Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 43

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Ο δὲ λιμὸς ἐνίσχυσεν ἐπὶ τῆς γῆς.

‘O dè limòs eníschysen epì tē̂s gē̂s.
2
ἐγένετο δὲ ἡνίκα συνετέλεσαν καταϕαγεῖν τὸν σῖτον, ὃν ἤνεγκαν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ πατὴρ αὐτῶν Πάλιν πορευθέντες πρίασθε ἡμῖν μικρὰ βρώματα.

egéneto dè hēníka synetélesan kataphageîn tòn sîton, hòn ḗnenkan ex Aigýptou, kaì eîpen autoîs ho patḕr autō̂n Pálin poreuthéntes príasthe hēmîn mikrà brṓmata.
3
εἶπεν δὲ αὐτῷ Ιουδας λέγων Διαμαρτυρίᾳ διαμεμαρτύρηται ἡμῖν ὁ ἄνθρωπος λέγων Οὐκ ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν μου, ἐὰν μὴ ὁ ἀδελϕὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος μεθ’ ὑμῶν ᾖ.

eîpen dè autō̂i Ioudas légōn Diamartyríāi diamemartýrētai hēmîn ho ánthrōpos légōn Ouk ópsesthe tò prósōpón mou, eàn mḕ ho adelphòs hymō̂n ho neṓteros meth’ hymō̂n ē̂i.
4
εἰ μὲν οὖν ἀποστέλλεις τὸν ἀδελϕὸν ἡμῶν μεθ’ ἡμῶν, καταβησόμεθα καὶ ἀγοράσωμέν σοι βρώματα·

ei mèn oûn apostélleis tòn adelphòn hēmō̂n meth’ hēmō̂n, katabēsómetha kaì agorásōmén soi brṓmata:
5
εἰ δὲ μὴ ἀποστέλλεις τὸν ἀδελϕὸν ἡμῶν μεθ’ ἡμῶν, οὐ πορευσόμεθα· ὁ γὰρ ἄνθρωπος εἶπεν ἡμῖν λέγων Οὐκ ὄψεσθέ μου τὸ πρόσωπον, ἐὰν μὴ ὁ ἀδελϕὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος μεθ’ ὑμῶν ᾖ.

ei dè mḕ apostélleis tòn adelphòn hēmō̂n meth’ hēmō̂n, ou poreusómetha: ho gàr ánthrōpos eîpen hēmîn légōn Ouk ópsesthé mou tò prósōpon, eàn mḕ ho adelphòs hymō̂n ho neṓteros meth’ hymō̂n ē̂i.
6
εἶπεν δὲ Ισραηλ Τί ἐκακοποιήσατέ με ἀναγγείλαντες τῷ ἀνθρώπῳ εἰ ἔστιν ὑμῖν ἀδελϕός;

eîpen dè Israēl Tí ekakopoiḗsaté me anangeílantes tō̂i anthrṓpōi ei éstin hymîn adelphós?
7
οἱ δὲ εἶπαν ’Ερωτῶν ἐπηρώτησεν ἡμᾶς ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴν γενεὰν ἡμῶν λέγων Εἰ ἔτι ὁ πατὴρ ὑμῶν ζῇ; εἰ ἔστιν ὑμῖν ἀδελϕός; καὶ ἀπηγγείλαμεν αὐτῷ κατὰ τὴν ἐπερώτησιν ταύτην. μὴ ᾔδειμεν εἰ ἐρεῖ ἡμῖν ’Αγάγετε τὸν ἀδελϕὸν ὑμῶν;

hoi dè eîpan ’Erōtō̂n epērṓtēsen hēmâs ho ánthrōpos kaì tḕn geneàn hēmō̂n légōn Ei éti ho patḕr hymō̂n zē̂i? ei éstin hymîn adelphós? kaì apēngeílamen autō̂i katà tḕn eperṓtēsin taútēn. mḕ ḗideimen ei ereî hēmîn ’Agágete tòn adelphòn hymō̂n?
8
εἶπεν δὲ Ιουδας πρὸς Ισραηλ τὸν πατέρα αὐτοῦ ’Απόστειλον τὸ παιδάριον μετ’ ἐμοῦ, καὶ ἀναστάντες πορευσόμεθα, ἵνα ζῶμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν καὶ ἡμεῖς καὶ σὺ καὶ ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν.

eîpen dè Ioudas pròs Israēl tòn patéra autoû ’Apósteilon tò paidárion met’ emoû, kaì anastántes poreusómetha, hína zō̂men kaì mḕ apothánōmen kaì hēmeîs kaì sỳ kaì hē aposkeuḕ hēmō̂n.
9
ἐγὼ δὲ ἐκδέχομαι αὐτόν, ἐκ χειρός μου ζήτησον αὐτόν· ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸς σὲ καὶ στήσω αὐτὸν ἐναντίον σου, ἡμαρτηκὼς ἔσομαι πρὸς σὲ πάσας τὰς ἡμέρας.

