Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 20

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐκίνησεν ἐκεῖθεν Αβρααμ εἰς γῆν πρὸς λίβα καὶ ᾤκησεν ἀνὰ μέσον Καδης καὶ ἀνὰ μέσον Σουρ καὶ παρῴκησεν ἐν Γεραροις.

Kaì ekínēsen ekeîthen Abraam eis gē̂n pròs líba kaì ṓikēsen anà méson Kadēs kaì anà méson Sour kaì parṓikēsen en Gerarois.
2
εἶπεν δὲ Αβρααμ περὶ Σαρρας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ ὅτι ’Αδελϕή μού ἐστιν· ἐϕοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι Γυνή μού ἐστιν, μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως δι’ αὐτήν. ἀπέστειλεν δὲ Αβιμελεχ βασιλεὺς Γεραρων καὶ ἔλαβεν τὴν Σαρραν.

eîpen dè Abraam perì Sarras tē̂s gynaikòs autoû hóti ’Adelphḗ moú estin: ephobḗthē gàr eipeîn hóti Gynḗ moú estin, mḗpote apokteínōsin autòn hoi ándres tē̂s póleōs di’ autḗn. apésteilen dè Abimelech basileùs Gerarōn kaì élaben tḕn Sarran.
3
καὶ εἰσῆλθεν ὁ θεὸς πρὸς Αβιμελεχ ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα καὶ εἶπεν ’Ιδοὺ σὺ ἀποθνῄσκεις περὶ τῆς γυναικός, ἧς ἔλαβες, αὕτη δέ ἐστιν συνῳκηκυῖα ἀνδρί.

kaì eisē̂lthen ho theòs pròs Abimelech en hýpnōi tḕn nýkta kaì eîpen ’Idoù sỳ apothnḗiskeis perì tē̂s gynaikós, hē̂s élabes, haútē dé estin synōikēkyîa andrí.
4
Αβιμελεχ δὲ οὐχ ἥψατο αὐτῆς καὶ εἶπεν Κύριε, ἔθνος ἀγνοοῦν καὶ δίκαιον ἀπολεῖς;

Abimelech dè ouch hḗpsato autē̂s kaì eîpen Kýrie, éthnos agnooûn kaì díkaion apoleîs?
5
οὐκ αὐτός μοι εἶπεν ’Αδελϕή μού ἐστιν; καὶ αὐτή μοι εἶπεν ’Αδελϕός μού ἐστιν. ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ χειρῶν ἐποίησα τοῦτο.

ouk autós moi eîpen ’Adelphḗ moú estin? kaì autḗ moi eîpen ’Adelphós moú estin. en katharā̂i kardíāi kaì en dikaiosýnēi cheirō̂n epoíēsa toûto.
6
εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεὸς καθ’ ὕπνον Κἀγὼ ἔγνων ὅτι ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἐποίησας τοῦτο, καὶ ἐϕεισάμην ἐγώ σου τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν σε εἰς ἐμέ· ἕνεκεν τούτου οὐκ ἀϕῆκά σε ἅψασθαι αὐτῆς.

eîpen dè autō̂i ho theòs kath’ hýpnon Kagṑ égnōn hóti en katharā̂i kardíāi epoíēsas toûto, kaì epheisámēn egṓ sou toû mḕ hamarteîn se eis emé: héneken toútou ouk aphē̂ká se hápsasthai autē̂s.
7
νῦν δὲ ἀπόδος τὴν γυναῖκα τῷ ἀνθρώπῳ, ὅτι προϕήτης ἐστὶν καὶ προσεύξεται περὶ σοῦ καὶ ζήσῃ· εἰ δὲ μὴ ἀποδίδως, γνῶθι ὅτι ἀποθανῇ σὺ καὶ πάντα τὰ σά.

nŷn dè apódos tḕn gynaîka tō̂i anthrṓpōi, hóti prophḗtēs estìn kaì proseúxetai perì soû kaì zḗsēi: ei dè mḕ apodídōs, gnō̂thi hóti apothanē̂i sỳ kaì pánta tà sá.
8
καὶ ὤρθρισεν Αβιμελεχ τὸ πρωὶ καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ ἐλάλησεν πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν, ἐϕοβήθησαν δὲ πάντες οἱ ἄνθρωποι σϕόδρα.

