Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 24

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ Αβρααμ ἦν πρεσβύτερος προβεβηκὼς ἡμερῶν, καὶ κύριος εὐλόγησεν τὸν Αβρααμ κατὰ πάντα.

Kaì Abraam ē̂n presbýteros probebēkṑs hēmerō̂n, kaì kýrios eulógēsen tòn Abraam katà pánta.
2
καὶ εἶπεν Αβρααμ τῷ παιδὶ αὐτοῦ τῷ πρεσβυτέρῳ τῆς οἰκίας αὐτοῦ τῷ ἄρχοντι πάντων τῶν αὐτοῦ θὲς τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου,

kaì eîpen Abraam tō̂i paidì autoû tō̂i presbytérōi tē̂s oikías autoû tō̂i árchonti pántōn tō̂n autoû thès tḕn cheîrá sou hypò tòn mērón mou,
3
καὶ ἐξορκιῶ σε κύριον τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸν θεὸν τῆς γῆς, ἵνα μὴ λάβῃς γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ισαακ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, μεθ’ ὧν ἐγὼ οἰκῶ ἐν αὐτοῖς,

kaì exorkiō̂ se kýrion tòn theòn toû ouranoû kaì tòn theòn tē̂s gē̂s, hína mḕ lábēis gynaîka tō̂i hyiō̂i mou Isaak apò tō̂n thygatérōn tō̂n Chananaíōn, meth’ hō̂n egṑ oikō̂ en autoîs,
4
ἀλλὰ εἰς τὴν γῆν μου, οὗ ἐγενόμην, πορεύσῃ καὶ εἰς τὴν ϕυλήν μου καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ισαακ ἐκεῖθεν.

allà eis tḕn gē̂n mou, hoû egenómēn, poreúsēi kaì eis tḕn phylḗn mou kaì lḗmpsēi gynaîka tō̂i hyiō̂i mou Isaak ekeîthen.
5
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ παῖς Μήποτε οὐ βούλεται ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετ’ ἐμοῦ ὀπίσω εἰς τὴν γῆν ταύτην· ἀποστρέψω τὸν υἱόν σου εἰς τὴν γῆν, ὅθεν ἐξῆλθες ἐκεῖθεν;

eîpen dè pròs autòn ho paîs Mḗpote ou boúletai hē gynḕ poreuthē̂nai met’ emoû opísō eis tḕn gē̂n taútēn: apostrépsō tòn hyión sou eis tḕn gē̂n, hóthen exē̂lthes ekeîthen?
6
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν Αβρααμ Πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἀποστρέψῃς τὸν υἱόν μου ἐκεῖ.

eîpen dè pròs autòn Abraam Próseche seautō̂i, mḕ apostrépsēis tòn hyión mou ekeî.
7
κύριος ὁ θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ θεὸς τῆς γῆς, ὃς ἔλαβέν με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου καὶ ἐκ τῆς γῆς, ἧς ἐγενήθην, ὃς ἐλάλησέν μοι καὶ ὤμοσέν μοι λέγων Σοὶ δώσω τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου, αὐτὸς ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ ἔμπροσθέν σου, καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ισαακ ἐκεῖθεν.

kýrios ho theòs toû ouranoû kaì ho theòs tē̂s gē̂s, hòs élabén me ek toû oíkou toû patrós mou kaì ek tē̂s gē̂s, hē̂s egenḗthēn, hòs elálēsén moi kaì ṓmosén moi légōn Soì dṓsō tḕn gē̂n taútēn kaì tō̂i spérmatí sou, autòs aposteleî tòn ángelon autoû émprosthén sou, kaì lḗmpsēi gynaîka tō̂i hyiō̂i mou Isaak ekeîthen.
8
ἐὰν δὲ μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετὰ σοῦ εἰς τὴν γῆν ταύτην, καθαρὸς ἔσῃ ἀπὸ τοῦ ὅρκου τούτου· μόνον τὸν υἱόν μου μὴ ἀποστρέψῃς ἐκεῖ.

