Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Genèse 48

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
’Εγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥήματα ταῦτα καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ιωσηϕ ὅτι ‘Ο πατήρ σου ἐνοχλεῖται. καὶ ἀναλαβὼν τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ, τὸν Μανασση καὶ τὸν Εϕραιμ, ἦλθεν πρὸς Ιακωβ.

’Egéneto dè metà tà rhḗmata taûta kaì apēngélē tō̂i Iōsēph hóti ‘O patḗr sou enochleîtai. kaì analabṑn toùs dýo hyioùs autoû, tòn Manassē kaì tòn Ephraim, ē̂lthen pròs Iakōb.
2
ἀπηγγέλη δὲ τῷ Ιακωβ λέγοντες ’Ιδοὺ ὁ υἱός σου Ιωσηϕ ἔρχεται πρὸς σέ. καὶ ἐνισχύσας Ισραηλ ἐκάθισεν ἐπὶ τὴν κλίνην.

apēngélē dè tō̂i Iakōb légontes ’Idoù ho hyiós sou Iōsēph érchetai pròs sé. kaì enischýsas Israēl ekáthisen epì tḕn klínēn.
3
καὶ εἶπεν Ιακωβ τῷ Ιωσηϕ ‘Ο θεός μου ὤϕθη μοι ἐν Λουζα ἐν γῇ Χανααν καὶ εὐλόγησέν με

kaì eîpen Iakōb tō̂i Iōsēph ‘O theós mou ṓphthē moi en Louza en gē̂i Chanaan kaì eulógēsén me
4
καὶ εἶπέν μοι ’Ιδοὺ ἐγὼ αὐξανῶ σε καὶ πληθυνῶ σε καὶ ποιήσω σε εἰς συναγωγὰς ἐθνῶν καὶ δώσω σοι τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον.

kaì eîpén moi ’Idoù egṑ auxanō̂ se kaì plēthynō̂ se kaì poiḗsō se eis synagōgàs ethnō̂n kaì dṓsō soi tḕn gē̂n taútēn kaì tō̂i spérmatí sou metà sè eis katáschesin aiṓnion.
5
νῦν οὖν οἱ δύο υἱοί σου οἱ γενόμενοί σοι ἐν Αἰγύπτῳ πρὸ τοῦ με ἐλθεῖν πρὸς σὲ εἰς Αἴγυπτον ἐμοί εἰσιν, Εϕραιμ καὶ Μανασση ὡς Ρουβην καὶ Συμεων ἔσονταί μοι·

nŷn oûn hoi dýo hyioí sou hoi genómenoí soi en Aigýptōi prò toû me eltheîn pròs sè eis Aígypton emoí eisin, Ephraim kaì Manassē hōs Roubēn kaì Symeōn ésontaí moi:
6
τὰ δὲ ἔκγονα, ἃ ἐὰν γεννήσῃς μετὰ ταῦτα, σοὶ ἔσονται, ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῶν ἀδελϕῶν αὐτῶν κληθήσονται ἐν τοῖς ἐκείνων κλήροις.

tà dè ékgona, hà eàn gennḗsēis metà taûta, soì ésontai, epì tō̂i onómati tō̂n adelphō̂n autō̂n klēthḗsontai en toîs ekeínōn klḗrois.
7
ἐγὼ δὲ ἡνίκα ἠρχόμην ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας, ἀπέθανεν Ραχηλ ἡ μήτηρ σου ἐν γῇ Χανααν ἐγγίζοντός μου κατὰ τὸν ἱππόδρομον χαβραθα τῆς γῆς τοῦ ἐλθεῖν Εϕραθα, καὶ κατώρυξα αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου (αὕτη ἐστὶν Βαιθλεεμ).

egṑ dè hēníka ērchómēn ek Mesopotamías tē̂s Syrías, apéthanen Rachēl hē mḗtēr sou en gē̂i Chanaan engízontós mou katà tòn hippódromon chabratha tē̂s gē̂s toû eltheîn Ephratha, kaì katṓryxa autḕn en tē̂i hodō̂i toû hippodrómou (haútē estìn Baithleem).
8
ἰδὼν δὲ Ισραηλ τοὺς υἱοὺς Ιωσηϕ εἶπεν Τίνες σοι οὗτοι;

idṑn dè Israēl toùs hyioùs Iōsēph eîpen Tínes soi hoûtoi?
9
εἶπεν δὲ Ιωσηϕ τῷ πατρὶ αὐτοῦ Υἱοί μού εἰσιν, οὓς ἔδωκέν μοι ὁ θεὸς ἐνταῦθα. καὶ εἶπεν Ιακωβ Προσάγαγέ μοι αὐτούς, ἵνα εὐλογήσω αὐτούς.