kaì ṓrthrisen Abimelech tò prōì kaì ekálesen pántas toùs paîdas autoû kaì elálēsen pánta tà rhḗmata taûta eis tà ō̂ta autō̂n, ephobḗthēsan dè pántes hoi ánthrōpoi sphódra.
9
καὶ ἐκάλεσεν Αβιμελεχ τὸν Αβρααμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν; μή τι ἡμάρτομεν εἰς σέ, ὅτι ἐπήγαγες ἐπ’ ἐμὲ καὶ ἐπὶ τὴν βασιλείαν μου ἁμαρτίαν μεγάλην; ἔργον, ὃ οὐδεὶς ποιήσει, πεποίηκάς μοι.

kaì ekálesen Abimelech tòn Abraam kaì eîpen autō̂i Tí toûto epoíēsas hēmîn? mḗ ti hēmártomen eis sé, hóti epḗgages ep’ emè kaì epì tḕn basileían mou hamartían megálēn? érgon, hò oudeìs poiḗsei, pepoíēkás moi.
10
εἶπεν δὲ Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ Τί ἐνιδὼν ἐποίησας τοῦτο;

eîpen dè Abimelech tō̂i Abraam Tí enidṑn epoíēsas toûto?
11
εἶπεν δὲ Αβρααμ Εἶπα γάρ ῎Αρα οὐκ ἔστιν θεοσέβεια ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐμέ τε ἀποκτενοῦσιν ἕνεκεν τῆς γυναικός μου.

eîpen dè Abraam Eîpa gár ῎Ara ouk éstin theosébeia en tō̂i tópōi toútōi, emé te apoktenoûsin héneken tē̂s gynaikós mou.
12
καὶ γὰρ ἀληθῶς ἀδελϕή μού ἐστιν ἐκ πατρός, ἀλλ’ οὐκ ἐκ μητρός· ἐγενήθη δέ μοι εἰς γυναῖκα.

kaì gàr alēthō̂s adelphḗ moú estin ek patrós, all’ ouk ek mētrós: egenḗthē dé moi eis gynaîka.
13
ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἐξήγαγέν με ὁ θεὸς ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου, καὶ εἶπα αὐτῇ Ταύτην τὴν δικαιοσύνην ποιήσεις ἐπ’ ἐμέ· εἰς πάντα τόπον, οὗ ἐὰν εἰσέλθωμεν ἐκεῖ, εἰπὸν ἐμὲ ὅτι ’Αδελϕός μού ἐστιν.

egéneto dè hēníka exḗgagén me ho theòs ek toû oíkou toû patrós mou, kaì eîpa autē̂i Taútēn tḕn dikaiosýnēn poiḗseis ep’ emé: eis pánta tópon, hoû eàn eisélthōmen ekeî, eipòn emè hóti ’Adelphós moú estin.
14
ἔλαβεν δὲ Αβιμελεχ χίλια δίδραχμα πρόβατα καὶ μόσχους καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ ἔδωκεν τῷ Αβρααμ καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ Σαρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ.

élaben dè Abimelech chília dídrachma próbata kaì móschous kaì paîdas kaì paidískas kaì édōken tō̂i Abraam kaì apédōken autō̂i Sarran tḕn gynaîka autoû.
15
καὶ εἶπεν Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ ’Ιδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου· οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ, κατοίκει.

kaì eîpen Abimelech tō̂i Abraam ’Idoù hē gē̂ mou enantíon sou: hoû eán soi aréskēi, katoíkei.
16
τῇ δὲ Σαρρα εἶπεν ’Ιδοὺ δέδωκα χίλια δίδραχμα τῷ ἀδελϕῷ σου· ταῦτα ἔσται σοι εἰς τιμὴν τοῦ προσώπου σου καὶ πάσαις ταῖς μετὰ σοῦ· καὶ πάντα ἀλήθευσον.

tē̂i dè Sarra eîpen ’Idoù dédōka chília dídrachma tō̂i adelphō̂i sou: taûta éstai soi eis timḕn toû prosṓpou sou kaì pásais taîs metà soû: kaì pánta alḗtheuson.
17
προσηύξατο δὲ Αβρααμ πρὸς τὸν θεόν, καὶ ἰάσατο ὁ θεὸς τὸν Αβιμελεχ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰς παιδίσκας αὐτοῦ, καὶ ἔτεκον·

prosēýxato dè Abraam pròs tòn theón, kaì iásato ho theòs tòn Abimelech kaì tḕn gynaîka autoû kaì tàs paidískas autoû, kaì étekon:
18
ὅτι συγκλείων συνέκλεισεν κύριος ἔξωθεν πᾶσαν μήτραν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Αβιμελεχ ἕνεκεν Σαρρας τῆς γυναικὸς Αβρααμ.

hóti synkleíōn synékleisen kýrios éxōthen pâsan mḗtran en tō̂i oíkōi toû Abimelech héneken Sarras tē̂s gynaikòs Abraam.