eàn dè mḕ thélēi hē gynḕ poreuthē̂nai metà soû eis tḕn gē̂n taútēn, katharòs ésēi apò toû hórkou toútou: mónon tòn hyión mou mḕ apostrépsēis ekeî.
9
καὶ ἔθηκεν ὁ παῖς τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὑπὸ τὸν μηρὸν Αβρααμ τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ὤμοσεν αὐτῷ περὶ τοῦ ῥήματος τούτου

kaì éthēken ho paîs tḕn cheîra autoû hypò tòn mēròn Abraam toû kyríou autoû kaì ṓmosen autō̂i perì toû rhḗmatos toútou
10
Καὶ ἔλαβεν ὁ παῖς δέκα καμήλους ἀπὸ τῶν καμήλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη εἰς τὴν Μεσοποταμίαν εἰς τὴν πόλιν Ναχωρ.

Kaì élaben ho paîs déka kamḗlous apò tō̂n kamḗlōn toû kyríou autoû kaì apò pántōn tō̂n agathō̂n toû kyríou autoû meth’ heautoû kaì anastàs eporeúthē eis tḕn Mesopotamían eis tḕn pólin Nachōr.
11
καὶ ἐκοίμισεν τὰς καμήλους ἔξω τῆς πόλεως παρὰ τὸ ϕρέαρ τοῦ ὕδατος τὸ πρὸς ὀψέ, ἡνίκα ἐκπορεύονται αἱ ὑδρευόμεναι.

kaì ekoímisen tàs kamḗlous éxō tē̂s póleōs parà tò phréar toû hýdatos tò pròs opsé, hēníka ekporeúontai hai hydreuómenai.
12
καὶ εἶπεν Κύριε ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου Αβρααμ, εὐόδωσον ἐναντίον ἐμοῦ σήμερον καὶ ποίησον ἔλεος μετὰ τοῦ κυρίου μου Αβρααμ.

kaì eîpen Kýrie ho theòs toû kyríou mou Abraam, euódōson enantíon emoû sḗmeron kaì poíēson éleos metà toû kyríou mou Abraam.
13
ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος, αἱ δὲ θυγατέρες τῶν οἰκούντων τὴν πόλιν ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ,

idoù egṑ héstēka epì tē̂s pēgē̂s toû hýdatos, hai dè thygatéres tō̂n oikoúntōn tḕn pólin ekporeúontai antlē̂sai hýdōr,
14
καὶ ἔσται ἡ παρθένος, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω ’Επίκλινον τὴν ὑδρίαν σου, ἵνα πίω, καὶ εἴπῃ μοι Πίε, καὶ τὰς καμήλους σου ποτιῶ, ἕως ἂν παύσωνται πίνουσαι, ταύτην ἡτοίμασας τῷ παιδί σου Ισαακ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι ἐποίησας ἔλεος τῷ κυρίῳ μου Αβρααμ.

kaì éstai hē parthénos, hē̂i àn egṑ eípō ’Epíklinon tḕn hydrían sou, hína píō, kaì eípēi moi Píe, kaì tàs kamḗlous sou potiō̂, héōs àn paúsōntai pínousai, taútēn hētoímasas tō̂i paidí sou Isaak, kaì en toútōi gnṓsomai hóti epoíēsas éleos tō̂i kyríōi mou Abraam.
15
καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι αὐτὸν λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ, καὶ ἰδοὺ Ρεβεκκα ἐξεπορεύετο ἡ τεχθεῖσα Βαθουηλ υἱῷ Μελχας τῆς γυναικὸς Ναχωρ ἀδελϕοῦ δὲ Αβρααμ ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῆς.

kaì egéneto prò toû syntelésai autòn laloûnta en tē̂i dianoíāi, kaì idoù Rebekka exeporeúeto hē techtheîsa Bathouēl hyiō̂i Melchas tē̂s gynaikòs Nachōr adelphoû dè Abraam échousa tḕn hydrían epì tō̂n ṓmōn autē̂s.
16
ἡ δὲ παρθένος ἦν καλὴ τῇ ὄψει σϕόδρα· παρθένος ἦν, ἀνὴρ οὐκ ἔγνω αὐτήν. καταβᾶσα δὲ ἐπὶ τὴν πηγὴν ἔπλησεν τὴν ὑδρίαν καὶ ἀνέβη.