eîpen dè Iōsēph tō̂i patrì autoû Hyioí moú eisin, hoùs édōkén moi ho theòs entaûtha. kaì eîpen Iakōb Proságagé moi autoús, hína eulogḗsō autoús.
10
οἱ δὲ ὀϕθαλμοὶ Ισραηλ ἐβαρυώπησαν ἀπὸ τοῦ γήρους, καὶ οὐκ ἠδύνατο βλέπειν· καὶ ἤγγισεν αὐτοὺς πρὸς αὐτόν, καὶ ἐϕίλησεν αὐτοὺς καὶ περιέλαβεν αὐτούς.

hoi dè ophthalmoì Israēl ebaryṓpēsan apò toû gḗrous, kaì ouk ēdýnato blépein: kaì ḗngisen autoùs pròs autón, kaì ephílēsen autoùs kaì periélaben autoús.
11
καὶ εἶπεν Ισραηλ πρὸς Ιωσηϕ ’Ιδοὺ τοῦ προσώπου σου οὐκ ἐστερήθην, καὶ ἰδοὺ ἔδειξέν μοι ὁ θεὸς καὶ τὸ σπέρμα σου.

kaì eîpen Israēl pròs Iōsēph ’Idoù toû prosṓpou sou ouk esterḗthēn, kaì idoù édeixén moi ho theòs kaì tò spérma sou.
12
καὶ ἐξήγαγεν Ιωσηϕ αὐτοὺς ἀπὸ τῶν γονάτων αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τῆς γῆς.

kaì exḗgagen Iōsēph autoùs apò tō̂n gonátōn autoû, kaì prosekýnēsan autō̂i epì prósōpon epì tē̂s gē̂s.
13
λαβὼν δὲ Ιωσηϕ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ, τόν τε Εϕραιμ ἐν τῇ δεξιᾷ ἐξ ἀριστερῶν δὲ Ισραηλ, τὸν δὲ Μανασση ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἐκ δεξιῶν δὲ Ισραηλ, ἤγγισεν αὐτοὺς αὐτῷ.

labṑn dè Iōsēph toùs dýo hyioùs autoû, tón te Ephraim en tē̂i dexiā̂i ex aristerō̂n dè Israēl, tòn dè Manassē en tē̂i aristerā̂i ek dexiō̂n dè Israēl, ḗngisen autoùs autō̂i.
14
ἐκτείνας δὲ Ισραηλ τὴν χεῖρα τὴν δεξιὰν ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν Εϕραιμ – οὗτος δὲ ἦν ὁ νεώτεροςκαὶ τὴν ἀριστερὰν ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν Μανασση, ἐναλλὰξ τὰς χεῖρας.

ekteínas dè Israēl tḕn cheîra tḕn dexiàn epébalen epì tḕn kephalḕn Ephraim – hoûtos dè ē̂n ho neṓteros̱kaì tḕn aristeràn epì tḕn kephalḕn Manassē, enallàx tàs cheîras.
15
καὶ ηὐλόγησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν ‘Ο θεός, ᾧ εὐηρέστησαν οἱ πατέρες μου ἐναντίον αὐτοῦ Αβρααμ καὶ Ισαακ, ὁ θεὸς ὁ τρέϕων με ἐκ νεότητος ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης,

kaì ēylógēsen autoùs kaì eîpen ‘O theós, hō̂i euēréstēsan hoi patéres mou enantíon autoû Abraam kaì Isaak, ho theòs ho tréphōn me ek neótētos héōs tē̂s hēméras taútēs,
16
ὁ ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν εὐλογήσαι τὰ παιδία ταῦτα, καὶ ἐπικληθήσεται ἐν αὐτοῖς τὸ ὄνομά μου καὶ τὸ ὄνομα τῶν πατέρων μου Αβρααμ καὶ Ισαακ, καὶ πληθυνθείησαν εἰς πλῆθος πολὺ ἐπὶ τῆς γῆς.