egṑ dè ekdéchomai autón, ek cheirós mou zḗtēson autón: eàn mḕ agágō autòn pròs sè kaì stḗsō autòn enantíon sou, hēmartēkṑs ésomai pròs sè pásas tàs hēméras.
10
εἰ μὴ γὰρ ἐβραδύναμεν, ἤδη ἂν ὑπεστρέψαμεν δίς.

ei mḕ gàr ebradýnamen, ḗdē àn hypestrépsamen dís.
11
εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ισραηλ ὁ πατὴρ αὐτῶν Εἰ οὕτως ἐστίν, τοῦτο ποιήσατε· λάβετε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς ἐν τοῖς ἀγγείοις ὑμῶν καὶ καταγάγετε τῷ ἀνθρώπῳ δῶρα, τῆς ῥητίνης καὶ τοῦ μέλιτος, θυμίαμα καὶ στακτὴν καὶ τερέμινθον καὶ κάρυα.

eîpen dè autoîs Israēl ho patḕr autō̂n Ei hoútōs estín, toûto poiḗsate: lábete apò tō̂n karpō̂n tē̂s gē̂s en toîs angeíois hymō̂n kaì katagágete tō̂i anthrṓpōi dō̂ra, tē̂s rhētínēs kaì toû mélitos, thymíama kaì staktḕn kaì teréminthon kaì kárya.
12
καὶ τὸ ἀργύριον δισσὸν λάβετε ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραϕὲν ἐν τοῖς μαρσίπποις ὑμῶν ἀποστρέψατε μεθ’ ὑμῶν· μήποτε ἀγνόημά ἐστιν.

kaì tò argýrion dissòn lábete en taîs chersìn hymō̂n: tò argýrion tò apostraphèn en toîs marsíppois hymō̂n apostrépsate meth’ hymō̂n: mḗpote agnóēmá estin.
13
καὶ τὸν ἀδελϕὸν ὑμῶν λάβετε καὶ ἀναστάντες κατάβητε πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

kaì tòn adelphòn hymō̂n lábete kaì anastántes katábēte pròs tòn ánthrōpon.
14
ὁ δὲ θεός μου δῴη ὑμῖν χάριν ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀποστείλαι τὸν ἀδελϕὸν ὑμῶν τὸν ἕνα καὶ τὸν Βενιαμιν· ἐγὼ μὲν γάρ, καθὰ ἠτέκνωμαι, ἠτέκνωμαι.

ho dè theós mou dṓiē hymîn chárin enantíon toû anthrṓpou, kaì aposteílai tòn adelphòn hymō̂n tòn héna kaì tòn Beniamin: egṑ mèn gár, kathà ētéknōmai, ētéknōmai.
15
Λαβόντες δὲ οἱ ἄνδρες τὰ δῶρα ταῦτα καὶ τὸ ἀργύριον διπλοῦν ἔλαβον ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν καὶ τὸν Βενιαμιν καὶ ἀναστάντες κατέβησαν εἰς Αἴγυπτον καὶ ἔστησαν ἐναντίον Ιωσηϕ.

Labóntes dè hoi ándres tà dō̂ra taûta kaì tò argýrion diploûn élabon en taîs chersìn autō̂n kaì tòn Beniamin kaì anastántes katébēsan eis Aígypton kaì éstēsan enantíon Iōsēph.
16
εἶδεν δὲ Ιωσηϕ αὐτοὺς καὶ τὸν Βενιαμιν τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπεν τῷ ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ Εἰσάγαγε τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὴν οἰκίαν καὶ σϕάξον θύματα καὶ ἑτοίμασον· μετ’ ἐμοῦ γὰρ ϕάγονται οἱ ἄνθρωποι ἄρτους τὴν μεσημβρίαν.

eîden dè Iōsēph autoùs kaì tòn Beniamin tòn adelphòn autoû tòn homomḗtrion kaì eîpen tō̂i epì tē̂s oikías autoû Eiságage toùs anthrṓpous eis tḕn oikían kaì spháxon thýmata kaì hetoímason: met’ emoû gàr phágontai hoi ánthrōpoi ártous tḕn mesēmbrían.
17
ἐποίησεν δὲ ὁ ἄνθρωπος, καθὰ εἶπεν Ιωσηϕ, καὶ εἰσήγαγεν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὸν οἶκον Ιωσηϕ.