hē dè parthénos ē̂n kalḕ tē̂i ópsei sphódra: parthénos ē̂n, anḕr ouk égnō autḗn. katabâsa dè epì tḕn pēgḕn éplēsen tḕn hydrían kaì anébē.
17
ἐπέδραμεν δὲ ὁ παῖς εἰς συνάντησιν αὐτῆς καὶ εἶπεν Πότισόν με μικρὸν ὕδωρ ἐκ τῆς ὑδρίας σου.

epédramen dè ho paîs eis synántēsin autē̂s kaì eîpen Pótisón me mikròn hýdōr ek tē̂s hydrías sou.
18
ἡ δὲ εἶπεν Πίε, κύριε. καὶ ἔσπευσεν καὶ καθεῖλεν τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆς καὶ ἐπότισεν αὐτόν,

hē dè eîpen Píe, kýrie. kaì éspeusen kaì katheîlen tḕn hydrían epì tòn brachíona autē̂s kaì epótisen autón,
19
ἕως ἐπαύσατο πίνων. καὶ εἶπεν Καὶ ταῖς καμήλοις σου ὑδρεύσομαι, ἕως ἂν πᾶσαι πίωσιν.

héōs epaúsato pínōn. kaì eîpen Kaì taîs kamḗlois sou hydreúsomai, héōs àn pâsai píōsin.
20
καὶ ἔσπευσεν καὶ ἐξεκένωσεν τὴν ὑδρίαν εἰς τὸ ποτιστήριον καὶ ἔδραμεν ἔτι ἐπὶ τὸ ϕρέαρ ἀντλῆσαι καὶ ὑδρεύσατο πάσαις ταῖς καμήλοις.

kaì éspeusen kaì exekénōsen tḕn hydrían eis tò potistḗrion kaì édramen éti epì tò phréar antlē̂sai kaì hydreúsato pásais taîs kamḗlois.
21
ὁ δὲ ἄνθρωπος κατεμάνθανεν αὐτὴν καὶ παρεσιώπα τοῦ γνῶναι εἰ εὐόδωκεν κύριος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἢ οὔ.

ho dè ánthrōpos katemánthanen autḕn kaì paresiṓpa toû gnō̂nai ei euódōken kýrios tḕn hodòn autoû ḕ oú.
22
ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἐπαύσαντο πᾶσαι αἱ κάμηλοι πίνουσαι, ἔλαβεν ὁ ἄνθρωπος ἐνώτια χρυσᾶ ἀνὰ δραχμὴν ὁλκῆς καὶ δύο ψέλια ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς, δέκα χρυσῶν ὁλκὴ αὐτῶν.

egéneto dè hēníka epaúsanto pâsai hai kámēloi pínousai, élaben ho ánthrōpos enṓtia chrysâ anà drachmḕn holkē̂s kaì dýo psélia epì tàs cheîras autē̂s, déka chrysō̂n holkḕ autō̂n.
23
καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὴν καὶ εἶπεν θυγάτηρ τίνος εἶ; ἀνάγγειλόν μοι· εἰ ἔστιν παρὰ τῷ πατρί σου τόπος ἡμῖν καταλῦσαι;

kaì epērṓtēsen autḕn kaì eîpen thygátēr tínos eî? anángeilón moi: ei éstin parà tō̂i patrí sou tópos hēmîn katalŷsai?
24
καὶ εἶπεν αὐτῷ θυγάτηρ Βαθουηλ εἰμὶ ἐγὼ τοῦ Μελχας, ὃν ἔτεκεν τῷ Ναχωρ.

kaì eîpen autō̂i thygátēr Bathouēl eimì egṑ toû Melchas, hòn éteken tō̂i Nachōr.
25
καὶ εἶπεν αὐτῷ Καὶ ἄχυρα καὶ χορτάσματα πολλὰ παρ’ ἡμῖν καὶ τόπος τοῦ καταλῦσαι.