ho ángelos ho rhyómenós me ek pántōn tō̂n kakō̂n eulogḗsai tà paidía taûta, kaì epiklēthḗsetai en autoîs tò ónomá mou kaì tò ónoma tō̂n patérōn mou Abraam kaì Isaak, kaì plēthyntheíēsan eis plē̂thos polỳ epì tē̂s gē̂s.
17
ἰδὼν δὲ Ιωσηϕ ὅτι ἐπέβαλεν ὁ πατὴρ τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν Εϕραιμ, βαρὺ αὐτῷ κατεϕάνη, καὶ ἀντελάβετο Ιωσηϕ τῆς χειρὸς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀϕελεῖν αὐτὴν ἀπὸ τῆς κεϕαλῆς Εϕραιμ ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν Μανασση.

idṑn dè Iōsēph hóti epébalen ho patḕr tḕn dexiàn autoû epì tḕn kephalḕn Ephraim, barỳ autō̂i katephánē, kaì antelábeto Iōsēph tē̂s cheiròs toû patròs autoû apheleîn autḕn apò tē̂s kephalē̂s Ephraim epì tḕn kephalḕn Manassē.
18
εἶπεν δὲ Ιωσηϕ τῷ πατρὶ αὐτοῦ Οὐχ οὕτως, πάτερ· οὗτος γὰρ ὁ πρωτότοκος· ἐπίθες τὴν δεξιάν σου ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτοῦ.

eîpen dè Iōsēph tō̂i patrì autoû Ouch hoútōs, páter: hoûtos gàr ho prōtótokos: epíthes tḕn dexián sou epì tḕn kephalḕn autoû.
19
καὶ οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλὰ εἶπεν Οἶδα, τέκνον, οἶδα· καὶ οὗτος ἔσται εἰς λαόν, καὶ οὗτος ὑψωθήσεται, ἀλλὰ ὁ ἀδελϕὸς αὐτοῦ ὁ νεώτερος μείζων αὐτοῦ ἔσται, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἔσται εἰς πλῆθος ἐθνῶν.

kaì ouk ēthélēsen, allà eîpen Oîda, téknon, oîda: kaì hoûtos éstai eis laón, kaì hoûtos hypsōthḗsetai, allà ho adelphòs autoû ho neṓteros meízōn autoû éstai, kaì tò spérma autoû éstai eis plē̂thos ethnō̂n.
20
καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων ’Εν ὑμῖν εὐλογηθήσεται Ισραηλ λέγοντες Ποιήσαι σε ὁ θεὸς ὡς Εϕραιμ καὶ ὡς Μανασση· καὶ ἔθηκεν τὸν Εϕραιμ ἔμπροσθεν τοῦ Μανασση.

kaì eulógēsen autoùs en tē̂i hēmérāi ekeínēi légōn ’En hymîn eulogēthḗsetai Israēl légontes Poiḗsai se ho theòs hōs Ephraim kaì hōs Manassē: kaì éthēken tòn Ephraim émprosthen toû Manassē.
21
εἶπεν δὲ Ισραηλ τῷ Ιωσηϕ ’Ιδοὺ ἐγὼ ἀποθνῄσκω, καὶ ἔσται ὁ θεὸς μεθ’ ὑμῶν καὶ ἀποστρέψει ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων ὑμῶν·

eîpen dè Israēl tō̂i Iōsēph ’Idoù egṑ apothnḗiskō, kaì éstai ho theòs meth’ hymō̂n kaì apostrépsei hymâs eis tḕn gē̂n tō̂n patérōn hymō̂n:
22
ἐγὼ δὲ δίδωμί σοι Σικιμα ἐξαίρετον ὑπὲρ τοὺς ἀδελϕούς σου, ἣν ἔλαβον ἐκ χειρὸς Αμορραίων ἐν μαχαίρᾳ μου καὶ τόξῳ.

egṑ dè dídōmí soi Sikima exaíreton hypèr toùs adelphoús sou, hḕn élabon ek cheiròs Amorraíōn en machaírāi mou kaì tóxōi.