Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Isaïe 13

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
῞Ορασις, ἣν εἶδεν Ησαιας υἱὸς Αμως κατὰ Βαβυλῶνος.

῞Orasis, hḕn eîden Ēsaias hyiòs Amōs katà Babylō̂nos.
2
’Επ’ ὄρους πεδινοῦ ἄρατε σημεῖον, ὑψώσατε τὴν ϕωνὴν αὐτοῖς, μὴ ϕοβεῖσθε, παρακαλεῖτε τῇ χειρί ’Ανοίξατε, οἱ ἄρχοντες.

’Ep’ órous pedinoû árate sēmeîon, hypsṓsate tḕn phōnḕn autoîs, mḕ phobeîsthe, parakaleîte tē̂i cheirí ’Anoíxate, hoi árchontes.
3
ἐγὼ συντάσσω, καὶ ἐγὼ ἄγω αὐτούς· ἡγιασμένοι εἰσίν, καὶ ἐγὼ ἄγω αὐτούς· γίγαντες ἔρχονται πληρῶσαι τὸν θυμόν μου χαίροντες ἅμα καὶ ὑβρίζοντες.

egṑ syntássō, kaì egṑ ágō autoús: hēgiasménoi eisín, kaì egṑ ágō autoús: gígantes érchontai plērō̂sai tòn thymón mou chaírontes háma kaì hybrízontes.
4
ϕωνὴ ἐθνῶν πολλῶν ἐπὶ τῶν ὀρέων ὁμοία ἐθνῶν πολλῶν, ϕωνὴ βασιλέων καὶ ἐθνῶν συνηγμένων. κύριος σαβαωθ ἐντέταλται ἔθνει ὁπλομάχῳ

phōnḕ ethnō̂n pollō̂n epì tō̂n oréōn homoía ethnō̂n pollō̂n, phōnḕ basiléōn kaì ethnō̂n synēgménōn. kýrios sabaōth entétaltai éthnei hoplomáchōi
5
ἔρχεσθαι ἐκ γῆς πόρρωθεν ἀπ’ ἄκρου θεμελίου τοῦ οὐρανοῦ, κύριος καὶ οἱ ὁπλομάχοι αὐτοῦ, τοῦ καταϕθεῖραι τὴν οἰκουμένην ὅλην.

érchesthai ek gē̂s pórrōthen ap’ ákrou themelíou toû ouranoû, kýrios kaì hoi hoplomáchoi autoû, toû kataphtheîrai tḕn oikouménēn hólēn.
6
ὀλολύζετε, ἐγγὺς γὰρ ἡ ἡμέρα κυρίου, καὶ συντριβὴ παρὰ τοῦ θεοῦ ἥξει.

ololýzete, engỳs gàr hē hēméra kyríou, kaì syntribḕ parà toû theoû hḗxei.
7
διὰ τοῦτο πᾶσα χεὶρ ἐκλυθήσεται, καὶ πᾶσα ψυχὴ ἀνθρώπου δειλιάσει·

dià toûto pâsa cheìr eklythḗsetai, kaì pâsa psychḕ anthrṓpou deiliásei:
8
καὶ ταραχθήσονται οἱ πρέσβεις, καὶ ὠδῖνες αὐτοὺς ἕξουσιν ὡς γυναικὸς τικτούσης· καὶ συμϕοράσουσιν ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον καὶ ἐκστήσονται καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῶν ὡς ϕλὸξ μεταβαλοῦσιν.

kaì tarachthḗsontai hoi présbeis, kaì ōdînes autoùs héxousin hōs gynaikòs tiktoúsēs: kaì symphorásousin héteros pròs tòn héteron kaì ekstḗsontai kaì tò prósōpon autō̂n hōs phlòx metabaloûsin.
9
ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα κυρίου ἀνίατος ἔρχεται θυμοῦ καὶ ὀργῆς θεῖναι τὴν οἰκουμένην ὅλην ἔρημον καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀπολέσαι ἐξ αὐτῆς.

idoù gàr hēméra kyríou aníatos érchetai thymoû kaì orgē̂s theînai tḕn oikouménēn hólēn érēmon kaì toùs hamartōloùs apolésai ex autē̂s.
10
οἱ γὰρ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ ’Ωρίων καὶ πᾶς ὁ κόσμος τοῦ οὐρανοῦ τὸ ϕῶς οὐ δώσουσιν, καὶ σκοτισθήσεται τοῦ ἡλίου ἀνατέλλοντος, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ ϕῶς αὐτῆς.

hoi gàr astéres toû ouranoû kaì ho ’Ōríōn kaì pâs ho kósmos toû ouranoû tò phō̂s ou dṓsousin, kaì skotisthḗsetai toû hēlíou anatéllontos, kaì hē selḗnē ou dṓsei tò phō̂s autē̂s.
11
καὶ ἐντελοῦμαι τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ κακὰ καὶ τοῖς ἀσεβέσιν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν· καὶ ἀπολῶ ὕβριν ἀνόμων καὶ ὕβριν ὑπερηϕάνων ταπεινώσω.

