Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 12

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ εἶπεν κύριος τῷ Αβραμ ῎Εξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω·

Kaì eîpen kýrios tō̂i Abram ῎Exelthe ek tē̂s gē̂s sou kaì ek tē̂s syngeneías sou kaì ek toû oíkou toû patrós sou eis tḕn gē̂n, hḕn án soi deíxō:

2
καὶ ποιήσω σε εἰς ἔθνος μέγα καὶ εὐλογήσω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄνομά σου, καὶ ἔσῃ εὐλογητός·

kaì poiḗsō se eis éthnos méga kaì eulogḗsō se kaì megalynō̂ tò ónomá sou, kaì ésēi eulogētós:

3
καὶ εὐλογήσω τοὺς εὐλογοῦντάς σε, καὶ τοὺς καταρωμένους σε καταράσομαι· καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ ϕυλαὶ τῆς γῆς.

kaì eulogḗsō toùs eulogoûntás se, kaì toùs katarōménous se katarásomai: kaì eneulogēthḗsontai en soì pâsai hai phylaì tē̂s gē̂s.

4
καὶ ἐπορεύθη Αβραμ, καθάπερ ἐλάλησεν αὐτῷ κύριος, καὶ ᾤχετο μετ’ αὐτοῦ Λωτ· Αβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ἑβδομήκοντα πέντε, ὅτε ἐξῆλθεν ἐκ Χαρραν.

kaì eporeúthē Abram, katháper elálēsen autō̂i kýrios, kaì ṓicheto met’ autoû Lōt: Abram dè ē̂n etō̂n hebdomḗkonta pénte, hóte exē̂lthen ek Charran.

5
καὶ ἔλαβεν Αβραμ τὴν Σαραν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὸν Λωτ υἱὸν τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν, ὅσα ἐκτήσαντο, καὶ πᾶσαν ψυχήν, ἣν ἐκτήσαντο ἐν Χαρραν, καὶ ἐξήλθοσαν πορευθῆναι εἰς γῆν Χανααν καὶ ἦλθον εἰς γῆν Χανααν.

kaì élaben Abram tḕn Saran gynaîka autoû kaì tòn Lōt hyiòn toû adelphoû autoû kaì pánta tà hypárchonta autō̂n, hósa ektḗsanto, kaì pâsan psychḗn, hḕn ektḗsanto en Charran, kaì exḗlthosan poreuthē̂nai eis gē̂n Chanaan kaì ē̂lthon eis gē̂n Chanaan.

6
καὶ διώδευσεν Αβραμ τὴν γῆν εἰς τὸ μῆκος αὐτῆς ἕως τοῦ τόπου Συχεμ ἐπὶ τὴν δρῦν τὴν ὑψηλήν· οἱ δὲ Χαναναῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν.

kaì diṓdeusen Abram tḕn gē̂n eis tò mē̂kos autē̂s héōs toû tópou Sychem epì tḕn drŷn tḕn hypsēlḗn: hoi dè Chananaîoi tóte katṓikoun tḕn gē̂n.

7
καὶ ὤϕθη κύριος τῷ Αβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Αβραμ θυσιαστήριον κυρίῳ τῷ ὀϕθέντι αὐτῷ.

kaì ṓphthē kýrios tō̂i Abram kaì eîpen autō̂i Tō̂i spérmatí sou dṓsō tḕn gē̂n taútēn. kaì ōikodómēsen ekeî Abram thysiastḗrion kyríōi tō̂i ophthénti autō̂i.

8
καὶ ἀπέστη ἐκεῖθεν εἰς τὸ ὄρος κατ’ ἀνατολὰς Βαιθηλ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, Βαιθηλ κατὰ θάλασσαν καὶ Αγγαι κατ’ ἀνατολάς· καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ καὶ ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου.

kaì apéstē ekeîthen eis tò óros kat’ anatolàs Baithēl kaì éstēsen ekeî tḕn skēnḕn autoû, Baithēl katà thálassan kaì Angai kat’ anatolás: kaì ōikodómēsen ekeî thysiastḗrion tō̂i kyríōi kaì epekalésato epì tō̂i onómati kyríou.

9
καὶ ἀπῆρεν Αβραμ καὶ πορευθεὶς ἐστρατοπέδευσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

kaì apē̂ren Abram kaì poreutheìs estratopédeusen en tē̂i erḗmōi.

10
Καὶ ἐγένετο λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ κατέβη Αβραμ εἰς Αἴγυπτον παροικῆσαι ἐκεῖ, ὅτι ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς.