kaì eîpen autō̂i Kaì áchyra kaì chortásmata pollà par’ hēmîn kaì tópos toû katalŷsai.
26
καὶ εὐδοκήσας ὁ ἄνθρωπος προσεκύνησεν κυρίῳ

kaì eudokḗsas ho ánthrōpos prosekýnēsen kyríōi
27
καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου Αβρααμ, ὃς οὐκ ἐγκατέλιπεν τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τοῦ κυρίου μου· ἐμὲ εὐόδωκεν κύριος εἰς οἶκον τοῦ ἀδελϕοῦ τοῦ κυρίου μου.

kaì eîpen Eulogētòs kýrios ho theòs toû kyríou mou Abraam, hòs ouk enkatélipen tḕn dikaiosýnēn autoû kaì tḕn alḗtheian apò toû kyríou mou: emè euódōken kýrios eis oîkon toû adelphoû toû kyríou mou.
28
Καὶ δραμοῦσα ἡ παῖς ἀπήγγειλεν εἰς τὸν οἶκον τῆς μητρὸς αὐτῆς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα.

Kaì dramoûsa hē paîs apḗngeilen eis tòn oîkon tē̂s mētròs autē̂s katà tà rhḗmata taûta.
29
τῇ δὲ Ρεβεκκα ἀδελϕὸς ἦν, ᾧ ὄνομα Λαβαν· καὶ ἔδραμεν Λαβαν πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἔξω ἐπὶ τὴν πηγήν.

tē̂i dè Rebekka adelphòs ē̂n, hō̂i ónoma Laban: kaì édramen Laban pròs tòn ánthrōpon éxō epì tḕn pēgḗn.
30
καὶ ἐγένετο ἡνίκα εἶδεν τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλια ἐπὶ τὰς χεῖρας τῆς ἀδελϕῆς αὐτοῦ καὶ ὅτε ἤκουσεν τὰ ῥήματα Ρεβεκκας τῆς ἀδελϕῆς αὐτοῦ λεγούσης Οὕτως λελάληκέν μοι ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἑστηκότος αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καμήλων ἐπὶ τῆς πηγῆς

kaì egéneto hēníka eîden tà enṓtia kaì tà psélia epì tàs cheîras tē̂s adelphē̂s autoû kaì hóte ḗkousen tà rhḗmata Rebekkas tē̂s adelphē̂s autoû legoúsēs Hoútōs lelálēkén moi ho ánthrōpos, kaì ē̂lthen pròs tòn ánthrōpon hestēkótos autoû epì tō̂n kamḗlōn epì tē̂s pēgē̂s
31
καὶ εἶπεν αὐτῷ Δεῦρο εἴσελθε· εὐλογητὸς κύριος· ἵνα τί ἕστηκας ἔξω; ἐγὼ δὲ ἡτοίμακα τὴν οἰκίαν καὶ τόπον ταῖς καμήλοις.

kaì eîpen autō̂i Deûro eíselthe: eulogētòs kýrios: hína tí héstēkas éxō? egṑ dè hētoímaka tḕn oikían kaì tópon taîs kamḗlois.
32
εἰσῆλθεν δὲ ὁ ἄνθρωπος εἰς τὴν οἰκίαν καὶ ἀπέσαξεν τὰς καμήλους. καὶ ἔδωκεν ἄχυρα καὶ χορτάσματα ταῖς καμήλοις καὶ ὕδωρ νίψασθαι τοῖς ποσὶν αὐτοῦ καὶ τοῖς ποσὶν τῶν ἀνδρῶν τῶν μετ’ αὐτοῦ.

eisē̂lthen dè ho ánthrōpos eis tḕn oikían kaì apésaxen tàs kamḗlous. kaì édōken áchyra kaì chortásmata taîs kamḗlois kaì hýdōr nípsasthai toîs posìn autoû kaì toîs posìn tō̂n andrō̂n tō̂n met’ autoû.
33
καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς ἄρτους ϕαγεῖν. καὶ εἶπεν Οὐ μὴ ϕάγω ἕως τοῦ λαλῆσαί με τὰ ῥήματά μου. καὶ εἶπαν Λάλησον.

kaì paréthēken autoîs ártous phageîn. kaì eîpen Ou mḕ phágō héōs toû lalē̂saí me tà rhḗmatá mou. kaì eîpan Lálēson.
34
Καὶ εἶπεν Παῖς Αβρααμ ἐγώ εἰμι.