kaì enteloûmai tē̂i oikouménēi hólēi kakà kaì toîs asebésin tàs hamartías autō̂n: kaì apolō̂ hýbrin anómōn kaì hýbrin hyperēphánōn tapeinṓsō.
12
καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ἔντιμοι μᾶλλον ἢ τὸ χρυσίον τὸ ἄπυρον, καὶ ὁ ἄνθρωπος μᾶλλον ἔντιμος ἔσται ἢ ὁ λίθος ὁ ἐκ Σουϕιρ.

kaì ésontai hoi kataleleimménoi éntimoi mâllon ḕ tò chrysíon tò ápyron, kaì ho ánthrōpos mâllon éntimos éstai ḕ ho líthos ho ek Souphir.
13
ὁ γὰρ οὐρανὸς θυμωθήσεται καὶ ἡ γῆ σεισθήσεται ἐκ τῶν θεμελίων αὐτῆς διὰ θυμὸν ὀργῆς κυρίου σαβαωθ τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν ἐπέλθῃ ὁ θυμὸς αὐτοῦ.

ho gàr ouranòs thymōthḗsetai kaì hē gē̂ seisthḗsetai ek tō̂n themelíōn autē̂s dià thymòn orgē̂s kyríou sabaōth tē̂i hēmérāi, hē̂i àn epélthēi ho thymòs autoû.
14
καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ὡς δορκάδιον ϕεῦγον καὶ ὡς πρόβατον πλανώμενον, καὶ οὐκ ἔσται ὁ συνάγων, ὥστε ἄνθρωπον εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀποστραϕῆναι καὶ ἄνθρωπον εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ διῶξαι.

kaì ésontai hoi kataleleimménoi hōs dorkádion pheûgon kaì hōs próbaton planṓmenon, kaì ouk éstai ho synágōn, hṓste ánthrōpon eis tòn laòn autoû apostraphē̂nai kaì ánthrōpon eis tḕn chṓran autoû diō̂xai.
15
ὃς γὰρ ἂν ἁλῷ, ἡττηθήσεται, καὶ οἵτινες συνηγμένοι εἰσίν, μαχαίρᾳ πεσοῦνται·

hòs gàr àn halō̂i, hēttēthḗsetai, kaì hoítines synēgménoi eisín, machaírāi pesoûntai:
16
καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν ῥάξουσιν καὶ τὰς οἰκίας αὐτῶν προνομεύσουσιν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν ἕξουσιν.

kaì tà tékna autō̂n enṓpion autō̂n rháxousin kaì tàs oikías autō̂n pronomeúsousin kaì tàs gynaîkas autō̂n héxousin.
17
ἰδοὺ ἐπεγείρω ὑμῖν τοὺς Μήδους, οἳ οὐ λογίζονται ἀργύριον οὐδὲ χρυσίου χρείαν ἔχουσιν.

idoù epegeírō hymîn toùs Mḗdous, hoì ou logízontai argýrion oudè chrysíou chreían échousin.
18
τοξεύματα νεανίσκων συντρίψουσιν καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν οὐ μὴ ἐλεήσωσιν, οὐδὲ ἐπὶ τοῖς τέκνοις οὐ ϕείσονται οἱ ὀϕθαλμοὶ αὐτῶν.

toxeúmata neanískōn syntrípsousin kaì tà tékna hymō̂n ou mḕ eleḗsōsin, oudè epì toîs téknois ou pheísontai hoi ophthalmoì autō̂n.
19
καὶ ἔσται Βαβυλών, ἣ καλεῖται ἔνδοξος ὑπὸ βασιλέως Χαλδαίων, ὃν τρόπον κατέστρεψεν ὁ θεὸς Σοδομα καὶ Γομορρα·

kaì éstai Babylṓn, hḕ kaleîtai éndoxos hypò basiléōs Chaldaíōn, hòn trópon katéstrepsen ho theòs Sodoma kaì Gomorra:
20
οὐ κατοικηθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον, οὐδὲ μὴ εἰσέλθωσιν εἰς αὐτὴν διὰ πολλῶν γενεῶν, οὐδὲ μὴ διέλθωσιν αὐτὴν ῎Αραβες, οὐδὲ ποιμένες οὐ μὴ ἀναπαύσωνται ἐν αὐτῇ·

ou katoikēthḗsetai eis tòn aiō̂na chrónon, oudè mḕ eisélthōsin eis autḕn dià pollō̂n geneō̂n, oudè mḕ diélthōsin autḕn ῎Arabes, oudè poiménes ou mḕ anapaúsōntai en autē̂i:
21
καὶ ἀναπαύσονται ἐκεῖ θηρία, καὶ ἐμπλησθήσονται αἱ οἰκίαι ἤχου, καὶ ἀναπαύσονται ἐκεῖ σειρῆνες, καὶ δαιμόνια ἐκεῖ ὀρχήσονται,

kaì anapaúsontai ekeî thēría, kaì emplēsthḗsontai hai oikíai ḗchou, kaì anapaúsontai ekeî seirē̂nes, kaì daimónia ekeî orchḗsontai,
22
καὶ ὀνοκένταυροι ἐκεῖ κατοικήσουσιν, καὶ νοσσοποιήσουσιν ἐχῖνοι ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν· ταχὺ ἔρχεται καὶ οὐ χρονιεῖ.

kaì onokéntauroi ekeî katoikḗsousin, kaì nossopoiḗsousin echînoi en toîs oíkois autō̂n: tachỳ érchetai kaì ou chronieî.