epoíēsen dè ho ánthrōpos, kathà eîpen Iōsēph, kaì eisḗgagen toùs anthrṓpous eis tòn oîkon Iōsēph.
18
ἰδόντες δὲ οἱ ἄνθρωποι ὅτι εἰσήχθησαν εἰς τὸν οἶκον Ιωσηϕ, εἶπαν Διὰ τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραϕὲν ἐν τοῖς μαρσίπποις ἡμῶν τὴν ἀρχὴν ἡμεῖς εἰσαγόμεθα τοῦ συκοϕαντῆσαι ἡμᾶς καὶ ἐπιθέσθαι ἡμῖν τοῦ λαβεῖν ἡμᾶς εἰς παῖδας καὶ τοὺς ὄνους ἡμῶν.

idóntes dè hoi ánthrōpoi hóti eisḗchthēsan eis tòn oîkon Iōsēph, eîpan Dià tò argýrion tò apostraphèn en toîs marsíppois hēmō̂n tḕn archḕn hēmeîs eisagómetha toû sykophantē̂sai hēmâs kaì epithésthai hēmîn toû labeîn hēmâs eis paîdas kaì toùs ónous hēmō̂n.
19
προσελθόντες δὲ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου Ιωσηϕ ἐλάλησαν αὐτῷ ἐν τῷ πυλῶνι τοῦ οἴκου

proselthóntes dè pròs tòn ánthrōpon tòn epì toû oíkou Iōsēph elálēsan autō̂i en tō̂i pylō̂ni toû oíkou
20
λέγοντες Δεόμεθα, κύριε· κατέβημεν τὴν ἀρχὴν πρίασθαι βρώματα·

légontes Deómetha, kýrie: katébēmen tḕn archḕn príasthai brṓmata:
21
ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤλθομεν εἰς τὸ καταλῦσαι καὶ ἠνοίξαμεν τοὺς μαρσίππους ἡμῶν, καὶ τόδε τὸ ἀργύριον ἑκάστου ἐν τῷ μαρσίππῳ αὐτοῦ· τὸ ἀργύριον ἡμῶν ἐν σταθμῷ ἀπεστρέψαμεν νῦν ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν

egéneto dè hēníka ḗlthomen eis tò katalŷsai kaì ēnoíxamen toùs marsíppous hēmō̂n, kaì tóde tò argýrion hekástou en tō̂i marsíppōi autoû: tò argýrion hēmō̂n en stathmō̂i apestrépsamen nŷn en taîs chersìn hēmō̂n
22
καὶ ἀργύριον ἕτερον ἠνέγκαμεν μεθ’ ἑαυτῶν ἀγοράσαι βρώματα· οὐκ οἴδαμεν, τίς ἐνέβαλεν τὸ ἀργύριον εἰς τοὺς μαρσίππους ἡμῶν.

kaì argýrion héteron ēnénkamen meth’ heautō̂n agorásai brṓmata: ouk oídamen, tís enébalen tò argýrion eis toùs marsíppous hēmō̂n.
23
εἶπεν δὲ αὐτοῖς ῞Ιλεως ὑμῖν, μὴ ϕοβεῖσθε· ὁ θεὸς ὑμῶν καὶ ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ἔδωκεν ὑμῖν θησαυροὺς ἐν τοῖς μαρσίπποις ὑμῶν, τὸ δὲ ἀργύριον ὑμῶν εὐδοκιμοῦν ἀπέχω. καὶ ἐξήγαγεν πρὸς αὐτοὺς τὸν Συμεων

eîpen dè autoîs ῞Ileōs hymîn, mḕ phobeîsthe: ho theòs hymō̂n kaì ho theòs tō̂n patérōn hymō̂n édōken hymîn thēsauroùs en toîs marsíppois hymō̂n, tò dè argýrion hymō̂n eudokimoûn apéchō. kaì exḗgagen pròs autoùs tòn Symeōn
24
καὶ ἤνεγκεν ὕδωρ νίψαι τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔδωκεν χορτάσματα τοῖς ὄνοις αὐτῶν.

kaì ḗnenken hýdōr nípsai toùs pódas autō̂n kaì édōken chortásmata toîs ónois autō̂n.
25
ἡτοίμασαν δὲ τὰ δῶρα ἕως τοῦ ἐλθεῖν Ιωσηϕ μεσημβρίας· ἤκουσαν γὰρ ὅτι ἐκεῖ μέλλει ἀριστᾶν.

hētoímasan dè tà dō̂ra héōs toû eltheîn Iōsēph mesēmbrías: ḗkousan gàr hóti ekeî méllei aristân.
26
Εἰσῆλθεν δὲ Ιωσηϕ εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ τὰ δῶρα, ἃ εἶχον ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, εἰς τὸν οἶκον καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν.