Kaì eîpen Paîs Abraam egṓ eimi.
35
κύριος δὲ εὐλόγησεν τὸν κύριόν μου σϕόδρα, καὶ ὑψώθη· καὶ ἔδωκεν αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχους, ἀργύριον καὶ χρυσίον, παῖδας καὶ παιδίσκας, καμήλους καὶ ὄνους.

kýrios dè eulógēsen tòn kýrión mou sphódra, kaì hypsṓthē: kaì édōken autō̂i próbata kaì móschous, argýrion kaì chrysíon, paîdas kaì paidískas, kamḗlous kaì ónous.
36
καὶ ἔτεκεν Σαρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηρᾶσαι αὐτόν, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὅσα ἦν αὐτῷ.

kaì éteken Sarra hē gynḕ toû kyríou mou hyiòn héna tō̂i kyríōi mou metà tò gērâsai autón, kaì édōken autō̂i hósa ē̂n autō̂i.
37
καὶ ὥρκισέν με ὁ κύριός μου λέγων Οὐ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, ἐν οἷς ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῇ αὐτῶν,

kaì hṓrkisén me ho kýriós mou légōn Ou lḗmpsēi gynaîka tō̂i hyiō̂i mou apò tō̂n thygatérōn tō̂n Chananaíōn, en hoîs egṑ paroikō̂ en tē̂i gē̂i autō̂n,
38
ἀλλ’ ἢ εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου πορεύσῃ καὶ εἰς τὴν ϕυλήν μου καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν.

all’ ḕ eis tòn oîkon toû patrós mou poreúsēi kaì eis tḕn phylḗn mou kaì lḗmpsēi gynaîka tō̂i hyiō̂i mou ekeîthen.
39
εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου Μήποτε οὐ πορεύσεται ἡ γυνὴ μετ’ ἐμοῦ.

eîpa dè tō̂i kyríōi mou Mḗpote ou poreúsetai hē gynḕ met’ emoû.
40
καὶ εἶπέν μοι Κύριος, ᾧ εὐηρέστησα ἐναντίον αὐτοῦ, αὐτὸς ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ μετὰ σοῦ καὶ εὐοδώσει τὴν ὁδόν σου, καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκ τῆς ϕυλῆς μου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου.

kaì eîpén moi Kýrios, hō̂i euēréstēsa enantíon autoû, autòs aposteleî tòn ángelon autoû metà soû kaì euodṓsei tḕn hodón sou, kaì lḗmpsēi gynaîka tō̂i hyiō̂i mou ek tē̂s phylē̂s mou kaì ek toû oíkou toû patrós mou.
41
τότε ἀθῷος ἔσῃ ἀπὸ τῆς ἀρᾶς μου· ἡνίκα γὰρ ἐὰν ἔλθῃς εἰς τὴν ἐμὴν ϕυλὴν καὶ μή σοι δῶσιν, καὶ ἔσῃ ἀθῷος ἀπὸ τοῦ ὁρκισμοῦ μου.

tóte athō̂ios ésēi apò tē̂s arâs mou: hēníka gàr eàn élthēis eis tḕn emḕn phylḕn kaì mḗ soi dō̂sin, kaì ésēi athō̂ios apò toû horkismoû mou.
42
καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα Κύριε ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου Αβρααμ, εἰ σὺ εὐοδοῖς τὴν ὁδόν μου, ἣν νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἐπ’ αὐτήν,

kaì elthṑn sḗmeron epì tḕn pēgḕn eîpa Kýrie ho theòs toû kyríou mou Abraam, ei sỳ euodoîs tḕn hodón mou, hḕn nŷn egṑ poreúomai ep’ autḗn,
43
ἰδοὺ ἐγὼ ἐϕέστηκα ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος, καὶ αἱ θυγατέρες τῶν ἀνθρώπων τῆς πόλεως ἐξελεύσονται ὑδρεύσασθαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένος, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω Πότισόν με μικρὸν ὕδωρ ἐκ τῆς ὑδρίας σου,

