἱερεὺς ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτοὺς εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν.

kaì oînon ou mḕ píōsin pâs hiereùs en tō̂i eisporeúesthai autoùs eis tḕn aulḕn tḕn esōtéran.
22
καὶ χήραν καὶ ἐκβεβλημένην οὐ λήμψονται ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκα, ἀλλ’ ἢ παρθένον ἐκ τοῦ σπέρματος Ισραηλ· καὶ χήρα ἐὰν γένηται ἐξ ἱερέως, λήμψονται.

kaì chḗran kaì ekbeblēménēn ou lḗmpsontai heautoîs eis gynaîka, all’ ḕ parthénon ek toû spérmatos Israēl: kaì chḗra eàn génētai ex hieréōs, lḗmpsontai.
23
καὶ τὸν λαόν μου διδάξουσιν ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ καθαροῦ γνωριοῦσιν αὐτοῖς.

kaì tòn laón mou didáxousin anà méson hagíou kaì bebḗlou kaì anà méson akathártou kaì katharoû gnōrioûsin autoîs.
24
καὶ ἐπὶ κρίσιν αἵματος οὗτοι ἐπιστήσονται τοῦ διακρίνειν· τὰ δικαιώματά μου δικαιώσουσιν καὶ τὰ κρίματά μου κρινοῦσιν καὶ τὰ νόμιμά μου καὶ τὰ προστάγματά μου ἐν πάσαις ταῖς ἑορταῖς μου ϕυλάξονται καὶ τὰ σάββατά μου ἁγιάσουσιν.

kaì epì krísin haímatos hoûtoi epistḗsontai toû diakrínein: tà dikaiṓmatá mou dikaiṓsousin kaì tà krímatá mou krinoûsin kaì tà nómimá mou kaì tà prostágmatá mou en pásais taîs heortaîs mou phyláxontai kaì tà sábbatá mou hagiásousin.
25
καὶ ἐπὶ ψυχὴν ἀνθρώπου οὐκ εἰσελεύσονται τοῦ μιανθῆναι, ἀλλ’ ἢ ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπὶ υἱῷ καὶ ἐπὶ θυγατρὶ καὶ ἐπὶ ἀδελϕῷ καὶ ἐπὶ ἀδελϕῇ αὐτοῦ, ἣ οὐ γέγονεν ἀνδρί, μιανθήσεται.

kaì epì psychḕn anthrṓpou ouk eiseleúsontai toû mianthē̂nai, all’ ḕ epì patrì kaì epì mētrì kaì epì hyiō̂i kaì epì thygatrì kaì epì adelphō̂i kaì epì adelphē̂i autoû, hḕ ou gégonen andrí, mianthḗsetai.
26
καὶ μετὰ τὸ καθαρισθῆναι αὐτὸν ἑπτὰ ἡμέρας ἐξαριθμήσει αὐτῷ·

kaì metà tò katharisthē̂nai autòn heptà hēméras exarithmḗsei autō̂i:
27
καὶ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ εἰσπορεύωνται εἰς τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν τοῦ λειτουργεῖν ἐν τῷ ἁγίῳ, προσοίσουσιν ἱλασμόν, λέγει κύριος ὁ θεός.

kaì hē̂i àn hēmérāi eisporeúōntai eis tḕn aulḕn tḕn esōtéran toû leitourgeîn en tō̂i hagíōi, prosoísousin hilasmón, légei kýrios ho theós.
28
καὶ ἔσται αὐτοῖς εἰς κληρονομίαν· ἐγὼ κληρονομία αὐτοῖς, καὶ κατάσχεσις αὐτοῖς οὐ δοθήσεται ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ, ὅτι ἐγὼ κατάσχεσις αὐτῶν.

kaì éstai autoîs eis klēronomían: egṑ klēronomía autoîs, kaì katáschesis autoîs ou dothḗsetai en toîs hyioîs Israēl, hóti egṑ katáschesis autō̂n.
29
καὶ τὰς θυσίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἁμαρτίας καὶ τὰ ὑπὲρ ἀγνοίας οὗτοι ϕάγονται, καὶ πᾶν ἀϕόρισμα ἐν τῷ Ισραηλ αὐτοῖς ἔσται·

kaì tàs thysías kaì tà hypèr hamartías kaì tà hypèr agnoías hoûtoi phágontai, kaì pân aphórisma en tō̂i Israēl autoîs éstai:
30
ἀπαρχαὶ πάντων καὶ τὰ πρωτότοκα πάντων καὶ τὰ ἀϕαιρέματα πάντα ἐκ πάντων τῶν ἀπαρχῶν ὑμῶν τοῖς ἱερεῦσιν ἔσται· καὶ τὰ πρωτογενήματα ὑμῶν δώσετε τῷ ἱερεῖ τοῦ θεῖναι εὐλογίας ὑμῶν ἐπὶ τοὺς οἴκους ὑμῶν.

aparchaì pántōn kaì tà prōtótoka pántōn kaì tà aphairémata pánta ek pántōn tō̂n aparchō̂n hymō̂n toîs hiereûsin éstai: kaì tà prōtogenḗmata hymō̂n dṓsete tō̂i hiereî toû theînai eulogías hymō̂n epì toùs oíkous hymō̂n.
31
καὶ πᾶν θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον ἐκ τῶν πετεινῶν καὶ ἐκ τῶν κτηνῶν οὐ ϕάγονται οἱ ἱερεῖς.

kaì pân thnēsimaîon kaì thēriálōton ek tō̂n peteinō̂n kaì ek tō̂n ktēnō̂n ou phágontai hoi hiereîs.