Eisē̂lthen dè Iōsēph eis tḕn oikían, kaì prosḗnenkan autō̂i tà dō̂ra, hà eîchon en taîs chersìn autō̂n, eis tòn oîkon kaì prosekýnēsan autō̂i epì prósōpon epì tḕn gē̂n.
27
ἠρώτησεν δὲ αὐτούς Πῶς ἔχετε; καὶ εἶπεν αὐτοῖς Εἰ ὑγιαίνει ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ πρεσβύτερος, ὃν εἴπατε; ἔτι ζῇ;

ērṓtēsen dè autoús Pō̂s échete? kaì eîpen autoîs Ei hygiaínei ho patḕr hymō̂n ho presbýteros, hòn eípate? éti zē̂i?
28
οἱ δὲ εἶπαν ‘Υγιαίνει ὁ παῖς σου ὁ πατὴρ ἡμῶν, ἔτι ζῇ. καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τῷ θεῷ. καὶ κύψαντες προσεκύνησαν αὐτῷ.

hoi dè eîpan ‘Ygiaínei ho paîs sou ho patḕr hēmō̂n, éti zē̂i. kaì eîpen Eulogētòs ho ánthrōpos ekeînos tō̂i theō̂i. kaì kýpsantes prosekýnēsan autō̂i.
29
ἀναβλέψας δὲ τοῖς ὀϕθαλμοῖς Ιωσηϕ εἶδεν Βενιαμιν τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπεν Οὗτος ὁ ἀδελϕὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος, ὃν εἴπατε πρός με ἀγαγεῖν; καὶ εἶπεν ‘Ο θεὸς ἐλεήσαι σε, τέκνον.

anablépsas dè toîs ophthalmoîs Iōsēph eîden Beniamin tòn adelphòn autoû tòn homomḗtrion kaì eîpen Hoûtos ho adelphòs hymō̂n ho neṓteros, hòn eípate prós me agageîn? kaì eîpen ‘O theòs eleḗsai se, téknon.
30
ἐταράχθη δὲ Ιωσηϕ – συνεστρέϕετο γὰρ τὰ ἔντερα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ – καὶ ἐζήτει κλαῦσαι· εἰσελθὼν δὲ εἰς τὸ ταμιεῖον ἔκλαυσεν ἐκεῖ.

etaráchthē dè Iōsēph – synestrépheto gàr tà éntera autoû epì tō̂i adelphō̂i autoû – kaì ezḗtei klaûsai: eiselthṑn dè eis tò tamieîon éklausen ekeî.
31
καὶ νιψάμενος τὸ πρόσωπον ἐξελθὼν ἐνεκρατεύσατο καὶ εἶπεν Παράθετε ἄρτους.

kaì nipsámenos tò prósōpon exelthṑn enekrateúsato kaì eîpen Paráthete ártous.
32
καὶ παρέθηκαν αὐτῷ μόνῳ καὶ αὐτοῖς καθ’ ἑαυτοὺς καὶ τοῖς Αἰγυπτίοις τοῖς συνδειπνοῦσιν μετ’ αὐτοῦ καθ’ ἑαυτούς· οὐ γὰρ ἐδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι συνεσθίειν μετὰ τῶν Εβραίων ἄρτους, βδέλυγμα γάρ ἐστιν τοῖς Αἰγυπτίοις.

kaì paréthēkan autō̂i mónōi kaì autoîs kath’ heautoùs kaì toîs Aigyptíois toîs syndeipnoûsin met’ autoû kath’ heautoús: ou gàr edýnanto hoi Aigýptioi synesthíein metà tō̂n Ebraíōn ártous, bdélygma gár estin toîs Aigyptíois.
33
ἐκάθισαν δὲ ἐναντίον αὐτοῦ, ὁ πρωτότοκος κατὰ τὰ πρεσβεῖα αὐτοῦ καὶ ὁ νεώτερος κατὰ τὴν νεότητα αὐτοῦ· ἐξίσταντο δὲ οἱ ἄνθρωποι ἕκαστος πρὸς τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ.

ekáthisan dè enantíon autoû, ho prōtótokos katà tà presbeîa autoû kaì ho neṓteros katà tḕn neótēta autoû: exístanto dè hoi ánthrōpoi hékastos pròs tòn adelphòn autoû.
34
ἦραν δὲ μερίδας παρ’ αὐτοῦ πρὸς αὐτούς· ἐμεγαλύνθη δὲ ἡ μερὶς Βενιαμιν παρὰ τὰς μερίδας πάντων πενταπλασίως πρὸς τὰς ἐκείνων. ἔπιον δὲ καὶ ἐμεθύσθησαν μετ’ αὐτοῦ.

ē̂ran dè merídas par’ autoû pròs autoús: emegalýnthē dè hē merìs Beniamin parà tàs merídas pántōn pentaplasíōs pròs tàs ekeínōn. épion dè kaì emethýsthēsan met’ autoû.