idoù egṑ ephéstēka epì tē̂s pēgē̂s toû hýdatos, kaì hai thygatéres tō̂n anthrṓpōn tē̂s póleōs exeleúsontai hydreúsasthai hýdōr, kaì éstai hē parthénos, hē̂i àn egṑ eípō Pótisón me mikròn hýdōr ek tē̂s hydrías sou,
44
καὶ εἴπῃ μοι Καὶ σὺ πίε, καὶ ταῖς καμήλοις σου ὑδρεύσομαι, αὕτη ἡ γυνή, ἣν ἡτοίμασεν κύριος τῷ ἑαυτοῦ θεράποντι Ισαακ καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι πεποίηκας ἔλεος τῷ κυρίῳ μου Αβρααμ.

kaì eípēi moi Kaì sỳ píe, kaì taîs kamḗlois sou hydreúsomai, haútē hē gynḗ, hḕn hētoímasen kýrios tō̂i heautoû theráponti Isaak kaì en toútōi gnṓsomai hóti pepoíēkas éleos tō̂i kyríōi mou Abraam.
45
καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι με λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ εὐθὺς Ρεβεκκα ἐξεπορεύετο ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν πηγὴν καὶ ὑδρεύσατο. εἶπα δὲ αὐτῇ Πότισόν με.

kaì egéneto prò toû syntelésai me laloûnta en tē̂i dianoíāi euthỳs Rebekka exeporeúeto échousa tḕn hydrían epì tō̂n ṓmōn kaì katébē epì tḕn pēgḕn kaì hydreúsato. eîpa dè autē̂i Pótisón me.
46
καὶ σπεύσασα καθεῖλεν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἀϕ’ ἑαυτῆς καὶ εἶπεν Πίε σύ, καὶ τὰς καμήλους σου ποτιῶ. καὶ ἔπιον, καὶ τὰς καμήλους μου ἐπότισεν.

kaì speúsasa katheîlen tḕn hydrían autē̂s aph’ heautē̂s kaì eîpen Píe sý, kaì tàs kamḗlous sou potiō̂. kaì épion, kaì tàs kamḗlous mou epótisen.
47
καὶ ἠρώτησα αὐτὴν καὶ εἶπα Τίνος εἶ θυγάτηρ; ἡ δὲ ἔϕη θυγάτηρ Βαθουηλ εἰμὶ τοῦ υἱοῦ Ναχωρ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Μελχα. καὶ περιέθηκα αὐτῇ τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλια περὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς·

kaì ērṓtēsa autḕn kaì eîpa Tínos eî thygátēr? hē dè éphē thygátēr Bathouēl eimì toû hyioû Nachōr, hòn éteken autō̂i Melcha. kaì periéthēka autē̂i tà enṓtia kaì tà psélia perì tàs cheîras autē̂s:
48
καὶ εὐδοκήσας προσεκύνησα κυρίῳ καὶ εὐλόγησα κύριον τὸν θεὸν τοῦ κυρίου μου Αβρααμ, ὃς εὐόδωσέν μοι ἐν ὁδῷ ἀληθείας λαβεῖν τὴν θυγατέρα τοῦ ἀδελϕοῦ τοῦ κυρίου μου τῷ υἱῷ αὐτοῦ.

kaì eudokḗsas prosekýnēsa kyríōi kaì eulógēsa kýrion tòn theòn toû kyríou mou Abraam, hòs euódōsén moi en hodō̂i alētheías labeîn tḕn thygatéra toû adelphoû toû kyríou mou tō̂i hyiō̂i autoû.
49
εἰ οὖν ποιεῖτε ὑμεῖς ἔλεος καὶ δικαιοσύνην πρὸς τὸν κύριόν μου, ἀπαγγείλατέ μοι, εἰ δὲ μή, ἀπαγγείλατέ μοι, ἵνα ἐπιστρέψω εἰς δεξιὰν ἢ εἰς ἀριστεράν.

ei oûn poieîte hymeîs éleos kaì dikaiosýnēn pròs tòn kýrión mou, apangeílaté moi, ei dè mḗ, apangeílaté moi, hína epistrépsō eis dexiàn ḕ eis aristerán.
50
’Αποκριθεὶς δὲ Λαβαν καὶ Βαθουηλ εἶπαν Παρὰ κυρίου ἐξῆλθεν τὸ πρόσταγμα τοῦτο· οὐ δυνησόμεθα οὖν σοι ἀντειπεῖν κακὸν καλῷ.