Kaì egéneto limòs epì tē̂s gē̂s, kaì katébē Abram eis Aígypton paroikē̂sai ekeî, hóti eníschysen ho limòs epì tē̂s gē̂s.

11
ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν Αβραμ εἰσελθεῖν εἰς Αἴγυπτον, εἶπεν Αβραμ Σαρα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Γινώσκω ἐγὼ ὅτι γυνὴ εὐπρόσωπος εἶ·

egéneto dè hēníka ḗngisen Abram eiseltheîn eis Aígypton, eîpen Abram Sara tē̂i gynaikì autoû Ginṓskō egṑ hóti gynḕ euprósōpos eî:

12
ἔσται οὖν ὡς ἂν ἴδωσίν σε οἱ Αἰγύπτιοι, ἐροῦσιν ὅτι Γυνὴ αὐτοῦ αὕτη, καὶ ἀποκτενοῦσίν με, σὲ δὲ περιποιήσονται.

éstai oûn hōs àn ídōsín se hoi Aigýptioi, eroûsin hóti Gynḕ autoû haútē, kaì apoktenoûsín me, sè dè peripoiḗsontai.

13
εἰπὸν οὖν ὅτι ’Αδελϕὴ αὐτοῦ εἰμι, ὅπως ἂν εὖ μοι γένηται διὰ σέ, καὶ ζήσεται ἡ ψυχή μου ἕνεκεν σοῦ.

eipòn oûn hóti ’Adelphḕ autoû eimi, hópōs àn eû moi génētai dià sé, kaì zḗsetai hē psychḗ mou héneken soû.

14
ἐγένετο δὲ ἡνίκα εἰσῆλθεν Αβραμ εἰς Αἴγυπτον, ἰδόντες οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γυναῖκα ὅτι καλὴ ἦν σϕόδρα,

egéneto dè hēníka eisē̂lthen Abram eis Aígypton, idóntes hoi Aigýptioi tḕn gynaîka hóti kalḕ ē̂n sphódra,

15
καὶ εἶδον αὐτὴν οἱ ἄρχοντες Φαραω καὶ ἐπῄνεσαν αὐτὴν πρὸς Φαραω καὶ εἰσήγαγον αὐτὴν εἰς τὸν οἶκον Φαραω·

kaì eîdon autḕn hoi árchontes Pharaō kaì epḗinesan autḕn pròs Pharaō kaì eisḗgagon autḕn eis tòn oîkon Pharaō:

16
καὶ τῷ Αβραμ εὖ ἐχρήσαντο δι’ αὐτήν, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχοι καὶ ὄνοι, παῖδες καὶ παιδίσκαι, ἡμίονοι καὶ κάμηλοι.

kaì tō̂i Abram eû echrḗsanto di’ autḗn, kaì egénonto autō̂i próbata kaì móschoi kaì ónoi, paîdes kaì paidískai, hēmíonoi kaì kámēloi.

17
καὶ ἤτασεν ὁ θεὸς τὸν Φαραω ἐτασμοῖς μεγάλοις καὶ πονηροῖς καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ περὶ Σαρας τῆς γυναικὸς Αβραμ.

kaì ḗtasen ho theòs tòn Pharaō etasmoîs megálois kaì ponēroîs kaì tòn oîkon autoû perì Saras tē̂s gynaikòs Abram.

18
καλέσας δὲ Φαραω τὸν Αβραμ εἶπεν Τί τοῦτο ἐποίησάς μοι, ὅτι οὐκ ἀπήγγειλάς μοι ὅτι γυνή σού ἐστιν;

kalésas dè Pharaō tòn Abram eîpen Tí toûto epoíēsás moi, hóti ouk apḗngeilás moi hóti gynḗ soú estin?

19
ἵνα τί εἶπας ὅτι ’Αδελϕή μού ἐστιν; καὶ ἔλαβον αὐτὴν ἐμαυτῷ εἰς γυναῖκα. καὶ νῦν ἰδοὺ ἡ γυνή σου ἐναντίον σου· λαβὼν ἀπότρεχε.

hína tí eîpas hóti ’Adelphḗ moú estin? kaì élabon autḕn emautō̂i eis gynaîka. kaì nŷn idoù hē gynḗ sou enantíon sou: labṑn apótreche.

20
καὶ ἐνετείλατο Φαραω ἀνδράσιν περὶ Αβραμ συμπροπέμψαι αὐτὸν καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, καὶ Λωτ μετ’ αὐτοῦ.

kaì eneteílato Pharaō andrásin perì Abram sympropémpsai autòn kaì tḕn gynaîka autoû kaì pánta, hósa ē̂n autō̂i, kaì Lōt met’ autoû.