’Apokritheìs dè Laban kaì Bathouēl eîpan Parà kyríou exē̂lthen tò próstagma toûto: ou dynēsómetha oûn soi anteipeîn kakòn kalō̂i.
51
ἰδοὺ Ρεβεκκα ἐνώπιόν σου· λαβὼν ἀπότρεχε, καὶ ἔστω γυνὴ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου, καθὰ ἐλάλησεν κύριος.

idoù Rebekka enṓpión sou: labṑn apótreche, kaì éstō gynḕ tō̂i hyiō̂i toû kyríou sou, kathà elálēsen kýrios.
52
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν παῖδα τὸν Αβρααμ τῶν ῥημάτων τούτων προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν κυρίῳ.

egéneto dè en tō̂i akoûsai tòn paîda tòn Abraam tō̂n rhēmátōn toútōn prosekýnēsen epì tḕn gē̂n kyríōi.
53
καὶ ἐξενέγκας ὁ παῖς σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμὸν ἔδωκεν Ρεβεκκα καὶ δῶρα ἔδωκεν τῷ ἀδελϕῷ αὐτῆς καὶ τῇ μητρὶ αὐτῆς.

kaì exenénkas ho paîs skeúē argyrâ kaì chrysâ kaì himatismòn édōken Rebekka kaì dō̂ra édōken tō̂i adelphō̂i autē̂s kaì tē̂i mētrì autē̂s.
54
καὶ ἔϕαγον καὶ ἔπιον, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες, καὶ ἐκοιμήθησαν. Καὶ ἀναστὰς πρωὶ εἶπεν ’Εκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸς τὸν κύριόν μου.

kaì éphagon kaì épion, autòs kaì hoi ándres hoi met’ autoû óntes, kaì ekoimḗthēsan. Kaì anastàs prōì eîpen ’Ekpémpsaté me, hína apélthō pròs tòn kýrión mou.
55
εἶπαν δὲ οἱ ἀδελϕοὶ αὐτῆς καὶ ἡ μήτηρ Μεινάτω ἡ παρθένος μεθ’ ἡμῶν ἡμέρας ὡσεὶ δέκα, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπελεύσεται.

eîpan dè hoi adelphoì autē̂s kaì hē mḗtēr Meinátō hē parthénos meth’ hēmō̂n hēméras hōseì déka, kaì metà taûta apeleúsetai.
56
ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς Μὴ κατέχετέ με, καὶ κύριος εὐόδωσεν τὴν ὁδόν μου· ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸς τὸν κύριόν μου.

ho dè eîpen pròs autoús Mḕ katécheté me, kaì kýrios euódōsen tḕn hodón mou: ekpémpsaté me, hína apélthō pròs tòn kýrión mou.
57
οἱ δὲ εἶπαν Καλέσωμεν τὴν παῖδα καὶ ἐρωτήσωμεν τὸ στόμα αὐτῆς.

hoi dè eîpan Kalésōmen tḕn paîda kaì erōtḗsōmen tò stóma autē̂s.
58
καὶ ἐκάλεσαν Ρεβεκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ Πορεύσῃ μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου; ἡ δὲ εἶπεν Πορεύσομαι.

kaì ekálesan Rebekkan kaì eîpan autē̂i Poreúsēi metà toû anthrṓpou toútou? hē dè eîpen Poreúsomai.
59
καὶ ἐξέπεμψαν Ρεβεκκαν τὴν ἀδελϕὴν αὐτῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆς καὶ τὸν παῖδα τὸν Αβρααμ καὶ τοὺς μετ’ αὐτοῦ.

kaì exépempsan Rebekkan tḕn adelphḕn autō̂n kaì tà hypárchonta autē̂s kaì tòn paîda tòn Abraam kaì toùs met’ autoû.
60
καὶ εὐλόγησαν Ρεβεκκαν τὴν ἀδελϕὴν αὐτῶν καὶ εἶπαν αὐτῇ ’Αδελϕὴ ἡμῶν εἶ· γίνου εἰς χιλιάδας μυριάδων, καὶ κληρονομησάτω τὸ σπέρμα σου τὰς πόλεις τῶν ὑπεναντίων.

kaì eulógēsan Rebekkan tḕn adelphḕn autō̂n kaì eîpan autē̂i ’Adelphḕ hēmō̂n eî: gínou eis chiliádas myriádōn, kaì klēronomēsátō tò spérma sou tàs póleis tō̂n hypenantíōn.
61
ἀναστᾶσα δὲ Ρεβεκκα καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆς ἐπέβησαν ἐπὶ τὰς καμήλους καὶ ἐπορεύθησαν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀναλαβὼν ὁ παῖς τὴν Ρεβεκκαν ἀπῆλθεν.

anastâsa dè Rebekka kaì hai hábrai autē̂s epébēsan epì tàs kamḗlous kaì eporeúthēsan metà toû anthrṓpou, kaì analabṑn ho paîs tḕn Rebekkan apē̂lthen.
62
Ισαακ δὲ ἐπορεύετο διὰ τῆς ἐρήμου κατὰ τὸ ϕρέαρ τῆς ὁράσεως· αὐτὸς δὲ κατῴκει ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸς λίβα.

Isaak dè eporeúeto dià tē̂s erḗmou katà tò phréar tē̂s horáseōs: autòs dè katṓikei en tē̂i gē̂i tē̂i pròs líba.
63
καὶ ἐξῆλθεν Ισαακ ἀδολεσχῆσαι εἰς τὸ πεδίον τὸ πρὸς δείλης καὶ ἀναβλέψας τοῖς ὀϕθαλμοῖς εἶδεν καμήλους ἐρχομένας.

kaì exē̂lthen Isaak adoleschē̂sai eis tò pedíon tò pròs deílēs kaì anablépsas toîs ophthalmoîs eîden kamḗlous erchoménas.
64
καὶ ἀναβλέψασα Ρεβεκκα τοῖς ὀϕθαλμοῖς εἶδεν τὸν Ισαακ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆς καμήλου

kaì anablépsasa Rebekka toîs ophthalmoîs eîden tòn Isaak kaì katepḗdēsen apò tē̂s kamḗlou
65
καὶ εἶπεν τῷ παιδί Τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὁ πορευόμενος ἐν τῷ πεδίῳ εἰς συνάντησιν ἡμῖν; εἶπεν δὲ ὁ παῖς Οὗτός ἐστιν ὁ κύριός μου. ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο.

kaì eîpen tō̂i paidí Tís estin ho ánthrōpos ekeînos ho poreuómenos en tō̂i pedíōi eis synántēsin hēmîn? eîpen dè ho paîs Hoûtós estin ho kýriós mou. hē dè laboûsa tò théristron periebáleto.
66
καὶ διηγήσατο ὁ παῖς τῷ Ισαακ πάντα τὰ ῥήματα, ἃ ἐποίησεν.

kaì diēgḗsato ho paîs tō̂i Isaak pánta tà rhḗmata, hà epoíēsen.
67
εἰσῆλθεν δὲ Ισαακ εἰς τὸν οἶκον τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἔλαβεν τὴν Ρεβεκκαν, καὶ ἐγένετο αὐτοῦ γυνή, καὶ ἠγάπησεν αὐτήν· καὶ παρεκλήθη Ισαακ περὶ Σαρρας τῆς μητρὸς αὐτοῦ.

eisē̂lthen dè Isaak eis tòn oîkon tē̂s mētròs autoû kaì élaben tḕn Rebekkan, kaì egéneto autoû gynḗ, kaì ēgápēsen autḗn: kaì pareklḗthē Isaak perì Sarras tē̂s mētròs autoû.